De definitieve startgrid voor de 92e editie van de Indy 500 is
bekend. Bumpday werd gekenmerkt door spectaculaire crashes waarbij
Mario Dominguez, Max Papis en Phil Giebler (foto hierboven) betrokken
waren. Het bijschrijven van een crash op hun persoonlijke CV richt
waarschijnlijk minder schade aan dan de beschadigde egos waarmee
zij de komende week te kampen hebben.
Crashes teisteren voorbereidingen
De voorbereidingen voor de 92e editie van de Indy 500 werd door een
groot aantal crashes gekenmerkt. Eerder vorige week hadden Ernesto
Viso, Wil Power en Ryan Briscoe het crashweekend met hun capriolen al
een beetje ingeluid. Max Papis, Mario Dominguez en Phil Giebler maakten
hardhandig kennis met de zogenaamde Safer Wall.
Mario Dominguez: Wij gingen gewoon te haastig te werk. In ieder
geval weten we nu hoe de auto zich gedraagt en hoe we volgend jaar
terug moeten komen. Dit blijft je natuurlijk een tijdje achtervolgen,
waarschijnlijk tot volgend jaar. En als ik de grid dan wel haal, dan
blijft dit je de rest van je leven achtervolgen.
Collega-crasher Max Papis, die getrouwd is met een dochter van Emerson
Fittipaldi, dacht er iets genuanceerder over. Papis: Mijn vrouw
vertelde me dat het haar vader in 1995 ook niet lukte om zich te
kwalificeren. Niet omdat hij niet goed genoeg was, maar omdat dit nu
eenmaal de Indy 500 is. Dit weekend heb ik geleerd dat juist dit het
drama van deze wedstrijd is. Phil Giebler was de enige coureur
die gewond raakte, hij liep gekneusde longen op. Op de foto bovenaan de
vorige pagina het moment waarop de droom van Giebler om mee te doen aan
de Indy 500 in rook opging.
De Amerikaanse Japanner Roger Yasukawa, die door de pogingen van
bovengenoemd kwartet niet gebumpt werd, had daar een duidelijke mening
over: Ik heb de Champcarteams nooit onderschat. Door hun komst
is de lat vele malen hoger komen te liggen en daarom gaat het in de
toekomst voor de one-off teams heel moeilijk worden om
zich te kwalificeren. Met name omdat zij slechts beperkte
financiële mogelijkheden hebben.
De Startgrid voor de 92e editie van de Indy 500 ziet er als volgt uit:
Eerste rij
1. (09) Scott Dixon, Dallara, 226.366 mph
2. (10) Dan Wheldon, Dallara, 226.110 mph
3. (06) Ryan Briscoe, Dallara, 226.080. mph
Exact 30 jaar geleden beleefde men op Zandvoort zonder
geluidsrestricties gelukkige tijden. Nederland beschikte zelfs over
twee Formule l races. Als opwarmertje voor de Grand Prix eind augustus
deed het Aurora AFX kampioenschap op bijna hetzelfde weekend het
duinenparcours aan. Het startveld bestond uit een aantal F1 en F2
autos.
De rijders die zich voor een F1 Grand Prix niet konden kwalificeren
zochten hun heil in het door de Brit John Webb gecreëerde
kampioenschap of probeerden alvast een afstelling te vinden voor de GP
later in het jaar zoals de Amerikaan Brett Lunger die altijd een
McLaren van het vorige seizoen kocht.
March nam officieel niet aan het FIA wereldkampioenschap deel omdat men
bij de wingcar-evolutie te veel achter de feiten aanliep.
Maar om het contact met de Formule l niet te verliezen werd voor de
Brit Guy Edwards een speciaal ontwikkeld 781-chassis ingezet. Van dit
chassis werd overigens maar één auto gebouwd.
Hayje schreef historie
Ook de Amsterdammer Boy Hayje was met een F&S Chevron B48 Hart
ingeschreven en zou achteraf gezien iets presteren, wat zijn opvolgers
nooit gelukt is. Het aan de leiding rijden van een F1-wedstrijd, ook al
was het een non-championship race.
Direct na de start toucheerden de kemphanen Edwards en Lunger elkaar,
waarbij de unieke March 781 Cosworth van Edwards in de Tarzanbocht
bleef steken terwijl Lunger zijn weg kon vervolgen. Dankzij dit
incident kon Boy Hayje met zijn Fred Opert Chevron B48 de leiding nemen
en reed onder het gejuich van het publiek enkele ronden aan kop van een
F1-wedstrijd Helaas kon Boy met zijn Chevron geen stand
houden tegen de krachtigere Surtees F1 bolides van de Brit Bob Evans en
voormalig skister Divina Galica. Evans, die nu gespecialiseerd is in
het uitgeven van posterwerk won de wedstrijd, terwijl Boy als derde
eindigde. Lunger eindigde met zijn gehavende McLaren op
één ronde achterstand alsnog als vijfde. Toch is het nu
30 jaar leuk te constateren dat Boy achteraf gezien voor een historisch
wapenfeit zorgde, wat tot op heden nog niet is geëvenaard.
Formule Ford Hoogtijddagen in de Formule Ford. Tijdens de kwalificaties had
een aantal rijders het gepresteerd om exact dezelfde toptijd te
realiseren. De Formule Ford 1600 werd een ware Benlux-thriller waarbij
de Belgen Thierry Boutsen en Alfons Taels de dienst uitmaakten. Boutsen
kon uiteindelijk iets van zijn landgenoot weglopen en won onbedreigd.
Het zou de stap zijn naar een schitterende carrière Taels stopte
na verloop van tijd met de autosport, maar keerde in de negentiger
jaren regelmatig in de Belcar terug.
Paul di Resta heeft zn eerste overwinning in de DTM
binnen. Op de EuroSpeedway Lausitz, voor het nieuwe DTM-recordaantal
van 80.000 bezoekers, was de 22-jarige Schot een klasse apart in de
vierde seizoensrace van de DTM. Met de pole-position, de overwinning en
de snelste raceronde, die bovendien een nieuw ronderecord betekende,
scoorde hij een loepzuivere hattrick. Daarmee zet di Resta een
familietraditie voort: in 1995 en 1996 slaagde zijn neef Dario
Franchitti er al in om, eveneens met Mercedes-Benz, races te winnen in
de ITC, de toenmalige internationale variant van de DTM. Op de
EuroSpeedway Lausitz eindigde Audi-rijder Timo Scheider als tweede,
waarmee hij zijn voorsprong in de tussenstand van het kampioenschap kon
uitbouwen.
Het hele weekend al waren twee rijders dominant op de Lausitzring: Timo
Scheider in de zwarte Audi A4 DTM en Paul di Resta in de zwarte AMG
Mercedes C-Klasse. Niet in de laatste plaats doordat de Audi van
Scheider tien kilo zwaarder was dan de Mercedes van Di Resta, wat met
name op het bochtige binnenterrein van de Lausitzring vrij veel
verschil maakt, was de Schot daarbij nog in het voordeel. Zo was
Scheider gisteren al niet ontevreden met zijn derde plaats in de
kwalificatie en kon hij nu zijn handen dichtknijpen met zijn tweede
plaats in de race. Tegen Di Resta in bloedvorm was gewoon geen kruid
gewassen.
Di Resta is blij met zijn eerste overwinning
Forse schade aan de auto van Markus Winkelhock, nadat hij de pitmuur raakte
Pech voor Kristensen en Winkelhock
De Schot pakte al bij de start van de race de leiding en stond die
gedurende de 51 ronden tellende race ook niet meer af. Tom Kristensen
was minder fortuinlijk: hij verloor al bij de start een aantal plaatsen
en werd nog in de eerste ronde bij het opgaan van het rechte stuk aan
de achterkant van het circuit aangetikt door Alexandre Prémat.
Kristensen ging in de rondte en kon als laatste de race vervolgen,
waarna hij ook nog de motorkap van zijn Audi verloor. Na reparatie was
hij kansloos, hij bleef aan de staart van het veld hangen. Een andere
Audi-rijder, Markus Winkelhock, was bij het ingaan van de derde ronde
al uit de race. Bij het aanremmen van de eerste bocht klapte de rechter
achterband van zijn auto, waardoor Winkelhock de controle over het
stuur verloor en achterwaarts hard de pitmuur raakte. Hij stapte
ongedeerd uit, maar de safety-car moest twee ronden lang de baan op,
zodat zijn auto veilig kon worden geborgen.
Chaos in de beginfase, Kristensen zit al in de schade
Bruno Spengler reed lange tijd op de tweede plaats, maar bij hem duurde
de eerste verplichte pitstop langer dan bij de meeste van zijn
concurrenten, waardoor hij achtereenvolgens plaatsen verloor aan Timo
Scheider, Mattias Ekström en Martin Tomczyk, die na hun pitstops
allemaal voor Spengler weer de baan op kwamen en uiteindelijk ook in
die volgorde achter racewinnaar Paul di Resta over de eindstreep zouden
rijden. Ook Jamie Green kwam voor Spengler terecht, de Canadees was
daarmee zesde en bleef dat ook tot het vallen van de finishvlag. Dat
klinkt alsof de race een vrij eentonige aangelegenheid was en dat was
het inderdaad, zoals helaas al zo vaak dit seizoen. Een van de weinige
rijders die nog voor wat actie zorgde was Mathias Lauda, die als straf
voor het inhalen onder geel in de test op vrijdag vijf plaatsen in de
startopstelling verloor en als laatste moest vertrekken. Hij wist al in
de beginfase vlot naar voren te rijden en kwam uiteindelijk als
twaalfde over de eindstreep.
Christijan Albers eindigde als veertiende Jarvis beste "Jahreswagen"-rijder na diskwalificatie Prémat Best geklasseerde rijder met een Jahreswagen was
opnieuw de Brit Oliver Jarvis met zijn Audi. Hij kwam aanvankelijk als
negende achter Bernd Schneider en Alexandre Prémat aan de
finish, maar profiteerde later van het feit dat Prémat werd
uitgesloten, omdat tijdens de tweede pitstop op de auto van de Fransman
een band was gemonteerd die niet voor de kwalificatie of de race was
toegelaten. Dat levert op zich geen voordeel op, maar het reglement van
de DTM is in dergelijke gevallen nu eenmaal onverbiddelijk en zo werd
Prémat uit de uitslag gehaald. Achter Jarvis completeerden
Rockenfeller en Gary Paffett de top tien.
Albers loopt al in beginfase schade op
Christijan Albers zag al zijn kansen op een betere klassering teniet
gedaan nadat al in de eerste ronde de aërodynamische hulpmiddelen
aan de voorkant van zijn Audi eraf waren gereden. Bij de start
zaten er allemaal Mercedessen om me heen, in de eerste bocht kreeg ik
een paar tikken waardoor alle flaps aan de voorkant eraf waren en ook
de achterkant beschadigd raakte. Daarmee was de auto heel moeilijk te
rijden: vanmorgen in de warm-up reden we probleemloos een rondetijd van
1.19,9, terwijl ik nu met heel veel moeite een 20,1 kon rijden.
Daarnaast liepen ook de pitstops niet vlekkeloos, aldus Albers.
Veel was er vandaag niet te halen. Misschien had ik beter de
pits in kunnen rijden, maar ja, ik wil ook wel aankomen en een
resultaat behalen. Iedere keer uitvallen is natuurlijk ook niet
goed.
Felicitaties van Timo Scheider voor Paul di Resta, die uit zijn auto kruipt
Zowel bij Mercedes-Benz als bij Audi was men tevreden met de behaalde
resultaten. Mercedes-Benz natuurlijk vooral met de tweede DTM-zege op
rij en de eerste winst voor Paul di Resta, Audi met de sterke prestatie
als team met de plaatsen twee, drie en vier en met het feit dat de
2008-Audis nu voor de volgende race, eind juni op de Norisring
in Neurenberg, tien kilo lichter mogen worden, terwijl de
2008-Mercedessen tien kilo extra mee aan boord moeten nemen. Nu is er
in de DTM eerst zes weken pauze, mede vanwege het EK voetbal.
Uitslag: 1. Paul di Resta (GBr), AMG Mercedes C-Klasse, 51 r. in 1.10.23,407 (gem. 151,196 km/u)
2. Timo Scheider (Dui), Audi A4 DTM, op 5,562
3. Mattias Ekström (Zwe), Audi A4 DTM, op 8,629
4. Martin Tomczyk (Dui), Audi A4 DTM, op 10,379
5. Jamie Green (GBr), AMG Mercedes C-Klasse, op 15,911
6. Bruno Spengler (Can), AMG Mercedes C-Klasse, op 18,188
7. Bernd Schneider (Dui), AMG Mercedes C-Klasse, op 20,668
8. Oliver Jarvis (GBr), Audi A4 DTM, op 34,508
14. Christijan Albers (Ned), Audi A4 DTM, op 1.09,220
Stand na vier van elf races:
1. Timo Scheider, 26 punten
2. Paul di Resta, 23
3. Jamie Green, 21
4. Mattias Ekström, 20
5. Martin Tomczyk, 17
6. Bruno Spengler, 14
7. Tom Kristensen, 12
Xavier Maassen en zijn teamgenoot Christophe Bouchut hebben de tweede
ronde van FIA GT, verreden op Monza, gewonnen. Op een (eindelijk) droge
baan reed het duo met de Belgische SRT Corvette C6R naar de zege.
Bouchut stelde tijdens de kwalificatietraining al de tweede startplek
veilig, naast de man op pole position Alex Müller. De polesitter
en zijn teamgenoot hadden weinig plezier van hun goede startpositie;
zij vielen na vijf kwartier uit.
De start verliep voor het Corvette-duo Maassen en Bouchut goed en
Christophe handhaafde zich in tweede stelling alvorens het stuur aan
Maassen over te geven. Xavier reed een dijk van een stint, zette de ene
snelle rondetijd na de andere neer en had bij de tweede verplichte
rijderwissel, als leider in de race, een voorsprong van goed 15
seconden op zijn dichtste belager.
Xavier Maassen: Ik heb getracht zeer strakke constante
rondetijden neer te zetten wat in het drukke verkeer
niet gemakkelijk is. De tragere wagens rijden ook hun eigen race
en iedere seconde telt in dit soort wedstrijden. Maar het verliep zeer
goed en de strategie van het team was bovendien perfect, waardoor ik
een buffer kon opbouwen op mijn directe belagers. Ik heb dan getracht
de afstand constant te houden en dat lukte. Bovendien wilde ik de wagen
in perfecte omstandigheden aan Christophe geven en die heeft het werk
schitterend afgemaakt. De vreugde bij Maassen en het team was
uiteraard enorm. Het debuut in Silverstone was al zeer goed,
maar deze race is gewoonweg perfect. We staan nu eerste in het
kampioenschap en hoe moeilijk het ook is, na het feestje van vanavond
begint de voorbereiding op de volgende race, over goed een maand in
Adria.
Maassen en Bouchut hadden na twee uur racen een voorsprong van 24
seconden opgebouwd op Miguel Ramos en Alexandre Negrao met hun
Vitaphone Maserati MC12. Achter Allan Simonsen en Philipp Peter (Aston
Martin DBR9) zagen Mike Hezemans en Fabrizio Gollin als vierde de
finishvlag. Het Corvette-duo moest zonder trainingstijd achteraan
starten.
Peter Kox en Roman Rusinov vielen na 80 minuten uit met zijn
Lamborghini Murcielago, Jos Mentens teamgenoot Andrea Piccini
kwam niet verder dan zeven ronden met zijn Saleen S7 met startnummer
13.
Menten: De temperatuur in de motor bleef oplopen. We weten nog
niet wat er aan de hand was, maar het had geen zin om door te rijden.
Nu ga ik mij in alle rust voorbereiden op de 24 uren van Le Mans. Dat
moet het hoogtepunt van mijn seizoen worden.
Ferrari-podium
In de klasse GT2 kwamen Emmanuel Collard en Richard Westbrook als
eerste over de finish met hun Porsche 997 GT3 RSR. De teamgenoten
werden gestraft voor een foutieve tankbeurt, waardoor de zege
uiteindelijk naar Toni Vilander en Gianmaria Bruni ging. Het duo won
met hun Ferrari 430 GT2 ook al op Silverstone. De Ferrari-equipes
Thomas Biagi Christian Montanari en Fabio Babini Jamie
Davies stelden de overige podiumplaatsen veilig.
Alain Menu en Robert Huff domineerden de tweede race in Valencia en
reden met hun Chevrolets naar een mooie één-twee finish.
De twee rijders hadden veel tegenstand van de twee BMWs van Andy
Priaulx en Jörg Müller, die als derde en vierde finishden.
Veel pech voor Tom Coronel die bij de start niet van zijn plaats kwam
en met koppelingsproblemen de strijd moest staken. Ook de andere twee
landgenoten Olivier Tielemans en Jaap van Lagen kwamen niet aan de
finish.
Jammer, opent Tom Coronel zijn relaas. Wij hadden
hier het nodige getest en dat verliep supergoed. Wij verwachten dus
veel van dit weekend op het Spaanse circuit. Maar de kwalificatie
bracht niet het gewenste resultaat. Het regende heel zwaar en ik
besloot uit te gaan op een setje nog niet opgewarmde regenbanden.
Daarmee kon een andere set in de warmers blijven voor een latere
wissel. Met nog een minuut of vier te gaan kwam ik binnen voor die
wissel, maar die pakte verkeerd uit. Daarmee kwam ik met mijn snelle
rondje niet uit en reed onder de finishvlag door toen ik aan dat rondje
wilde beginnen. Balen dus, want dit is niet echt een circuit waarop je
makkelijk inhaalt. Gelukkig ging de start van de eerste race goed en
kon ik gelijk wat mensen inhalen. Daarna vielen er voor mij de nodige
mensen uit en daarmee klom ik verder op. Voor mij reed Alain Menu en
die maakte hier en daar ook nog een gaatje, waardoor ik net achter hem
als negende over de finish kwam. Voor de start van de tweede race reed
ik vanuit de pits naar de startgrid en tijdens die ronde kreeg ik
problemen met de koppeling. Het team heeft op de grid nog geprobeerd er
iets aan te doen, maar helaas was daar de tijd te kort voor. Voor de
opwarmronde trok ik de versnelling er in en kwam nog weg, maar ik
hoorde toen al dat het moeilijk zou worden. Zeker omdat we deze keer
een staande start hadden en geen rollende. Toen het startlicht aan ging
heb ik het weer geprobeerd, maar de tandwielen aten elkaar als het ware
op en wegkomen was er niet bij. Jammer maar ook dit is iets dat bij
racen kan gebeuren. De volgende race is op het stratencircuit van Pau.
Laten we hopen dat het daar weer beter gaat en ik wat punten kan
pakken.
De Honda Accord Euro R Super 2000 van N.Technology / JAS
Motorsport, met aan het stuur James Thompson had een moeilijk debuut.
De plaatwerker moet er aan te pas komen om de auto, voor de volgende
wedstrijd in Pau, weer strak te maken. Als een rode lap trok de Honda
botsende autos aan. In de eerste race was er kontakt met de BMW
van Andy Priauxl en de SEAT van Tiago Monteiro. In race 2 deed Monteiro
het, ondanks een terechte 30 seconde straf, nog eens dunnetjes over.
Felix Porteiro was de laatste die het plaatwerk tesste van de Honda
n Valencia werden de vijfde en zesde ronde van het Wereldkampioenschap
voor Toerwagens (FIA WTCC) verreden. Voor de Nederlandse SEAT-rijder
Tom Coronel bracht dit derde raceweekend op het Spaanse F1 circuit net
niet het gewenste succes. De onder bar slechte weersomstandigheden
verreden training resulteerde voor hem in een tegenvallende 18e
startplek. Een positie die hij in de eerste race over 13 ronden wist om
te buigen naar een negende eindklassering. Net een plaats te weinig om
de tweede race vanaf pole-position te vertrekken en ook net geen
kampioenschapspunten.
Voor de kijkers naar de live-reportage van de race op Eurosport vormde
het teleurstellende verloop van de tweede race geen verrassing. Staande
op de pre-grid zoomde een van de Eurosport cameras bij Tom naar
binnen en die luid en duidelijk weten dat hij problemen met de
koppeling had. De opwarmronde kwam hij nog redelijk door, maar bij de
staande start werkte de techniek niet langer mee en moest Tom Coronel
zijn door Sunred geprepareerde Leon TFSi naar de kant rijden. Daarmee
zat deze race er op.
Jammer, opent Tom Coronel zijn relaas. Wij hadden
hier het nodige getest en dat verliep supergoed. Wij verwachten dus
veel van dit weekend op het Spaanse circuit. Maar de kwalificatie
bracht niet het gewenste resultaat. Het regende heel zwaar en ik
besloot uit te gaan op een setje nog niet opgewarmde regenbanden.
Daarmee kon een andere set in de warmers blijven voor een latere
wissel. Met nog een minuut of vier te gaan kwam ik binnen voor die
wissel, maar die pakte verkeerd uit. Daarmee kwam ik met mijn snelle
rondje niet uit en reed onder de finishvlag door toen ik aan dat rondje
wilde beginnen. Balen dus, want dit is niet echt een circuit waarop je
makkelijk inhaalt. Gelukkig ging de start van de eerste race goed en
kon ik gelijk wat mensen inhalen. Daarna vielen er voor mij de nodige
mensen uit en daarmee klom ik verder op. Voor mij reed Alain Menu en
die maakte hier en daar ook nog een gaatje, waardoor ik net achter hem
als negende over de finish kwam. Voor de start van de tweede race reed
ik vanuit de pits naar de startgrid en tijdens die ronde kreeg ik
problemen met de koppeling. Het team heeft op de grid nog geprobeerd er
iets aan te doen, maar helaas was daar de tijd te kort voor. Voor de
opwarmronde trok ik de versnelling er in en kwam nog weg, maar ik
hoorde toen al dat het moeilijk zou worden. Zeker omdat we deze keer
een staande start hadden en geen rollende. Toen het startlicht aan ging
heb ik het weer geprobeerd, maar de tandwielen aten elkaar als het ware
op en wegkomen was er niet bij. Jammer maar ook dit is iets dat bij
racen kan gebeuren. De volgende race is op het stratencircuit van Pau.
Laten we hopen dat het daar weer beter gaat en ik wat punten kan
pakken.
Tom Coronel wordt dit jaar in het FIA WTCC ondersteund door:
SEAT-importeur Pon Car, Club SEAT, McGregor, ATP Advanced Travel
Partner, TW Steel horloges, Olympia Uitzendbureau, VVS Verzekeringen,
Auto Trader, Plasmadiscounter.nl en Wielengids.nl.
Race 1 FIA-WTCC :
1.Rob Huff (Chevrolet Lacetti) 13 ronden in 22.52.987; 2. Gabriele
Tarquini op 5.376; 3. Jordi Gene op 10.095; 4. Yvan Muller op 10.491
(allen SEAT Leon TDi); 5. Jorg Muller (BMW) op 10.982 en 9. Tom Coronel
(SEAT Leon) op 10.643.
Race 2:
1. Alain Menu 13 ronden in 22.47.994; 2. Robert Huff op 2.441 (beiden
in Chevrolet Lacetti); 3. Andy Priaulx op 3.952; 4. Jorg Muller op
5.403 (beiden BMW); 5. Gabriele Tarquini op 16.332 (Seat Leon TDi)
uitgevallen Tom Coronel (SEAT LEON).
Alex Muller zet Aston op pole, Collard vierde met ProSpeed Porsche GT2
MONZA - In de kletsnatte kwalificatie was het Alex Muller die de
JetAlliance Aston Martin bovenaan de tabellen wist te plaatsen. De
condities waren alles behalve optimaal voor de GT1's, met de
waterplassen op het circuit. Christophe Bouchut zette de Belgische
Corvette C6.R uit de stal van Patrick Selleslagh op de eerste rij. De
derde tijd ging naar de Maserati MC12 van Negrao, en op de vierde
plaats staat opnieuw een Belgisch team genoteerd. Emmanuel Collard wist
de vierde tijd te klokken met de ProSpeed Porsche 997 RSR.
Collard start dus morgen vanaf de tweede rij, voor Fassler en de GT2
van Montanari. De laatste GT1 in de toptien is de Gigawave Aston Martin
van Simonsen. De plaatsen acht tot en met vijftien worden bezet door
een hele meute Ferrari's F430, met de CR Scuderia Ferrari van Mullen op
de achtste plaats. Andrea Bertolini wist de Maserati MC12 met #1 niet
verder te krijgen dan de zestiende plek, vlak voor de tweede Prospeed
Porsche bestuurd door Forsten.
De Gillet Vertigo bewees wederom zijn snelheid in de regen. Renaud
Kuppens reed de Belgische wagen naar de 21e plaats, en bleef daarmee
nog enkele GT1 toppers voor. Vicent Vosse (23e) en Andrea Piccini (25e)
konden niet het goede ritme vinden in de regen. Ook voor Peter Kox
verliep de kwalificatie niet goed. Kox start morgen vanaf de 24e
plaats. Wendlinger moet morgen vanop de allerlaatste plaats op de grid
starten met de #33 JetAlliance Aston Martin.
Voor Anthony Kumpen en Bert Longin houdt de ellende niet op. Na de
problemen in de Belgian GT in Dijon, moeten het duo morgen vanuit de
pitlane starten omdat ze geen tijd op de klokken wisten te zetten.
Eindhovenaar Mike Hezemans moet wegens dezelfde reden uit de pitlane
starten.
Div: Huisman beste landgenoot in Porsche Carrera Cup
Patrick Huisman in actie met op de achtergrond Jeroen Bleekemolen (startnr 7)
Patrick Huisman was de best geklasseerde landgenoot in de derde
race om de Porsche Carrera Cup op de EuroSpeedway Lausitz. De coureur
van het team Hermes Attempto Racing PZ Nürnberg werd in een
chaotische race over 23 ronden als vijfde geklasseerd, twee plaatsen
voor Jeroen Bleekemolen (Mamerow Racing PZ Essen). De twee andere
Nederlandse rijders, Tim Buijs en Mike Verschuur, werden al in de
eerste ronde uitgeschakeld. Verschuur werd meegenomen nadat de Zweed
Carlsson de controle over zijn auto verloor, Buijs viel uit als gevolg
van een klapband, nadat een andere rijder tegen zijn Porsche aangereden
was.
Uitslag:
1. Jörg Hardt (Dui), 23 r. in 36.27,860 (gem. 131,626 km/u)
2. René Rast (Dui), op 0,663
3. Thomas Jäger (Dui), op 2,218
5. Patrick Huisman (Ned), op 9,037
7. Jeroen Bleekemolen (Ned), op 13,307
uitgevallen: Mike Verschuur (Ned) (aanrijding), Tim Buijs (Ned), aanrijding.
Stand na 4 van 9 races:
1. Rast, 66 punten
2. Mamerow, 58 punten
3. Armindo, 50
4. Huisman, 44
12. Bleekemolen, 14
23. Verschuur, 1.
Alain Menu heeft niets aan zijn derde trainingstijd
Alain Menu start morgen vanaf de laatste plaats in de
startopstelling voor de vijfde WTCC-race van het seizoen op het circuit
van Cheste nabij Valencia. De Chevrolet-coureur, die in de
kwalificatietraining de derde tijd had gereden, werd door de
sportcommissarissen bestraft, nadat bij de technische controle na
afloop van de kwalificatie werd vastgesteld dat de wagenhoogte van zijn
Chevrolet Lacetti aan de voorzijde niet voldeed aan het reglementair
minimum. Voor dit "ride height infringement", zoals het vergrijp
in het Britse autosport-vakjargon wordt aangeduid, werden Menus
trainngstijden geschrapt. "Ik weet nog niet precies waaraan het ligt,
want onze andere auto's van Nicola Larini en Rob Huff waren wel
OK", verklaarde Chevrolet-sportbaas Eric Nève. "We rijden hier
met nieuwe regenbanden van Yokohama, wellicht dat Alain daar iets
ruiger mee omging dan de anderen."
FIA WTCC: Yvan Muller glibbert naar pole in Valencia
Voor het mooie weer hoef je dit weekend echt niet naar Spanje.
De 27 WTCC coureurs moesten onder natte weersomstandigheden de gladde
baan op van Circuito Ricardo Tormo in Valencia voor hun kwalificatie
voor de eerste race van morgen. Veel rijders hadden problemen om hun
auto op de baan te houden. Yvan Muller was niet te verslaan in de natte
kwalificatie en reed naar zijn tweede pole dit seizoen. De Fransman
kwalificeerde zijn SEAT met een tijd van 1:58.816 en was daarmee de
enige die onder de 1: 59 bleef. Mullers team- en merkgenoot Gabriele
Tarquini reed op een kleine 0,7 seconde achterstand naar de tweede
plaats , vlak voor de beide Chevrolet rijders Alain Menu en Robert
Huff. Regerend kampioen Andy Priaulx vinden we als eerste BMW-coureur
op de derde startrij met een zesde tijd achter Jordi Gené, ruim
een seconde van de pole. Puntenleider Rickard Rydell had niet zijn
middag en reed naar een matige elfde startplaats.
De Nederlanders
Jaap van Lagen zorgde voor een rode vlag situatie toen hij halverwege
de tijdsessie zijn Lada in de grindbak parkeerde. Tom Coronel kende de
nodige timing problemen en kwalificeerde zich slechts als 19de op 3,5
seconde van de poleman. Waardeloos. We hadden een setje banden
bewaard en besloten om daar aan het eind van de training de baan mee op
te gaan. Ik kwam met nog vier minuten te gaan binnen om te wisselen en
ging met 1.54 weer de baan op, terwijl een outlap twee minuten duurt.
Die kans was dus gewoon verkeken. Stom, ik heb er geen andere woorden
voor, zei Coronel.
Olivier Tielemans parkeerde gisteren in de beginfase van de testsessie
zijn BMW in de grindbak van de eerste bocht, nadat een beveiliging van
zijn motorblok was losgeraakt, waardoor koelwater en brandstof op de
achterbanden van zijn auto terecht kwamen. In de kwalificatie kwam
Tielemans, vandaag voorzien van een nieuwe BMW-krachtbron, niet in zijn
ritme. Hij vertelde: In de vrije trainingen vonden we niet de
juiste set-up, toen hadden we veel problemen, maar voor de kwalificatie
hadden we de auto goed voor elkaar. Toen begon het echter enorm te
regenen. Het was voor mij de eerste keer dat ik met deze auto in de
regen reed en vanwege de achterwielaandrijving is een BMW in de regen
niet bepaald gemakkelijk te rijden. Het droogde wel een beetje op en
per ronde reed ik ongeveer een seconde van mijn tijd af, maar toen ik
achter Gené aanreed, had ik op het rechte stuk opeens enorm veel
last van aquaplaning, waardoor ik de grindbak in schoof. Er was maar
één weg om eruit te komen, en dat was via de paddock weer
de pitstraat in. Toen had ik natuurlijk al veel tijd verloren, ik heb
in totaal maar vier ronden gereden.Hij werd uiteindelijk als 23e
geklasseerd op bijna zeven seconden vanaf de pole.
Lada geen lachertje
Jaap van Lagen maakte gisteren veel progressie met de debuterende
Russische Lada, door een twintigste tijd te rijden. Vanochtend
ontbraken de twee Ladas van Russian Bears Motorsport bij de
eerste vrije training vanwege een formaliteit. Het was gebleken
dat het team niet de juiste papieren had getoond die bij de motor
horen, verklaarde Van Lagen. Nadat alle andere deelnemers ermee
akkoord waren gegaan dat de Ladas toch mochten rijden, konden de
autos voor de tweede vrije training de baan op. Eerst
werd overwogen om ons met handicapgewicht te laten rijden, uiteindelijk
besloot de FIA dat we mee mogen doen, maar buiten mededinging voor de
punten rijden, aldus de Wekeromse rijder. De twee Ladas,
die voor het eerst op een natte baan reden, kenden nog veel
aanpassingsproblemen. We hebben zeker nog veel te doen, maar er
zit wel potentieel in. Aanvankelijk dacht ik, dat we laatste en
voorlaatste zouden zijn, maar we kunnen heel aardig meekomen in het
klassement voor privérijders. Daar zit nog wel wat in,
zegt Van Lagen.
Vraagtekens rondom Menu
Of Alain Menu, derde in de kwalificatie, morgen ook inderdaad als derde
van start mag gaan, is nog de vraag. Bij de technische controle na
afloop van de kwalificatie werd vastgesteld dat de wagenhoogte aan de
voorkant van zijn Chevrolet Lacetti niet conform het reglement was, dus
het moet nu worden afgewacht wat de sportcommissarissen beslissen.
Uitslag kwalificatie: 1. Yvan MULLER (SEAT Leon TDI) 1:58.816
2. Gabriele TARQUINI ITA (SEAT Leon TDI) + 0.698
3. Alain MENU (Chevrolet Lacetti) + 0.794
4. Robert HUFF (Chevrolet Lacetti) + 0.808
5. Jordi GENE (SEAT Leon TDI) + 1.086
6. Andy PRIAULX (BMW 320si) + 1.125
7. Jorg MULLER (BMW 320si) + 1.227
8. Augusto FARFUS (BMW 320si) + 1.258
9. Alessandro ZANARDI (BMW 320si) + 1.395
10. Nicola LARINI (Chevrolet Lacetti) + 1.565
19. Tom CORONEL (SEAT Leon) + 3.516
22. Jaap van LAGEN (Lada) + 5.980
23. Olivier TIELEMANS (BMW 320si) + 6.958
Chris van der Drift domineert eerste Formula Master-race 2008!
VALENCIA Chris van der Drift bleek niet te kloppen tijdens de
openingsrace van de International Formula Master in Valencia. De
22-jarige Rotterdammer reed onbedreigd naar de eindzege, voor Kasper
Andersen en voormalig F1-tester Michael Ammermüller. Harald
Schlegelmilch, rijdend voor Trident Racing, eindigde als achtste en mag
daardoor de tweede race op zondag vanaf pole position starten. De race
is live te volgen op Eurosport 2 en op FormulaMaster.net vanaf vijf
voor half drie.
Van der Drift kende een uitstekende start vanaf pole position en pakte
de leiding in de wedstrijd. Aan kop veranderde weinig met Andersen op
de tweede stek, voor Ammermüller en Leimer. De coureur van JD
Motorsport pakte in één ronde direct een seconde en liep
vervolgens met enkele tienden per ronde uit. Andersen kon het tempo van
Van der Drift nog redelijk volgen, maar weerhield hem niet om een
gaatje te slaan. Ammermüller raakte in gevecht met Leimer, waarbij
meerdere coureurs aansloten.
Pablo Sanchez Lopez, als zevende gestart, ging Yuhi Sekiguchi in de
tweede ronde voorbij. De Japanner kreeg het moeilijk en er ontstond een
fel gevecht met Alberto Costa, Vladimir Arabadzhiev en Harald
Schlegelmilch. Echter verremde Arabadzhiev zich en spinde tussen Costa
en Sekiguchi door.
Het groepje dat streed om de derde positie raakte iets uit elkaar
doordat Salaquarda zich hevig moest verdedigen ten opzichte van Sanchez
Lopez. Maar bij het ingaan van de elfde ronde was hij er voorbij. Een
bocht later vloog Salaquarda over een wiel van de Mexicaan toen hij
zijn positie terug wilde winnen. Dit lukte en beide coureurs konden hun
weg vervolgen. Echter wist Llobell te profiteren en pakte de vijfde
stek.
Afanasiev ging in aanval bij Nunez voor plaats elf, maar Siedler
profiteerde. Achterin het veld raakte Mancinelli in gevecht met ADM
Motorsport-coureur Provenzano. Mancinelli ging er voorbij maar
lanceerde de coureur van ADM Motorsport en hij moest de strijd staken.
Chris van der Drift bleek niet te kloppen en kwam met tien seconden
voorsprong als eerste, met beide handen in de lucht, over de finish en
zette met een halve seconde verschil de snelste raceronde neer.
Andersen eindigde als tweede, voor Ammermüller, Leimer, Llobell,
Salaquardra, Sanchez Lopez en Schlegelmilch op de achtste positie. Dit
betekent dat de rijder van Trident Racing race twee op zondag vanaf
pole position mag vertrekken.
De tweede race van de International Formula Master op Valencia start
morgen om 14:25 uur en is live te volgen op Eurosport 2 en op
FormulaMaster.net.
Junior Strous: "Opeens zag ik vlammen en rook in de cockpit"
LAGUNA SECA (CALIFORNIË) Junior Strous en Dominick
Muermans (Condor Motorsports Team Holland) zijn het tweede raceweekend
in de Atlantic Championship Powered by Mazda goed begonnen. Op het
circuit van Laguna Seca (Californië, USA), dat door de jaren heen
onder meer als gastheer optrad van de A1 GP, Moto GP en de toenmalige
Amerikaanse tegenhanger van de F1; Champcar World Series, zette Strous
de snelste ronde neer tijdens de eerste officiële training. In de
eerste kwalificatie reed de 22-jarige Wassenaarder naar de vierde
plaats. Ook Dominick Muermans deed het prima. Hij eindigde in zowel de
vrije training als in de eerste kwalificatie als twaalfde.
In de kwalificatie ging Strous goed van start totdat de accu ontplofte
en de cockpit van zijn auto vlam vatte. Strous wist terug te rijden
naar de pits, waar het team in recordtempo de beschadigde onderdelen
kon vervangen. Met nog acht minuten te gaan wist Strous zich als vierde
te kwalificeren.
JUNIOR STROUS: Opeens zag ik vlammen en rook in de cockpit, maar
gelukkig wist ik de auto nog naar de pitstraat te rijden. Nadat ik snel
uit de auto was geklommen vonden de monteurs het probleem. Ik ben
hierdoor veel tijd verloren maar kon toch aan het eind van de sessie
een vierde snelste tijd neer te zetten. Ik dacht nog even dat ik derde
was maar in de allerlaatste seconde ging de fin Niemala mij nog
voorbij. Het verschil tussen de nummesr 1 en 12 is 1.032 seconde dus de
snelheid is er zeker.
Dominick Muermans begon de kwalificatie op nieuwe banden, maar werd in
het begin gehinderd door Walker Racing. Na een rode vlag situatie ging
Muermans weer naar buiten en zette 1:18.573 neer. Jammer genoeg kreeg
hij een drive through penalty wegens overschrijding van
de pitlane snelheid. Hij werd twaalfde in de eerste kwalificatie.
DOMINICK MUERMANS: Ik had iets meer van mijn kwalificatie
verwacht. Ik zat had de snelheid totdat ik tijdens de sessie plotseling
een zwarte vlag kreeg. Ze bleken zich achteraf te hebben vergist in de
startnummers, maar moest wel genoegen nemen met een twaalfde tijd, in
plaats van een positie in de top tien. Ik zie dit maar als een extra
training voor de belangrijke kwalificatie van morgen. Het Atlantic
Championship is heel competetief met minimale verschillen.
Paul di Resta vertrekt morgen vanaf de pole-position voor de
vierde seizoensrace van de DTM op de EuroSpeedway Lausitz. In de
kwalificatie, waarin het nog net droog bleef, maar waarbij zich al
donkere wolken samenpakten boven het circuit. In de kwalificatie pakte
Di Restas Mercedes-teamgenoot Bruno Spengler de tweede plaats,
gevolgd door de beide Audis van Timo Scheider en Mattias
Ekström. Daarmee staat er voor het eerst sinds Norisring vorig
jaar weer een Mercedes-Benz op pole voor een DTM-race. Christijan
Albers kwalificeerde zich voor de tweede keer dit seizoen voor de
tweede heat, hij vertrekt morgen vanaf de 14e plaats.
Een dolgelukkige Paul Di Resta na het behalen van zijn eerste pole dit seizoen
Mercedes sterk in de kwalificatie
Met drie minuten te gaan in de eerste heat was Mattias Ekstöm de
enige rijder met een 2008-auto die nog geen tijd had, maar met 1.18,418
zette hij zonder problemen de snelste tijd op de klokken. Christijan
Albers zette zijn snelste ronde van 1.19,328 in zijn vierde ronde en
stond daarmee zelfs even zevende, maar sloot de sessie uiteindelijk als
veertiende af en kwam daardoor voor de tweede keer dit seizoen in de
volgende heat. Dat kon niet worden gezegd van Lauda, Engel, Paffett,
Stoddart en Legge, voor wie de kwalificatie na de eerste heat
beëindigd was. Ralf Schumacher, die er aanvankelijk ook niet meer
bij leek te zijn, hield het hoofd koel en perste er bij zijn laatste
poging nog een snelle ronde uit, die hem de dertiende plaats opleverde.
Ekström bleef snelste voor Audi-collegas Tomczyk en
Kristensen en Bruno Spengler, die op de vierde plaats de best
geklasseerde Mercedes-rijder was.
Christijan Albers op weg naar de 14e tijd
Albers laat naar buiten in de tweede heat
In de tweede heat slaagde Paul di Resta er als eerste rijder in, de
limiet van 1.18 te doorbreken met zijn rondetijd van 1.17,976 minuten.
Hij werd gevolgd door Mattias Ekström, Timo Scheider, Bruno
Spengler, Jamie Green, Martin Tomczyk, Bernd Schneider en Tom
Kristensen. Daarmee staan voor het eerst in de DTM-historie alleen
actuele autos in de eerste vier startrijden. Oliver Jarvis is de
best geklasseerde rijder met een Jahreswagen op de
negende plaats, gevolgd door Rockenfeller, Winkelhock, Prémat,
Schumacher en Albers. De enige Nederlander in het veld wachtte evenals
in Hockenheim opmerkelijk lang voordat hij een poging waagde om een
snelle rondetijd neer te zetten, maar hij kwam niet verder dan de
laatste positie in zijn heat. Ik denk dat we het maximale eruit
gehaald hebben. Ik had in de tweede sessie wat meer last van overstuur,
dat was niet zo goed, maar in ieder geval heb ik nog verse banden voor
morgen, aldus Albers.
Snelste tijd van de dag bezorgt Di Resta eerste pole
In de derde heat reed Timo Scheider een tijd van 1.17,954, maar Paul di
Resta overtrof hem al snel met 1.17,760 en wist daarna zijn eigen
snelste tijd nog een keer te verbeteren, zodat de Schot uiteindelijk
uitkwam op een tijd van 1.17,628. Bruno Spengler was tweede, gevolgd
door de beide Audi-rijders Timo Scheider en Mattias Ekström.
Daarmee komt er een einde aan een unieke serie: na acht opeenvolgende
pole-positions voor Audi staat nu voor het eerst sinds Mugello vorig
jaar en daarmee ook voor het eerst dit seizoen een Mercedes-Benz op
pole voor een DTM-race. Voor Paul di Resta is het natuurlijk ook de
eerste pole sinds hij begin dit seizoen promoveerde naar actueel
materiaal bij het Mercedes-Benz-fabrieksteam HWA.
Bernd Schneider reed de achtste tijd
Uitslag:
1. Paul di Resta (GBr), AMG Mercedes C-Klasse, 1.17,628
2. Bruno Spengler (Can), AMG Mercedes C-Klasse, 1.17,892
3. Timo Scheider (Dui), Audi A4 DTM, 1.17,954
4. Mattias Ekström (Zwe), Audi A4 DTM, 1.18,021
5. Jamie Green (GBr), AMG Mercedes C-Klasse, 1.18,163
6. Martin Tomczyk (Dui), Audi A4 DTM, 1.18,302
7.Tom Kristensen (Den), Audi A4 DTM, 1.18,326
8. Bernd Schneider (Dui), AMG Mercedes C-Klasse, 1.18,477
14. Christijan Albers (Ned), Audi A4 DTM, 1.19,424
Veelvoudig wereldkampioen F1 Michael Schumacher lanceert zijn gloednieuwe website, michael-schumacher.de. De site werd gemaakt door adrivo Sportpresse GmbH, een van de meest gelezen motorsport websites in de Duitstalige gebieden. De website is beschikbaar in het Engels en Duits, en de fans kunnen er de laatste nieuwtjes over Schumacher vinden alsook een impressionante review van zijn carrière. Daarnast is er ook nog een fotogallerij, met enkele exclusieve beelden van Schumi's leven. Ook kunnen de fans een gesigneerde foto van de "Regenmeister" downloaden.
Michael Schumacher: "Het is leuk om weten dat mijn fans, of iedere andere geïnteresseerde, nu een plaats hebben om relevante informatie over mij op te zoeken."
FIA-GT: nieuwe naam en nieuwe livery voor RBimmo (+ FOTO)
Het RBimmo team, welke een Saleen S7-R runt in de FIA-GT, heeft
besloten de naam te veranderen naar iPOS Racing. Niet alleen de naam
werd veranderd, maar ook het kleurenschema van de Saleen S7-R werd
grondig aangepast. Het groen verdwijnt van de wagen en wordt vervangen
door een felle rode kleur. Andrea Piccini en Jos Menten zullen in Monza
met de iPOS Saleen uitkomen. Menten liet weten dat hij voor punten wil
gaan.
Swift Cup: âZe kunnen het beter de Karel Pinksterraces gaan noemen
Karel Verspaget en Pinksteren vormen een uitstekende combinatie. Vorig
jaar pakte de snelle man uit Wekerom in de Formido Swift Cup zijn
eerste autosportzege ooit tijdens de Pinksterraces op Zandvoort. Na een
jaar droog te hebben gestaan, sloeg de rijder van Equipe
Verschuur dit keer wederom toe. Tijdens de editie 2008 kwam Verspaget
zelfs twee keer als winnaar over de finish. ,,Ze kunnen het beter de
Karel Pinksterraces gaan noemen, grapte de blije winnaar,
die dankzij twee overwinningen en een bonuspunt voor de snelste
raceronde een megasprong naar plek 4 in het klassement maakte.
Kwalificatie Op zaterdag 10 mei klokslag 12.00 uur ging de 20 minuten
durende kwalificatie van de Formido Swift Cup van start. Bart van
Raamsdonk en de zieke Kim van den Berg waren afwezig. Terwijl hun 27
collegas de bolides de sporen gaven, stond de witte Team
Bleekemolen-wagen van Bart in de pitbox. Van Raamsdonk, die op een
fraaie derde plaats in het kampioenschap stond, zat op dat moment nog
in het buitenland.
,,Ik was met familie in Italië en had voor zaterdagochtend heel
vroeg een vlucht naar Nederland geboekt. De hoteleigenaar zou mij
s nachts op tijd wekken, zodat ik het vliegtuig zou halen. Dat
heeft de man niet gedaan en dus werd ik pas half zeven wakker, precies
het moment dat mijn vlucht vertrok. Dat was vreselijk balen, waardoor
ik de kwalificatie van de Formido Swift Cup miste. En moet ik op
racedag helemaal van achteren starten, baalde Bart.
Surprise
In de beginfase van de kwalificatie zette Hans Bos aanvankelijk de
toon. De winnaar van beide Paas-manches klokte een 2.09,518. Hij werd
gevolgd door vice-kampioen Tim van Gog. Groot was de surprise dat even
later Jasper Bijl in zijn tweede rondje een 2,09,065 neerzette en de
voorlopige P1 pakte.
Heel close
Sandra Douma ging vervolgens naar P2 met 2,09,131 en er was een
2,09,166 voor Jeroen den Boer op plek 3. Debutant Mark van der Aa stond
halverwege op een nette 14de stek met 2,09,776. Collega-nieuwkomer Leo
van der Eijk was 19de met 2,10,448. De rijders zaten heel dicht bij
elkaar. Liefst 15 piloten zaten binnen een seconde van Jasper Bijl. En
de eerste 22 coureurs binnen twee tellen.
Goedlachs Met nog vijf minuten te gaan, bleef Jasper Bijl de te kloppen
man. Karel Verspaget kwam een heel eind, maar eindigde op plek 2 met
slechts 0,066 seconde te kort op de immer goedlachse Bijl, die zijn
eerste pole ooit pakte. Bij de dames was Sandra Douma (uiteindelijk
5de) de beste. Zij heeft Tweede Pinksterdag tijdens de eerste race een
andere dame naast zich op de derde startrij. Suzanne Jager klokte
namelijk de zesde kwalificatiechrono.
Tarzan en grind
Nick Versteegh ging wederom rechtdoor bij de Tarzan-bocht. Tijdens de
Paasraces knalde hij daar hard tegen de vangrail. Nu eindigde de
onfortuinlijke rijder op dezelfde plek in het grind. ,,Maar dit keer
had het een geheel andere oorzaak, stelde Nick Versteegh.
,,De vorige keer had ik pech met de auto, dit keer gleed ik met mijn
voet van het rempedaal. Dat was balen natuurlijk.
Geheim van de pole
Dat Jasper Bijl het tijdens de kwalificatie zo goed heeft gedaan, bleek
een reden te hebben. Hij heeft tussen Pasen en Pinksteren twee keer
getest. Naast een tripje naar Assen heeft de jongere broer van Robbert
Bijl ook nog een zondagochtend op Zandvoort getraind. ,,Ik heb les
gekregen van coureur Danny van Dongen, vertelde Jasper
Bijl. ,,Dat heeft flink geholpen. Op momenten dat ik dacht dat het goed
ging, kreeg ik van Danny nog meer aanwijzingen hoe en waar het nog
beter kon. Met een klinkend resultaat tot gevolg.
Uitslag kwalificatie Swift Cup: 1. Jasper Bijl 2.09,065
2. Karel Verspaget 2.09,131
3. Jeroen den Boer 2.09,166
4. Hans Bos 2.09,257
5. Sandra Douma 2.09,375
6. Suzanne Jager 2.09,528
7. Tim van Gog 2.09,587
8. Niels Langeveld 2.09,599
9. Pieter Schothorst 2.09,603
10. Carlo Bermes 2.09,637
11. Peter Schreurs 2.09,646
12. Marcel Dekker 2.09,653
13. Martin van Rossen 2.09,728
14. Mark van der Aa 2.09,776
15. Björn Cornelissen 2.10,042
16. Paul Flinterman 2.10,068
17. Nick Versteegh 2.10,197
18. Jeroen Slaghekke 2.10,211
19. Leo van der Eijk 2.10,448
20. Daan Stots 2.10,681
21. Niels Kool 2.10,879
22. Alexander Keijzers 2.10,894
23. Robbert Bijl 2.11,119
24. Marcel van Leen 2.11,301
25. Jorg Obluda 2.11,319
26. Maaike de Wit 2.12,124
27. Thomas Cox 2.12,444
28/29. Bart van Raamsdonk en Kim van den Berg: Geen tijd
Race 1
Op maandag 12 mei mogen de snelle Suzukis twee keer voor een
race in actie komen. Voor de start van de eerste manche is er direct
drama voor Jasper Bijl. Tijdens de opwarmronde gaat de pole-man eraf.
De racende Suzuki-dealer uit Hoogland rijdt bij de S-bocht zijn
voorkant tegen de vangrail en heeft veel schade. Voordat de race
begint, ligt de verrassende winnaar van de kwalificatietraining van
zaterdag er al uit.
Ik was overenthousiast
,,Bij het opwarmen van de banden ging het in de aanloopronde
mis, vertelde Jasper na afloop. ,,Ik voelde toch wel veel
druk. Het was voor mij immers ook de eerste keer dat ik op pole stond
en had dit nog nooit meegemaakt. Ik was gewoon iets te agressief en
overenthousiast. Ze hadden me de tip gegeven om met name de
achterbanden zo goed mogelijk op te warmen, maar daarin ging ik dus te
ver. Ik had ook flink wat schade, dus was de race al klaar voordat deze
begonnen was.
Safety car Omdat de wagen van Jasper Bijl met schade op de baan staat en
er olie op het asfalt ligt, gaat het 27 wagens tellende veld achter de
safety car van start. Ondertussen settelen de fans van Niels Langeveld
zich op de hoofdtribune.
Met het spandoek Hup Langeveld gas erop, rijd die Swift naar de
top zijn zij klaar voor een mooie Swift-strijd over 12 ronden.
De echte start Na één rondje safety car gaat het pak op weg met
een rollende (her)start. Karel Verspaget, als tweede getraind, neemt de
kop. Jeroen den Boer, Hans Bos en de dames Sandra Douma en Suzanne
Jager volgen. Tim van Gog dringt al snel aan bij Suzanne, terwijl Tim
op zijn beurt Niels Langeveld, Pieter Schothorst, Carlo Bermes en
Marcel Dekker in zijn spiegels ziet. Ook Martin van Rossen junior en
debutant Mark van der Aa zitten nog steeds in de lange, spannende trein
van twaalf wagens.
Even later zet Van der Aa zijn wagen zelfs voorbij aan zijn veel meer
ervaren collega-rijder Van Rossen junior, vorig jaar toch veelvuldig
podiumklant
Grasmaaien
Na de derde ronde komt Peter Schreurs de pits in. De opvallende gele
wagen heeft onderhoud nodig. Daardoor verliest de snelle man uit
Rijssen kostbare tijd.
Na de vierde doorkomst lijkt Hans Bos in de Tarzanbocht aan Jeroen den
Boer voorbij te gaan. Maar Den Boer geeft niet op en kan dankzij de
betere lijn in de Gerlach-bocht zijn tweede positie terugpakken.
Ondertussen gaat Suzanne Jager in de Gerlach even door het gras,
waardoor ze haar vijfde plaats moet prijsgeven aan Tim van Gog. De
Haarlemse kan haar weg vervolgen op P6.
Spannend Het blijft heel spannend. Karel Verspaget blijft leiden, maar
een tweede zege ooit (hij won vorig jaar ook met Pinksteren al een
keer) is nog lang niet zeker. Jeroen den Boer blijft in zijn nek
hijgen, terwijl Hans Bos ook nog binnen de seconde zit. Sandra Douma
moet een klein gaatje met het leidende trio toestaan.
Debutanten Halfweg koers gaat Carlo Bermes eruit. De Duitser uit het
Douma Frensch Power Team spint en eindigt in het grind. Ondertussen
doen de debutanten het goed. Mark van der Aa ligt op een mooie negende
plaats, terwijl de vanaf P19 gestarte Leo van der Eijk zich inmiddels
keurig heeft opgewerkt naar een 13de stek. Jörg Obluda, die zich
als 25ste had gekwalificeerd, heeft ook een vijftal plekken gewonnen en
rijdt rond op P21.
Op het dak
In de negende ronde gaat het mis met Paul Flinterman. Bij het uitkomen
van de Tarzanbocht krijgt hij een tikje van Robbert Bijl en gaat hij
met zijn wagen over de kop. De Zandvoorter, familie van de eerste
Nederlandse Formule 1-rijder ooit Jan Flinterman, glijdt op zijn dak
naar de grindbak. Gelukkig kan Paul zich snel uit zijn netelige
situatie bevrijden en steekt hij zijn duim op naar de mensen langs de
kant.
Feestje én onfortuin
Voordat het onfortuin toesloeg voor Paul Flinterman, kende de
Zandvoorter juist een goed weekend. ,,Ik ga steeds beter. Tijdens de
kwalificatie op zaterdag zat ik nog maar een seconde van de snelste
rijder af. Omdat het veld dit keer zo ongelooflijk dicht bij elkaar
zat, stond ik op startplek 16. Maar de vorige keren moest ik nog
anderhalve tel tot twee seconden toegeven, dus ik kom steeds
dichterbij. Toen ik mijn kwalificatietijd van 2:10,068 zag, vierde ik
echt een feestje in mijn Swift, lachte de rijder van
Certainty Racing. ,,Tijdens de eerste race op Tweede Pinksterdag ging
het ook heel erg goed. Totdat ik in de slotfase eraf schoot.
Bij het uitkomen van de Tarzan-bocht werd ik aangetikt door Robbert
Bijl. Robbert treft geen blaam, maar ik ging daardoor wel over de kop
en eindigde op mijn dak in de grindbak. Het was heel erg zuur om
zon goede race zo te eindigen. Helaas was de schade dermate
groot, dat ik later op de dag de tweede wedstrijd moet missen. Maar we
gaan hard sleutelen om over drie weken weer van de partij te zijn. Ik
heb nu al weer zin in de Jubileumraces, 31 mei en 1 juni op Circuit
Park Zandvoort, aldus Flinterman.
Weer safety car Gevolg van Paul Flintermans ongeluk is dat weer de safety car
de baan op komt. We zitten inmiddels in de tiende van in totaal twaalf
ronden. De vraag is of er nog geracet kan worden of dat het veld met
een sc-fase over de finish zal komen. Dankzij snel wegsleepwerk van de
marshalls gaan we toch nog twee rondjes sprinten naar de meet.
Grind
Mark van der Aa gaat voor de herstart door het grind en verliest twee
plaatsen. Hij wordt van achteren aangetikt en valt terug naar P11.
Martin van Rossen junior (9de) en Marcel Dekker (10de) profiteren.
Niels Langeveld gaat ook vooruit en pakt P6 af van Suzanne Jager. In de
hectische slotfase valt Björn Cornelissen nog uit.
Zege Verspaget
Karel Verspaget gaat ondertussen op de winst af. Hij knippert met zijn
lichten naar zijn team van Equipe Verschuur en gaat juichend over de
meet.
Jeroen den Boer en Hans Bos pakken ook weer een podiumplaats. In de
laatste ronde valt Nick Versteegh nog uit doordat een andere rijder hem
aantikt. Hij lag op een keurige P12. Nu wordt de Hagenaar als 21ste
geklasseerd en mist hij derhalve toch wat kampioenschapspunten. De
snelste ronde gaat met 2.08,624 naar Hans Bos, waardoor de
klassementsleider nog een bonuspunt scoort. Bart van Raamsdonk, die
helemaal achteraan gestart was als 27ste, eindigt toch nog als 14de en
verdient daarmee twee puntjes.
Goed voor mijn kampioenschap
,,Het was een leuke race, maar ik kon Karel helaas net niet
voorbij, vertelde Jeroen den Boer na afloop. ,,Maar het
is goed voor mijn kampioenschap als ik voor Hans Bos blijf
eindigen.
Leuke wedstrijd Hans Bos
Hans Bos had van de eerste race genoten. ,,Het was een leuke
wedstrijd, zei hij, nadat hij op het podium wederom met
de champagne had mogen spuiten. ,,Ik lag al snel op plaats drie, maar
had mijn grote concurrent in het klassement, Jeroen den Boer, voor me.
Jeroen kan goed verdedigen, dus was het lastig om hem te passeren. Maar
om kampioen te worden, hoef je ook niet alles te winnen. Je moet vooral
heel constant rijden en met een derde plek heb ik weer veel punten
veroverd. Bovendien heb ik de eerste manche de snelste raceronde
gereden, waardoor ik nog een bonuspunt verdiende, aldus
de Gorinchemmer.
Lekker duwen en trekken
Jeroen Slaghekke had zich op het snelle asfalt van Circuit Park
Zandvoort heerlijk vermaakt. ,,Ik had me als 18de gekwalificeerd, maar
tijdens de eerste race ging het een stuk beter. Ik werkte goed samen
met mijn ploeggenoot Daan Stots, die bij me in de buurt reed.
Samen konden we lekker naar voren rijden. Een inhaalraceje is altijd
mooi natuurlijk. Ik ben een mannetje of zes, zeven gepasseerd en heb
lekker kunnen duwen en trekken. Dat maakt het racen erg
leuk, aldus de onlangs 16 jaar geworden Jeroen Slaghekke.
Uitslag eerste Swift Cup-race Pinksteren: 1. Karel Verspaget 12 ronden
2. Jeroen den Boer op 0,317 seconde
3. Hans Bos op 0,650
4. Sandra Douma op 1,830
5. Tim van Gog op 2,212
6. Niels Langeveld op 2,752
7. Suzanne Jager op 4,130
8. Pieter Schothorst op 4,807
9. Martin van Rossen jr. op 5,283
10. Marcel Dekker op 5,953
11. Mark van der Aa op 12,430
12. Jeroen Slaghekke op 18,429
13. Daan Stots op 19,346
14. Bart van Raamsdonk op 19,514
15. Alexander Keijzers op 19,720
16. Marcel van Leen op 20,127
17. Maaike de Wit op 20,721
18. Jörg Obluda op 20,885
19. Thomas Cox op 21,136
20. Nick Versteegh op 38,016
21. Leo van der Eijk op 1:18,283 Uitgevallen: Björn Cornelissen, Paul Flinterman, Robbert Bijl, Carlo Bermes, Peter Schreurs, Jasper Bijl. Niet gestart: Kim van den Berg, Niels Kool. Snelste raceronde: Hans Bos in 2:08,624.
Race 2
Bij de start van de tweede race verzilvert Karel Verspaget zijn
pole-position en pakt hij wederom de kop. Jeroen den Boer handhaaft
zich op P2, voor Hans Bos. Tim van Gog snoept op zijn beurt de vierde
stek van Sandra Douma af. Niels Langeveld volgt op de zesde stek,
terwijl Martin van Rossen junior goed is gestart met een jump van P9
naar 7. Hij wordt gevolgd door Pieter Schothorst.
Dames
In de eerste ronde gaat het niet goed met de dames. Suzanne Jager
eindigt in het grind van de Masters-bocht. Even later spint Maaike de
Wit in de rondte, maar zij kan haar weg ondanks veel
tijdverlies wel vervolgen. Jasper Bijl, die na zijn
onfortuinlijke avontuur in de eerste race nu als 26ste en laatste moest
starten, ligt na één rondje op P21.
Weg lopen Na twee ronden van de 12 lappen tellende heat loopt Karel
Verspaget iets weg van de concurrentie. De coureur heeft ooit raceles
gekregen van zijn supersnelle dorpsgenoot uit Wekerom, Jaap van Lagen.
Karel Verspaget heeft blijkbaar goed opgelet want hij is vele malen
sneller dan tijdens de vorige Swift-races met Pasen.
Inhalen Tim van Gog laat ondertussen zien waarom hij vorig jaar de
vice-kampioen van de Formido Swift Cup is geworden. Hij is inmiddels
klassementsleider Hans Bos gepasseerd en ligt op de derde stek en dus
op podiumkoers.
Niels Langeveld is op zijn beurt Sandra Douma voorbij en ligt vijfde.
Bart van Raamsdonk is ook goed onderweg. Na vier ronden is hij
opgeklommen van P14 naar de tiende positie.
Grind
Terwijl Karel Verspaget verder en verder wegloopt (al dik 3 seconden na 5 ronden), maakt Hans Bos een foutje.
Hij gaat te ruim door een bocht, moet even door het grind, waardoor de
dubbele racewinnaar van Pasen terugvalt naar een negende positie. Hij
rijdt nu achter de knalgroene Swift van Marcel Dekker. Ook Sandra Douma
heeft niet de echte snelheid. Ze verliest nu wederom een plekje aan
ploegmaat Martin van Rossen junior. Sandra is wel de beste dame op P6.
Prachtig gevecht
Bij het ingaan van de zevende ronde is er een prachtig gevecht achter
Verspaget. Tim van Gog en Niels Langeveld weten beiden Jeroen den Boer
te verschalken, waarna Martin van Rossen jr. ook aanpikt en eveneens de
Wijzonol-rijder passeert.
Tim van Gog, die nu op de tweede plaats ligt, krijgt echter een domper
te verwerken. Hij moet van de wedstrijdleiding een drive through doen
vanwege inhalen tijdens een gele vlag-situatie. Daardoor liggen Niels
Langeveld en Martin van Rossen junior virtueel op een tweede en derde
plaats.
Jasper Bijl is ondertussen nog steeds flink aan het inhalen. De van P26
begonnen piloot is inmiddels 15de en derhalve in de
kampioenschapspunten beland.
Tim van Gog was na afloop van de race niet blij
Pits in
Na acht ronden duikt Tim van Gog de pits in voor zijn drive through
penalty. Hij valt terug naar P18. Niels Langeveld ligt nu officieel
tweede, maar heeft wel zeven snelle Swifts in de nek hijgen. Karel
Verspaget lijkt niet meer ingehaald te kunnen worden. Niels Langeveld
heeft met nog vier ronden te gaan al bijna zes tellen achterstand op de
ontketende Verspaget.
Wijze lessen
Er zijn nog twee rondjes van dik 4 kilometer per stuk te gaan. Terwijl
Robbert Bijl en Björn Cornelissen de pits bezoeken, heeft Pieter
Schothorst de wijze lessen van Tim en Tom Coronel goed in zich
opgenomen, want hij weet Sandra Douma te passeren en op een keurige
vijfde stek te sturen.
Slotronde
In de slotronde hebben Niels Langeveld en Martin van Rossen junior een
intens gevecht. Bij het opkomen van de Hunzerug lijkt Van Rossen junior
de tweede plaats te pakken, maar na een touché met Niels
Langeveld wordt hij naast de baan getikt. Dat kost de Utrechter heel
veel tijd en plaatsen. Hij zou uiteindelijk pas als 23ste geklasseerd
worden. Niels Langeveld kan door maar lijkt van slag door het voorval.
Hij valt terug naar P7. Na afloop krijgt Langeveld, net als Van Rossen
junior overigens, bovendien een straf van 30 seconden voor het kiften
met Martin van Rossen junior. Daardoor valt hij terug naar P20 en houdt
hij geen punten over aan zijn enerverende wedstrijd.
Profiteren
Karel Verspaget wint riant met bijna tien seconden voorsprong. Hij
scoort bovendien een bonuspunt met de snelste raceronde (2:09,445).
,,Het kan niet beter hè, glom dé man van
het weekend na afloop. ,,Ook een compliment aan mijn team. Equipe
Verschuur heeft echt een superauto voor me neergezet. Dit was een heel
andere race dan vanmorgen. Ik kon nu direct weg rijden en met dik
verschil winnen. De zeges zijn meer dan welkom, want ik wil aan het
eind van het seizoen graag in de topdrie van het klassement eindigen.
Ik zie de komende races rooskleurig tegemoet, aldus Karel
Verspaget.
Profiteren Jeroen den Boer profiteerde van het geheel tussen Langeveld en
Van Rossen junior en gaat als tweede over de finish. ,,Hoewel ik last
had van onderstuur en steeds minder wordende remmen, toch weer tweede.
Het was een mooi weekend voor me, aldus Jeroen den Boer.
Eerste podium Pieter Schothorst
De pas 16-jarige Pieter Schothorst tekent voor een surprise door zijn
eerste podium (derde plaats) te noteren. De jonge Huizenaar was na
afloop bijzonder happy. Hij had zich het hele weekend in de toptien
gehandhaafd, met het ereschavot na de tweede Pinkster-heat als absoluut
hoogtepunt.
,,Ik had na de eerste manche een paar heel goede tips van mijn
leermeester Tom Coronel gekregen, stelde de tiener.
,,Tijdens de openingsrace was ik teveel bezig met het verdedigen van
mijn positie en finishte ik als 8ste. In de tweede wedstrijd had ik
mijn focus meer naar voren. Dat ging hartstikke goed; één
mannetje inhalen, twee mannetjes inhalen, zo ging het. Omdat bovendien
wat rijders voor me van de baan spinden en ik lekker kon pushen,
eindigde ik uiteindelijk als derde. Toen ik doorhad dat ik al in mijn
tweede Suzuki Swift-weekend mijn eerste podium zou gaan scoren, begon
ik in de wagen te schreeuwen van vreugde. Wat een superervaring. Dit
smaakt zeker naar meer, aldus een heel blije Pieter
Schothorst, die in het klassement op een gedeeld negende plaats met
zijn ploeggenoot Jeroen Slaghekke staat.
Sterk debuut Mark van der Aa
Vlak achter Pieter Schothorst eindigt Marcel Dekker op een fraaie
vierde stek. Debutant Mark van der Aa pakt een keurige 7de plaats,
terwijl Bart van Raamsdonk zijn opmars ziet stuiten op P8. Mark van der
Aa had zich prima vermaakt tijdens zijn eerste optreden in de Formido
Swift Cup. ,,En er zit zeker nog meer in, denkt de
Tilburger. ,,Tijdens de training was mijn auto niet helemaal oké
vanwege een kapotte linker-voordemper.
Daardoor miste ik, denk ik, tijdens de kwalificatie twee tienden van
een seconde. Omdat alles zo dicht bij elkaar zat, scheelde die twee
tienden direct 8 startplaatsen. Niettemin kon ik me tijdens de races
lekker naar voren rijden. In de eerste manche ging ik snel van positie
14 naar 9, maar werd ik tijdens een safety car-situatie helaas van
achteren aangereden. Dat kostte me zeker twee posities en daardoor
finishte ik als 11de. Dat ik de snelheid heel goed had, bleek wel uit
de tijden. Ik had na Hans Bos de snelste rondetijd van
iedereen!, stelde Mark van der Aa verheugd. ,,In de
tweede heat reed ik naar P7 en had ik in de slotfase een fantastisch
gevecht met mijn teamgenoot Bart van Raamsdonk. Dat knokken met elkaar
maakt racen zo leuk, zeker omdat ik van Bart won. Ik ga dit jaar vaker
rijden in de Formido Swift Cup. Ik ben er zeker op Zolder bij. Wellicht
dat ik ook de Jubileumraces op Zandvoort en de wedstrijden op Assen
meedoe. Maar dat hangt mede af of ik genoeg sponsoring bij elkaar weet
te krijgen. Ik hoop dat t gaat lukken, aldus de
enthousiaste rijder.
Niet helemaal mijn weekend
Sandra Douma finisht dit keer als zesde. De in Naarden woonachtige
Friezin hield een beetje gemengde gevoelens over aan de Pinksterraces.
Hoewel ze dankzij de resultaten naar de derde positie in het
tussenklassement steeg, had de snelle blondine tijdens de twee manches
graag wat meer naar voren gezeten. ,,Het was niet helemaal mijn
weekend, stelde Sandra na afloop. ,,Helaas was mijn wagen
niet top. Ik merkte dat de banden met het warme weer heel snel
afbouwden. Vooral tijdens de tweede race was ik geregeld aan het
schaatsen, zo enorm gleed ik over het asfalt. Dat was wel balen. Maar
aan de andere kant moet je, als je in het klassement hoog wilt
eindigen, heel regelmatig je punten pakken. Dat heb ik wel weer gedaan,
dus dat is zeker positief, aldus de racende teambaas van
het Douma Frensch Power Team.
Inhaalrace
Jasper Bijl eindigt zijn inhaalrace als 12de, waardoor hij toch nog
vier punten voor het kampioenschap weet te scoren. ,,Ik ben mijn team
ontzettend dankbaar dat het ze gelukt is de auto voor de tweede race
weer klaar te krijgen, vertelde Jasper. ,,Vanaf de 27ste
startplaats heb ik het eerst even rustig aan gedaan. Toen ik voelde dat
het goed ging, ben ik gaan inhalen en kwam op een twaalfde plaats uit.
Met dit resultaat ben ik erg blij.
Erg naar mijn zin
Vlak achter Jasper Bijl finishte Nick Versteegh als 13de. Ook hij toont
steeds meer progressie als rijder. Tijdens de eerste manche had hij
zich al goed verbeterd vanaf startpositie 17 naar plek 12, waarna hij
ongelukkig uit de wedstrijd werd gecaramboleerd door een
collega-rijder. In de tweede manche moest Nick Versteegh daardoor vanaf
een matige 21ste plek starten, maar werkte hij zich maar liefst acht
plaatsen naar voren. ,,Ik heb echt leuk gereden, vertelde
de jonge Hagenaar na afloop. ,,Het is wel jammer dat ik vaak in de
eerste helft van de races moet inkomen. Maar de tweede helft ga ik
altijd erg sterk en haal ik meerdere rijders in. Ik had vandaag tijdens
de tweede manche een erg leuk gevecht met Alexander Keijzers. Als je op
een spannende maar faire manier met elkaar kunt knokken, zoals wij
deden, dan is racen zo ontzetten leuk. Ik heb het tijdens de
Pinksterraces dan ook erg naar mijn zin gehad!
Enerverende races
Versteeghs ploeggenoot bij Douma Frensch Power, Thomas Cox, kon al met
al terugkijken op een tweetal enerverende races. De pas 17-jarige
inwoner van Vianen reed in race 1 van een 27ste naar een 19de positie.
,,In de eerste manche had ik een slechte start en was eigenlijk een
beetje de aansluiting kwijt. Mede door de safetycar kon ik weer
aanhaken, inhalen zat er de laatste twee ronden niet meer in. In race
twee was mijn start goed. Ik werd echter in alle gevechten een paar
keer geraakt waardoor ik zelfs in de Tarzanbocht een keer spinde. Ik
kwam achter Maaike de Wit de baan weer op maar kon haar niet meer
inhalen waardoor ik als 22ste de finish passeerde.
Dik tevreden
Swift-rookie Alexander Keijzers had zich twee keer in de punten
gereden. De ploegmaat van Jeroen den Boer werd 15de en 14de. De eerste
wedstrijd leverde Alexander Keijzers maar liefst zeven plaatsen winst
op ten opzichte van zijn 22ste startpositie. ,,Het was door de warmte
erg zwaar maar ik kon er een paar passeren en ook profiteren van fouten
van anderen. In de tweede wedstrijd reed ik rond de 14de plaats maar
schoot in een bocht rechtdoor. Ik hield het gas erop waardoor ik toch
weer uit de grindbak kon komen en maar twee plaatsen verloor. Daarna
raakte ik nog in gevecht met Nick Versteegh, maar die kon ik niet meer
passeren. Het is pas mijn tweede raceweekend dus met deze resultaten
ben ik dik tevreden.
Jammer
Robbert Bijl zag twee fraaie races door toedoen van anderen voortijdig
eindigen. ,,Ik begon race één als 23ste en was op weg
naar de 13de plaats toen die rijder toch naar binnen sneed en me vol
raakte. Daarmee was het meteen over, stelde de oudere
broer van Jasper Bijl. ,,In de tweede manche gebeurde precies
hetzelfde. Ik zat in de Tarzanbocht al naast iemand toen die toch de
ideale lijn pakte en me raakte. De sporing was weg en toen begon de
temperatuur van de motor ook nog op te lopen. Erg jammer want de
snelheid was er.
Supergaaf debuut
Leo van der Eijk noemde zijn eerste raceweekend op een verhard circuit
supergaaf. De inwoner van Nieuwerkerk aan den IJssel
heeft al de nodige ervaring in rally-racing, maar hard rijden over
asfalt was nieuw voor de scholier. ,,Zon eerste weekend moet je
natuurlijk flink wennen. Maar ik maakte duidelijk progressie. Tijdens
de kwalificatie op zaterdag was ik 19de. Als je bedenkt dat de eerste
vijftien coureurs, veelal met meer race-ervaring, binnen een seconde
van elkaar zaten, heb ik het goed gedaan, stelde de
rijder van Dekker Racing. ,,De eerste race ging ook supergaaf.
Ik heb veel jongens kunnen inhalen en lag op een mooie 12de plaats.
Helaas kreeg ik een tijdstraf en viel ik terug naar P21. In race twee
moest ik tevens vanaf die positie starten. Ook die wedstrijd heb ik wat
jongens kunnen inhalen, maar helaas verloor ik het contact met het
veld. Met positie 16 miste ik helaas net mijn eerste
kampioenschapspuntje. Maar het racen was echt heel leuk. Ik doe in
principe maar één keer mee met de Formido Swift Cup. Maar
mocht ik er sponsors bij krijgen, lijkt het me zeker mooi om vaker mee
te doen. Het is superleuk!, aldus de enthousiaste Leo van
der Eijk.
Uitslag tweede race Swift Cup Pinksteren: 1. Karel Verspaget 12 ronden
2. Jeroen den Boer op 9,457 seconden
3. Pieter Schothorst op 10,017
4. Marcel Dekker op 10,298
5. Hans Bos op 11,158
6. Sandra Douma op 11,417
7. Mark van der Aa op 15,140
8. Bart van Raamsdonk op 16,219
9. Daan Stots op 16,590
10. Carlo Bermes op 16,992
11. Jeroen Slaghekke op 18,687
12. Jasper Bijl op 21,423
13. Nick Versteegh op 23,699
14. Alexander Keijzers op 24,384
15. Peter Schreurs op 29,151
16. Leo van der Eijk op 32,485
17. Tim van Gog op 33,778
18. Marcel van Leen op 33,871
19. Jörg Obluda op 36,065
20. Niels Langeveld op 41,496
21. Maaike de Wit op 47,564
22. Thomas Cox op 48,324
23. Martin van Rossen junior op 1:16,810
24. Björn Cornelissen op twee ronden
25. Robbert Bijl op drie ronden Uitgevallen: Suzanne Jager Niet gestart: Kim van den Berg en Niels Kool Snelste raceronde: Karel Verspaget in 2:09,445
Stand na de Pinksterraces: 1. Hans Bos 69 punten, 2. Jeroen den Boer 65, 3. Sandra Douma
49, 4. Karel Verspaget 48, 5. Bart van Raamsdonk 38, 6. Niels Langeveld
36, 7. Marcel Dekker 34, 8. Carlo Bermes 27, 9/10. Pieter Schothorst en
Jeroen Slaghekke 23, 11. Suzanne Jager 21, 12. Martin van Rossen jr.
17, 13. Peter Schreurs 15, 14/15. Daan Stots en Mark van der Aa 14, 16.
Tim van Gog 13, 17. Jasper Bijl 9, 18. Alexander Keijzers 7, 19. Nick
Versteegh 6, 20/21. Kim van den Berg en Paul Flinterman 2.
Terwijl Piet Paulusma vakantiegangers al adviseerde terug naar huis te
komen, omdat Nederland afgelopen week het warmste land van Europa was,
werden in tropische omstandigheden de Pinksterraces verreden op Circuit
Park Zandvoort. Waar de temperatuur buiten opliep tot 30 graden
Celsius, steeg de thermometer in de wagens tot wel boven de 60 graden!
Na slechts enkele malen te hebben getest in zijn nieuwe BRL V6 bolide,
stond Henry Zumbrink afgelopen weekend klaar om van start te gaan voor
het nieuwe seizoen. In de vrije trainingen reed de coureur uit
Amerongen een schitterende derde tijd en tijdens de eerste kwalificatie
in de snelle wagen, wist hij een zevende tijd neer te zetten voor de
startopstelling van de eerste race van het nieuwe seizoen.
Het BRL V6 kampioenschap heeft een aantal ervaren rotten in de
frontlinies van de klasse, waaronder Sandor van Es en Donald Molenaar,
maar ook Christiaan Frankenhout en Phil Bastiaansen. Met de twee
laatsten had Zumbrink veel van doen in de eerste race. Na diverse
ronden mooie gevechten te hebben gestreden en vele inhaalacties over en
weer, moest Henry genoegen nemen met een zevende positie,
tevens de startplaats voor race 2.
Ook in de tweede race mocht Henry het gevecht aangaan met Frankenhout,
maar was nu degene die aan het langste eind trok. Mede dankzij het
uitvallen van Jacky van der Ende, behaalde de rookie in
de BRLs de vijfde plaats in de race, waarmee hij tevens de
vijfde positie in het kampioenschap heeft. Een niet onverdienstelijk
resultaat voor een eerste weekend in deze klasse en dit biedt zeker
potentie voor de rest van het seizoen, waarin Henry zich verder kan
gaan ontwikkelen als coureur.
Henry Zumbrink over het afgelopen weekend: Het is duidelijk dat
de jongens die in deze klasse rijden heel erg veel ervaring hebben, dat
heb ik gemerkt in de races van afgelopen weekend. Ik verbaasde me over
mijn eigen resultaten, vooral dat ik, ondanks een klein foutje, de
zevende positie wist te halen in mijn eerste kwalificatie in deze
racewagen! Het was een topweekend, ik heb veel geleerd en heb zeer veel
zin in de rest van het seizoen en ben zeer blij met dit
resultaat!
Uitslagen BRL-V6 kampioenschap, Pinksterraces, Circuit Park Zandvoort:
Race 1:
1. Donald Molenaar, 11 ronden;
2. Sandor van Es op 2.253;
3. Nelson van der Pol op 3.212;
7. Henry Zumbrink op 6.863;
Race 2:
1. Donald Molenaar, 11 ronden;
2. Sandor van Es op 0.433;
3. Donny Crevels op 1.027;
5. Henry Zumbrink op 11.791;
Tussenstand BRL-V6 na twee races:
1. Donald Molenaar 42;
2. Sandor van Es 35;
3. Donny Crevels 29;
5. Henry Zumbrink 20;
De volgende race wordt verreden in het weekend van 5 en 6 juli tijdens het DPP Festival op het TT Circuit van Assen.
Henry Zumbrink wordt dit jaar gesteund door:
Volvo Reede Amerongen, Shell Reede Amerongen, Uem Autoschade, Alres Products
PLAYBOY VAN ES HOME, LIEBHERR W&H NEMAASKO, Janssen Staalbouw
Rica Engineering, Explora Ede, Autohandel Henk Heikamp, Okker reclame
Intraserve new media concept, Impact Incasso, GPS parkeer systemen, Trime Line, mijn vader en Giel, mijn monteur.
Nico Verdonck verkreeg kort voor aanvang van het autosport seizoen een
stoeltje bij het team van RP Motorsport. De Italiaanse equipe durfde
met Verdonck de uitdaging aan met deelname in het Italiaans F3
kampioenschap. Verdonck bedankte het gestelde vertrouwen van de
Italianen tijdens de eerste race middels twee uitstekende podia. De
rappe Belg zat voor het eerst aan het stuur van de nieuwe Dallara 308
met Fiat-motor, op het snelle en moeilijke circuit van Mugello, dat
door Ferrari F1 vaak als testcircuit gebruikt wordt.
Na een moeizame start in de vrije trainingen, de bolide kende batterij
problemen, wist de talentvolle Belg zijn stijgende lijn in te zetten.
De kwalificatie leverde een respectievelijk zesde en vijfde positie op.
Ondanks mijn beperkte kennis van het circuit en van de nieuwe
auto slaagden wij er toch in, met andere afstellingen, de prestaties
gevoelig te verbeteren, vooral in de snellere bochten. Het gevoel was
echter nog niet optimaal, verklaarde Verdonck, die de eerste
race vanaf een zesde positie startte.
Verdonck stond gedreven aan de start voor de eerste race. Hij
verschalkte zijn concurrenten, en reed naar het podium. De zesde
startpositie is aan de buitenkant, de minst goede, vertelde
Verdonck. Toch was mijn start behoorlijk, vooral de eerste
meters, maar nadien had ik te veel spin, zodat ik het voordeel ten
opzichte van mijn concurrenten niet kon behouden. In de eerste bocht
werd ik in de tang genomen door twee andere wagens en viel terug naar
P5. Na twee ronden kon ik op t einde van het rechte stuk een
tegenstander uitremmen en nam de vierde plaats in beslag. Tijdens ronde
7 zette ik mijn voorganger zodanig onder druk dat hij van de baan ging.
De weg lag nu open naar een derde plaats.
De tweede race startte Nico Verdonck aan de gunstige binnenzijde en
hoe.. Hij rukte meteen op naar de kop en ging in duel met de leider.
Die kon aan de binnenzijde van de bocht de koppositie echter behouden.
Nico bleef aandringen, maar koos uiteindelijk verstandig voor de
punten. Het seizoen is nog lang.
Door mijn uitstekende start kon ik de piloot in pole-position
wel bedreigen maar zijn ritme lag nog iets te hoog, zodat ik mijn
tweede plaats veilig stelde. Toch heb ik de overtuiging dat wij stap
voor stap dichter bij de top komen, liet de RP Motorsport
coureur weten, die opnieuw het podium kon betreden.
Dankzij de briljante voorbereiding van RP Motorsport, kenden Nico en
zijn team weinig technische problemen, wat bijdroeg tot het vinden van
de juiste afstellingen en uitzicht bood op uitstekende resultaten.
Als we onze prestaties tijdens het hele weekend bekijken, kunnen
we concluderen dat elke keer we op de piste kwamen, onze rondetijden
scherper stelden. Dat betekent dat we de goeie richting uitgaan en dat
belooft veel voor de toekomst, besloot Verdonck.
BRL V6: Molenaar gaat met alle hoofdprijzen naar huis
De BRL had tijdens de Pinksterraces een seizoensouverture onder
stralende zonneschijn. De twee races van de klasse konden geen groter
contrast hebben, want terwijl race 1 een saaie optocht was, streden in
race 2 drie man de gehele race om de overwinning. Constante factor was
echter het team van Collé. Donald Molenaar ging vanaf
poleposition met beide overwinningen aan de haal, terwijl Sandor van Es
ondanks een slijmbeursontsteking aan de rechterschouder twee keer
tweede werd. Nelson van der Pol en Donny Crevels werden derde.
Nieuwe gezichten
De opening van het nieuwe seizoen bracht zoals traditioneel weer een
aantal nieuwe namen met zich mee. Allereerst was daar natuurlijk Henry
Zumbrink, die na zijn titel in de BRL Light een promotie verdiende naar
de BRL V6. Het is heel anders rijden dan een BRL Light, maar
echt moeilijk is het niet.
Je moet redelijk driftend rijden, maar dat deed ik in de Light
eigenlijk ook al; als daar de achterkant weg dreigde te glijden,
corrigeerde ik dat door gas bij te geven in plaats van te remmen, dus
dat moet ik nu eigenlijk ook gewoon doen.
Nog twee grote namen
Behalve Zumbrink werden er ook twee grote namen toegevoegd aan het
startveld. Phil Bastiaans reed in 2004 en 2006 ook al in de BRL en is
ook in 2008 weer van de partij.
Nog een nieuwe Limburger was er te vinden in Jos Menten, die ook zijn
sporen al verdiende in de autosport. BRL-man en eveneens Limburger
Harry Maessen was trots op de nieuwe namen. Ik ben er trots op
dat er weer twee grote namen aan de klasse worden toegevoegd. Dat deze
ook nog uit dezelfde regio als ik komen geeft het persoonlijk nog een
extra tintje.
Pijplijn
Een mooi veld van dertig rijders (V6 + Light) dus aan de start van de
eerste BRL-race, maar hier zullen er waarschijnlijk nog wel een paar
aan toegevoegd worden. Er zijn er nog wat op vakantie en er zit
nog wat in de pijplijn, verklaarde Harry Maessen.
Volgens de paddockgeruchten zou Ricardo van der Ende een grote kans
maken om het in het BRL V6-veld op te gaan nemen tegen zijn broer Jacky.
Eén rondje doet het hem Op zaterdagmiddag 20 over 1 had de BRL twintig minuten de tijd
om de startvolgorde te bepalen voor race 1. Deze twintig minuten hadden
ze echter totaal niet nodig, want de temperatuur lag zo hoog dat de
banden dusdanig snel aftakelden dat de eerste ronde voor bijna iedereen
het snelste was.
Eigenlijk was mijn tweede rondje veel beter dan de eerste, toen
ik nog een paar foutjes maakte, legde Molenaar uit. De
banden waren in de tweede ronde echter al dermate verslechterd dat het
eerste rondje toch de snelste was. Dat zie je ook aan alle snelste
rondes, bijna iedereen reed die in ronde 1 of 2.
Slipstreamen
Het was dus een soort van one-lap-qualifying, waarin kampioen Donald
Molenaar zich de snelste toonde. Sandor en ik spreken altijd af
om samen naar buiten te gaan, net iets later dan de rest om een vrij
rondje te hebben. Toen ik wegreed stond Sandor echter nog omhoog
waardoor hij wat later was. Al bandenopwarmend zag ik hem komen, maar
toen ging hij me plotseling voorbij. Ik wist niet waarom, maar toen zag
ik dat Nelson van der Pol eraan kwam. Dus ging ik maar snel achter
Sandor aan, terwijl het normaal andersom is. Nu kon ik dus een keer
slipstreamen en dat heeft me de poleposition opgeleverd.
Geen schouderklopjes voor Van Es De voorste startrij werd zoals vaak bezet door beide
Collé-rijders, want Sandor van Es eindigde op twee tienden van
zijn teamgenoot. Een prima prestatie, die wel wat schouderklopjes
opleverde. Deze kwamen Van Es echter heel slecht uit. Ik heb
slijmbeursontsteking in mijn rechterschouder. Daarmee sukkel ik al
enige tijd en de meeste pijn is ook al weg, maar ik heb er nog steeds
weinig kracht in. Ik heb al twee kuren achter de rug en heb gisteren
nog een spuit in mijn gewricht gehad, maar het begon vandaag na een
rondje of vijf alweer pijn te doen. Het zal dus flink doorbijten worden
om maandag twee keer twaalf ronden te overleven. Als je me ziet
terugvallen heb ik de auto misschien wel in de vijf laten staan.
Prima start V6-loopbaan
Achter de twee Collé-rijders kon Nelson van der Pol als enige
binnen de seconde van Molenaar blijven. Donny Crevels eindigde als
vierde, voor het PS Autosport-duo Jacky van der Ende en Christiaan
Frankenhout. Op de zevende plaats was er de prima prestatie van Henry
Zumbrink, die totaal geen last van aanpassingsproblemen lijkt te
hebben. Dit is een prima start van mijn V6-carrière. Er
had iets meer ingezeten, want ik maakte een klein foutje, maar ik ben
desondanks tevreden. De zevende tijd, op negen duizendste van de nummer
zes en slechts een halve seconde van de nummer drie, vind ik een mooi
resultaat. Zeker gezien het feit dat ik niet zon tijdrijman ben.
De druk ligt dan hoog, alles moet perfect zijn in die twee rondjes en
dat ligt mij niet zo als racen. Dat belooft dus wat voor maandag.
Uitslag kwalificatie BRL V6: 1. Donald Molenaar: 1:51.000
2. Sandor van Es, op 0.200
3. Nelson van der Pol, op 0.922
4. Donny Crevels, op 1.118
5. Jacky van der Ende, op 1.374
6. Christiaan Frankenhout, op 1.480
7. Henry Zumbrink, op 1.489
8. Phil Bastiaans, op 1.585
9. Niels Bhouwhuis, op 1.891
10. Barry Maessen, op 2.067
Van der Pol jaagt
Terwijl het BRL-veld zich opmaakt voor de vliegende start zijn het de
Collé-rijders Molenaar en Van Es die op de voorste startrij het
tempo mogen bepalen, maar daarachter is Nelson van der Pol op zijn
qui-vive. De rijder van het SRE Team duikt naast Sandor van Es die met
zijn ervaring de aanval echter weet te weerstaan. Ik kwam prima
van start en lag eigenlijk tweede, maar toen kwam ik in de tang te
zitten bij beide Collés en moest ik de tweede plaats toch
weer opgeven, legde Van der Pol uit.
Inhalen
Slechte start is er van Donny Crevels, die als vierde van start gaat,
maar als zesde de openingsfase uitkomt. Crevels ziet beide PS
Autosport-bolides van Jacky van der Ende en Christiaan Frankenhout aan
zich voorbij komen en zal dus weer aan het inhalen moeten. Dit is aan
Crevels echter wel besteed, want uit dit vaatje heeft hij al vaker
moeten tappen. De blauwe bolide meldt zich nadrukkelijk aan de staart
van Frankenhout en even later volgt dan ook de aanval.
Deze slaagt, waarna ook Van der Ende eraan moet geloven. Weer zoekt
Crevels even naar het gaatje om vervolgens toe te slaan. Op de vierde
plaats heeft hij zijn startplaats weer terug, maar het gat naar
voorganger Van der Pol is inmiddels al aardig uitgelopen.
Neutralisatie
Een oliespoor, veroorzaakt door een BRL Light-wagen, veroorzaakt een
safetycarsituatie, die door iedereen met gemengde gevoelens wordt
ontvangen. Leider Molenaar ziet zijn veilige marge verdwijnen als
sneeuw voor de warme Zandvoortse zon. Bij de start was Van der
Pol erg scherp, maar daarna hadden we een veilig gaatje. Wat dat
betreft kwam de safetycar dus niet zo goed uit, maar dat gaf ons wel de
mogelijkheid om het even wat rustiger aan te doen. Het was namelijk
bloedheet in de auto en tijdens de safetycarfase konden we even
bijkomen. Dan draait de motor wat minder toeren dus wordt het iets
minder heet, terwijl de rijwind nog steeds voldoende koeling geeft. Dat
was wel even lekker.
Uitkomst
Wie hier ook baat bij had was Sandor van Es, die na enkele ronden
alweer behoorlijk last begon te krijgen van zijn schouder. Die
safetycar was echt een uitkomst, want ik had na drie rondjes al alle
moeite om de linkerbochten door te komen. Het was al een hele moeite om
de bocht überhaupt door te komen, laat staan dat ik ook nog mooie
lijnen kon rijden. Die safetycar was dus wel gewenst. Nummer
drie Van der Pol was hier minder over te spreken. Ik zat net
lekker in mn ritme en zag dat Sandor wat minder ging, dus ik had
liever doorgegaan. Maar ja, dat heb je natuurlijk niet voor het
zeggen.
Harmonica
Nadat de safetycar het veld een aantal ronden voorging werd het veld
met nog een kleine zes minuten weer losgelaten. Wederom kon Donald
Molenaar een veilige marge opbouwen naar teamgenoot Sandor van Es, die
op zijn beurt ook een gat sloeg naar Nelson van der Pol. Op plaats vier
weet Crevels de twee teamgenoten van PS Autosport achter zich te
houden, die samen nog een robbertje uitvechten. Christiaan Frankenhout
aast op de vijfde plaats, maar Jacky van der Ende weet zijn plaats met
verve te verdedigen.
Buffer Aan kop rekt het veld in die tweede fase van de race al snel
uit, waardoor er niet echt sprake is van spanning om de kopposities.
Donald Molenaar weet zich gebufferd door zijn teamgenoot en kan
relatief rustig aan doen. Ik moest echter wel blijven pushen,
want ik weet van mezelf dat als ik niet blijf pushen foutjes ga maken.
Misschien dat de mensen achter mij wel al bezig waren met het sparen
van de banden of zo, dat heb ik dus niet echt kunnen doen. Ik hoefde
echter ook weer niet echt te vechten, dus wat dat betreft hebben de
banden ook weer niet zo heel veel geleden.
Slijtageslag
Ondanks dat er om de kopposities niet echt wordt geknokt was het echter
nog steeds een erg zware race, want terwijl buiten de temperatuur al
zomerse vormen aan had genomen, werd het in de auto al helemaal heet.
Het loopt op tot zon zeventig graden en dan heb je dus
ook geen stuurbekrachtiging, legt Molenaar de situatie uit.
Daar kun je niet op trainen, behalve dan dat ik in de winter een
keer heb gesquasht met de verwarming op veertig graden. Maar je lichaam
moet heel erg wennen aan deze situatie, vooral in de eerste race van
het jaar. Daarna komt je lichaam weer een beetje in het ritme, dus
vanmiddag wordt het misschien al iets beter.
Zwaar racen Het was dus al zwaar racen voor Jan Modaal, wat dan te denken
van iemand met slijmbeursontsteking in zijn schouder. Ik kon de
bochten amper doorkomen, ik had helemaal geen kracht in mijn schouder.
De pijn viel wel mee, maar het was dus gewoon een gebrek aan kracht. Ik
zat er na de derde ronde al bijna doorheen, maar had geluk met die
safetycar. Als je dan namelijk nog negen ronden moet, dan lukt dat
niet. Nu waren het nog drie rondjes, die kon ik dan nog net wel
doorbijten. Aanvallen was er echter niet bij, dat koste nog meer
kracht.
Achteruit kijken Achter de twee Collé-koplopers volgde Nelson van der
Pol, die in plaats van aan te sluiten bij de mannen voor hem teveel
naar achteren zat te kijken. Ik merk zelf dat het gat naar voren
steeds kleiner wordt, ik kom qua tijden steeds dichterbij. Maar in de
race zat ik te veel naar achteren te kijken, waar Donny Crevels
naderde. Je moet eigenlijk naar voren kijken, maar uiteraard moet je
hetgeen achter je zit ook in de gaten houden.
Ik kon Donny echter achter me houden en mocht dus nog naar het podium.
Ik hoop echter in de volgende race verder naar voren te komen. Als ik
dan niet in gevecht hoef met Donny kan ik wellicht de aansluiting
houden bij de Collés en als Van Es dan moe wordt kan ik
daar misschien van profiteren.
Zeer solide
Achter Crevels eindigde het duo van PS Autosport, waarbij Jacky van der
Ende zijn teamgenoot achter zich kon houden. Christiaan Frankenhout
liet een klein gaatje naar zijn teamgenoot en had meer druk van
achteren dan dat hij naar voren kon geven. Henry Zumbrink kende
namelijk een zeer solide openingsrace en hij zat constant op de zevende
plaats die hij bij de kwalificatie al vergaarde. Op een halve seconde
van Frankenhout eindigde Zumbrink dan ook als zevende.
Op plaats acht en negen eindigde ook een duo; Ferdinand Kool had vlak
achter zich Niels Bouwhuis. Bouwhuis was eerder in een fel duel
verwikkeld met Barry Maessen, maar deze strijd eindigde toen Maessen in
de grindbak terecht kwam en al spinnend veel stof deed opwaaien.
Banden te koud
Tiende werd debutant Jos Menten, die bijna de hele race duelleerde met
Dick Freebird. Je kunt aan de auto zien dat er op het scherpst
van de snede werd geracet, want ik heb her en der wat kusjes gehad. Dat
hoort er echter bij, want er werd verder gewoon heel fair geracet. Ik
ben echter niet zo tevreden, want ik heb de hele race te veel
onderstuur gehad.
De reden voor het onderstuur lag hem in de banden, die toch wel
verrassend voor de tropische omstandigheden te koud waren.
Ik had ze niet voldoende opgewarmd, omdat ik dacht dat het beter
was als ze in het begin wat kouder waren en dan wat later in de race
zouden pieken, dan dat ze na een paar rondjes al ernstig terug zouden
vallen. Dit was echter een miscalculatie, want ik had bij de start en
de eerste paar ronden veel problemen. Toen waren ze eindelijk goed op
temperatuur, gooit de safetycarsituatie weer roet in het eten. Al met
al ben ik misschien wat te conservatief geweest, ik hoop dat ik in race
2 nog wat plaatsjes goed kan maken.
Uitslag race 1 BRL V6:
1. Donald Molenaar, 11 ronden
2. Sandor van Es, op 2.253
3. Nelson van der Pol, op 3.212
4. Donny Crevels, op 3.516
5. Jacky van der Ende, op 5.467
6. Christiaan Frankenhout, op 6.391
7. Henry Zumbrink, op 6.863
8. Ferndinand Kool, op 7.844
9. Niels Bouwhuis, op 7.954
10. Jos Menten, op 12.013
Startchaos
De start van de BRL V6 verloopt zeer chaotisch. Aan kop sluit iedereen
netjes bij elkaar aan, terwijl Henry Zumbrink zesde plaats van
Christiaan Frankenhout overneemt. In het middenveld gaat het echter
mis. Jimmy van der Ende tikt Niek Jansen aan die naar links schiet en
tegen Peter Gerhards aanrijdt.
De twee schieten allebei rechtsaf de muur in en stranden aan het einde
van de pitstraat. Dit levert niet zo heel veel rotzooi op, maar de
wedstrijdleiding besluit wel dat de autos daar weg moeten en
gooit de safetycar de baan op.
Van Genderen heeft niet zijn weekend
Wim van Genderen eindigde in race 1 laatste in de BRL V6 omdat zijn
powershift het niet deed. Dit kon voor race 2 verholpen worden, dus
hoopte Van Genderen op vooruitgang, maar deze droom spatte al gauw
uiteen. De splitter kwam onder mijn voorwiel terecht. Ik kon
niet meer insturen omdat er linksvoor iets kapot was, de schokdemper of
de wiellager of zo liep aan en dat moest dus verholpen worden.
Omdat de safetycar nog op de baan was verloor Van Genderen relatief
weinig tijd, maar de Topfashionist was iets te enthousiast met
wegrijden. Ik reed weg en toen ik instuurde zag ik dat mijn
rechter portier niet was dichtgemaakt. Ik kreeg al snel de meatballvlag
dus ik ben nog maar even naar binnen gegaan om de deur dicht te laten
doen. Met een ronde achterstand is ook race 2 alweer verlopen.
Het enige positieve aan dit weekend was dat het in het vervolg
alleen maar beter kan.
Eindelijk racen
Terwijl de race eigenlijk nog steeds niet aan de gang is, zit iedereen
te wachten tot de autos zijn weggehaald. Dit duurt lang, maar
uiteindelijk mogen de BRL-bolides dan toch weer aan de gang.
Het lukt Molenaar niet om een heel groot gat te slaan naar zijn
teamgenoot, maar Van Es blijft netjes achter zijn teamgenoot,
waarschijnlijk wel tevreden zijnde met zijn tweede plaats ondanks de
blessure. Nelson van der Pol ruikt echter bloed en zit op de bumper van
Van Es. Crevels en Van der Ende sluiten aan, daarachter pakt
Frankenhout de plaats van Henry Zumbrink weer terug.
Wie gaat wie pakken?
Terwijl Nelson van der Pol aanspraak lijkt te mogen maken op de tweede
plaats van Van Es, moet hij ook naar achteren goed uitkijken. Daar zit
namelijk Donny Crevels op het vinkentouw en hij heeft de snelheid goed
te pakken. Wanneer Van der Pol even niet oplet doet Crevels een goede
move voorbij aan Van der Pol en hij pakt de derde plaats. Terwijl
Crevels de aansluiting zoekt bij de Collé-bolides moet Van der
Pol een beetje afhaken.
Crevels zet fantastisch duel in gang
Met de derde plaats in handen laat Donny Crevels zien wie op dat moment
de snelste man van het veld is, want hij rijdt heel snel naar de staart
van de twee Collé-bolides. Een optocht zoals in race 1 zal er
dus zeker niet zijn, want Crevels heeft het op zijn heupen. Niet lang
nadat hij de aansluiting met Van Es heeft gevonden zet hij de aanval
in. Van Es kan zich niet verdedigen en moet als derde aansluiten.
Het was niet zozeer de blessure die ervoor zorgde dat ik mij
niet verdedigde, het was meer de verdienste van Donny. Hij zette
namelijk erg onverwacht, maar resoluut, de aanval in en toen was ik te
laat om te reageren. Ik had de deur wel dicht kunnen gooien, maar dan
hadden we elkaar geraakt en daar heb je niets aan. Bovendien had mijn
schouder dan ook weer een extra klap opgelopen.
De fout in Door het gevecht met Van Es slaat Molenaar een klein gaatje,
maar dit rijdt Crevels in een mum van tijd weer dicht. Ik had
tijdens de safetycarfase mijn banden iets te enthousiast opgewarmd,
waardoor ze niet meer zo goed waren, legde Molenaar uit.
Toen ze achter mij gingen vechten had ik een gaatje, maar dat
reed Donny binnen een ronde dicht. Hij is in het algemeen al de enige
die ons bij kan houden en dat bleek nu ook weer. Het wachten was op de
aanval en daar ging hij de fout in.
Gaatje maken
Crevels zet de aanval namelijk in in de Bocht Zonder Naam, maar dit
doet hij aan de verkeerde kant. Zo lukt het Molenaar niet alleen om de
aanval af te slaan, maar hij slaagt er ook meteen in om voor zijn
teamgenoot een gat te creëren waardoor Van Es Crevels weer kan
aanvallen. Ik kon hem naar buiten duwen en zo kon ik voor Sandor
een gat creëren wat hem weer de tweede plaats opleverde.
Het levert Van Es nog bijna meer op dan de tweede stek, want hij zet
zijn auto naast die van zijn teamgenoot en samen naderen ze de
Nissanbocht. Toen werd het nog spannend, ja, aldus
Molenaar. Hij zat dichtbij en ik dacht we zien wel wat er
gebeurt. De race was nog te kort om verstandig te gaan worden,
maar gelukkig pakte alles netjes uit.
Goed kant
De twee duiken samen op de bocht af, maar Molenaar zit aan de goede
kant en Van Es kiest eieren voor zijn geld. Ondanks de blessure stort
Van Es zich dus nog wel vol in de gevechten. Ik werd eigenlijk
opgezweept door de strijd en de adrenaline. Ik had tijdens de
safetycarsituatie zitten rekenen en wist dat het nog hooguit drie of
vier rondjes zou zijn. Dan zet ik mijn tanden er in en ga nog even tot
het gaatje. Het zal ongetwijfeld niet goed zijn geweest voor mijn
schouder, maar we hebben nu weer vijf weken om daarvan bij te komen tot
de volgende race is.
In de clinch
Toen Donald en Donny samen in de clinch gingen kon ik Donny weer
voorbij gaan, vervolgt Van Es. Ik was nog dichtbij
Donald, maar we hebben vorig jaar al eens samen in de grindbak gestaan,
dat leek me in deze fase van het seizoen niet zon goed
idee.
Zo graag derde
En zo gaan de twee Collé-rijders toch weer samen aan kop en met
de finish in zicht betekent dit ook de einduitslag. Hiermee moet de
snelste man van de race dus genoegen nemen met de derde stek, maar na
plaats vier in race 1 is dit nog altijd beter. Om op zon
manier derde te worden vind ik helemaal geen probleem, reageerde
Crevels.
We hadden na race 1 wat dingen aan de auto veranderd en daardoor
kon ik het tempo nu wel bijhouden en kon ik de Collés ook
aanvallen. Ik had Donald bijna te pakken, maar ik zat aan de verkeerde
kant en toen kwam van Es weer voorbij. Helaas, maar het was wel een
mooie race.
In de schaduw
Terwijl al het publiek is gefocust op het geweldige gevecht op kop,
speelt zich ook daarachter nog het nodige af. Nelson van der Pol moet
afhaken bij de drie koplopers en wanneer hij dan ook nog een foutje
maakt kan Jacky van der Ende hem voorbij gaan.
Van der Ende lijkt op een mooie vierde plaats af te koersen, totdat
zijn PS Autosport-bolide het begeeft en Van der Ende gedesillusioneerd
moet uitstappen. Dit geeft Van der Pol weer de vierde plaats in handen.
Uitstekend debuut
Daarachter is er de prima prestatie van Henry Zumbrink. De
Light-kampioen heeft zich razendsnel aangepast aan de BRL V6 en rijdt
zich uiteindelijk naar de vijfde plaats. In de openingsfase passeerde
hij Christiaan Frankenhout, die hem bij de herstart weer terugpakte.
Uiteindelijk is het echter Zumbrink die aan het langste eind trekt.
Bij de herstart waren mijn banden niet warm genoeg en daardoor
ging ik dwars. Dat kostte me een plaats aan Frankenhout, maar die
plaats heb ik later weer teruggepakt. Al met al is dit een goed
debuutweekend geweest. Ik moet uiteraard nog veel leren en ben dan ook
niet echt tevreden. De auto was niet super en mijn tijden waren ook
niet zo heel goed. Er is dus nog wat werk voor de boeg, maar we hebben
een redelijke basis gelegd.
Goed debuut
Een eveneens goed debuut was er van Jos Menten, die met de tiende
plaats in race 1 nog niet echt tevreden was, maar zich in race 2
uitstekend naar de zesde plaats reed. Hiermee hield hij mannen als
Ferdinand Kool, Christiaan Frankenhout, Dick Freebird en Niels Bouwhuis
achter zich; toch mannen die al redelijk wat ervaring hebben in de BRL
V6.
Bastiaans hoopt op Harry Een minder goed debuut was er van Phil Bastiaans, die in de
eerste race de pits in moest omdat zijn velg stuk was en in race twee
slechts elfde werd. De ervaren man was dan ook absoluut niet tevreden
over zijn eerste raceweekend. Dit is zoveel anders dan alle
andere autos waar ik in gereden heb, dat ik al mijn bagage over
boord kan gooien en helemaal vanaf nul moet beginnen. Het team is nieuw
voor mij en ik voor hen. En het is toch al twee jaar geleden dat ik
hier reed, dus dan heb je een flinke achterstand.
Testen
Ik hoop dan ook dat het mij wordt gegund om wat te
testen, vervolgt Bastiaans. In de twintig minuten testen
tijdens het raceweekend kun je eigenlijk niets doen, dus ik hoop dat ik
een keer ergens een middagje mag testen. Dat is goed voor mij en ook
goed voor de klasse, want dan kan ik de strijd aangaan met de
koplopers. Zij hebben in de aanloop naar dit jaar ook al drie keer
kunnen testen, dus die achterstand moeten wij inhalen. Op deze manier
zal het seizoen dan al halverwege zijn en dan is de strijd al gelopen.
De team en de auto hebben de potentie en met een keertje testen zit ik
zo bij de topvijf. Misschien moeten we Harry dus maar even lief aan
gaan kijken.
Uitslag race 2 BRL V6:
1. Donald Molenaar, 11 ronden
2. Sandor van Es, op 0.433
3. Donny Crevels, op 1.027
4. Nelson van der Pol, op 4.255
5. Henry Zumbrink, op 11.791
6. Jos Menten, op 13.784
7. Ferdinand Kool, op 15.111
8. Christiaan Frankenhout, op 15.659
9. Dick Freebird, op 15.805
10. Niels Bouwhuis, op 16.015
Tussenstand BRL V6: 1. Donald Molenaar 42
2. Sandor van Es 35
3. Donny Crevels 29
4. Nelson van der Pol 28
5. Henry Zumbrink 20
6. Christiaan Frankenhout 18
7. Ferdinand Kool 17
8. Jos Menten 16
9. Jacky van der Ende 13
10. Niels Bouwhuis 13
BRL Light: Marijn van Kalmthout domineert Pinksterraces
Tijdens de Pinksterraces reed de BRL Light twee races die een bijna
identiek verloop kenden. Beide keren ging Michel Schaap het gevecht aan
met Marijn van Kalmthout, maar beide keren wist Van Kalmthout dit
gevecht ook in zijn voordeel te beslechten en met de overwinning aan de
haal te gaan. Peter Furth deed voor de gelegenheid weer eens mee
op tweedehands bandjes en hij verraste vriend en vijand
door twee keer als derde te finishen.
Bescheiden veldje Het BRL-veld ziet er traditioneel kolossaal uit, maar de elf
BRL Lights waren toch wel sterk in de minderheid tegen hun grote
broertjes. Tussen de elf Lights stond oude bekende Zandvoorter Peter
Furth. Het is een eenmalige actie, ik heb die auto toch nog
steeds staan, dus dan vind ik het altijd wel leuk om in Zandvoort weer
een keer mee te doen.
Op tweedehands bandjes van Marijn en zonder getest of zo te hebben ga
ik gewoon leuk proberen te mee te rijden. Misschien dat ik later in het
jaar nog een keertje meedoe als ze hier weer zijn, maar dat zien we dan
wel weer.
Nieuwe namen
Ook nieuwe namen waren er in de BRL Light. Zo debuteerde Leo Kurstjens
in de klasse, na een lange carrière in de karts. Ik heb
zon dertien of veertien jaar gekart bij AT Motorsport. Toen die
de stap maakten naar de BRL Light vorig jaar begon dat idee ook bij mij
te spelen en ben ik dit jaar ook ingestapt. Ik ben hier puur uit hobby,
ik verwacht geen al te grote prestaties.
Andere debutant was Maarten Overdijk, die voorheen nog als
Autosport.nl-journalist met pen en papier door de paddock liep, maar
dit jaar in wist te stappen bij het Fanzonely Team. Het is
allemaal op de korte termijn geregeld, dus we zijn er eigenlijk nog
niet echt klaar voor. We moeten elkaar nog allemaal leren kennen, de
auto, de monteurs en de coureur, dus we gaan dit weekend gewoon zoveel
mogelijk proberen te leren.
Ideale gelegenheid
Tot slot was er nog Michel Schaap, die vorig jaar ook deelnam aan de
BRL Light, maar voor dit jaar het plaatje niet rond kreeg. Echter stond
de auto van Frank Gielens en Johan van Beek leeg omdat beiden met
blessures te kampen hadden. Dit was voor Schaap de ideale gelegenheid
om zich in de kijker te spelen bij de BRL Light. Ik was erg blij
met deze mogelijkheid want ik vind dit een geweldige klasse om in te
rijden. Het veld is competitief, de autos zijn leuk en de sfeer
is goed. De twee blessures kwamen mij nu goed uit, maar ik hoop de rest
van het jaar ook nog te kunnen rijden. De eeuwige zoektocht naar
geld
Veel rijden Terwijl de BRL V6en in de kwalificatie zo min mogelijk
ronden probeerden te rijden, gebruikten de meeste BRL Light-coureurs de
volle twintig minuten kwalificatie om maar tot een zo perfect mogelijk
rondje te komen. Minder ervaring en het moeten uitwijken voor
V6en zijn toch de problemen waar verschillende Light-rijders mee
te kampen hebben en dus maakten zij volledig gebruik van de beschikbare
baantijd.
Het ziet er goed uit
Enige uitzondering op deze regel was Marijn van Kalmthout, die na het
moeizame 2007 weer fris en fruitig aan het nieuwe seizoen kan beginnen
en gelijk ook maar de poleposition scoorde. Het is lekker om zo
weer terug te komen. We hebben flink wat problemen gehad afgelopen
week, toen reed er bij het testen een auto bij me achterop. De jongens
hebben twee dagen flink lopen beuken om de auto weer klaar te krijgen
en daar kwamen gisteren ook nog koppelingsproblemen bovenop. Ze hebben
de auto echter in orde gekregen en ik kon vandaag een goede ronde
rijden. In de tweede ronde reed Niek Jansen per ongeluk bij mij
achterop en daardoor verboog mijn uitlaat. Toen had het geen zin meer
om door te rijden, maar later bleek dat de marge toch ruim voldoende
was. Het ziet er goed uit, maar een race blijft een race. Het eerste
punt is in ieder geval vast binnen!
Ruime marge
Van Kalmthout had inderdaad een ruime marge, want nummer twee, gastrijder Michel Schaap, gaf negen tienden toe op de poleman.
Derde eindigde René Zwikker, die in de ochtend nog riep Marijn
(in de vrije training anderhalve seconde sneller) wel te kunnen
uitdagen. Ik riep tegen iedereen dat Marijn op nieuwe banden
stond en de anderhalve seconde dus wel goed te maken waren. Ik was de
rest echter een beetje voor de gek aan het houden, want ik heb ze niet
verteld dat ik zelf ook op nieuwe banden stond. De seconde achterstand
was dus wel ingecalculeerd en een derde plaats is een mooi
resultaat.
Plaatselijke coryfeeën Derde werd Niels Hartvelt, voor de plaatselijke coryfeeën
Theo Stor en Peter Furth. Eric van den Munckhof werd zevende voor
debutant Leo Kurstjens. Dick van der Donk werd negende voor Maarten
Overdijk. Elfde en laatste eindigde Femke Terpstra.
Uitslag kwalificatie BRL Light:
1. Marijn van Kalmthout, 1:55.204 4.204
2. Michel Schaap, op 0.908
3. René Zwikker, op 1.012
4. Niels Hartvelt, op 1.220
5. Theo Stor, op 1.504
6. Peter Furth, op 2.133
7. Eric van den Munckhof, op 2.632
8. Leo Kurstjens, op 2.809
9. Dick van der Donk, op 3.829
10. Maarten Overdijk, op 4.677
11. Femke Terpstra, op 5.811
Dringen in verkeerde volgorde Bij de start van de BRL Light-race was er sprake van een
misverstand, waardoor het veld verkeerdom stond opgesteld. Dit was dus
een nadeel voor de polesitter en alle andere mannen aan de oneven kant,
want zij stonden nu ineens aan de buitenkant van de baan in plaats van
aan de binnenkant. Ik zou eigenlijk aan de binnenkant moeten
starten en dan kun je gemakkelijk verdedigen, maar nu stond ik dus aan
de buitenkant en moest ik buitenom. Dat is niet zo fijn,
reageerde Van Kalmthout. Nummer twee Michel Schaap maakte gelijk van
dit buitenkansje gebruik om de leiding over te nemen. Ik zat aan
de binnenkant en remde zelfs nog een paar V6en uit. Toen kon ik
als leider verder.
V6en uitremmen
Dat Schaap nog wat V6en uit kon remmen had ermee te maken dat de
Lights dit keer hadden besloten om bij de start gewoon aan te sluiten
achter de V6en. In het verleden werd er nog wel eens een
gaatje laten vallen, maar we zijn toch één veld,
reageerde Schaap. Als zij op het gas gaan doe ik dat ook, en in
principe trekken zij ons er op het rechte stuk toch gemakkelijk uit. In
de drukte in de eerste bocht moet je dan altijd maar hopen dat je uit
de problemen blijft, maar dat is voor iedereen hetzelfde.
Bij blijven Bij die start greep Schaap dus de leiding, terwijl polesitter
Marijn van Kalmthout ook René Zwikker nog voorbij zag komen.
Ik had René echter weer zo te pakken en kon toen het gat
dichten naar Schaap, analyseerde Van Kalmthout. Dit werd beaamd
door Schaap: Ik sloeg in het begin een klein gaatje, maar Marijn
had de snellere wagen en hij dichtte het gat vrij snel.
Achter de drie leiders sluiten Niels Hartvelt, Theo Stor en Peter Furth
aan op dezelfde plaatsen als ze zijn gestart. Ook daarachter weten de
Light-rijders redelijk bij te blijven en in ieder geval op de baan te
blijven.
Een beetje irriteren
In de openingsfase ontstaat een spannend gevecht tussen de twee leiders
Michel Schaap en Marijn van Kalmthout. Laatstgenoemde lijkt de snellere
wagen te hebben, maar Schaap is uit het goede racehout gesneden en weet
met zijn ervaring Van Kalmthout het leven flink zuur te maken.
We zaten lekker te knokken, ik kon hem lekker een beetje
irriteren en achter me houden, zonder verkeerde dingen te doen
overigens, reageerde Schaap.
Oliespoor
In het achterveld kon Fanzonely-debutant Maarten Overdijk redelijk
meekomen. Hij zat in een flink duel verwikkeld met Leo Kurstjens en
Dick van der Donk toen hij de keerzijde van de autosport ervoer. Zijn
motor ploft in de Kinzobocht en een gigantisch oliespoor blijft achter.
Het was erg jammer dat dit al in de vierde ronde gebeurde, want
ik wilde natuurlijk zoveel mogelijk baantijd maken. Daarbij kwam ook
nog eens dat ik lekker kon vechten, dat had ik in eerste instantie
eigenlijk niet verwacht.
Zo groen als gras
Ik merkte al eerder dat er iets mis was, maar later was dat weer
even weg, vervolgde de debutant uit Waddinxveen. Toen
plofte de motor en was ik voor het team nog allemaal data aan het
aflezen. Daardoor liet ik eigenlijk per ongeluk de auto verder
doorrollen waardoor er een flink oliespoor ontstond. Ik ben natuurlijk
ook nog zo groen als gras, dus dan kan zoiets gebeuren.
Strijd gaat onverminderd door
De safetycar komt een aantal ronden de baan op zodat de
baancommissarissen de baan weer kunnen fatsoeneren. Als het veld weer
wordt losgelaten voor de laatste zes minuten gaat de strijd tussen de
twee koplopers weer gewoon verder. Van Kalmthout lijkt nog steeds de
snellere en passeert Schaap ook, maar even later ligt Schaap weer op
kop. Ik haalde hem in, maar dacht toen dat ik geel zag hangen.
Ik wist het eigenlijk niet zeker, dus besloot ik hem maar weer voorbij
te laten, om het daarna weer opnieuw te proberen. Voor Schaap
was dit een aangename verrassing. Ik dacht dat ik hem wel kwijt
zou zijn, maar toen ging hij op het rechte eind plotseling op de rem
staan en kon ik er weer omheen. Toen konden we weer vooraan
beginnen.
Definitieve tik
Dat deed Van Kalmthout ook en uiteindelijk deelde hij in de
Renaultbocht de definitieve tik uit. Hij kwam beter uit de
vorige bocht en dook aan de binnenkant. Daar was geen houden meer
aan, reageerde Schaap, die in de laatste ronde de leider aan de
horizon zag verdwijnen. Ik denk dat het verschil zon
anderhalve seconde was, dus toen hij eenmaal voorbij was kon hij ook
wegrijden.
Een zwaarbevochten maar verdiende overwinning dus voor Van Kalmthout.
Het was een erg enerverende race. Het was jammer dat de
safetycar ertussen kwam, maar daarna ging het gevecht weer gewoon
verder. Ik zag dat Michel wat wegliggingsproblemen had dus ik wist dat
ik hem kon pakken. In de laatste ronde had ik vrij baan en kon ik nog
uitlopen. Een fantastisch resultaat.
Duveltje uit een doosje
Ook achter de twee koplopers is de strijd hevig, want René
Zwikker, Niels Hartvelt, Theo Stor en Peter Furth azen allen op de
laatste podiumplaats. In eerste instantie is het Theo Stor die goed
zijn best doet en oprukt naar de derde plaats.
Daarachter zit Niels Hartvelt die ook wel oren heeft naar het podium.
Hartvelt zet de aanval in, maar hij komt in aanraking met Stor. Theo
gaat in de rondte, terwijl Hartvelt de baan wel in het rechte spoor
weet te houden. De wedstrijdleiding vond het mijn eigen schuld,
maar ik vond het niet zon nette actie van Niels,
reageerde Theo Stor. De wedstrijdleiding veroordeelt Stor inderdaad en
hij krijgt een tijdstraf van dertig seconden.
Oren naar podiumplaats
Niels Hartvelt wist zijn auto dus wel op de baan te houden, maar dat
betekende niet dat hij hiermee ook de derde plaats greep. René
Zwikker en Peter Furth zien de problemen van Hartvelt en schieten hem
voorbij. Daarmee zit Zwikker weer op de derde plaats, die hij ook bij
de start al bezette. Peter Furth heeft bij zijn gelegenheidsoptreden
echter ook wel oren naar een podiumplaats en hij zoekt het gaatje bij
zijn voorganger.
René pakte bij dat oliespoor de wijdere lijn, waardoor op
het vieze gedeelte wel het gat viel. Ik besloot er dan maar in te
duiken en dan zouden we wel zien waar het schip zou stranden. De poging
slaagde en zo kon ik verrassender wijs de derde plaats pakken. En dat
terwijl ik in de voorlaatste ronde nog zesde lag.
Flinke verrassing
Een flinke verrassing dus voor de gastrijder, die het dit hele weekend
op tweedehands bandjes moest doen. Ik kon ze zaterdag totaal
niet bijhouden en had ook niet verwacht dat vandaag te kunnen op deze
oude banden. Ik had het hele weekend al last van overstuur en daar
hebben we de afstelling op aangepast. Dat pakte goed uit want hij reed
stukken beter en ik kon hetzelfde tempo rijden als de mannen voor mij.
Ik hoop niet dat de rest in race 2 nog nieuwe banden heeft, maar anders
kan ik ze dan misschien ook wel weer bijblijven.
Best of the rest
Na het verloren duel met Peter Furth eindigde René Zwikker als
vierde, op een kleine halve seconde. Vlak daarachter eindigde Niels
Hartvelt die na zijn akkefietje met Stor dus weer snel verder kon.
Stor verloor uiteindelijk nog een plaats aan Eric van den Munckhof en
eindigde als zevende, maar daar kwamen nog de dertig strafseconden
bovenop. Dick van der Donk schoof hiermee door naar plaats zeven, voor
debutant Leo Kurstjens en nummer negen Femke Terpstra.
Uitslag race 1 BRL Light:
1. Marijn van Kalmthout, 11 ronden
2. Michael Schaap, op 2.094
3. Peter Furth, op 5.974
4. René Zwikker, op 6.403
5. Niels Hartvelt, op 7.027
6. Eric van den Munckhof, op 10.251
7. Dick van der Donk, op 14.373
8. Leo Kurstjens, op 22.752
9. Femke Terpstra, op 38.103
10. Theo Stor, op 40.944
Afwezige
Bij de start voor race 2 blijkt dat de enthousiaste Fanzonely-monteurs
van Maarten Overdijk de auto niet op tijd hebben klaargekregen voor
race 2. We kregen de auto wat laat terug en uiteindelijk kwamen
we net wat tijd tekort om in race 2 te kunnen starten. In een weekend
waarin ik eigenlijk veel kilometers wilde maken, zijn vier racerondjes
niet echt een mooi resultaat, maar we kunnen er niet zoveel aan doen.
Het goede nieuws is wel dat het hele team erg enthousiast is en ik ook
tijdens het A1 GP-weekend zal mogen starten. Nu maar hopen dat we een
keer kunnen gaan testen.
Billen knijpend om de V6en heen De start van race 2 van de BRL Light was tumultueus door een
startincident bij de BRL V6. Daar crashten twee autos op het
rechte stuk en daar moesten alle Light-coureurs omheen. Marijn van
Kalmthout moest op de rem om de autos te ontwijken, terwijl
Michel Schaap meer geluk had en de leiding kon nemen.
Daarachter zit ook Peter Furth flink te jagen, terwijl René
Zwikker aansluit. Theo Stor moet na zijn tijdstraf in race 1 als
laatste starten, maar komt prima weg en rijdt alweer vijfde. De
safetycar komt de baan op om de twee V6en op te ruimen en het
duurt vervelend lang voor de race weer verder kan.
Kopie race 1
Nadat de safetycar voor het veld is verdwenen ontspint zich een race
die erg veel gelijkenissen kent met race 1, eerder op de ochtend. Weer
is Marijn van Kalmthout sneller dan Michel Schaap, maar de ervaren
Schaap weet nog steeds wat verdedigen is. Het snelheidsverschil is
echter te groot, waardoor Schaap Van Kalmthout niet meer achter zich
kan houden. Mijn voordeel lag in de bochten, legde Van
Kalmthout uit. Op het rechte stukken zijn deze autos
gelijk, want we hebben natuurlijk allemaal dezelfde motor. Maar in het
bochten was ik sneller en dat heb ik uitgebuit.
Klap sneller
Behalve het snelheidsverschil was ook het beslissingsmoment identiek
aan de eerste race. Marijn kwam een stuk sneller uit de
Mastersbocht, legde Schaap uit, en dan kon hij hem
richting de Renaultbocht naast mijn auto zetten. Toen hij mij eenmaal
voorbij was, was het pleit beslecht, want hij was gewoon een klap
sneller. En zo kon Marijn van Kalmthout zijn eerste raceweekend
van 2008 dus afsluiten met een poleposition, twee overwinningen en twee
snelste rondes. Helemaal top natuurlijk, dit kan niet
beter.
Zie race 1 Met de strijd om de overwinning dus al gauw beslecht hoeft
Michel Schaap zich weinig zorgen te maken, want ook achter hem is
weinig druk. Het was een bijna identieke race als vanochtend,
dus schrijf maar op, zie race 1. Peter Furth
kopieert net als de koplopers zijn eerste race en hij rijdt wederom
naar het podium. Ook voor mij was het eigenlijk weer het zelfde
verhaal als in race 1; mijn auto was goed en de snelheid zat er lekker
in. Aan het einde van de race had ik wat teveel temperatuur in de
achterbanden waardoor ik de aansluiting verloor.
Oprukkende Hartvelt
Bijna zag Furth zijn podiumplaats nog in gevaar komen, want in de
slotfase kwam Niels Hartvelt gevaarlijk hard richting de staart van de
gele Mickeys-auto. Het had inderdaad geen ronde langer
moeten duren, want dan was hij er denk ik wel voorbij gekomen,
reageerde Furth. Hartvelts opmars kwam echter te laat, want in de
eerste fase van de race was hij nog net als in race 1
in een gevecht verwikkeld met Theo Stor. Zij streden aanvankelijk om de
vijfde plaats, omdat René Zwikker nog vierde lag. Zwikker
verremde zich in duel met Stor en schoot daardoor rechtdoor de grindbak
in. Dit levert Stor en Hartvelt een plaatsje winst op. Uiteindelijk
weet Hartvelt het onderlinge duel in zijn voordeel te beslechten en hij
pakt de vierde stek. Hij rukt nog flink op naar Furth, rijdt in de
laatste ronde nog zijn snelste rondetijd, maar hij komt uiteindelijk
een rondje te kort om de aanval op het podium in te kunnen zetten.
Grote verschillen
Over het algemeen zijn de onderlinge verschillen aan het eind van BRL
Light-race 2 behoorlijk groot. Twee seconden achter Hartvelt eindigt
Theo Stor, vier seconden daarachter eindigt vriend en grootste
concurrent René Zwikker. Eric van den Munckhof eindigt op zes
seconden van Zwikker en drie tellen achter Van den Munckhof eindigt
debutant Kurstjens. Dick van der Donk wordt negende op tien seconden
achterstand.
Moeilijkheden ingecalculeerd
Femke Terpstra had een erg moeilijk weekend en kon het hele weekend nog
niet echt aanhaken bij de mannen voor haar. Ze maakt zich echter nog
geen zorgen, want dit was ingecalculeerd. Het team is goed en de
auto is ook erg goed, we moeten alleen nog aan elkaar wennen.
Er zit veel potentie in dit team en dat merk je aan het feit dat de
auto al meteen goed was en we al gelijk konden beginnen met finetunen.
Dan komt het echter nog neer op aspecten als tactiek, rijderskwaliteit
en ervaring en daar gaan we nu hard aan werken. Daar word ik ook bij
geholpen, dus dat moet in de loop van de tijd wel gaan groeien. Dat het
dit weekend nog erg moeilijk zou worden is niet erg, want we hadden dit
al ingecalculeerd als leerwedstrijd.
Nadeel
Extra nadeel hier was dat ik nog niet zo bekend ben met het
Zandvoortse circuit, ik heb hier pas twee keer gereden, vervolgt
de enige dame in het BRL-veld. En dat terwijl de meeste mensen
in deze klasse hier elke vierkante centimeter kennen; zij kunnen blind
door het Scheivlak, dus die achterstand heb ik al. Dat zal in Assen
echter een stuk beter gaan, want op dat circuit heb ik mijn licentie
gehaald en dat zullen zij dus minder goed kennen. In de tussentijd
moeten we de puntjes op de i gaan zetten, dus we weten wat ons te doen
staat.
Uitslag race 2 BRL Light:
1. Marijn van Kalmthout, 11 ronden
2. Michel Schaap, op 5.856
3. Peter Furth, op 8.121
4. Niels Hartvelt, op 8.222
5. Theo Stor, op 10.231
6. René Zwikker, op 14.471
7. Eric van den Munckhof, op 20.539
8. Leo Kurstjens, op 23.638
9. Dick van der Donk, op 33.786
10. Femke Terpstra, op 48.845
Tussenstand BRL Light: 1. Marijn van Kalmthout 44
2. Michel Schaap 34
3. Peter Furth 30
4. Niels Hartvelt 24
5. René Zwikker 23
6. Eric van den Munckhof 19
7. Theo Stor 17
8. Leo Kurstjens 16
9. Dick van der Donk 16
10. Femke Terpstra 13
