Niel, zaterdag 25 februari.

De openingsklassieker van onze Belisol  kalender. De Classic René Dillen.

Geef toe, 't is wel vroeg in het jaar.

Toch waren ze er weer : René en Daan (die twee misten sinds de eerste deelname in 2012 nog geen enkele keer deze rit in Niel). 

Jo was er natuurlijk ook. Theo niet, die moest in laatste instantie forfait geven wegens pijn in de knie.

Om 09:00 begonnen we er aan : Jo nam de twee 70plussers op sleeptouw. De wind blies soms in het voordeel. Maar na een uurtje kregen we regen. Kort in het wiel zitten ging  niet door het opspattende water en slijk. De bril helemaal beslagen, bochten moesten voorzichtig genomen wegens het gladde asfalt. Miserie, miserie.

Gelukkig, na 34 km, in Merchtem, bevoorrading. Sanitaire stop ook.  En dan banaantje, frangipanneke, cakeje, wafeltje, koude thee. Terug de weg op.

We kregen gezelschap, iemand die aanvankelijk achter ons drie bleef rijden, maar dan resoluut aan kop ging en behoorlijk tempo maakte. Mikpunt was een renner in donkerblauw die een paar honderd meter voor ons reed. Het ging hard, voor mijn gevoel oerend hard. Tegen de limiet, zelfs een beetje over de limiet. Het blauwe target werd bijgehaald, het tempo ging gelukkig niet meer hoger. Jo had weinig moeite om te volgen, René en zeker ondergetekende moesten echt alles uit de kast halen om bij te blijven. Maar het lukte. Gezamenlijke finish, en trots op het gemiddelde van 27 km per uur.

Aangename verrassing : Theo was tegen 12u naar de sporthal gekomen om ons geluk te wensen met de rit. Samen een koffietje gedronken, en dan tevreden huiswaarts. Tot de volgende (25 maart 2023 Ludo Peeters Classic in Brasschaat)