zaterdag 10 juli 2010: Vandaag hebben we een echte rustdag gehad. Gelukkig maar want het was een regenachtige dag . We hebben eens lekker uitgeslapen (ik denk dat het 9u was) en zijn dan gaan brunchen, je kan dat geen ontbijt meer noemen hé. Daarna zijn we terug naar de kamer gegaan en heeft Bent tv gekeken en met zijn speeltjes gespeeld. Dan zijn we nog even naar buiten geweest maar omdat het zo hard regende was dat maar voor even. Er was ook veel volk op straat vandaag, waarschijnlijk omdat het zaterdag is J. Daarna heeft mama nog wat gelezen op de kamer, terwijl papa en Bent aan het spelen waren. Rond 17u zijn we dan naar beneden gegaan om de andere families te ontmoeten. Er waren al 2 gezinnen gearriveerd, maar het 3de gezin had serieuze vertraging. We hebben daarna nog iets gedronken in de bar van het hotel en Bent en ik hebben nog wat gekleurd in zijn cars kleurboek. Daarna zijn we samen met één familie in het hotel gaan eten en hebben we wat kunnen praten. Het ander kindje zocht contact met Bent maar hij wou hier niets van weten. Hij wou ook direct met mij naar de kamer na het eten en Stef is nog wat blijven zitten. Op de kamer wou hij samen met de mama douchen en had hij precies wat extra aandacht nodig. Waarschijnlijk ben ik teveel bezig geweest met de anderen en was hij een beetje jaloers. Ja het is misschien wel logisch hé, hij heeft ons al zoveel dagen alleen voor hem gehad en nu moest hij ons delen. Hopelijk gaat het morgen wat vlotter. Hij wou eerst ook geen kleurtjes delen met die andere jongen maar na een tijdje gaf Bent mij een potlood en dat mocht ik dan doorgeven, maar zelf gaf hij het niet. Hopelijk leert hij vlug om met andere kinderen te spelen en te delen. Ja dat is dan weer een beetje een nadeel van in een gezin gezeten te hebben. Hij was daar volgens ons enig kind, enkel op school zal hij dan contact gehad hebben met andere kinderen. Morgen hebben we nog een vrije dag en maandag en dinsdag nog een bezoek brengen aan oa de zoo en woensdag kunnen we naar huis vertrekken!! Het begint hier sterk te korten! Nu begint de zin om naar huis te komen bij mij toch ook sterk te worden hoor! Binnen 4 dagen is het Belgium, here we come!!!!
Vrijdag 9/07/10: Vanmorgen na het ontbijt zijn we dus eerst naar de ambassade geweest om de documenten te gaan halen, bleek dat de visum van Bent nog niet klaar was dat we enkel de documentenkonden gaan halen om zelf door te faxen naar ROH. Ik heb dan nog wat gediscussieerd met die mevrouw en uiteindelijk is ze, dik tegen haar goesting, akkoord gegaan om de documenten naar ROH te faxen. We hebben ROH gevraagd om ons te verwittigen als ze deze ontvangen hadden en ze hebben ze gelukkig gekregen dus voor ons is het weeral opgelost maar ik vrees dat de volgende families weer problemen zullen hebben met die vrouw. Daarna zijn we gaan shoppen op de zwarte markt van Beijing ipv de zwarte markt in TessenderloJ. Het is hetzelfde principe, alleen zijn er verschillende verdiepingen met elk een aparte specialiteit, zoals alles ivm schoenen in de kelder; kleding op het eerste verdiep, kleding voor kinderen op het tweede, geschenken en elektronica op weer een andere verdieping enz. Het is er wel veel netter dan op de zwarte markt in Tessenderlo maar ze zijn zooo opdringerig, niet te doen!!Je moet serieus van je kunnen afbijten hoor. En je moet goed afdingen, als ze niet laag genoeg gaan dan ga je gewoon verder, uiteindelijk geven ze toch toe J. We hebben dus goede deals kunnen doen! Gelukkig hebben we een extra reiskoffer en een extra handbagage gekocht om alles terug mee naar huis te kunnen brengen.We hebben ook iets gegeten daar, op de bovenste verdieping zijn het allemaal eetstandjes. Het was lekker. Daarna terug naar het hotel om wat te rusten want Bent was al van 6u wakker dus hij was wel wat moe. Na zijn middagdutje hebben we nog wat gespeeld en na een tijdje vroeg ons ventje weer om eten, die kan er wat van zene J. We zijn dan terug naar het shoppingcentrum gegaan en zijn gaan eten in de pizzahut. Daar heeft onze Bent spaghetti bolognaise gegeten! Joepie, weer iets wat hij mag wat we thuis ook kunnen maken! Brood of sandwiches eet hij nog altijd niet, hij heeft al wel een stukje croissant gegeten s morgens maar het blijft telkens bij een stukje proeven. Toen we naar buiten gingen was het aan het regenen, niet echt hard meer, maar het had blijkbaar al hard geregend want de straten waren goed nat! Het is hier ook steeds heel vroeg donker, om 19u al! En na het avondeten het gekende avondritueel, douchen, een beetje tv kijken (dat kan hij al zeggen in het Nederland hoor) en slapen. Morgen hebben we een vrije dag, in de late namiddag komen de andere 3 families aan en gaan we eens kennismaken met hun kindjes en zondag hebben we ook een vrije dag. Er staan volgende week nog 2 bezoeken op het programma, de zoo en nog iets maar dat ben ik al vergeten. Maar deze bezoeken gaan we samen met de andere families doen. We hebben dit aan Wanyu voorgesteld en ze was blij anders moest zij volgende week 2 keer gaan, met ons en met de andere families. Ik wil vandaag ook eens alle mensen bedanken die een reactie op de blog hebben geplaatst of ons een e-mail hebben gestuurd. Het is zeer fijn te horen dat jullie ons zo op de voet volgen en meeleven met ons avontuur. Bedankt allemaal en tot morgen. Begin al maar af te tellen naar onze thuiskomst want nu duurt het niet zo lang meer hoor J.
donderdag 8 juli 2010: Vandaag hadden we weer een date met Wanyu om 9u in de lobby van het hotel. We zijn eerst goed gaan ontbijten en daarna op Wanyu gaan wachten, deze keer waren wij eerst, das een hele kunst hoor om Wanyu voor te zijn. Dan zijn we naar de verboden stad geweest. Het was wel mooi maar als je één gebouw gezien hebt, heb je ze allemaal gezien. Het is allemaal dezelfde stijl. In één van de zalen heb ik wel de show gestolen, Bentje met zijn getrek altijd heeft mij eindelijk tegen de grond gekregen, en dat in een keizerlijke zaal vol volk, dat was een zicht denk ik, resultaat, Bent geschrokken en nog eens ruzie gekregen van papa, wat resulteerde in een huilbui en mama een blauwe plek op de billen J.De tuin van de verboden stad was wel heel mooi en daar zijn we belgen tegengekomen, jaja, je vindt ze hier nog, de mensen van dat piepkleine landje J. Vandaag was het weer zonnig en dus redelijk warm. Na ons bezoek aan de verboden stad zijn we terug naar ons hotel gegaan en hebben we wat gerust, en getekend en gekleurd. Bent heeft vandaag zelfs zijn naam geschreven (Bent wel te verstaan) zonder naar een voorbeeld te kijken. Ik heb het gisteren één keer voorgedaan en vandaag kan hij zijn naam al alleen schrijven, wat vinden jullie daarvan, een echte kleine professor J. We laten ook geregeld de fotos van de familieleden zien maar dat is voor hem precies nog een beetje onwezenlijk, we zullen het wel zien als we thuiskomen.Bent wordt ook graag gefotografeerd (dat trekt hij altijd gekke bekken) en hij neemt ook graag zelf fotos. Misschien wordt hij later wel fotograaf J. Morgen mogen we onze documenten gaan terug halen op de Belgische ambassade en daarna gaan we naar een kledingmarkt. Ik ben eens benieuwd. Bent gaat heel goed en zonder al teveel problemen slapen en hij slaapt ook nog steeds de hele nacht door . Hopelijk blijft dat thuis ook nog zo. Morgen horen jullie terug van ons. Groeten!
woensdag 7 juli 2010: Vandaag valt er niet zoveel te vertellen. Na het ontbijt hebben we wat op de kamer gezeten en heeft Bent wat met zijn speelgoed gespeeld. Daarna zijn we gaan shoppen, het afdingen gaat hier heel goed hoor, je moet gewoon niet toegeven en verder gaan, ze verkopen het dan wel aan houw prijs J. Dat lukt natuurlijk niet overal maar ze verkopen toch overal hetzelfde, dus moet je gewoon naar een andere winkeltje gaan. Op het oude marktje (waar ze die vieze beestjes op stokjes verkopen) kan je heel goed afdingen, ze klampen je gewoon vast, dus je moet zien dat je er nog weg geraakt J. Maar ook dat is voor ons geen probleem, gewoon negeren en verder gaan! Dan zijn we terug naar de hotelkamer gegaan en heb ik een dutje gedaan want ik ben een beetje ziekjes, ik ben precies een beetje grieperig, ik heb overal spierpijn en een dwaze kop. Ook heb ik al heel de tijd kou. Bent en papa hebben samen gespeeld tijdens mijn dutje en het is blijkbaar heel goed gegaan! Na het middagdutje vroeg Bent weer achter eten, dus zijn we naar het shoppingcentrum hier wat verderop gegaan, de hele 6de verdieping zijn restaurantjes, we hebben lekker chinees gegeten. Daarna terug naar de kamer want ik ben nog steeds duizelig, ik heb een, hete douche genomen en een perdolan geslikt (iets anders heb ik niet bij) en nu ga ik slapen, hopelijk ben ik morgen beter om naar de verboden stad te gaan. Eigenlijk had het vandaag een ideale dag geweest ivm het weer. De zon scheen niet en de warmte was dragelijk, hopelijk hebben we morgen nog zo een dag, het moet voor ons geen 40°C zijn hoor! Bentje is al heel goed aan ons gehecht hoor, als hij zijn zin niet krijgt (zoals weer een speelgoedje) dan loopt hij bokkend achter ons, maar hij verliest ons niet uit het oog hoor (en ja bompa, ook wij houden hem heel goed in het oog!). Na een tijdje komt hij dan wel gewoon terug een handje geven en is het weeral over. Hopelijk heb ik een zeer goede nacht en ben ik morgen terug springlevend!! Groetjes!
dinsdag 6 juli 2010: Vanmorgen zijn we na het ontbijt terug naar het ministerie van buitenlandse zaken gereden om de gelegaliseerde documenten terug op te halen. Daarna moesten we deze documenten naar de Belgische Ambassade brengen. Daar hebben we nog eens nederlands kunnen praten. We hebben welaan die mevrouw moeten uitleggen waarom ze de documenten naar FCA en ROH moest faxen, volgens haar behoorde het niet in hun takenpakket om de documenten naar ROH te faxen. Ik hoop dat ze dat nu ook gedaan hebben. Na al deze formaliteiten hebben we een bezoek gebracht aan het zomerpaleis. Dit was echt prachtig, het was wel weer ontzettend warm vandaag maar gelukkig stonden er veel bomen en was er wel wat schaduw in het zomerpaleis. Bent was weer wat moe en dan begint hij koppig te worden, hij heeft dus weer een tijdje boos rondgelopen en geen woord gezegd en eigenlijk weet ik niet echt waarom want Wanyu was er steeds tegen bezig. Wanyu zegt dat hij enorm veel vragen stelt en blijkbaar kende hij ook een stukje geschiedenis van het zomerpaleis want hij kon toch het één en ander vertellen hierover. Volgens Wanyu hebben we een zeer intelligente zoon, maar dat hadden we ook al gemerkt. We hebben het zeer getroffen met hem. Wanyu probeert Bent altijd maar iets te laten eten maar hij eet niet echt veel. Hij lust wel graag Mc Donalds frietjes met ketchup dus de Belgische frieten zullen er na verloop van tijd ook wel ingaan. Hij eet nog steeds geen brood dus we gaan wel problemen krijgen thuis denk ik. Ik zal moeten zien dat er steeds gekookte rijst klaarstaat! Na ons bezoek naar het zomerpaleis zijn we terug naar het hotel gereden en zijn we heel eventjes gaan zwemmen maar Bent was eigenlijk te moe (hoewel hij zelf vroeg om te zwemmen) dus zijn we ons maar vlug terug gaan omkleden en terug naar de kamer gegaan voor een middagdutje. Normaal stond morgen een bezoek aan de verboden stad op het programma maar we hebben een dag uitstel gevraagd aan Wanyu. Dus morgen hebben we een vrije dag en overmorgen gaan we naar de verboden stad. Hopelijk is het dan ook iets minder warm want volgens Wanyu is daar geen schaduw. Morgen gaan we dus niet zoveel te vertellen hebben denk ik. Ah ja voor ik het vergeet, moeke een gelukkige verjaardag van ons 3, tis wel met een dag vertraging maar toch van harte gemeend hoor. Dikke kussen!! Slaapwel en tot morgen!
Maandag 5/07/10: Vandaag zijn we na het ontbijt naar het ministerie van buitenlandse zaken geweest om de documenten van Bent te laten legaliseren. Deze mogen we morgen al ophalen. Daarna zijn we naar een ander departement geweest voor de visum van Bent. Daar heeft Bent voor de eerste keer geweend. Hij lag daar altijd op de grond en dat mocht niet van papa. Papa had hem al eens van de grond genomen en op zijn stoel gezet maar Bent heeft ook een sterk karaktertje en ging terug op de grond liggen. De tweede keer heeft papa hem iets hardhandiger aangepakt en toen is hij beginnen wenen en noch ik noch papa mochten hem troosten. We kregen ook geen handje meer en pas toen we al een tijdje terug in de auto zaten was hij niet langer boos. Na de officiële zaken was het weer tijd voor de plezante zaken, een bezoek aan de oude muur, was me dat vermoeiend!! Bij 42°C zoveel trappen beklimmen! Ik ben vandaag over mijn grens gegaan hoor. Het moeilijke was ook dat de treden niet gelijk waren dus het was een hele beproeving maar wel de moeite waard! Een prachtig uitzicht hadden we van daarboven! Daarna heeft Wanyu ons naar een zeer gekende eetgelegenheid gebracht en daar hebben we lekker gegeten, het was precies zoals bij de chinees bij ons achter de hoek J. Waar we gegeten hebben werden ook chinese vazen met de hand gemaakt, prachtig! En wisten jullie dat de chinese vazen allemaal gemaakt zijn van koper! Daarna zijn we via de gebouwen van de Olympische spelen 2008 terug naar het hotel gereden. Ik heb een dutje gedaan en Bent heeft wat gespeeld en tv gekeken en de papa heeft wat op de computer bezig geweest. Na mijn dutje wou Bent weer gaan zwemmen, hij had voor het ontbijt al gevraagd om te gaan zwemmen! Dat vindt hij echt super! Na een tijd zwemmen kwamen er ook belgen toe die kwamen zwemmen! Een tijdje later had Bent ineens last aan zijn voet, dus hij kijkt en er is wat bloed aan zijn teen, hij is dan in paniek beginnen wenen en we hebben wel wat moeite gehad om hem te kalmeren, maar in de kamer hebben we het goed verzorgd en is hij wat rustiger geworden. Na het zwemmen zijn we in het hotel gaan eten, het was gelukkig net buffet dus Bent kon kiezen, hij heeft 2 grote borden rijst gegeten. Hij proeft ook van alles, ook al lust hij het niet! Het is een hele flinke jongen, hij heeft vanavond ook gewoon met zijn vork gegeten en niet meer achter stokjes gevraagd! Ah ja dat was ik bijna vergeten te vertellen. In de auto op weg naar de oude muur was Wanyu aan Bent aan het vertellen waar we naartoe gingen en dat alle chinezen de muur beklimmen. En ineens begon Wanyu en de chauffeur keihard te lachen dus wij nieuwsgierig wat Bent gezegd had, Hij zei dat hij de muur dan niet moest beklimmen want hij was Belg en geen chinees!!!!! Hij past zich vlotjes aanJ. Morgen gaan we de legalisaties ophalen en wat we dan gaan bezoeken weet ik nog niet, er staat nog een bezoek aan het zomerpaleis op het programma maar ik weet niet of dat voor morgen al is. Binnen 10 dagen zijn we al thuis, wat gaat de tijd (voor ons) toch snel! Groetjes
Zondag 4/07/10: En ja hoor, om 6u was hij daar! Maar gelukkig was de mama ook direct wakker! Hij is dan nog even bij ons komen liggen en we hebben wat tv gekeken. Die luxe hebben we thuis niet om van in het bed tv te kijken dus profiteren we er hier een beetje van! Dan zijn we ons eerste ontbijt gaan nuttigen hier in het novotel. Dat is hier wat anders dan in Shanghai hoor, alé voor ons toch want Bent vindt niet echt veel naar zijn goesting. Ze hebben hier wafels en pannenkoekjes als ontbijt en eieren met spek of het spek apart, koffiekoeken en noem maar op. Dus wij kunnen gerust ons gangen gaan. Bent daarentegen heeft enkel wat rijst gegeten en een witte yoghurt. Maar hij heeft precies geen honger geleden want hij heeft in de dag toch geen eten gevraagd. Na het ontbijt gingen we shoppen maar we waren nog maar een paar meter van ons hotel of we werden al aangesproken (in het engels) door een Chinese dame. Zij was hier studente kunst aan de universiteit en ze waren uitgenodigd om hun werk tentoon te stellen. Ze vroeg of we geïnteresseerd waren om naar haar werk te komen te kijken, de inkom was gratis. Alé wij mee maar Stefaan had er geen goed gevoel in. Ik dacht eigenlijk niet dat er veel kon gebeuren dus we zijn maar meegegaan. En ja hoor we kwamen op een kleine tentoonstelling van schilderingen op rijstpapier en op doek. Er zaten echt mooie werken tussen. En dan kwam de aap uit de mouw, of we niets wilden kopen. Het waren echt heel mooie werken dus heb ik me maar laten overtuigen en hebben we een mooie schildering op rijstpapier gekocht. Dat zal mooi in onze living passen! Stefaan heeft niet geprotesteerd want hij wou daar zo rap mogelijk weg. Daarna zijn we dan naar de winkelstraat gegaan en daar kwamen we in een klein zijstraatje de echte chinese kraampjes tegen. Ze kennen niet veel engels maar ze zeggen allemaal looke looke. Hier moet je goed op je hoede zijn want langs alle kanten proberen ze iets te verkopen en je moet hier zeker afdingen, ik heb toch een aantal koopjes kunnen doen J. En je hebt natuurlijk ook de kraampjes met satés van schorpioentjes, zeepaardjes en wormpjes, jaja ze bestaan dus echt!! Ik was blij dat ik uit dat straatje uit was. Daarna zijn we maar verder gewandeld in de echte deftige winkelstraat. Dan zijn we terug naar het hotel gegaan om het zwembad hier eens te verkennen. Het zwembad is veel kleiner dan in Shanghai, maar we hadden het voor ons alleen dus het was groot genoeg. Bent is ondertussen een echte waterrat. Hij durft al veel meer in het water en hij wil er ook niet meer uitkomen J. Na het zwemmen zijn we terug naar de winkelstraat gegaan om iets te gaan eten, en we zijn ook bij Häagen Dazs een lekker ijsje gaan eten. Alles is hier open tot 23u! Maar je kan zien dat het hier zeer toeristisch is want ze staan in alle winkels klaar om je vanalles en nog aan te smeren! Na het eten terug naar ons hotel een beetje tv kijken en ons douchen om te gaan slapen. Bent was precies nog niet echt moe want ik heb streng moeten zijn om hem in zijn bed te krijgen. Echt streng is het niet want volgens de papa ben ik te soft en ik vind dat de papa te streng is. Het begint al J. Morgen om 9u hebben we opnieuw een afspraak met Wanyu om nog een deel formaliteiten in orde te brengen. Ik ben eens benieuwd of alles in orde is en komt! Maar ik hou jullie zeker en vast op de hoogte! Slaapwel!
zaterdag 3 juli 2010: We zijn aangekomen in het Novotel te Beijing. Het is een zeer proper en mooi hotel. Veel netter dan het hotel in Shanghai. We zijn veilig geland in Beijing, ik had nochtans wat schrik want we waren nog maar net vertrokken en we hadden al serieuze turbulentie. Ook het landen ging in schokken, ik was blij dat we aan de grond stonden. Bent vond het allemaal fantastisch, maar hij zit blijkbaar niet graag vastgeklikt, dat gaat wat geven als hij in zijne autostoel vast moet zitten! Aangekomen in het hotel stonden er al hollanders in de lobby met hun adoptiekindjes, we zullen ze nog wel tegenkomen en dan kunnen we eens een babbeltje doen. Na het uitladen van de valiezen hebben we nog wat gepuzzeld en een beetje tv gekeken. Daarna moest Bent een middagdutje doen maar hij had helemaal geen zin, dus heeft papa er met lichte dwang voor gezorgd dat hij toch ging slapen. Geen 5 minuten heeft het geduurd en hij lag in dromenland! Ook wij hebben nog een middagdutje gedaan. Het is nu 21u30 en Bent zijn middagdutje is nog steeds bezig J. En hij was zogezegd niet moe J. Omdat we nog geen avondeten gehad hebben en Bent nog steeds sliep hebben we maar zoals de echte gedaan en roomservice besteld. Het eten was zeeer lekker, stef heeft een broodje genomen met kip, spek,ei en tomaten, en ik had lebanaise chicken kebabs. Echt heel lekker. Ik vrees dat we hier geen kilos gaan verliezen! De bedden zijn ook lekker zacht, het bed in Shanghai was zeer hard, we lagen precies op beton! Maar hier is het ok, we gaan goed kunnen slapen denk ik. Morgen hebben we nog een dagje vrij zonder Wanyu want zij moet de andere 3 families gaan ophalen. We zitten vlak bij een winkelstraat dus ik ga zeker eens kijken wat we daar allemaal op de kop kunnen tikken. Stef vindt dat geen goed idee maar ja, Nu nog even een douche nemen en gaan slapen want ik vrees dat Bent vroeg gaat wakker zijn na zoveel geslapen te hebben!
vrijdag 2 juli 2010: Vandaag was het een vrij rustige dag. Na het ontbijt zijn we niet meer naar de rivier geweest maar op vraag van Stefaan naar de franse wijk hier in Shanghai. We hebben weer de metro genomen naar daar. Het was weer drukkend warm maar in die wijk stonden veel bomen dus hebben we eigenlijk niet zo heel veel last gehad van de warmte (ale toch niet zoveel als anders). Na het bezoek aan de franse wijk hebben we een taxi terug naar het hotel genomen want iedereen was redelijk moe. We zijn dan een middagdutje gaan doen en Bent heeft bij mij in bed geslapen J. Na het middagdutje vroeg hij zelf om te gaan zwemmen dus hij vindt het wel plezant, alleen moet hij nog veel oefenen. Dan zijn we terug naar de kamer gegaan en hebben we wat gepuzzeld en daarna op zoek naar eten. Ik weet niet wat we nu weer allemaal binnengespeeld hebben maar alé, we leven nog en onze maag en darmen ondervinden nog steeds geen problemen dus dat ik ook OK.Bent kent ondertussen de elementaire beleefdheidsvorm van Alsjeblief en dank u. Dat hebben we op korte tijd al kunnen aanleren. Maar hij leert heel snel hoor! Ook zegt hij al zelf pipi!Nu zijn we net klaar met het inpakken van de valiezen en het is aan het onweren. Bent slaapt nog niet maar hij heeft vanmiddag al geslapen en hij heeft waarschijnlijk wat zenuwen voor morgen. Vandaag hadden we dus niet zoveel te vertellen maar eens we in Beijing zijn beleven we weer nieuwe avonturen. Groetjes van ons.
Donderdag 1/7/2010: Vandaag was het warm maar de zon heeft niet geschenen zoals gisteren.Het is nu 22u en we zijn maar net op de hotelkamer, en hebben net gedoucht. Bent ligt al in dromenland. En wij zijn stikkapot, zelfs Stefaan is stikkapot, wie had dat ooit kunnen denken! Wanyu krijgt iedereen klein J. We zijn vanmorgen om 8u opgestaan en zijn gaan ontbijten. Daarna zijn we gaan shoppen in de winkelstraat en naar de supermarkt geweest om een voorraad drank in te doen. We zijn s middags weer Mc Donalds gaan eten op vraag van Bent maar hij heeft eigenlijk niet veel gegeten, slechts enkele frietjes met ketchup. Daarna terug naar het hotel en rond 15u zijn we dan gaan zwemmen. Bent kan dus niet zwemmen maar hij heeft ook geen watervrees. We zullen hem dus op zwemles moeten sturen! Na het zwemmen waren we rond 16u maar net terug op de kamer of Wanyu belde al dat ze er was met de documenten. Die hebben we dan eerst moeten kopiëren en daarna moeten doorfaxen naar FCA en ROH. Dan hebben we opnieuw de metro genomen om te gaan kijken naar de rivier in het nieuwe gedeelte van Shanghai. Eerst zijn we gaan eten in een typisch chinees restaurantje. In een vies en vuil straatje en een nog viezer en vuil restaurantje maar we hebben goed gegeten. Verschillende schotels zoals bij ons in de chinees. Eén schotel met groenten, een kom rijst, een kom soep, een schotel ongepelde garnalen en een vis in zoetzure saus, opgediend met de kop er nog aan en de bek open! Als we morgen geen diaree hebben dan hebben we een sterke maag en darmen. Nooit gedacht dat ik dat allemaal zou eten, Stefaan is er viezer van dan ik en dat wil al wat zeggen hé want die eet normaal alles! Bent heeft heel goed gegeten, die typische Chinese gerechten zijn spek naar zijn bek hoor! Dan hop naar de rivier om naar de boten te gaan kijken. Er varen hele mooie boten, met allerlei verlichtingen, echt heel mooi! Ik heb vandaag vele chinezen gezien en wij hebben wel gewoonweg de mooiste en de flinkste jongen van heel Shanghai!!!! Hij heeft heel de weg braaf meegestapt en nooit gezeurd dat hij moe was of gepakt moest worden!Het is echt een fantastisch kind, maar dat zullen jullie wel ondervinden!! Morgen onze laatste dag in Shanghai en zaterdagmorgen vliegen we naar Beijing. Bents eerste vliegreis, ik ben eens benieuwd. Morgen gaan we blijkbaar nog eens naar de rivier, om een gebouw langs de overkant te beklimmen. Ik hoop dat het in Beijing iets rustiger is maar daar staan ook al verschillende uitstappen gepland. Hopelijk zijn we wat gewicht kwijt aan het einde van deze reis, we hebben in ieder geval al veel beweging gehad. Mijn arme voeten J. Nu gaan we slapen. Tot morgen!
Woensdag 30/06/2010: Vandaag was een zeer vermoeiende dag. Ik voel mijn benen en voeten niet meer. Maar onze Bent is een zeer flinke jongen, hij heeft nooit gezeurd dat hij moe was (nee, zelfs niet in het chinees, volgens Wanyu). We zijn na het ontbijt vertrokken naar de metro, en dat is echt zoals op de filmpje die je via e-mail krijgt. De metro zit overvol maar iedereen wringt zich er toch maar tussen! De eerste metro hebben we wel laten gaan, daar was zelfs geen wringen meer aan. We hebben dan de volgende maar genomen, daar was tenminste nog plaats voor ne man of 4 J. Daarna nog een tweede metro moeten nemen om op de plaats van bestemming te geraken nl expo 2010. Jongen, jongen wat is het daar groot, we hebben maar 4 paviljoenen gezien, eerst dat van Australië, wat heel mooi was, daarna zijn we natuurlijk naar het Belgisch paviljoen geweest met manneke pis, diamanten en natuurlijk Belgische chocolade. Er waren chocolatiers bezig en we hebben eindelijk nog eens een praatje in het nederlands kunnen doen. We hebben zelfs elk een Belgische praline gekregen (en de rest niet ;-)). Één goed ding, Bent lust Belgische pralines!Na het bezoek van het paviljoen zijn we langs het Belgisch frietkot gepasseerd en hebben een belgisch frietje gegeten, wat minder goed is, Bent lust geen frieten! Daar hebben we dus nog werk aan. Na België zijn we nog naar Oostenrijk geweest, daar was niet veel te zien, enkel een miniconcertje van 3 muzikanten. Daarna nog naar Noorwegen, een heel mooi houten paviljoen. Dan hebben we een boottochtje gemaakt en hebben we de bus en metro terug naar het hotel genomen. Zeer vermoeiend allemaal, ook omdat het vandaag snikheet was, de zon scheen volop en dan die drukkende warmte van hier, niet te doen! Bent is heel even boos geweest omdat hij een papiertje, dat hij zomaar op de grond had gegooid, terug moest oprapen van ons en in de vuilbak moest doen. Hij is dat niet gewoon want de Chinezen hier smijten alles gewoon op de grond! Ik ben eens benieuwd wat het in Beijing gaat zijn want volgens Wanyu is het daar toch beter. Wanyu zelf is een heel propere dame, ze loopt constant rond met haar flesje handzeep. Na 5 min was zijn kwade bui over en was hij weer zijn vrolijke zelf. Voor de rest van de dag heeft hij zich heel goed gedragen, het was voor hem natuurlijk ook supervermoeiend want het is al de tweede dag op rij dat hij geen middagdutje doet.Terug op de hotelkamer hebben we ons alle drie gedoucht en hebben Bent en ik nog wat getekend,dat doet hij precies wel graag. Na een tijdje kwam hij zeggen dat hij honger had dus zijn we maar wat gaan eten in een chinees restaurantje een beetje verder dan het hotel. Ik weet niet wat we allemaal gegetenhebben maar soit, het was niet slecht. Alleen moet je Bent eens zien eten, das gewoon niet te doen. We gaan hier nog veel werk aan hebben. Hij neemt ook steeds verschillende schotels en dan begint hij vanalles te mengen en slurpt hij zijn eten op. Hij kent natuurlijk niets anders want al die chinezen slurpen en smakken! We gaan dat ne keer moeten filmen zodat hij dat later kan terugzien!Na het eten zijn we terug naar het hotel gegaan en hebben we een beetje tv gekeken, Bent is bij mij op bed komen liggen. Na een tijdje was hij nog steeds klaarwakker dus hebben we de tv maar afgezet en gezegd dat hij moest gaan slapen. Na 5 min was hij vertrokken. Tot hier toe heeft hij altijd al goeie nachten gehad dus hopelijk is dat vannacht ook zo. Morgen hebben we een dagje vrij, gelukkig! Wanyu komt pas tegen een uur of 5 met (hopelijk) de documenten, welke we moeten doorfaxen naar België.Morgen gaan we eens zwemmen, volgens Wanyu kan Bent niet zwemmen dus we zullen zien. Nu ga ik ook slapen want ik ben stikkapot!Sweet dreams!
Dinsdag 29/06/2010. Bent heeft een heel goede nacht gehad, hij is om 21u gaan slapen en heeft geslapen tot 7u zonder wakker te worden. Om 7u heb ik de gordijnen open gedaan om een beetje licht binnen te laten en een paar minuten later was hij wakker. Hij keek naar mij en hij lachte onmiddellijk! Als hij wakker is, Is hij ook echt wakker hoor. Hij heeft geen ochtendhumeur en hij is direct zeer actief. We zijn dan gaan ontbijten in het hotel en hij proeft van alles, ook al kent hij het niet, dus dat is ook zeer goed. Alleen moeten we hem nog een beetje tafelmanieren bijbrengen, dat hebben de chinezen niet echt J. Hij is wel behulpzaam en wou altijd voor ons drinken gaan halen aan het buffet. Na het ontbijt onze papieren en geld bij elkaar gezocht en naar het CCAA gegaan om de adoptie officieel te maken. Het CCAA is hier direct om de hoek dus ver moesten we niet stappen. Daar aangekomen hebben we al 2 Amerikaanse families teruggezien die we ook in het weeshuis hebben gezien. De Amerikanen hebben maar een jaar moeten wachten, en voor beide families was het hun 3de adoptie. Het kindje van één van hen zou 5j geweest zijn maar dat klopt volgens ons niet zene, hij leek amper 3 jaar oud te zijn.In het CCAA werden er eerst fotos genomen, 4 familiefotos en 4 pasfotos van Bent. De familiefotos moesten op de documenten gekleefd worden en dat doen ze nog op de oude manier, met borstel in een pot lijm! Daarna naar de wachtzaal waar we moesten wachten tot alle papieren in orde waren. Bent is zeer nieuwsgierig en hij gaat altijd met Wanyu meekijken wat er aan het gebeuren is (net een klein Stefaanke). Als het dan aan ons is moeten we een paar vragen beantwoorden zoals waarom we Haisheng willen adopteren en hoe we zijn toekomst zien. Daarna mogen we naar een andere zaal, moeten we zeggen wie we zijn en antwoorden op de vraag dat we haisheng liefdevol zullen grootbrengen en nooit zullen achterlaten en/of mishandelen. Daarna krijgen we het officiële document overhandigd (het rode boekje) en wordt er voor hun nog een officiële foto genomen.Daarna moeten we naar de notaris voor de legalisatie. Daarvoor hebben we de taxi genomen want dat was niet bij de deur. Daar aangekomen waren de Amerikaanse families al bezig en moesten we nog even wachten. Dan was het eindelijk aan ons, nog een paar documenten ondertekenen en dan hebben we het paspoort van Haisheng ontvangen. Eindelijk is hij van ons J. Normaal moesten we hier ook de 12 witte boekjes krijgen maar daar was blijkbaar discussie over. Wanyu gaat daar morgen nog eens achter informeren. Na de notaris zijn we naar een Boedha Park geweest, echt heel mooi, we hebben een aantal schitterende fotos genomen. Dan zijn we naar het oude stadsgedeelte geweest. Daar was wel veel volk, heel veel (chinese) toeristen. Maar Bent laat ons niet los hoor, hij geeft zijn mama steeds een handje en kijkt goed rond om te zien of hij papa nog wel ziet. We hebben ook vandaag weer kusjes gekregen (2 maar niet op onze vraag, het is van hemzelf gekomen). We zijn de plaatselijke specialiteit gaan eten. En wat het bijzonderste was, het was heel lekker. Wanyu spreek iedereen aan en die wringt overal tussen. Het was een heel lange wachtrij maar Bent was moe dus heeft ze ons eerst ergens aan een tafel gezet en daarna is ze met Stefaan gaan aanschuiven en Stefaan zei dat er gewoon ergens tussen gaan staan was! We komen wel overal hoor! Daarna zijn we naar een Chinese tuin geweest, ook heel mooi. Nadien waren we allemaal bekaf, Bent zeker want hij heeft geen middagdutje gehad. Na het bezoek aan de tuin zijn we dan maar terug naar het hotel gegaan, Bent wou direct gaan douchen en dan heeft hij nog wat gespeeld met de ballon en wat gekleurd in zijn kleurboek. Hij heeft mij heel de dag een handje gegeven. Op een gegeven moment nam Wanyu zijn hand om ergens door te kunnen en hij zocht mij en hij liet Wanyu los om mij een handje te gevenJ. Hij doet mij ook altijd na, en hij zegt ons dikwijls na. Stefaan zij op een ogenblik, Bent, ge zijt een papegoo, op zijn mechels en hij herhaalde dat, we hebben nogal gelachen zene! De taal zal hij al wel rap kunnen. Nu praat Wanyu nog veel chinees met hem maar als we terug thuis zijn wordt er geen chinees meer gesproken en dan moet hij enkel nederlands spreken. Maar zoals het er nu naar uit ziet zal dat geen probleem zijn. In de kamer hebben we nog wat koekjes gegeten en hij deelt altijd met mama en papa. En we mogen niet weigeren J. Op dit moment ligt hij al goed te slapen. Hopelijk heeft hij terug een goede nacht. En morgen gaan we naar Expo 2010. Dus het zal weer een vermoeiende dag zijn. Slaapwel allemaal en tot morgen.
Het is gebeurd, vanaf vandaag zijn we met 3!!! Alles is heel vlot verlopen. We zijn met de taxi naar het welfare institute gereden, gelukkig maar want het was wel ver. Daar aangekomen werden we naar een zaal gebracht waar nog al koppels zaten. Eerst moesten we een aantal documenten invullen en we kregen ook een pasfoto van Haisheng. Hij ziet er al helemaal anders uit hoor, jullie gaan verschieten. We waren nog volop bezig met het invullen van de papieren toen ze ineens Haisheng riepen, hij stond al achter ons ondertussen, amai, ik kreeg ineens den bibber. Hij was eerst wat verlegen maar hij zei toch na aandringen van Wanyu, mama en papa. Ik heb hem direct zijn knuffelgiraf gegeven en daar heeft hij zich dan wat mee bezig gehouden.We zijn dan even in het weeshuis mogen rondgaan en daar is hij wat losgekomen, dat bedoelde ze dus met een actieve jongen J.Hij heeft een mooi fotoboekje meegekregen en een stempel met een aap (zijn geboortejaar) en de stempel is volgens Wanyu zijn naam.Daarna zijn we met de taxi terug naar het hotel gereden en hebben we de kamer laten zien. In de taxi was hij heel stil, maar eens in de kamer is hij terug los gekomen. Dan zijn we gaan eten, en amai hij kan goed eten zene. Daarna zijn we terug bij de bank geld gaan wisselen en dan zijn we in de kamer een dutje komen doen. Hij heeft goed geslapen en toen ik hem wakker maakte was hij direct klaarwakker en hij lachte toch nog. Gelukkig! Dan zijn we naar de supermarkt geweest om wat fruit en koekjes + wat drankjes te gaan kopen. En onderweg ook nog baskettertjes gekocht want hij heeft alleen maar sandalen aan en het regent hier al twee dagen.Ondanks de regen, is het hier toch laf en warm, zon laffe warmte hebben wij thuis nog niet gehad zene. Druk is het hier wel maar ik had toch erger verwacht. Alleen zou ik hier niet graag met den auto rijden. Wat je hier ziet dan kan je niet geloven!! Voor ons avondeten zijn we naar McDonalds geweest, dat kent hij ook al. Nu zijn we terug in de hotelkamer en hij is al helemaal los gekomen zene. Hij is met papa met de ballon aan het spelen. Ook hebben we al verschillende keren zijn boek over het vliegtuig moeten voorlezen. Hij roept al op zijn papa!!!En ik heb al een kusje gekregenJ. Hij heeft zich ook al gedoucht en hij ruimt alles goed op, tis een propere jongen! >Hij vertelt veel, int chinees natuurlijk. Maar hij zegt al veel woordjes na, zowel int nederlands als int Frans (we spreken Frans met wanyu). Morgen gaan we naar CCAA, de rest van ons geld afgeven J. Haisheng is mij net mijn flesje drinken komen brengen en ik heb niets gevraagd!
En even speciaal voor mijne papa, bompa, we zullen hem niet kwijtspelen want hij geeft ons altijd zelf een handje en als hij stefaan even niet ziet dan zegt hij al dat ik even moet wachten en op stefaan roept hij dan kom kom (int chinees dan hé maar ik begrijp hem wel). Hij zorgt er wel voor dat we hem verstaan J. Hopelijk heeft hij seffens een goeie nacht. Tot morgen allemaal!
We zijn vertrokken en ook aangekomen natuurlijk. Onze vlucht Brussels Beijing had in Brussel al een half uur vertraging.De vlucht zeelf is goed verlopen, alleen hadden we een beetje te weinig beenruimte om comfortabel te kunnen zitten en een dutje te doen. We hebben twee keer eten gekregen en het was lekker dus dat viel allemaal mee. Wanyu stond ons al op te wachten om ons te begeleiden naar de volgende vlucht, Beijing Shangai. We hadden nog ruim de tijd dus we zijn eerst maar iets gaan drinken. Wanyu is een zeer sympathieke vrouw en ik ben blij dat zij ons overal naartoe brengt want waar hadden we ondertussen al gezeten zonder haar J . Op de vlucht van bejing naar shangai hebben we ook een maaltijd gekregen maar dat was de typische chinese congée, ik vind dat helemaal niet lekker, het ziet er niet uit en het smaakt heel flets. Gelukkig was er wel een lekker broodje en een potje yoghurt dus ik heb geen honger geleden. Stefaan heeft zijn congée wel opgegeten maar ja die eet dan ook bijna alles hé.We hebben wel veel slaaptekort maar dat zal er zeker niet op beteren.
We logeren in een heel groot hotel, we zitten op de 10de verdieping in kamer 1011. Er stond nog geen extra bed voor onze Bent in maar Wanyu heeft dat wel even snel geregeld. Dan zijn we geld gaan wisselen, ook een hele beleving hoor. Let wel we zijn vandaag zondag en de banken zijn hier gewoon open. Ook de supermarkt is hier open tot 22u30! Op de straat is het één en al getoeter en Shangai is toch maar redelijk primitief naar onze normen dan! Ik had voor een grootstad toch wat anders verwacht. We hebben natuurlijk nog maar een klein stukje gezien dus wie weet wat komen we nog allemaal tegen. Morgen is het dan D-day, rond 8u30 vertrekken we naar het welfare instituut om Bent op te halen. Het moment waar wij (en iedereen rond ons) op hebben gewacht. Nu gaan we alleen nog proberen wat slaap in te halen! Tot morgen allemaal voor de update!
Het aftellen is begonnen, vandaag nog 10 dagen en weg zijn wij!
Vorige week hebben de onze reisvoorbereiding gekregen van Ray of Hope (ROH). Wat een papierwinkel moeten we daar in orde brengen.
Als dat maar goed komt Ik moet wel zeggen dat ROH zijn uiterste best doet om alles vlot te laten verlopen. We hebben echt een gedetailleerd overzciht gekregen van wat we waar en wanneer moeten doen. dus het zal allemaal wel meevallen zeker. Mevr Wanyu is er ook nog om ons te begeleiden en ze heeft al heel veel ervaring hiermee want ze loopt al een tijdje mee. Gelukkig is er voor ons ook een groepje of koppel (dat weet ik niet zeker) ginds dus we zijn al geen proefkonijn. En we volgen snel dus hopelijk zijn ze het daar niet vergeten wat ze allemaal moeten doen!
Hier in België loopt het al iets minde vlot. ROH had ons aangeraden om al eens contact op te nemen met de gemeente om een afspraak te maken met de wijkagent. Deze moet komen kijken of Bent wel degelijk bij ons woont voor we hem kunnen inchrijven en voor we het adoptieverlof kunnen aanvragen, voor we hem kunnen aansluiten bij het ziekenfonds ed. Dus het is belangrijk dat de wijkagent snel komt kijken zodat we alles snel in orde kunnen brengen. We hebben dus gebeld en wat blijkt, in Sint-Katelijne-Waver is dit niet mogelijk!!!! We moeten eerst terug zijn met Bent voor we een afspraak kunnen maken met de wijkagent
Ik heb ook gebeld naar het tropisch instituut om een afspraak te maken met een kinderarts voor controle van de algemene gezondheid van Bent en voor nazicht welke inentingen hij nog moet krijgen. Maar ze hadden nog geen agenda voor half juli (we zijn al half juni!) Wat een gedoe toch allemaal, kan dat nu eens niet wat vlotter gaan!
Al mijn hoop is gericht op de chinezen. Bij hun zal het wel vlotter gaan (hoop doet leven zeggen ze dus we blijven optimistisch)
Vandaag hadden we een afspraak in de kinderplaneet om de lijst voor onze Bent samen te stellen. We hebben goed ons best gedaan hoor! Na 3u rondelopen in de winkel voelde ik mijn voeten niet meer. Ik dacht dat ik mij redelijk goed had ingehouden maar als je op het einde het eindbedrag van de lijst krijgt dan verschiet je toch wel even hoor Maar gelukkig zijn we niet verplicht om de hele lijst te kopen
Om ons kindje straks een vast en veilig thuis te kunnen geven, zouden we het fijn vinden als jullie deze pagina aandachtig doorlezen. Adoptie van een kindje is onder andere in die zin bijzonder, dat er niet vanzelf een hechte band is tussen het kind en de ouder. In vergelijking met de situatie waarin een biologisch eigen kind geboren wordt, moeten ouder en kind meer moeite doen om de onderlinge band te laten groeien. Het kindje moet leren hechten en het moet leren eenkennig te worden. Niet alleen de adoptieouders, maar ook familie, vrienden en bekenden kunnen het kindje daarbij helpen. Voordat we het daarover hebben, volgt hieronder een beknopte uitleg van het begrip hechting bij adoptiekinderen.
In de eerste kinderjaren ontstaat gehechtheid aan personen die belangrijk zijn voor het kind. De meeste adoptiekinderen hebben in de eerste maanden of jaren van hun leven te maken gehad met verschillende verzorgers die allemaal andere eisen stelden en de ene keer wel aandacht voor het kindje hadden en de andere keer niet. Vaak hebben adoptiekinderen al meerdere keren geprobeerd te hechten, maar voelden zich steeds weer in de steek gelaten: eerst door de biologische moeder, daarna door de verzorgers in het weeshuis en daarna mogelijk door pleegouders. Wanneer een kindje geen kans heeft gehad zich goed te hechten aan een verzorger, kan het heel moeilijk zijn goed te hechten aan de adoptieouders, doordat het kindje het vertrouwen mist. Daar komt bij dat de overgang naar een gezin in het buitenland nogal groot is; de adoptieouders zien er voor het kindje vreemd uit, praten raar en doen alles anders dan het kindje gewend was. Sommige kinderen zijn niets gewend en voor hen is alles nieuw, vreemd en beangstigend.
Adoptiekinderen die wel een veilige hechting hebben gehad in het land van herkomst, zullen de eerste tijd na de thuiskomst een rouwperiode doormaken. Dit is een hele logische en gezonde reactie op het verlies dat ze hebben gehad. Toch moeten ook deze kindjes zich opnieuw gaan hechten. Waarschijnlijk zal dat voor deze adoptiekindjes makkelijker gaan dan voor kinderen die zich in het verleden niet goed hebben kunnen hechten.
Onveilige hechting kan zeer nadelig zijn voor het gevoel van eigenwaarde en op latere leeftijd ook tot problemen leiden bij het aangaan of onderhouden van relaties. Voor zover dat in ons bereik ligt, willen we dat natuurlijk voorkomen.
Overigens betekent dit alles uiteraard niet dat alle adoptiekinderen uiteindelijk onveilig gehecht zijn, maar het hechtingsproces verloopt in ieder geval moeizamer.
Omgang met familie, vrienden en bekenden Zoals we al vertelden, kunnen familie, vrienden en bekenden (jullie dus) Bent en ons helpen bij het hechtingsproces. Hoe dat kan lees je hieronder.
Om de hechting van Bent zo goed mogelijk te laten verlopen, hebben we ons voorgenomen na thuiskomst een gewenningsperiode in te lassen. Gedurende deze periode moeten wij er voortdurend voor hem zijn, laten merken dat hij altijd op ons kan rekenen, hem laten ontdekken dat wij te vertrouwen zijn en dat hij zich bij ons veilig mag gaan voelen. Deze rustperiode betekent ook dat we de hoeveelheid bezoek aan huis zoveel mogelijk willen beperken, hoe moeilijk dat ook voor jullie en ons is. Bellen, e-mailen etc. mag uiteraard altijd, graag zelfs!!
Verder is het voor de hechting belangrijk dat alleen wij Bent de eerste tijd verzorgen, aandacht en liefde geven, troosten etc. Jullie kunnen ons helpen hem te leren wie zijn ouders zijn door de eerste tijd zoveel mogelijk afstand te houden. Dat betekent bijvoorbeeld ook dat het beter is Bent niet op schoot te nemen of op tillen en hem zelf niets te geven. Mocht je hem toch iets willen geven, geef dat dan aan ons zodat wij het aan Bent kunnen geven. (Voor eventuele "afhalers" op Zaventem: dit geldt natuurlijk al vanaf het moment dat we aankomen). Op deze manier moet Bent leren dat wij zijn ouders zijn en kunnen we een vertrouwensband opbouwen. Wanneer Bent niet leert om met ons een vertrouwensband aan te gaan, kan dit op latere leeftijd negatieve gevolgen hebben.
Wij begrijpen heel erg goed dat deze "regels" voor niemand leuk zijn, maar ze zijn wel heel erg belangrijk voor de toekomst van Bent. We kunnen niet op voorhand zeggen hoe lang dit alles zal duren. Dit hangt volledig van zijn ontwikkeling af. Wij hopen dat jullie hier begrip voor hebben en dat we op jullie medewerking kunnen rekenen. Wanneer de tijd van knuffelen is aangebroken laten we jullie dit heus wel weten.
Na vele jaren wachten op een kindje is het eindelijk zover. Op 26 juni 2010 vertrekken we naar China om onze zoon op te halen.
Op 19 maart 2010 kregen we het heugelijke nieuws, we hebben een zoon, He Haisheng, geboren op 29 april 2004. Het is een gezonde, actieve jongen die momenteel nog in een pleeggezin verblijft.
Op 29 april reden we dan naar Lokeren om de aanvaarding te ondertekenen en wat belangrijker was, de foto's in ontvangst te nemen. Het is een schatje hoor. Zoals beloofd hebben we dan ook zijn nederlandse naam bekend gemaakt, hij zal BENT He Haisheng Lauwers heten. De naam was een beetje moeilijk want we hadden al 4 jaar een meisjesnaam in gedachten dus we moesten opnieuw beginnen
Over zijn naam hebben we volgende informatie gekregen:
Concernant le nom de He Haisheng, les enfants de 2004 de Shanghai Childrens Welfare Institute s'appellent tous "He".
Cet institut donne un nom de famille aux enfants d'aupres un petit livre chinois qui s'appelle "Bai jia xing".
Op 10 mei 2010 hebben we nog een recente foto van Bent ontvangen. Is hij geen mooie jongen! Wij vinden in elk geval van wel!
Ik moet wel zeggen dat ROH zijn uiterste best doet om alles vlot te laten verlopen. We hebben echt een gedetailleerd overzciht gekregen van wat we waar en wanneer moeten doen. dus het zal allemaal wel meevallen zeker. Mevr Wanyu is er ook nog om ons te begeleiden en ze heeft al heel veel ervaring hiermee want ze loopt al een tijdje mee. Gelukkig is er voor ons ook een groepje of koppel (dat weet ik niet zeker) ginds dus we zijn al geen proefkonijn. En we volgen snel dus hopelijk zijn ze het daar niet vergeten wat ze allemaal moeten doen!
