Het heeft allemaal wat langer geduurd maar we zijn eindelijk thuis geraakt! Met Bent is alles goed gegaan, alleen de vlieger wou niet meewerken. We zijn woensdag 14 juli om 21u (chinese tijd) naar de luchthaven vertrokken. Bent heeft zonder problemen afscheid genomen van Wanyu en we zijn naar de gate gegaan. We waren veel te vroeg maar we hebben daar dan maar wat gewacht. Er waren ook Belgen aanwezig dus we konden een beetje praten. Om 00:50u konden we dan boarden, en hop op de bus om ons naar het vliegtuig te brengen. We zaten op de tweede bus en toen we aan het vliegtuig aankwamen, stond iedereen nog op de trap te wachten en er mocht niemand binnen. We hebben daar dan even gestaan en na een tijdje moesten we terug naar de bus en terug naar de gate om te wachten. We wisten niet wat er aan de hand was en er werd eigenlijk geen info gegeven. Ondertussen was Bent een beetje lastig want hij wist ook niet wat er aan de hand was en wou graag naar België! Er werd water en koekjes uitgedeeld dus we wisten dat het wel even kon duren. Uiteindelijk is hij daar op de stoeltjes in slaap gevallen. Rond 5u 's morgens werden we dan naar een bus gebracht om naar een hotel te gaan om te overnachten. We werden naar de Crowne Plaza gebracht, een chic hotel zene, amai en een badkamer met bad en douche, spijtig dat we geen tijd hadden om ervan te genieten. Het was ook een zacht bedje en hebben dan geslapen tot 9u, dan werden we wakker gemaakt met de mededeling dat we om 9u45 in de lobby moesten zijn zodat we terug naar de luchthaven konden gaan. Allé, terug inchecken want we moesten een nieuw ticket krijgen, terug bagage controle ed en hop naar de gate. Daar aangekomen kregen we opnieuw koekjes en water. En daar zaten we dan te wachten, en te wachten... Ineens werd er iets afgeroepen (enkel in het chinees) en al die chinezen sprongen recht om naar de balie te gaan. Wat bleek, we kregen geld terug als compensatie, 400 Yuan per persoon, dat was niet slecht. Nog een tijd later kwamen ze met warm eten, we gingen dus nog niet direct boarden wou dat zeggen. Ik weet niet wanneer we dan effectief zijn ingestapt maar het heeft wel heel lang geduurd. De vlucht zelf ging voor mij heel traag, ja als ik naar huis wil dan wil ik daar ook direct zijn hé, en je hebt zo weinig plaats dat je amper kan slapen, en je voelt je vuil (je draagt al van woensdagmiddag dezelfde kleren!). Uiteindelijk zijn we om 18u45 geland ipv 6u45! En blij dat ik was als ik op Belgische bodem stond! Aan de controle op de luchthaven moesten we nog een document laten zien dat het wel degelijk over een adoptie gaat en niet over kindersmokkel. Gelukkig hadden wij de witte boekjes in onze handbagage steken, dus aan de families die volgende week afreizen, neem je documenten mee in de handbagage! En dan op de koffers wachten, dat duurde ook veel langer dan in china zene, maar alé, uiteindelijk hadden we ze alle 3 en dan hop naar de uitgang. En wij hadden ze nog niet gezien maar ineens was het daar een geroep! De hele familie en een aantal vrienden stonden ons op te wachten, het gemoed schoot mij vol, mede door de vermoeidheid! Het was ongeloofelijk tof dat iedereen daar aanwezig was, met spandoeken en al! Bent was maar heel stillekes van al dat volk maar eens we in de auto zaten was hij zijn eigen zelf, babbel, babbel, babbel Thuis gekomen, stonden de hondjes ons ook op te wachten ze waren vrij rustig en Bent was helemaal niet bang dus dat viel ook reuze mee. Hij voelt zich al helemaal thuis! We zijn eerst gaan douchen (eindelijk) en dan hebben we nog wat gegeten (belgische friet) en dan slapen!!! We zijn dan ook nog naar FCA in Brussel geweest en dat was direct in orde, ook in onze gemeente was het allemaal snel in orde, de wijkagent moet dus niet meer langskomen bij een adoptie! De gemeenten hebben bericht gehad van buitenlandse zaken dat wij een adoptie het kindje direct moet ingeschreven worden!! we hebben deze communicatie gevraagd en zullen deze aan ROH bezorgen zodat ze dat kunnen aanpassen in de infomap! Dat is weeral wat ergernis gespaard in de meeste gemeenten! We zijn dan ook nog naar de supermarkt gemoeten want we hadden niet veel in huis. Bentje eet nog steeds geen boterhammen maar rijst en yoghurt 's morgens, hij lust wel boterhammekesvlees (lunchworst) dus dat is al een begin. En 's avonds heeft hij lekkere spaghetti gegeten (2 borden!). Alles gaat dus heel goed en nu is hij naar Bob de bouwer aan het kijken, dan kent hij nog van in China, maar deze Bob spreekt geen chinees
Voilà, we zijn gepakt en gezakt en klaar om de hotelkamer te verlaten. Bent slaapt nog, als hij wakker is nog een douche nemen en we kunnen naar bendeden gaan. Blijkbaar moesten we de kamer om 15u verlaten, er is al een poetsvrouw komen zien, maar Wanyu had ons gezegd dat we tot 's avonds op de kamer konden blijven want dat we tot morgen betaald hadden. Ondertussen is er niemand meer komen zien, dus we zullen wel zien. Als Bent wakker is gaan we toch naar beneden, dan kunnen we nog langs de Mc Donalds passeren en dan zijn we er helemaal klaar voor. Hopelijk hebben we geen vertraging want ik wil nu echt wel naar huis. Ik ben eens benieuwd voor Bent want vandaag heeft hij zelf naar Nana (=Wanyu) gevraagd, hij vroeg zelfs om haar te bellen. Hopelijk mist hij haar niet te erg als we thuis zijn. Zij was natuurlijk wel iemand war hij nog vanalles aan kon vragen en waar hij ook een verstaanbaar antwoord van kreeg. Ik hoop echt, uit de grond van mijn hart dat alles goed gaat verlopen. Tot hier toe is het echt heel goed gegaan dus fingers crossed. BELGIUM HERE WE COME!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
dinsdag 13 juli 2010: Vanmorgen na het ontbijt zijn we naar de Belgische ambassade geweest. De andere families moesten hun documenten binnenbrengen en wij zijn in de bus blijven wachten. Blijkbaar was die Nederlandstalige dame er niet en is er gezegd dat ze naar ROH zouden faxen. Daarna met zn allen naar de zoo. Daar hebben we niet heel veel gezien, Wanyu was een echte TGV, de andere families met de kleine kindjes hadden amper tijd om ze eten te geven! We zijn langs de reuze pandas geweest, de giraffen, olifant en leeuwen, zwarte panter en Siberische tijger. Daarna terug naar het hotel. Ondertussen had Wanyu telefoon gekregen dat de visum van Bent klaar was. Wanyu ging deze ophalen op de ambassade. Maar op onze hotelkamer kregen we telefoon dat de visum helemaal nog niet klaar was, Wanyu ging dan blijven wachten tot hij klaar was. Rond 16u hebben we dan met Cindy, Mario & Longdan afgesproken om de kleine straatjes eens te gaan bezoeken, zoals de chinezen dus echt leven, en dat is alles behalve in luxe hoor. Daarna zijn we gaan eten in het restaurantje van gisteren, we hebben hetzelfde genomen en hebben weer lekker en goedkoop gegeten! Daarna terug naar het hotel want Bent wou nog wat tv kijken voor het slapengaan. De laatste tijd gaat hij toch zonder morren slapen, hij probeert het nog wel een beetje te rekken maar gaat toch slapen en zodra hij zijn bedje ziet valt hij al in slaap. Wij kunnen morgen uitslapen en de rest van de groep gaat naar de lange muur. Wanyu brengt morgenvroeg het visum van Bent mee als ze de rest van de groep oppikt. Morgen is het dan D-Day en kunnen we terug naar ons kleine, vertrouwde België landje, ik ben eens benieuwd hoe Bent gaat reageren. De laatste 2 dagen hangt hij heel sterk aan Wanyu, heeft ze er nu iets van gezegd of niet, dat weet ik niet. We zullen wel zien hoe het loopt, maar als het zo blijft zoals hier in Beijing dan loopt het op ,wieltjes vind ik. Natuurlijk mokt hij wel eens en hij probeert onze grenzen te overschrijden maar welk kind probeert dat niet? Mama is ook heel moe en kruipt ook maar eens vroeg onder de wol en papa is met Mario beneden een pint gaan pakken om het vaderschap te vieren! Eens thuis zal ik proberen om de blog zeker nog wat aan te vullen maar dat gaat niet meer dagelijks zijn, misschien nog een wekelijks verslagje met de stand van zaken, zodat jullie niet ineens moeten afkicken J. Tot donderdag, voor sommige onder jullie is dat dan (eindelijk) in levende lijven J
maandag 12 juli 2010: Vandaag zijn we met de hele groep naar het hemelpaleis geweest. Wanyu had voor Bent een pakje kauwgom gekocht om te delen met de andere kinderen. Ze had dat gedaan omdat Bent niet met de anderen wou spelen. Toen Wanyu zei dat hij moest delen wou hij de kauwgom helemaal niet! Uiteindelijk heeft ze op hem ingepraat en was hij akkoord. Ze heeft de 2 jongens ook een beetje gepusht om elkaar een handje te geven en vrienden te zijn. We zijn met zn allen in de bus gestapt en eerst langs de instanties gereden om de papieren voor de andere families in orde te brengen. In de bus heeft Bent eerst goed gespeeld met Zi Hao maar ineens was het gedaan en wou hij Zi Hao geen kauwgom meer geven. Papa heeft dan de kauwgom afgepakt en het was concert! En het heeft heel lang geduurd deze keer, het leek wel uren en we kregen hem totaal niet gekalmeerd, hij bleef maar wenen. Maar we hebben het ook niet opgegeven om hem te troosten en na lange tijd is hij dan eindelijk opgehouden met wenen. Toen had ik het wel moeilijk hoor! Daarna zijn we dan aan het Hemelpaleis aangekomen, het is een zeer mooie tempel, spijtig dat het weer vandaag niet zo goed was. Ondertussen ben ik ook een beroemdheid in China want de mensen vroegen of ze met mij op de foto mochten, bij ons bezoek aan de verboden stad hadden ze ook al gevraagd of ik met iemand op de foto wou. Binnenkort sta ik in alle chinese glitter & glamour boekjes of in het rariteitenboekje, dat kan ook natuurlijk J. In ieder geval, heel de groep had beziens met onze chinese jongens! Tijdens ons bezoek heeft Zi Hao ook een concert gegeven, ik was al blij dat het niet alleen bij ons zo is. Bent wou in de tempel ook nog een speelgoedje (ze staan daar overal met speeltjes voor de kinderen) maar we hebben zonder al te veel problemen nee kunnen zeggen en voet bij stuk kunnen houden. Na ons bezoek aan de tempel zijn we terug naar het hotel gegaan en heeft Wanyu ons eerst nog meegenomen naar de supermarkt want de andere families hadden nog babyvoeding en pampers nodig. Wij zijn meegegaan voor chips en koekjes en chocolade J. Daarna zijn we terug naar de kamer gegaan en zoals gewoonlijk hebben we wat tv gekeken en gespeeld. Vooral Bent en papa hebben vandaag echt veel quality time gehad, ze hebben zelfs een kussengevecht gedaan, het was heel leuk om te zien. Bent is ondertussen ook in de ban van kussen, we krijgen voor alles en niets een kusje. Chinezen kussen blijkbaar niet en int begin vond hij dat maar raar maar nu is het ne echte kusser geworden!Amai de meisjes later! Na al dat spelen hebben we natuurlijk honger gekregen, we zijn ne keer naar de andere kant van het hotel gegaan en we hebben een superleuk, goedkoop en lekker restaurantje gevonden. We hebben op de binnenkoer gegeten, het is echt leuk ingericht. We hadden spijtig genoeg ons fototoestel niet bij maar we gaan er morgenavond terug eten, dat staat al vast! Morgen moeten we eerst naar de ambassade om de papieren van de andere families weg te doen en dan gaan we naar de zoo. Blijkbaar hebben ze hier in Beijing een hele grote zoo, dus dat zal wel de moeite zijn, ik ben eens benieuwd. Na de zoo zouden we eens gaan kijken of het visum voor Bent al in orde is. Hopelijk wel want anders kunnen we nog niet vertrekken en ik kijk er echt naar uit om naar huis te komen en ons dagelijks leven te beginnen als gezin van 3! Ik ben nu ook echt aan het aftellen en begin een beetje emotioneler te worden. Hopelijk kan ik mijn tranen bedwingen als we op zaventem toekomen! Stef is momenteel nog ne leffe gaan drinken in de bar, ik ga nog een beetje lezen en ons engeltje ligt al rustig te slapen. Slaapwel!
