Laatst sprak men mij aan en zei "dat wist ik niet, jij bent dichter" Ik antwoordde:"dat wist ik ook niet want liever was ik verder" Wat kan stilte soms akelig zijn...
28-02-2012
De laatste vergadering
De laatste vergadering is begonnen.
Alles herhaalt zich voor de laatste keer...
Niet deelnemen, is altijd gewonnen...
Met twijfel begint men. Met zekerheid eindigt men... zonder meer...
Herinneringen kerven als een vlijmscherp degen.
Ontwaard uit de vergulde schede van medelijden,
steekt het rapier der afgunst, zonder te overwegen...
of leven, leven moet zijn of alleen maar naar het leven mag nijgen.
In aanraking gebracht, met de eindigheid,
de grenzen van het kunnen...
schoorvoetend toegeven aan beperktheid,
bedenk ik dat men genieten, niet mag verdunnen.
Dus... laat de laatste vergadering maar beginnen...
"lexistence précède
l'essence"
Wat betekent in deze wereld het
zijn
Telkens ik in mijn dromen,
met haar dans.
Ontmoet elkeen zijn
werkelijkheid, ieder zn pijn!
Wie heeft zin in Het Leven?
Met als enige verdediging,
tegen DE ANGST
Verwerping van de rede
De onbewuste ervaring, maakt
het bangst!
Bestaan gaat vooraf aan de
essentie
Sprak La putain respectueuse,
verbaasd over haar wereld
van decadentie. Oh god...Zonder god, kom ik nooit in de hemel, gewaagde L enmerdeuse
Trillend van spanning, maar met de intentie, niets anders dan zalvende woorden te fluisteren. Tuiten je lippen, rood gloeiend, tot de frequentie Waarop men geen verhaal meer heeft en enkel nog kan luisteren
Niet alleen weet jij alles maar doe je het ook, Met een nuchterheid waarvan ik alleen maar kan dromen Maak jij zuurstof van rook Bekom jij dat, wat niemand anders van niets kan bekomen!
Jij bent de fundering van mijn kunnen Jij bent mijn muze, mijn zanggodin! Ik ben slechts één der hunne, Die de gevoelige noot, reikhalzend bezingt!
Wie daagt wie uit en met welke duistere reden? Waarom zijn wij onbegonnen? Waarom spuwen wij op het heden? Terwijl we denken, dat we morgen hebben gewonnen?
Laat mij in mijn eigenste, kwetsbare bestaan zijn Dan laat ik je in dat durabele, van jou. Sardoniaal, bacchantisch, in heftig verweer tegen 't venijn. Met diagnostische precieze vast stellend, dat zinloosheid, zinloos is, zonder jou!
