... kreeg ik nog een vrolijk boodschap te verwerken op reclamebord , zagen we nog eens het meest gebruikte lokale vervoermiddel , zag ik ,nu het ook voor mij dichterbij komt , een moslimschool en ontmoette ik nog pure nostalgie ( waar ik nu ook live-stream naar luister met Daar gaat ze ...).
Ons ijskastje dient niet enkel voor de bloody Mary , ook het gezonde vieruurtje , zelf op de markt weze kope , of de iets gezondere drankjes mogen er in .
Om het land wat beter te leren kennen reden we twee dagen richting natuur , gisteren zelfs een 30 km gefietst . Op de middag is het wel wat warm om te fietsen .
Bijna kreeg ik een Simpson-klopje , ik snakte naar water , water , water ...
Toen zag ik net een favoriet cafeetje , het werd dus bier , bier , bier ...
De kinderen van Gambia komen massaal de straat op tijdens deze dag . Ze maken dan veel lawaai , de éne georkestreerd , de anderen chaotisch , maar met dezelfde bedoeling .
Geld ophalen voor hun organisatie , dorp of clubbie .
De fiets , laten we wel wezen , is redelijk ok . De eerste dag zakte het zadel dieper en dieper , kleine stop bij een fijne vent met acht banden , tien sleutels en veel rommel en hops , weer de baan op . De kerel werd rijkelijk vergoed , merkte ik .
De wegen zijn highway of zand , of naast de kustlijn .
In principe rij je niet op de highway , de kleine stukgereden strook ernaast is voor fietsers .
En voor je het weet zit er een kleine gast op je bagagerek , een mee-fietser , dus .
Op het einde geef je dan dat gastje wat Dalasi ( plaatselijke munt ) , natuurlijk omdat hij zo vriendelijk wou zij om mee te rijden , tot groot jolijt van al zijn vriendjes in de straat .
