Dokter : ja mevrouw (een beetje bits) als u dan toch een uitleg wil kan u nog altijd eens een neuroloog raadplegen, ik zal een briefje meegeven.

Een neuroloog ??? wat moet ik godsnaam daar gaan doen, zijn dat niet die dokters voor zenuwpatiënten en aanverwanten ?   Ik ben niet zenuwziek !!  Mijn oog wou niet, en ik ga daarvoor naar de oogarts die niks vindt. Natuurlijk nieuwsgierig als ik ben doe ik toch maar het briefje open dat ik voor de neuroloog heb meegekregen.

’t Ga toch over mezelf zeker, wat is dat nu voor flauwe kul.  Die dokters met hun geheimdoenerij altijd.

Toch maar afspraak met een neuroloog , na aandringen van de huisarts.  Nu word ik toch stilletjes aan zenuwachtig.  Even een citaat uit het briefje van de oogarts. “ Graag onderzoek bij patiënte, haar anamnestische gegevens lijken wonderwel op een demiyeliserende aandoening , zeer onwaarschijnlijk gezien de leeftijd zodat ik mij afvraag of patiënte hier niets over gelezen heeft, met collegiale groeten “

Te oud? Of te jong? Ik zit me al te ergeren, ik versta nog geeneens wat die man schrijft en nu doet hij alsof ik een medisch encyclopedie heb opengeslagen onder de D, en daar iets leuks heb uitgepikt. 

Myeline wat is dat voor iets ?  Eet je dat ? Zit dat in je bloed ?  Of heeft iedereen dat in zijn kop ?  Zit dat in je oog ? Ik ken er niets van, zoek het woord op in de woordenboek, maar veel verklaring brengt dat niet.

Bij de neuroloog : dag mevrouw , geen ‘tje , dat vind ik positief. Lijkt me een eerlijke man. Neuroloog leest brief en beslist onmiddellijk dat het “allemaal niet zo’n vaart zal lopen hoor mevrouwtje”. Stik alweer mevrouwtje ‘k begin er stilletjes aan een hekel aan te krijgen.  Wat zeggen ze nu tegen een man van 38 vraag ik mij af ? Mijnheertje? Kan ik mij moeilijk voorstellen. 

Onderzoek bij de neuroloog : veel vragen door de dokter , maar geen antwoorden op mijn vragen. Eerst een  CT scan laten nemen.

En in de brief naar de huisarts het volgende :niets gevonden op CT-scan. Patiënte heeft wel discrete gevoelsstoornissen in de voeten.

Wel, wel, ik heb gevoelsstoornissen in mijn voeten.  Goed dat de dokter het zegt, want ikzelf had er eigenlijk nog niks van gemerkt. Wel dat ik nog steeds zo moe ben. Maar dat is blijkbaar niet zo belangrijk.

Wat ik wel voel daar krijg ik geen uitleg over , en dan wordt er iets gevonden waar ikzelf nog niets vanaf wist. Het wordt al langer hoe chaotischer en verontrustender.

09-04-2012 om 19:08 geschreven door Liliane  

1988
Zo ’n hoofdpijn, al veel hoofdpijn gehad maar dit is echt verschrikkelijk. En dan juist nu, in Joegoslavië, voor de eerste keer op reis
met mijn zoon sinds mijn echtscheiding. Nogal een land om naar de dokter te gaan. Doe ik dus niet, pijnstillers met de kilo.
Gelukkig heb ik die  voorhanden, een migrainelijder als ik ben. Maar mijn rechtse oog doet toch zo  raar, ik zie niks.
Niks is veel gezegd, enkel waar ik op focus zie ik niet, wel  een beetje spookachtig. Wat heb ik eraan om naar iets te kijken en enkel te
zien wat er rond is, dan focus je daar op en zie je’t weer niet meer. Raar. Ook  wel een beetje angstaanjagend, fictie maar toch waar. 
Dus héél rustig blijven meisje, niet panikeren, zal wel niet zo erg zijn.

De volgende dag, hoofdpijn veel minder, moedwillig oog ziet nog niks van wat het zien moet. Enfin de pijn is toch minder dus
genieten we toch maar weer van ons verlof. Maar ik voel me toch ook zo moe.
Misschien van de warmte.
Ik bel toch maar zodra we terug thuis zijn eerste werk naar de oogarts , mijn oog ziet nu wel beter maar
is precies dieper in mijn gezicht gevallen.  Enfin, nog 2 weken wachten mevrouw, is’t dringend? 
Ik vond van wel, de oogarts niet, dus 2 weken wachten. 
Terug aan’t werk , ik kan me maar moeilijk concentreren de laatste tijd, ik onthoud ook precies slechter dan voorheen. Maar ja , mijn geheugen zal wel niet in mijn oog zitten, dus dat zal er niet veel met te maken hebben. 
Dag dokter, dag mevrouw wat is het probleem ?  Probleem dokter ?  2 Weken geleden had ik er een. Nu niet meer.
Vertel het eens mevrouw(tje) met een blik van ’t zal wat zijn bij dat mens. 
Dokter: ik vind niks hoor mevrouwtje ( ik ben 38 )
Ik dacht dat ze maar pas mevrouwtje begonnen te zeggen als je 75 was, of dement, of achterlijk.  Maar ik ben ook al een mevrouwtje. 
Speelt geen rol net zoals de diagnose.  ’t Zal misschien van de warmte zijn geweest, of een zenuwtje dat geraakt was. 
Ben je zeker dat je niet gevallen bent mevrouwtje ? Dokter als ik op mijn kop moest gevallen zijn zou ik het toch wel weten zeker ??? 

09-04-2012 om 00:00 geschreven door Liliane