Kerstmis zit er weeral op. Dit jaar heb ik het overleefd zonder vervelende vragen, zonder al te veel eenzaamheid ;-) Kerstavond was weer super gezellig. Een goede vriendin, die ook alleen is, kwam langs en we kozen deze avond uit om eens gezellig niets te doen. Rustig een glaasje wijn drinken en voze vrouwenfilms kijken. Wat wil een mens nog meer? Het werd een leuke avond. Toch moest er mij iets van mijn hard. Een goede vriend van haar, getrouwd met kinderen, zond mij via internet namelijk berichten die ik niet zo leuk vond. ik wilde haar er niet mee kwetsen, maar berichten krijgen die beginnen met 'schoonheid' van iemand die ik nauwelijks ken, vond ik toch wel verdacht. Ik wist ook eerlijk gezegd niet hoe ik erop moest reageren. Te hard kon ik niet zijn om mijn vriendin niet in de problemen te brengen, maar wat moest ik dan doen? Negeren dan maar... Dit bleek niet te helpen, want dan kreeg ik mailtjes waarom ik hem niet beantwoordde en of er misschien iets mis was? Vervelende situatie... Tot ik dus met mijn vriendin erover sprak, die zonder ik het wou ook met hem erover sprak. Hij zijn verontschuldigingen aangeboden en zaak afgehandeld. Zoiets heb ik nu altijd voor. Of kom ik iemand tegen die twee weken voor we elkaar ontmoeten iemand anders tegen komt, of ze zijn al bezet, of het zijn rare kerels. Het maakt het me in ieder geval niet gemakkelijk om iemand te vertrouwen. Het lijkt of ik een hele hoge muur rondom mij heb gebouwd die maar niet neergehaald wilt worden. Morgen is het oudjaar dat ik zal doorbrengen met vrienden. Zij gaan nadien nog verder feesten, maar heb besloten om na het eten naar huis te gaan. Die gezelligheid, daar kan ik immers niet tegenop!
