Gisteren mijn eerste echte fietstocht gedaan, toch niets beter dan buitensport hoor. Na 1 maand fitness een echte verademing. Vorige week had ik voor een eerste keer mee gedaan aan de spinning maar dit komt misschien nog wat te vroeg. Maar fietsen op de koersfiets was ideaal, geen enkele keer had ik last van mijn herstellende dubbele beenbreuk.'t was wel koud (4graden) maar had me goed ingeduffeld. Morgen is precies 5 maand geleden. Nog 1 maandje en ik ga ook skiën. Ik ben benieuwd wat dat gaat geven
Ik loop bijna terug een normaal mens. Enkel 's ochtends of net na de fitness heb ik er nog veel last van, maar anders valt het toch niet meer op dat ik wat kreupel loop. Nu vrijdag mag ik terug naar de dokter op controle. Eerst waarschijnlijk terug röntgenfoto's nemen en dan kijken hoeveel kalk er weer bij is... Hoe dan ook ik heb reeds een eerste skireis geboekt voor begin maart naar de vogezen met de familie (La Bresse - Gerardmer) Hopelijk ga ik niet te veel last hebben van mijn opgelopen beenbreuk. Maar ik hoop dat dit gaat meevallen, ga niet te veel toeren uithalen + mijn onderbeen zit goed verpakt in zo'n skibot
Hier ben ik dan eindelijk met de foto van die fameuse PTB ( Patella Tendon Bearing ) Ik denk dat er wel veel mensen nieuwsgierig zijn hoe dit ding eruit ziet. Als ik op zoek ging naar iets hierover dan vond ik bijna niets. Als ik dan iets vond was het telkens over amputatie van het onderbeen. Zo ver is het niet gekomen met mij
Heb nu 3 fitness beurten achter de rug met begeleiding van een ervaren kinesist. Die heeft me telkens uitgelegd wat ik het beste kan doen. Hij heeft nu een programma uitgewerkt voor de volgende 6 weken. De eerste weken starten we met het volgende : - 20 minutjes fietsen op de home trainer - 10 minuten roeien - 15 minuten op de moonwalker, allé ik noem dat zo dat toestel
Dan enkele specifieke oefeningen voor mijn rechterbeen (dit is het been dat gebroken was ) En afsluiten met enkele algemene krachtoefeningen.
Vanaf nu ga ik dit proberen 3 à 4 keer in de week te doen. Of misschien eens afwisselen met wat zwemmen, maar in het zwembad ben ik nog niet geraakt. .
Vanochtend ben ik mij gaan inschrijven in de fitness in de buurt. Ik ben nu 12 weken ver en heb het gevoel dat de 3 maand van afzien achter de rug zijn en nu mijn echte revalidatie begint !!! Achteraf gekeken kan ik de eerste 12 weken als volgt samenvatten :
week 1 : ziekenhuis in open plaaster week 2 : thuis in ziekenben met open plaaster week 3 : de ergste pijn gaat over, eerste stapjes richting toilet met open plaaster week 4 : gesloten gips tot boven de knie week 5 : gesloten gips tot boven de knie week 6 : gesloten plaaster onder de knie week 7 : gesloten plaaster onder de knie week 8 : PTB week 9 : PTB week 10 : PTB week 11 : wandelen met 1 kruk week 12 : van alles verlost maar wel nog manken.
Lijkt me een overzichtelijk lijstje voor iemand die net een dubbele beenbreuk heeft opgelopen. Ik zelf was net na het ongeval op zoek naar wat me te wachten stond. Maar voor wie dit leest hou er wel rekening mee ieder geval anders is.
Terug naar de fitness, ingeschreven en dinsdag een eerste afspraak om eens te zien hoe ik het beste kan revalideren
Weekje verlof achter de rug en niet veel met het werk bezig geweest. Wat gelezen over zoekmachineoptimalisatie (SEO) en online adverteren (SEA) omdat ik hier binnenkort iets nieuws opricht om bedrijven te helpen in hun online activiteiten om hoger scoren in google en zo meer omzet te genereren. De firma zal Zoema noemen.
Ook met het gezin naar plopsaland geweest. Had de krukken voor alle zekerheid in de auto gelegd maar zonder vertrokken. Na 2 minuten toch terug naar de auto gegaan om ze te gebruiken. Zonder zou het toch niet echt gaan om een ganse namiddag rond te lopen. Een dubbele beenbreuk is toch iets te serieus. Achteraf gezien was ik gelukkig dat ik ze gebruikt had. Zonder krukken ga ik voorlopig nog zeer traag en na een tijdje doet het toch nog pijn.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen) Tags:zoekmachine optimalisatie, scoren in google, seo, sea, adverteren in google
23-12-2009
weg met die krukken
Sinds gisteren heb ik mijn krukken in de kast gezet. Het is nog met veel manken maar het gaat al om zonder krukken te wandelen. Denk nu niet dat ik de winkelstraat van links naar rechts kan lopen hé. Gewoon wandelen in huis, van de keuken naar de badkamer, van de zetel naar het toilet. Weg met het gedoe en gesukkel van krukken die vallen.
Verder kan ik nog niet veel doen want revalideren bij een kinesist moet ik niet doen en beginnen fietsen en zwemmen is pas na Nieuwjaar. Genieten van een weekje verlof met vrouw en kind dus! En die beenbreuk eventjes vergeten
Tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb.Ben nu 9 weken ver en het einde is in zicht. Heb na 6 weken gips en 3 weken PTB (dat harnas om op mijn been te steunen) vorige week groen licht gekregen van de dokter om terug op mijn been te steunen. Ik dacht weg krukken, weg PTB maar 't was toch geen waar hoor... Ben nu terug een week verder en wandelen doe ik nu met 1 kruk. Het gaat ook wel zonder krukken maar dan doet het toch nog wat te veel pijn. Wat wel weer gaat is auto rijden. Terug weer wat meer vrijheid.
Allé ik schat nog een week of 2 en dan zou ik weer moeten kunnen wandelen, dat is toch mijn doel.
Verder dacht ik dat ik nu veel kine ging moeten volgen. Maar dokter zij dat dit niet echt nodig was... raar hé, maar eigenlijk kan ik alles al redelijk veel bewegen. Misschien voor spieropbouw zou het wel handig zijn. Maar ja, ik sta nu ook niet te springen om iedere dag naar de kiné te gaan.
We zien wel
PS Ik moet ook nog eens nen foto van die PTB op het net zetten met nog wat meer uitleg want er is daar bijna niets over te vinden op het net
Donderdag was het precies 5 weken geleden dat ik mijn dubbele beenbreuk heb opgelopen. En ik mocht na 2 weken mijn gesloten gips (over gans mijn been) gaan inwisselen voor een gips net onder de knie.
Binnen gekomen in het ziekenhuis en eerst naar de gipsmeester om mijn plaaster te verwijderen. Altijd een raar gevoel dat. Zonder gips op krukken foto's gaan nemen. Ik moest jammergenoeg 30 minuten wachten maar zonder gips is dat toch maar raar.
De foto's toonden aan dat er wat kalk was aangegroeid. Nog niet veel maar 't was een begin.
Mijn nieuwe gips was wel een verrassing. Het is eigenlijk gewoon een voetje en wat steun achteraan mijn been. Loop er nu al 3 dagen mee rond en het is ongeloofelijk pijnlijk. Met mijn oude gips kon ik alle kanten uit. Maar nu moet ik weer zeer goed opletten en voorzichtig zijn.
Wat wel meevalt is dat ik mijn knie weer kan plooien. En na 5 weken ging dat eigenlijk direct redelijk goed. Allé je moet wel echt je best doen en u been doet telkens pijn maar blijkbaar zegt de dokter dat dat normaal is.
Nu 1 week met deze gips en dan krijg ik het befaamde machientje. EEN PTB ( Patella Tendon Bearing )
Gisteren mocht ik eindelijk naar het ziekenhuis voor een nieuwe gips. Na 3 weken open gips mocht ik eindelijk overschakelen naar een gesloten plaatser. 9u30 aangemeld kwartiertje later zat ik reeds bij de gipsmeester. Die sneed mijn gips eraf en toen zag ik na 3 weken terug mijn been. Geen zwellingen allesinds (want daarom moest ik 3 weken een open plaaster dragen, zodat mijn been kon ontzwellen) mijn been zag er uit als van een witte uitgemergelde ethiopiër. Niet mooi om zien. De dokter langsgeweest net als altijd moest alles weer zeer snel gebeuren....
Gewoon 2 minuten kijken, wat korte vraagjes : nog pijn? Neem je jouw spuitje? (doet mij er aan denken, moet het nog nemen vandaag) Maar geen foto's genomen of wat testjes... nee gewoon de melding dat het er goed uit zag en dat ik in een lichtere vaste plaatster mocht.
Die nieuwe vaste plaaster aanbrengen was wel geen pretje. Blijbaar moest mijn voetzool 90graden staan. Daarom moest hij duwen op mijn voet. Man man man, wat deed dat pijn. Maar goed, moet wel zeggen, die nieuwe plaaster is wel massa's gemakkelijker. Kan nu gemakkelijker mijn been bewegen en met krukken lopen....
Vrijdag op Studio 1 een reportage gezien over de kuitbeenbreuk van Jelle Vossen ( voetbalspeler van Cercle Brugge ( ex Racing Genk ). Ze spraken over een herstel van 4 maand. Ik veronderstel dat dit is tot hij terug kan voetballen. Ik zelf heb daar eigenlijk geen idee van. Je kan het natuurlijk niet helemaal vergelijken. Bij mij is het zowel een kuitbeenbreuk als een scheenbeenbreuk. Maar toch.... Ik hoop tegen volgend seizoen terug op een balletje te trappen.
Wat mij meteen opviel was dat de knie van Jelle Vossen knie niet in het gips zat. Komt dit doordat het enkel een kuitbeenfractuur is of omdat dit een professionele sporter is die ze beter begeleiden? Ik weet het niet, maar volgens mij wel een wereld van verschil. Bij mijn volgende consultatie ga ik dit eens navragen.Wat ik ook zag liggen op het nachtkastje van Jelle Vossen waren de injectiespuiten Clexane tegen Flubiet. Grappig, moet er ook iedere dag 1 hebben.
Binnen een uurtje is het 2 weken geleden dat ik mijn dubbele beenbreuk heb opgelopen. Hoera ! Eens een resumé van wat ik kan en niet kan na 2 weken :
Wat gaat : - In een rolstoel mij voort bewegen, zolang mijn been maar omhoog ligt - Kort met krukken gaan, maar wel niet meer dan 5 minuten want mijn teen komt blauw. Na het lopen met krukken heb ik zeker 30 minuten pijn aan mijn been. Ook voel ik het bewegen als ik aan het stappen ben. Kortom, niet gezond. - Ik ga ook al terug weer naar het toilet in plaats van de plastuit en de bedpan. (Die bedpan heb ik trouwens maar 1 keer gebruikt hoor, wat was dat walgelijk) - Al zittend de trap op gaan. Maar dit doet wel zeer veel pijn aan mijn lies. Erg hé ik ben ook bekaf als ik boven ben. - De trap afdalen (maar ook zittend met de hulp van mijn vrouw die mijn been omhoog houdt)
Soit niet zo heel veel dus. Maar goed. De voorbije dagen is er niet zoveel vooruitgang, allé toch niet die ik merk. Ik kan de voorbije 2 weken opsplitsen in : Eerste week ongeloofelijk veel pijn en toen kon ik mijn been bijna niet bewegen. Van dag op dag is dit na de eerste week verbeterd. Nu kan ik mijn been bewegen (maar niet bruusk hoor) zonder zware pijn.
Normaal gezien volgende week woensdag naar de dokter voor een vaste plaaster maar ik ga morgen nog eens bellen naar de dokter om te horen of ik maandag niet kan gaan. Mijn spuiten voor flubiet (iets tegen bloedklontering omdat ik veel stil lig) zijn bijna op en vraag mij af of ik die nog moet verder nemen.
Allé ben benieuwd wat week 3 gaat brengen. Die beenfractuur begint op mijn zenuwen te werken
In plaats van een gans weekend in bed te blijven en te denken aan beenbreuken heb ik gekozen voor actie. 3 vrienden zijn vrijdagavond op bezoek gekomen om een kaartje te leggen. Met mijn rolstoel die ik sinds vrijdag heb, heb ik terug wat meer vrijheid. Toch was het lastig om 4 uur stil te zitten in een rolstoel. Ik begin meer en meer last te krijgen van mijn achterwerk. Veel verschillende posities kan ik mij niet zetten. Zaterdag niet veel uitgestoken, maar zondag voor de eerste keer op stap geweest naar een babyborrel van een vriend. Wat moeite gehad om in de auto te kruipen. Eerst vooraan geprobeerd maar op de achterbank was het toch gemakkelijker. Om eruit te komen had ik mijn krukken nodig en dan terug in mijn rolstoel.
Mijn rolstoel is eindelijk toegekomen. Mijn vrouw had eerst 1 gevraagd maar zonder voetsteun. De dokter had mij verteld dat ik mijn been zoveel mogelijk hoog moet houden. Dus een voetsteun die omhoog staat is echt wel nodig. Deze ochtend had ik nog wat hulp nodig, maar de 3 de keer kon ik al alleen vanuit mijn bed in mijn rolstoel geraken. Je ziet elke dag een beetje beter gaat het.
Toch blijft het een hele last die gips. Ik heb hem nog maar een week en ik ben hem al zo beu als koude pap. Ik weet dat het wel nog voor een week of 7 is maar toch. Zon zwaar geval. Ik heb ook gans de tijd het gevoel dat mijn been vol schaafwonden staat. Zou het graag eens zien. Misschien is het effectief wel zo.
Vandaag nog niet met krukken gelopen. De rolstoel gaat gemakkelijker, sneller en doet minder pijn voor mijn beenbreuk. Als ik de volgende weken evenveel vooruitgang ga hebben als de laatste 2 dagen dan ben ik binnen de 3 weken hersteld
Eindelijk na 1 week wat beterschap. Ik dacht dat het nooit ging komen want in de voorbije week weinig tot geen verbetering aan mijn beenbreuk. Ik kan mijn been in bed verplaatsen zonder veel pijn. Ik heb zelf met de hulp van een vriend uit het bed gekomen. Ik probeerde met krukken recht te staan maar ik viel gans de tijd om. Na 7 dagen in bed was ik toch mijn evenwicht wat kwijt. Na een paar minuten kon ik al staan. 3 kleine pasjes gezet en dan terug in bed. Het deed wel pijn hoor. Maar ik wilde toch het toch al eens proberen. Vanavond probeer ik het nog eens. Ik weet wel niet of het goed is voor de genezing van mijn dubbele beenbreuk maar het is voor mij toch een vooruitgang.
De dokter is ook langs gekomen. Vroeg hem om iets dat de genezing kon versnellen. Ik heb iets gekregen om ontstekingen en zwellingen tegen te gaan. Zodat ik sneller een vast gipsverband kan krijgen. Well see
Ik ben nu 1 dag thuis en behalve de pijnstillers Dafalgan en Voltaren en een middel tegen bloedklonters met de gemakkelijke naam DVT profylaxie krijg ik niets. Dus niets dathet genezingsproces helpt of versnelt. Is er dan niets die ervoor zorgt dat mijn beenbreuk sneller geneest? Niets dat de botten sneller terug aan elkaar laat groeien?
Deze vraag stelde ik ook aan de ambulanciers die mij gisteren thuis brachten. De vriendelijke mevrouw sprak meteen over PAARDENMELK. Melk van paarden zou gezond zijn en zou goed zijn voor de botten. Oude mensen drinken paardenmelk voor sterkere beenderen.
Vandaag eens op zoek geweest op het internet, wat er te vinden is over paardenmelk? Paardenmelk helpt bij huidklachten, paardenmelk versterkt de darmflora, paardenmelk steuntje voor de lever. Maar niet echt iets voor sterke botten.
Zelfs op de paardenmelk wikipedia pagina niets dat kan helpen dus ik ga maar iets anders zoeken zekers Morgen komt mijn nieuwe huisdokter. Ik ga het eens aan hem vragen.
Gisteren in de namiddag hebben ze nog nieuwe fotos van mijn dubbele been breuk gemaakt. De dokter had deze bekeken en had eigenlijk niet veel te zeggen. Niet verbetert, niet verslechtert. Soit had ook wel niet gedacht dat alles al weer aan elkaar gegroeid was hoor. Zo voelt het allesinds niet.
Maar goed, ik had mij voorgenomen om vandaag naar huis te gaan. In het ziekenhuis kunnen ze niet veel meer doen dan thuis, ik moet gewoon rusten en het heeft zijn tijd nodig om te genezen. Rond 3 uur kwam de ambulance mij ophalen om mij een 20 tal minuutjes in een gehuurd ziekenhuisbed te droppen in mijn living. Dit gaat vooral s avonds leuker zijn. Zo ben ik terug bij mijn vrouw en kind J
Zondag rustdag, dus gisteren heb ik niet veel gedaan, TV gekeken en vooral mijn been niet bewogen want er is echt geen verbetering. Pijn pijn pijn, iedere kleine centimeter dat ik het verschuif doet het pijn. Een vriend had mij gewaarschuwd, de eerste week gaat het echt niet vooruit. Jammer genoeg klopt het tot nu toe.
Vandaag heb ik mij voorgenomen om terug eens uit mijn bed proberen te geraken en mij in de stoel te zetten. Het is mij gelukt en het ging al beter dan zaterdag. Maar toch niet om meer dan 1 keer te doen.
Ik heb vandaag wat meer informatie gekregen hoe lang ik in het gips ga moeten blijven :
De eerste fase :
2 à 3 weken open gips vanaf de teen tot net onder de lies. Om zo zwellingen en bloeduitstortingen tegen te gaan
De 2de fase :
2 a 3 weken gesloten gips terug over het volledig been.
De 3de fase :
Één volledige maand in een gesloten gipsverband, wel nog niet zeker of hier ook de knie in het gips moet of niet. De dokter sprak hier over een nieuw soort gipsverband met een versteviging net onder de knie. Hopelijk wordt het zon verband, anders wordt het wel heel lang niet in de auto rijden.
4de fase :
Revalidatie zonder gipsverband. Veel kine om alles meer normaal te krijgen want blijkbaar gaan ook mijn knie en beenspieren na 2 of 3 maand gips terug moeten aangroeien en leren functioneren.
Geen tof vooruitzicht dus, maar goed nu weet ik tenminste aan wat ik aan toe ben. Ik vroeg de dokter ook wanneer ik naar huis kon gaan. Ik mocht dit zelf bepalen. Als ik er klaar voor was. Ewel, vandaag hebben de verpleegsters mij met 3 in een stoel proberen te zetten. Man man man, wat deed dat pijn. Ik stond direct terug met de voetjes op de grond ik ga nog niet direct naar huis.
Niet zo goed geslapen, als ik het been maar 1 centimeter verplaats doet het ongelooflijk veel pijn. Als het stil ligt dan valt het nog mee. Maar ik krijg via een sonde pijnstillers. Waarschijnlijk helpt dit wel.
De dokter kwam rond 9uur met het nieuws dat ik niet geopereerd moest worden. De botten zitten tegen elkaar en een operatie is niet echt zinvol. De beenderen moeten er vanzelf terug aangroeien. De dokter waarschuwde mij wel, de revalidatie zal even lang duren zonder of met operatie.
Ik ging wel nog een hele tijd in de plaaster zitten. In totaal 2 maand lang, een gips van mijn teen tot boven mijn knieën dit betekend dus ook dat ik 2 maand lang niet ga kunnen wandelen zonder krukken of rolstoel. Dat ik 2 maand lang niet in de auto ga kunnen rijden miserie miserie miserie
De rest van de dag heb ik wat bezoek ontvangen. Mijn gipsverband eens proberen te verleggen op eigen krachten maar dit onmiddellijk opgegeven. Het devies is STILLIGGEN want anders krijg ik pijnscheuten die niet te doen zijn. De verpleegsters hadden het mij gezegd. Een van de pijnlijkste breuken die je kan hebben.
Oja, ik zit nu in een kamer van 2, ik lag eerst in een kamer van 3 met 2 oude mensen die ongelooflijk snurken. Ik had de voorbije nacht meer last van hen dan van mijn been.
Dit forum is bedoeld om meer informatie te verspreiden over alles wat te maken heeft met beenbreuken heeft u een vraag over dit onderwerp. Stel ze dan hier
