Om het land wat beter te leren kennen reden we twee dagen richting natuur , gisteren zelfs een 30 km gefietst . Op de middag is het wel wat warm om te fietsen .
Bijna kreeg ik een Simpson-klopje , ik snakte naar water , water , water ...
Toen zag ik net een favoriet cafeetje , het werd dus bier , bier , bier ...
De kinderen van Gambia komen massaal de straat op tijdens deze dag . Ze maken dan veel lawaai , de éne georkestreerd , de anderen chaotisch , maar met dezelfde bedoeling .
Geld ophalen voor hun organisatie , dorp of clubbie .
De fiets , laten we wel wezen , is redelijk ok . De eerste dag zakte het zadel dieper en dieper , kleine stop bij een fijne vent met acht banden , tien sleutels en veel rommel en hops , weer de baan op . De kerel werd rijkelijk vergoed , merkte ik .
De wegen zijn highway of zand , of naast de kustlijn .
In principe rij je niet op de highway , de kleine stukgereden strook ernaast is voor fietsers .
En voor je het weet zit er een kleine gast op je bagagerek , een mee-fietser , dus .
Op het einde geef je dan dat gastje wat Dalasi ( plaatselijke munt ) , natuurlijk omdat hij zo vriendelijk wou zij om mee te rijden , tot groot jolijt van al zijn vriendjes in de straat .
Ingepakt , klaar voor de terugvlucht , heerlijk hotel vol fijne Nederlanders die ook echt om Gambia en de mensen geven .Hier volgt zeker een vervolg op . Tot in Belgenland of confederaal Vlaanderen , dank voor de interesse en : lang leve The Gambia
Vandaag nog even rusten , afscheid nemen en souveniers halen . En toch nog een verse vogel trekken . Vroeger stond er op ons vader zijnen auto " My Toyota is fantastic " . Wel hetzelfde mag gezegd van The Gambia . Zeker weten dat Christine hier ook zou hebben genoten , dacht ik dikwijls .
Het kon niet op vandaag : na alle bezoekjes werd ik ook nog uitgenodigd op een strandlunch met Sino , de jongen van onze school uit 5C. Zalig , eerst kon ik nog ongemerkt foto's maken van het potje voetbal tot iemand riep : Sino , Sino , theacher , theacher . Daarna zijn we met heel de bende de zee in gedoken , samen met nonkel Herman. En later een lekkere strandlunch voor heel de familie . Als U dit leest, vliegt Sino reeds terug naar België . Het was dus een mooi afscheidsfeestje .
