Dat het niet simpel is om als vrijgezel iemand tegen te komen, moet ik waarschijnlijk niemand meer vertellen. Een tijdje geleden besloot ik dus om me nog eens in te schrijven op een datingsite. Nadat ik alle moed bijeen had geschraapt, heb ik nog eens een profiel aangemaakt en dit online gezet. Na enige tijd kreeg ik leuke berichtjes van iemand terug die aan de andere kant van België woonde. Hmm, twijfel alom, want de afstand was toch wel wat ver. Nu ja, aangezien dat de kans dat het echt zou klikken klein was, beloot ik het er toch maar op te wagen. De mails bleven echter duren en een tweetal maanden geleden besloten we dan toch maar eens om af te spreken. Spannend... Maar we kregen elkaar nog steeds niet te zien. Mijn drukke agenda liet het niet toe om ergens een gaat je te vinden met zij drukke agenda. Vervelend. Nu hebben we eindelijk een datum geprikt ergens in januari, maar ondertussen heeft hij me eerlijk verteld dat hij ondertussen iemand heeft leren kennen waarmee het wel klikt. Verdorie toch. Heb ik eindelijk nog eens een beetje hoop om iemand te leren kennen en dan dat weer. Het zit toch nooit mee! In ieder geval gaat ons afspraakje nog door en nu maar hopen dat het totaal niet klikt tussen ons. Anders vervloek ik mijn drukken novemberagenda nog voor een zeer lange tijd!
Vrijdag is het dan ook eindelijk kerstavond. De avond waar iedereen gezellig naar uitkijkt. Ik vind deze dagen echter verschrikkelijk. meestal zit ik alleen thuis of moet ik alleen naar familie gaan. Gelukkig kn ik rekenen op nogal wat vrijgezelle vriendinnen die deze donkere avonden iets aangenamer maken. Héhé, we zullen het wel weer overlven, zeker!
