Het ergste wat ik ooit heb meegemaakt, zal ik nooit vlug vergeten. Het waren solden, of de koopjes zoals ze heten. Al in de grote inkomhal, zag je dames rennen. Met veel moed en wilskracht, liet mijn moeder zich niet kennen. Door stoten en gesleur, sleep ze ons naar een winkel met een geopende deur. Verscheurde jurken vlogen door de winkel, rokken, broeken, leren jassen, maar mijn moeder zorgde er nog voor dat ik dat hemd kon passen. Een pashokje half afgebroken, toen drie dames hun plaats opeisten. Getrek en gerek aan kousen en sokken,... En niemand die het kon stoppen. Ik zei toch nog tegen haar toen we naar kassa holden: Ma, als je niet meer wil dat ik naar worstelen kijk, neem me dan ook niet mee naar de solden!