MIJN WAGENS  Deel 1

Ik leerde autorijden met een VW kever, model 1952, van een iets oudere vriend.

Dat model werd ook “Brilletje” genoemd wegens de 2 kleine achterruitjes.  Een luchtgekoelde boxermotor met 4 versnellingen,

die niet gesynchroniseerd waren. Het rijbewijs bestond toen nog niet in ons land. Dus leerde men rijden op en veldweg en kon 

na enkele oefeningen de baan op.

De VW was heel eenvoudig. Geen buitenspiegels, geen temperatuur meter of tank inhoud weergave. Enkel 3 lampjes in de

kilometerteller : 1 voor de oliedruk, 1 voor de batterijlading en 1 voor de grote lichten. Verwarming werd geleverd door de

koellucht van de motor. Het getoonde model is aangepast voor de huidige verkeerswetgeving. Buitenspiegel en achter mistlamp.

Pinkers waren richtingaanwijzers. Ze kwamen ook niet vanzelf terug, maar diende uitgeschakeld te worden.

Midden op het dashboard diende de witte knop voor de “pinkers”. Onderaan zie je een grote witte toets om de motor te starten.

Boven het gaspedaal zie je de hendel om de reserve tank van 5 liter te openen.

Mijn ouders kochten in 1957 een Ford Taunus 15 M. Hij had een super vierkante kopkleppen motor van 1500 cc cilinderinhoud.

3 versnellingen. De buitenspiegels, de verwarming en de radio waren in optie.

Onze wagen had ook al parkeer lampjes. (in het midden boven de zijruiten)

Er waren toen nog geen katogen en reflectoren verplicht.

Binnenzicht. Merk de hangende pedalen, die toen voor het eerst gebruikt werden.

In mijn studententijd ging ik soms helpen in het jongenstehuis van Nonkel Jan (Z.E.H. Frateur) in Oosterweel.

 Ik moest dan dikwijls boodschappen doen met de VW bus. Er bestonden al pinkers en een normale versnelingsbak was al

gedeeltelijk gesynchroiseerd.

Ook met de oude Opel Kapitän vervoerde ik soms kinderen van het jongenstehuis.

In de Opel kreeg je ongeveer 10 jongens in. Beneden de 12 telde men voor een halve persoon.  

Ik hielp ook bij de paters redemptoristen. Ze hielden een ontmoetingsruimte open voor Congolese zeelieden.

(Amical des Marins congolais.) Daar werden door mij boodschappen gedaan met de wagen van Pater Kennis.

Een R4 Renault. Watergekoelde achterliggende 4 cilinder motor.  Handig wagentje in de stad.

Heel uitzonderlijk mocht ik de wagen van pater overste gebruiken.

 Dat was een nieuwe Renault “Dauphine”,

In  september1962 vertrok ik naar Kongo om mijn vervangende legerdienst te doen. Eerst had ik een fiets om mij te verplaatsen.

Doch rond het middaguur is het te warm om in de zon te rijden. Dus kocht ik een 2de hands wagen : een Chevrolet 1952.  

6 cilinder automaat 4 deuren 6 ploaatsen

In de motor afdeling was alles toen nog goed herkenbaar en bereikbaar.

Lang heb ik met die Amerikaanse wagen niet gereden, omdat er zich een gelegenheid voordeed een nieuwe scooter NSU  te kopen.

Heerlijk.  3 versnellingen, elektrische starter , 2 takt, dus met olie vermengde benzine. Geen 2 liter per 100 km.

Toen nog genieten zonder helm, in  gewone kleding. Zalig.

Hieronder de scooter in zijn oorspronkelijke kleuren.

Eigenlijk was het een 2+zitter, maar meer ging ook.  

03-05-2015 om 00:00 geschreven door bertus