We leven nog, half, want na een hele week van lessen volgen na het zelf geven van lessen, zijn we allen blij dat het weekend er is! En met het weekend komt onze roadtrip er ook aan. We vertrekken morgen op een tochtje door Ierland met 10 gegadigden met 2 kleine autootjes, die we vandaag al uitgetest hebben en die goed bollen op deze soms wel hobbelige Ierse wegen.

Maar eerst afgelopen week (International Week), die hectisch was en tof tegelijk. De lezingen waren misschien niet altijd even interessant, maar sommige dingen kunnen we zeker gebruiken voor onze latere teaching career. We kregen lectoren en onderwerpen over ons heen uit Spanje, Slovakije, Amerika (fuck yeah!), Nederland, België en zo verder, gaande van goed verstaanbaar tot praktisch onverstaanbaar Engels. Van literatuur in het post-Troubles tijdperk tot een hele fotoreportage van een Poolse die met haar man naar India op reis ging en daar inspiratie vond voor haar schilderijen (in pointillistische stijl dan nog), als we het deze week niet zagen, gaan we het nergens zien! De (soms saaie) lessen werden afgewisseld met wat leuke extraatjes die speciaal voor ons Erasmussers georganiseerd werden.

Op maandagavond werden we verwacht op een heuse Euroquiz, die we jammer genoeg niet wonnen. Daar moesten we antwoorden uit onze mouw schudden op vragen zoals ‘Welke stad is de 2^de grootste van Ierland na Dublin?’ en ‘Voor welk muziekinstrument werd het stuk ‘Silent Night’ geschreven?’. Het beantwoorden van deze vragen laat ik aan jullie over… Mochten jullie echter grijs worden van ambetantigheid omdat jullie desbetreffende antwoorden niet vinden op Wikipedia en konsoortige webstekken, stuur ons maar een mail en wij verlossen u uit u onwetendheid… Ignorence is bliss zeggen ze dan!

Op dinsdag werden we getrakteerd op een heuse Historical Pub Tour door de stad. We bezochten er –logischerwijze- de vele pubs die Belfast rijk is. Sommigen onder ons hadden er wel wat meer van verwacht, maar het was ook niet mogelijk om met onze toch wel grote groep in elk café halt te houden voor een pintje of een Irish Mist. Misschien waren we dan nu nog onderweg… Niet iedere cafébaas ziet graag een groep luidruchtige Erasmussers zijn pub binnenstromen en er een spoor van gescheurde bierkaartjes, half gesmolten ijsblokjes en omver gestampte glazen achterlaten – de niet-gebroken Guinnessglazen zijn hier trouwens erg in trek bij de buitenlanders en ook wij hebben al ons steentje bijgedragen ter in stand houding van die traditie-. We zetten ons feestje dan maar verder in een karaokebar dichter bij huis, waar we de ziel uit het lijf zongen maar toch ook een beetje kwaad waren op de diskjockey van dienst die weigerde ‘Summer Nights’ uit Grease te draaien!

Woensdag werden we één voor één dagtrippers van het eerste uur en trokken we voor een hele dag naar de Giant’s Causeway (een prachtig stukje natuur, zoals de reisgids het zo mooi beschrijft) en de Bushmills Distillery (ofte whiskystokerij) te gaan. Groot was onze vreugde toen we te horen kregen dat we eerst whisky gingen proeven en daarna de reus een bezoekje zouden brengen. We kregen er een monotone rondleiding maar daarna mochten we whisky proeven. En omdat de stokerij dit jaar zijn 400^ste verjaardag viert, kregen we ook de kans om een whisky van 12 jaar oud te proeven (naast de originele, die van 10 jaar oud en een warme whisky met kaneel, water en suiker). Mjam mjam! Vol goede moed en al wat opgewarmd op de toen toch wat winderige dag stapten we op de bus om 20 minuten later gedropt te worden aan de Giant’s Causeway. Bij sommigen was het godendranje van ervoor al naar het hoofd gestegen en was het afdalen van de cliff net iets moeilijker dan voorzien, maar we geraakten allemaal heelhuids beneden. Daar konden we genieten van water, wind en de zeshoekige pilaren die de Causeway beschermd gebied maken.

Donderdagavond was er de slotactiviteit: Eurovisie songfestival. Je kan het al raden: er werd van elk aanwezig land een act verwacht en er moesten dan ook punten gegeven worden. België werd vertegenwoordigd door ALLE Belgen – jawel, we zijn met 15 – en we paaiden het publiek met onze multiculturele versie van ‘Alle kleuren’ van K3. Ook dit keer wonnen we niet, maar werden we 4^de (en ja, we hebben de Hollanders verslagen)!

Men zegt ‘De tijd gaat snel, gebruik hem wel’ maar het valt ons pas hier op hoe snel alles werkelijk gaat. Met deze wijsheid heb ik al genoeg van u tijd verspild om hier af te sluiten en u nog te melden dat er een nieuwe lading foto’s op mijn space te vinden zijn.

Xx.

Joline en Sophie

09-03-2008 om 03:51 geschreven door Sophie