Het is gebeurd, vanaf vandaag zijn we met 3!!! Alles is heel vlot verlopen. We zijn met de taxi naar het welfare institute gereden, gelukkig maar want het was wel ver. Daar aangekomen werden we naar een zaal gebracht waar nog al koppels zaten. Eerst moesten we een aantal documenten invullen en we kregen ook een pasfoto van Haisheng. Hij ziet er al helemaal anders uit hoor, jullie gaan verschieten. We waren nog volop bezig met het invullen van de papieren toen ze ineens Haisheng riepen, hij stond al achter ons ondertussen, amai, ik kreeg ineens den bibber. Hij was eerst wat verlegen maar hij zei toch na aandringen van Wanyu, mama en papa. Ik heb hem direct zijn knuffelgiraf gegeven en daar heeft hij zich dan wat mee bezig gehouden.We zijn dan even in het weeshuis mogen rondgaan en daar is hij wat losgekomen, dat bedoelde ze dus met een actieve jongen J.Hij heeft een mooi fotoboekje meegekregen en een stempel met een aap (zijn geboortejaar) en de stempel is volgens Wanyu zijn naam.Daarna zijn we met de taxi terug naar het hotel gereden en hebben we de kamer laten zien. In de taxi was hij heel stil, maar eens in de kamer is hij terug los gekomen. Dan zijn we gaan eten, en amai hij kan goed eten zene. Daarna zijn we terug bij de bank geld gaan wisselen en dan zijn we in de kamer een dutje komen doen. Hij heeft goed geslapen en toen ik hem wakker maakte was hij direct klaarwakker en hij lachte toch nog. Gelukkig! Dan zijn we naar de supermarkt geweest om wat fruit en koekjes + wat drankjes te gaan kopen. En onderweg ook nog baskettertjes gekocht want hij heeft alleen maar sandalen aan en het regent hier al twee dagen.Ondanks de regen, is het hier toch laf en warm, zon laffe warmte hebben wij thuis nog niet gehad zene. Druk is het hier wel maar ik had toch erger verwacht. Alleen zou ik hier niet graag met den auto rijden. Wat je hier ziet dan kan je niet geloven!! Voor ons avondeten zijn we naar McDonalds geweest, dat kent hij ook al. Nu zijn we terug in de hotelkamer en hij is al helemaal los gekomen zene. Hij is met papa met de ballon aan het spelen. Ook hebben we al verschillende keren zijn boek over het vliegtuig moeten voorlezen. Hij roept al op zijn papa!!!En ik heb al een kusje gekregenJ. Hij heeft zich ook al gedoucht en hij ruimt alles goed op, tis een propere jongen! >Hij vertelt veel, int chinees natuurlijk. Maar hij zegt al veel woordjes na, zowel int nederlands als int Frans (we spreken Frans met wanyu). Morgen gaan we naar CCAA, de rest van ons geld afgeven J. Haisheng is mij net mijn flesje drinken komen brengen en ik heb niets gevraagd!
En even speciaal voor mijne papa, bompa, we zullen hem niet kwijtspelen want hij geeft ons altijd zelf een handje en als hij stefaan even niet ziet dan zegt hij al dat ik even moet wachten en op stefaan roept hij dan kom kom (int chinees dan hé maar ik begrijp hem wel). Hij zorgt er wel voor dat we hem verstaan J. Hopelijk heeft hij seffens een goeie nacht. Tot morgen allemaal!
We zijn vertrokken en ook aangekomen natuurlijk. Onze vlucht Brussels Beijing had in Brussel al een half uur vertraging.De vlucht zeelf is goed verlopen, alleen hadden we een beetje te weinig beenruimte om comfortabel te kunnen zitten en een dutje te doen. We hebben twee keer eten gekregen en het was lekker dus dat viel allemaal mee. Wanyu stond ons al op te wachten om ons te begeleiden naar de volgende vlucht, Beijing Shangai. We hadden nog ruim de tijd dus we zijn eerst maar iets gaan drinken. Wanyu is een zeer sympathieke vrouw en ik ben blij dat zij ons overal naartoe brengt want waar hadden we ondertussen al gezeten zonder haar J . Op de vlucht van bejing naar shangai hebben we ook een maaltijd gekregen maar dat was de typische chinese congée, ik vind dat helemaal niet lekker, het ziet er niet uit en het smaakt heel flets. Gelukkig was er wel een lekker broodje en een potje yoghurt dus ik heb geen honger geleden. Stefaan heeft zijn congée wel opgegeten maar ja die eet dan ook bijna alles hé.We hebben wel veel slaaptekort maar dat zal er zeker niet op beteren.
We logeren in een heel groot hotel, we zitten op de 10de verdieping in kamer 1011. Er stond nog geen extra bed voor onze Bent in maar Wanyu heeft dat wel even snel geregeld. Dan zijn we geld gaan wisselen, ook een hele beleving hoor. Let wel we zijn vandaag zondag en de banken zijn hier gewoon open. Ook de supermarkt is hier open tot 22u30! Op de straat is het één en al getoeter en Shangai is toch maar redelijk primitief naar onze normen dan! Ik had voor een grootstad toch wat anders verwacht. We hebben natuurlijk nog maar een klein stukje gezien dus wie weet wat komen we nog allemaal tegen. Morgen is het dan D-day, rond 8u30 vertrekken we naar het welfare instituut om Bent op te halen. Het moment waar wij (en iedereen rond ons) op hebben gewacht. Nu gaan we alleen nog proberen wat slaap in te halen! Tot morgen allemaal voor de update!
Het aftellen is begonnen, vandaag nog 10 dagen en weg zijn wij!
Vorige week hebben de onze reisvoorbereiding gekregen van Ray of Hope (ROH). Wat een papierwinkel moeten we daar in orde brengen.
Als dat maar goed komt Ik moet wel zeggen dat ROH zijn uiterste best doet om alles vlot te laten verlopen. We hebben echt een gedetailleerd overzciht gekregen van wat we waar en wanneer moeten doen. dus het zal allemaal wel meevallen zeker. Mevr Wanyu is er ook nog om ons te begeleiden en ze heeft al heel veel ervaring hiermee want ze loopt al een tijdje mee. Gelukkig is er voor ons ook een groepje of koppel (dat weet ik niet zeker) ginds dus we zijn al geen proefkonijn. En we volgen snel dus hopelijk zijn ze het daar niet vergeten wat ze allemaal moeten doen!
Hier in België loopt het al iets minde vlot. ROH had ons aangeraden om al eens contact op te nemen met de gemeente om een afspraak te maken met de wijkagent. Deze moet komen kijken of Bent wel degelijk bij ons woont voor we hem kunnen inchrijven en voor we het adoptieverlof kunnen aanvragen, voor we hem kunnen aansluiten bij het ziekenfonds ed. Dus het is belangrijk dat de wijkagent snel komt kijken zodat we alles snel in orde kunnen brengen. We hebben dus gebeld en wat blijkt, in Sint-Katelijne-Waver is dit niet mogelijk!!!! We moeten eerst terug zijn met Bent voor we een afspraak kunnen maken met de wijkagent
Ik heb ook gebeld naar het tropisch instituut om een afspraak te maken met een kinderarts voor controle van de algemene gezondheid van Bent en voor nazicht welke inentingen hij nog moet krijgen. Maar ze hadden nog geen agenda voor half juli (we zijn al half juni!) Wat een gedoe toch allemaal, kan dat nu eens niet wat vlotter gaan!
Al mijn hoop is gericht op de chinezen. Bij hun zal het wel vlotter gaan (hoop doet leven zeggen ze dus we blijven optimistisch)
Vandaag hadden we een afspraak in de kinderplaneet om de lijst voor onze Bent samen te stellen. We hebben goed ons best gedaan hoor! Na 3u rondelopen in de winkel voelde ik mijn voeten niet meer. Ik dacht dat ik mij redelijk goed had ingehouden maar als je op het einde het eindbedrag van de lijst krijgt dan verschiet je toch wel even hoor Maar gelukkig zijn we niet verplicht om de hele lijst te kopen
Om ons kindje straks een vast en veilig thuis te kunnen geven, zouden we het fijn vinden als jullie deze pagina aandachtig doorlezen. Adoptie van een kindje is onder andere in die zin bijzonder, dat er niet vanzelf een hechte band is tussen het kind en de ouder. In vergelijking met de situatie waarin een biologisch eigen kind geboren wordt, moeten ouder en kind meer moeite doen om de onderlinge band te laten groeien. Het kindje moet leren hechten en het moet leren eenkennig te worden. Niet alleen de adoptieouders, maar ook familie, vrienden en bekenden kunnen het kindje daarbij helpen. Voordat we het daarover hebben, volgt hieronder een beknopte uitleg van het begrip hechting bij adoptiekinderen.
In de eerste kinderjaren ontstaat gehechtheid aan personen die belangrijk zijn voor het kind. De meeste adoptiekinderen hebben in de eerste maanden of jaren van hun leven te maken gehad met verschillende verzorgers die allemaal andere eisen stelden en de ene keer wel aandacht voor het kindje hadden en de andere keer niet. Vaak hebben adoptiekinderen al meerdere keren geprobeerd te hechten, maar voelden zich steeds weer in de steek gelaten: eerst door de biologische moeder, daarna door de verzorgers in het weeshuis en daarna mogelijk door pleegouders. Wanneer een kindje geen kans heeft gehad zich goed te hechten aan een verzorger, kan het heel moeilijk zijn goed te hechten aan de adoptieouders, doordat het kindje het vertrouwen mist. Daar komt bij dat de overgang naar een gezin in het buitenland nogal groot is; de adoptieouders zien er voor het kindje vreemd uit, praten raar en doen alles anders dan het kindje gewend was. Sommige kinderen zijn niets gewend en voor hen is alles nieuw, vreemd en beangstigend.
Adoptiekinderen die wel een veilige hechting hebben gehad in het land van herkomst, zullen de eerste tijd na de thuiskomst een rouwperiode doormaken. Dit is een hele logische en gezonde reactie op het verlies dat ze hebben gehad. Toch moeten ook deze kindjes zich opnieuw gaan hechten. Waarschijnlijk zal dat voor deze adoptiekindjes makkelijker gaan dan voor kinderen die zich in het verleden niet goed hebben kunnen hechten.
Onveilige hechting kan zeer nadelig zijn voor het gevoel van eigenwaarde en op latere leeftijd ook tot problemen leiden bij het aangaan of onderhouden van relaties. Voor zover dat in ons bereik ligt, willen we dat natuurlijk voorkomen.
Overigens betekent dit alles uiteraard niet dat alle adoptiekinderen uiteindelijk onveilig gehecht zijn, maar het hechtingsproces verloopt in ieder geval moeizamer.
Omgang met familie, vrienden en bekenden Zoals we al vertelden, kunnen familie, vrienden en bekenden (jullie dus) Bent en ons helpen bij het hechtingsproces. Hoe dat kan lees je hieronder.
Om de hechting van Bent zo goed mogelijk te laten verlopen, hebben we ons voorgenomen na thuiskomst een gewenningsperiode in te lassen. Gedurende deze periode moeten wij er voortdurend voor hem zijn, laten merken dat hij altijd op ons kan rekenen, hem laten ontdekken dat wij te vertrouwen zijn en dat hij zich bij ons veilig mag gaan voelen. Deze rustperiode betekent ook dat we de hoeveelheid bezoek aan huis zoveel mogelijk willen beperken, hoe moeilijk dat ook voor jullie en ons is. Bellen, e-mailen etc. mag uiteraard altijd, graag zelfs!!
Verder is het voor de hechting belangrijk dat alleen wij Bent de eerste tijd verzorgen, aandacht en liefde geven, troosten etc. Jullie kunnen ons helpen hem te leren wie zijn ouders zijn door de eerste tijd zoveel mogelijk afstand te houden. Dat betekent bijvoorbeeld ook dat het beter is Bent niet op schoot te nemen of op tillen en hem zelf niets te geven. Mocht je hem toch iets willen geven, geef dat dan aan ons zodat wij het aan Bent kunnen geven. (Voor eventuele "afhalers" op Zaventem: dit geldt natuurlijk al vanaf het moment dat we aankomen). Op deze manier moet Bent leren dat wij zijn ouders zijn en kunnen we een vertrouwensband opbouwen. Wanneer Bent niet leert om met ons een vertrouwensband aan te gaan, kan dit op latere leeftijd negatieve gevolgen hebben.
Wij begrijpen heel erg goed dat deze "regels" voor niemand leuk zijn, maar ze zijn wel heel erg belangrijk voor de toekomst van Bent. We kunnen niet op voorhand zeggen hoe lang dit alles zal duren. Dit hangt volledig van zijn ontwikkeling af. Wij hopen dat jullie hier begrip voor hebben en dat we op jullie medewerking kunnen rekenen. Wanneer de tijd van knuffelen is aangebroken laten we jullie dit heus wel weten.
Na vele jaren wachten op een kindje is het eindelijk zover. Op 26 juni 2010 vertrekken we naar China om onze zoon op te halen.
Op 19 maart 2010 kregen we het heugelijke nieuws, we hebben een zoon, He Haisheng, geboren op 29 april 2004. Het is een gezonde, actieve jongen die momenteel nog in een pleeggezin verblijft.
Op 29 april reden we dan naar Lokeren om de aanvaarding te ondertekenen en wat belangrijker was, de foto's in ontvangst te nemen. Het is een schatje hoor. Zoals beloofd hebben we dan ook zijn nederlandse naam bekend gemaakt, hij zal BENT He Haisheng Lauwers heten. De naam was een beetje moeilijk want we hadden al 4 jaar een meisjesnaam in gedachten dus we moesten opnieuw beginnen
Over zijn naam hebben we volgende informatie gekregen:
Concernant le nom de He Haisheng, les enfants de 2004 de Shanghai Childrens Welfare Institute s'appellent tous "He".
Cet institut donne un nom de famille aux enfants d'aupres un petit livre chinois qui s'appelle "Bai jia xing".
Op 10 mei 2010 hebben we nog een recente foto van Bent ontvangen. Is hij geen mooie jongen! Wij vinden in elk geval van wel!
Ik moet wel zeggen dat ROH zijn uiterste best doet om alles vlot te laten verlopen. We hebben echt een gedetailleerd overzciht gekregen van wat we waar en wanneer moeten doen. dus het zal allemaal wel meevallen zeker. Mevr Wanyu is er ook nog om ons te begeleiden en ze heeft al heel veel ervaring hiermee want ze loopt al een tijdje mee. Gelukkig is er voor ons ook een groepje of koppel (dat weet ik niet zeker) ginds dus we zijn al geen proefkonijn. En we volgen snel dus hopelijk zijn ze het daar niet vergeten wat ze allemaal moeten doen!
