Héhé, een tijdje geleden, maar ik moest toch even bekomen van de schok dat ik nu in het clubje van de dertigers behoor. Raar toch, dat je zo van een verjaardag wakker kunt liggen. Normaal heb ik daar totaal geen last van, maar dit jaar vond ik het echt verschrikkelijk. Toen ik 21 was, en ook een feestje gaf, had ik mijn leven als dertiger immers helemaal anders voorgesteld. Ik zou dan nu een man hebben en misschien zwanger zijn van een eerste kindje. Wanneer ik wakker word, zie ik echter dat ik niets van dat alles bezit. Gelukkig heb ik goede vrienden en heb ik veel kunnen reizen. Zou ik dat willen omruilen voor een huisje-boompje-tuintje?? Ik weet het echt niet. Wanneer je me dat twee jaar geleden vroeg zou het antwoord zeker negatief geweest zijn. Nu weet ik het niet meer. Het is ook allemaal niet zo simpel, het leven als alleenstaande. Overal moet je alleen naartoe, alle rekeningen moet je zelf betalen, alles moet je zelf opknappen. Soms best vermoeiend om nooit eens iets aan een ander te kunnen overlaten. Hopelijk brengt het leven me als dertiger dan toch wat geluk en vind ik eindelijk degene waar ik al een leven op wacht ;-)
