vandaag weer lekker vroeg opgestaan, om 6u30 al aan het ontbijt. (dank u wel jetlag) Buiten uiteraard, want het weer laat het toe. maar dat wil wel zeggen dat we vroeg kunnen vertrekken voor een wandeling door de kruinen van het oerwoud. zo goed als eerste aangekomen om een parcours van +/- 3km af te leggen over paadjes en vooral veel hangbruggen. echt de moeite om eens gedaan te hebben. slangetje gezien en vooral veel vogels. daarna hebben we nog een 'skytram' genomen. zoiets als een skilift, maar dan alweer tussen de boomtoppen. toch beetje een toeristenval... maar heel mooie boomvarens gezien. de optie bestond om niet met de lift naar beneden te komen maar hangend aan een kabel (deathride). hebben we maar niet gedaan, hendrik met zijn rug... ;-) ondertussen alweer tijd om iets te eten, ditmaal in het stadje Fortuna onze 4x4 neergezet en een wrap met bonen en doritos gegeten. weeral lekker. Oh ja, vertelden we al dat het ontbijt zeer uitgebreid was, met van die superlekkere ananas en mango! en spek met eieren (hopelijk geen salmonella-eitjes) Daarna dachten we nog even naar een vlinder/kikker/orchideeên/alligator-tuin te gaan, maar die was op zondag maar open tot 15u. jammer, misschien iets voor morgen. 18u, het is hier al pikdonker, vreemd maar niet erg, want om 6u is het alweer klaar. nu nog douchen (tja, we komen net uit het heetwaterzwembad) en dan iets eten. morgen rijden we naar Sarapiqi om 1 keer te overnachten, daarna rijden we door naar de caraibische kust. hopelijk is er ook internetconnectie ginderachter, dan blijven jullie op de hoogte van onze avonturen
6u en al wakker. wel goed geslapen. van 21u tot 2u en dan wakker geworden door het gekrijs van een wild dier. was het een aap of een vogel? dat zullen we vandaag misschien ontdekken. dan maar een oorprop ingestoken en alle twee tot vanochtend verder geknord. 6u30, tijd om eens door de vensters te kijken en de omgeving bij daglicht te aanschouwen. We beseffen dat we aan de voet van de vulkaan 'rincon de la vieja' sliepen, tenmidden van het nationaal park. Langs de achterkant van de bungalow staan 2 paarden te grazen onder een gigaboom vergeven van epifieten. %%%FOTO1%%% als dit de trend wordt van het verlof, dan staan we er goed op ! we ontbijten, wat dacht je buiten, maar wel overdekt, met een spaans muziekje op de achtergrond. Temperatuur is ideaal, nog lekker fris. Als we tegen de ober zeggen dat we maar 'un pocco leche' willen, gaat hij helemaal open en denkt hij dat we spanjaarden zijn. Ontbijt con frutas : een gigabord gevuld met papaya, ananas, watermeloen en druiven, vergezeld van geroosterde muesli en een heel lekkere yoghurt. 8u, wat daarnet nog een aangenaam frisse temperatuur was, is ondertussen een warme zon geworden. Dat belooft voor de middagtemperatuur. Vandaag rijden we richting Arenal, een tweede natuurpark met vulkaan, maar eerst gaan we genieten van het plaatselijke kuuroord. Zwembad, modderbaden, warmwaterbaden en bijhorende bar! Hier liggen we dan, in de schaduw aan het zwembad. Vandaag onze eerste broccoli (lees collibri) gespot, bovenaan in een kapokboom. Overal de doordringende geur van zwavel, die komt uit de kokende modder die gebruikt wordt voor de modderpackings. Ons terug laten afhalen aan ons huisje door roberto met zijn elektrisch autootje. Gelukkig dat Roberto er was of onze zwembroeken hingen nu nog in de hibiscushaag te drogen. En hup, terug het 'unpaved' pad op om onze weg voort te zetten op de 'transamerican highway'. Klinkt als een dubbele E40, maar is niet meer dan een overontwikkelde dennenstraat in slechte staat waar overstekende fietsers en koeien elkaar de loef trachten af te steken. Beetje gevaarlijk, maar we zijn voorzichtig. De hoofdweg na 50 km verlaten om dan gedurende weer 50km rond het meer Arenal te rijden. Een ongelooflijk zicht, juiste temperatuur en dan plots verwittigd de gps ons "ting ting, ALERT, dangerous bridge ahead!" Goed om weten, maar ze vallen allemaal (een stuk of 10) goed mee. Beetje verder staan er 2 auto's langs de kant met de mensen eruit. Al gauw merken we dat ze foto's maken van een 10-tal neusberen (of zoiets). Zo groot als een dikke kat, maar ze zien er superlief uit. En dan, tja ons eerste dispuut,niettegenstaande de gps rijden we ons hotel voorbij. Is het dan de fout van wie de gps heeft ingesteld? of van de chauffeur? We zullen (en hoeven) het nooit te weten. Aangekomen in het volgende dorp maken we rechtsomkeer en vinden we zonder problemen de ingang van dit complex. Daar waar het eerste hotel iets typisch van hier was, lijkt dit amerikaanser. Kamers zijn hypermodern ingericht en ja hoor, weer elk zijn 2-persoonsbed. Alles van waarde de kluis in en wij gaan weken in het zwembad, alweer met door de natuur opgewarmd water. we zitten dan ook aan de voet van de latent aktieve vulkaan Arenal. Dan toch even douchen want zo'n luxedouche hebben we zelfs thuis niet! Net klaar met eten, eendeborstfilet met champignons en een sausje van passievruchten.... weer heel lekker! 20u30, hoog tjid om te gaan slapen, toch nog wat last van de jetlag.
Zo, onze eerste dag zit er bijna op. 2 vluchten die toch wel in je kleren kruipen, maar dan een heel vriendelijke ontvangst op de luchthaven/open hangar. Men had ons verwittigd voorzichtig te zijn met gauwdieven en de gastvrijheid deed ons toch wel wat extra attent zijn. Hendrik de opdracht gegeven om goed op de bagage te passen terwijl ik de 'rondritvouchers' in ontvangst nam.
Onze auto met gps gaan oppikken en via een hobbelbaantje van 27km in het donker, een uur later in ons hotel geraakt. Het is hier nu 19u en we eten nog wat pasta (die verrassend lekker is) om daarna elk in een 2-persoonsbed te kruipen. we werden hier ontvangen en met een elektrisch autootje naar onze bungalow gebracht, terwijl we slurpten van een vers geperst passievruchtensapje!
we liggen bijna in ons bedje (lees : we staan in onze pure) als er op de deur wordt geklopt. de poetsvrouw die ons door middel van 2 chocolaatjes een rustige nacht komt wensen. over gastvrijheid gesproken, slaap lekker!
Goedemorgen!
