In mijn enthousiasme ben ik één karaktervol rennertje vergeten, met name Jelle Casteels. Hij eindigde 16de. Hij had het lastig met het parcours, doch bleef steeds vechten om zijn achterstand tot een minimum te beperken. zoals we hem kennen, klein maar met veel karakter. Jelle zo blijven voortdoen. Als ik hem de allereerste keer zie toekomen op de training, heel verlegen en onzeker en nu de vorderingen die je gemaakt hebt. Blijven volhouden. Ik denk dat je thans nog wat moet uitkijken naar de meer vlakke parcours, waar je op karakter kan blijven aanklampen en dan zal je week na week nog groeien. Hopelijk ook in de lengte.
De zon was van de partij alsook een aardige temperatuur in tegenstelling tot de laatste dagen.
Het parcours was niet van de gemakkelijkste. De beslissing zou meermaals kunnen vallen in de laatste 400 meter welke licht oplopend waren. Bij de 12-jarigen zagen we Sietze, Ruben, Kobe en Matthias aan het werk. De groep bleef lang compact. Halfweg moest Matthias even de rol lossen, doch kon op karakter opnieuw de aansluiting maken.
In de laatste ronde moest hij toch het peloton laten rijden. Goede prestatie. Sietze, Ruben en Kobe namen deel aan de sprint en Sietze toonde zicht de snelste Dijlespurters met een derde plaats. Kobe 11de, Ruben 12de en Matthias 15 de.
Bij de 13-jarigen kwamen, Fredderik, Feddrik, Geoffrey en Wout aan de start. Fredderik en Wout hadden duidelijk last van stress.
Fredderik werd snel gelost en diende op last van zijn vader de wedstrijd te staken omdat hij net voordien de maag had leeg gemaakt via de verkeerde weg. Wout diende net voorbij half wedstrijd de rol te lossen. Hij was zeer teleurgesteld en worstelt blijkbaar de laatste tijd met de onderrug. Feddrik en Geoffrey konden de wedstrijd uitrijden in het peloton. Geoffrey vergat wel dat de laatste ronde even belangrijk is als de eerste en dat de wedstrijd enkel gedaan is voorbij de streep. Volgende week wil ik u zien sprinten naast Feddrik.
Bij de 14-jarigen konden we supporteren voor Mathias, Kilian, Wies, Bjarne en Arno.
Buiten de eerste ronden werd er onmiddellijk de pees op gelegd. Dit resulteerde in het feit dat de twee sterkste, Mathias en Yarne Driesen, na ongeveer 4 ronden de rest het nakijken gaf. Kilian had in de eerste ronden te veel van zichzelf gegeven en kwam de man met de hamer tegen en na wat gespartel moest hij het achtervolgende peloton laten rijden. Wies en Arno hadden dit al eerder moeten doen.
Ik heb Bjarne een karaktervolle wedstrijd zien rijden. Nen dikke Zo blijven volhouden en af en toe eens luisteren naar trainingstips. De mannen van de wielerbond waren bij het opstellen van de uitslag weer niet wakker.
Zoals te verwachten had Mathias het moeilijk met een supersnelle Yarne en werd tweede. Misschien mag hij winnen op 24 juni.
Tip van de dag: Een wedstrijd wordt ook gereden op momenten dat de snelheid zakt. Het is dan belangrijk om van deze dode momenten gebruik te maken om trachten meerdere plaatsen in het peloton op te schuiven. Het is dan niet het moment om mee de benen stil te houden.
Na de valpartij van Sietze en Geoffrey, twee weken later gevolgd door Lenn met een sleutelbeenbreuk tot gevolg, kreeg ik nu de melding dat Prinske (Maxim) last heeft van een aandoening die met de groei van de ruggegraat te maken heeft, waardoor hij veel pijn heeft op de fiets vooral bij wedstrijden. Wij wensen allen een spoedig herstel teo.
Wegens de slechte weersvoorspelling heb de training van vandaag afgelast. Een de namiddag leerde dat dit een wijze beslissing was geweest. Het bleef aanhoudend regenen, wel niet hard, doch wel koud. In de late namiddag werd de steke wind aangewakkerd met sterke windstoten. Geen weer om op de fiets te kruipen.Volgende training op 01/05 te 09:30 uur.
Een dreigende hemel en een weersvoorspelling die niets goed deed vermoeden. Om het ongeluk niet op te zoek bleven we in de buurt van het lokaal, waar er 5 rondje rond Battelbroek gereden dienden te worden met in elke ronde 2,5km weerstandtraining. Niet iedereen vond dit een goed idee, doch verschillenden onder hen hebben het wel echt nodig. Later leerde ik dat zulke trainingen zelfs werden gedaan op een vrijdagavond???????? Dit is wel niet verstandig op minder dan 2 dagen voor een wedstrijd. Indien er vragen zijn over hoe te trainen, laat het niet na dit te vragen. Ik zal trachten bij te staan.
Onder
een dreigende hemel vertrokken we met een 20 tal aspis richting Chartreuzenberg
met een toffe volgwagen (bedankt hiervoor Koen ook voor het nemen van de
fotos)
Voor
velen was dit een uitdaging, want zij hadden er wel van gehoord, maar nog niet
geweest
Vol
goede moed vertrokken we die gasten en het meisje (daar gaan we nog van
horen blijven trainen en volhouden Sine) deden dat schitterend velen vroegen
zelfs of ze langer aan kop mochten rijden.
Ik
vertelde ze, dat iedereen aan kop moest rijden en zijn werk moest doen, daar
wordt iedereen immers sterker van en ze deden dit allemaal
schitterend.
Je
moet deze training ook zien als groepstraining en niet om te laten zien, dat je
bvb. sterker bent dan andere
Dit
moet je doen de zaterdag en/of zondag in de koers en op andere dagen, dat je
alleen gaat trainen (dit mogen sommige nog niet vergeten daar wordt je alleen
maar sterker van)
We
zijn op de Chartreuzenberg aangekomen na stip 35.4km en na 1h22min. Rijden
chapeau gasten
Nadat
iedereen zich getest had op de Cartreuzenberg , was er een lekkere banaan (n.a.v
de Prins zijn verjaardag) als versnapering
Direct
daarna vertrokken we terug huiswaarts (dit ging ook vlot iedereen dit terug
zijn werk)
We
waren bijna thuis nog een 10 km toen ik ineens een luide knal hoorde achter
mij ik zei direct het zal toch niet waar zijn hé (maar ja, het kwaad was
geschied)
Een
valpartij waar niemand iets aan kon doen waarom moest dit nu dacht ik, alles
ging zo vlot geen regen, gelukkige kids, enz . maar dat hoort erbij
zeker.
De
voorvork van Lenn zijn fiets was afgebroken Lenn tegen de grond Nico erover
(Nico blijven meefietsen hé ondertussen heb jij al wat
meegemaakt)
Lenn
kwam ongelukkig ten val (ambulance gebeld) , maar Lenn was een taaie efkes
blijven liggen en dan opstaan hij wilde niet mee naar het ziekenhuis maar
Koen (Kuyl) had de ambu al gebeld deze was onderweg het eerste wat Lenn zei
(doeme dit fiets van den Sven is kapot ik zei dat er eerst andere dingen waren
hijzelf moest terug in orde komen)
Daarom
na veel vijven en zessen is hij toch meegegaan met de ambu al een geluk daar
hebben ze vastgesteld dat zijn sleutelbeen gebroken was (spoedig herstel Lenn)
en na een telefoontje van Werner (de papa) vertelde die ook dat hij sommige
dingen vergeten was je ziet, het is toch soms nuttig om efkes een check-up te
laten doen daarvoor hebben we een verzekering.
Ook
merci aan Ann dat zij nog tot bij Lenn is gereden naar het ziekenhuis Koen en
Peter zijn dan doorgereden met de groep naar het lokaal Maxim en ikzelf zijn
dan direct naar huis gereden om zelf een beetje te bekomen
Koen
Kuyl heeft dan de kapotte fietsen (samen met Nico die wat vel kwijt was van
zijn duim en een beetje rook naar de grachtJin de auto gestoken en dan ook zijn weg
verdergezet naar het clublokaal
Ik
vond het buiten het ongeval na een fantastische ervaring met de kids hopelijk
de kids ook.
Bedankt
ook aan Koen, Nico, Koen K en Peter voor deze toffe rit
Ons lachbekkie (lenn) is vandaag gevallen na een breuk van de voorvork. Er werd een sleutelbeenberuk vastgesteld (een Cancellara). Morgen wordt er besloten wat er verder gaat gebeuren. Beterschap Lenn.
Goeie start !!!!! Gisteren te Hamme lieten Kobe en Sine zich van hun beste kant zien. Ze zaten de hele koers samen in het peloton. Maar bij de sprint was Kobe de snelste hij ging voor een knappe 15 de plaats Sine werd 20 ste van de 38 deelnemers.Sine ging wel voor het podium bij de meisjes,waar ze eerste werd. (met dank aan de mama van Sine). Aan de rest die vandaag rijden. Succes.
Vandaag breek de dag aan, wel 4 weken vroeger dan andere jaren, doch ik denk dat ze er klaar voor zijn. Rugnummer op, benen ingesmeerd, bemoedigende woorden en hop van start. Voor sommigen de eerste ervaring met het wedstrijdgevoel. De spanning, het gewring, plaatsje zoeken, plaats behouden, terug van voor geraken, afhaken en toch karakter tonen en blijven aanhaken.Ik heb een aantal namen in het achterhoofd waar ik vanavond mogelijk al een puike prestatie mag lezen. Veel succes.
Sietze en Geoffrey zijn goed herstellende, maar lijden nog wat pijntjes en hebben schaafwonden te verzorgen.We zien ze spoedig terug.
Ikzelf blijf sukkelen met de gezondheid; koorts, zware hoest, vermoeid, slapen. Een bloedafname vorige week moet morgen mogelijk uitsluitsel geven. Klierkoorts hoort tot de mogelijkheden.
Vandaag is op de training een valpartij geweest te Hazewinkel. Hierbij waren er twee slachtoffers, Kuyl Sietze en Daelemns Geoffrey.In eerste instantie werden ernstige kwetsuren gevreesd en werd de hulp ingeroepen van een ambulance diensten die beiden afvoerden naar ST MAARTEN ziekenhuis te Mechelen. Daar werden gelukkig enkele kneuzingen en schaafwonden vastgesteld. Er is wel wat schade aan de rijtuigen. In het ziekenhuis waren eerder de eerste vragen: "Is mijn fiets Ok en ik kan zondag toch koersen?" Ik dank Nico Van Win die de begeleiding had overgenomen, wegens ziekte. Alsook Peter Lauwens die de jongens heeft begeleid tot in het ziekenhuis. Een ongeluk is snel gebeurd, daarom vraag ik tijdens de training steeds aandachtig te blijven. Snel herstel toegewenst en niet vergeten de verzekering in te lichten.
Voor één keer is Tv kijken goed. Namelijk woensdag of donderdagavond. Waarom omdat we dan aantreden in de reeks "Familie".Wie is we? Een hele reeks Dijlespurters uit onze jongste categorien, zullen dan meestrijden in de eerste wielewedtrijd van ons Guidoke.
Zondag 25/03/12 kenden we de laatste zondgtraining voor de start van het nieuwe seizoen. De clubvolgwagen met Joost aan het stuur was weer van de partij. Merci. Paul Lefeber leidde ons naar Elewijt waar we vervolgens het Aspergepad volgden, met twee pittige, lange kasseistroken. Vervolgens tot in Steenokkerzeel waar we de tarmac konden zien en de keronzine van de vliegtuigen konden ruiken. Zaventem in the morning. Spijtig stonden mijn valiezen thuis. De zon was wel van de partij, dus was een vlucht naar een warmer oord eigenlijk niet aan de orde. We konden 67 km op de teller bijzetten. Buiten Jelle raakte iedereen in groep aan de meet. Na de kaap van 60 km kreeg hij het lastig, maar als we ons herinneren van waar hij twee maand geleden is gekomen. Hoed af. Karakter. Merci Paul, merci Joost.
De renners die zaterdag hun uren opleiding behalen, moeten zeker hun sportpas meenemen zodat deze kan worden afgetekend en jullie volgende week aan de competitie kunnen beginnen
Vanaf heden kan er door de Dijlespurters exclusief getraind worden op de piste te Elewijt en dit elke maandagavond van 18:00 tot 20:00 uur. Zonder toestemming zijn renners aangesloten bij een andere club niet toegelaten.
De training van vandaag bleek een enorm succes. Op twee aspiranten na waren we voltallig. Ik dank iedereen voor zijn inzet. De sfeer was ook gelijkaardig. Ik was blij verrast door de grote inspanningen die geleverd werden door Wies, Maxim, Kilian en Pieter die een groot deel van het kopwerk voor hun rekening hebben genomen. Ze hebben een grote vooruitgang geboekt tegenover vorig jaar. Dit si een stelling die eigenlijk voor iedereen geldt. Ik zie ook dat Lenn en Bjarne met plezier op hun fiets zitten. Ik kijk al vooruit naar de eerste wedstrijd.
De zon was wel niet van de partij maar het aangename temperatuurtje was een verademing tegen de voorbije weken. In het peloton was het gespreksonderwerp frietjes en de combinatie met trainen. Toch niet zo goed bleek. Wat na een training een lekkernij kan zijn, bleek vooraf een aan training niet zon goede combinatie.
De finale werd in gang getrokken door een nieuweling van onze buren Steeds Vooraan Kontich. Onze kleppers wilden hiervoor niet onderdoen. Buiten Jelle, die duidelijk vooruitgang boekt, en Lenn, die een frietjes-obstructie had, zijn we zo goed als gelijktijdig aangekomen aan de brug. Ook Wout, die voor de eerste keer meetrainde buiten, kan zijn wagonnetje aanpikken. Het vrouwelijke geslacht onder ons stond duidelijk haar mannetje. Wat een verschil met een jaar terug. Ik denk dat ze ook wel ondervindt dat het goed gaat. Ik ben ook aangenaam verrast van Geoffrey en Ruben. Arno liet zien dat hij met weinig training goed meekon. We hadden vorig jaar al gezien dat hij formidabel op zijn fiets zit. Kobe speelt met de pedalen en Sietze heeft zijn dipje van vorige week overwonnen. Dat Feddrik makkelijk rijdt was al langer duidelijk en Frederik is stil maar vol karakter.
De laatste 5 km haalden we snelheden van 40-41 km/uur. We noteerden 54 km en het gemiddelde gaat stilletjes aan de hoogte in. Tot zondag om 09:30 uur.
Aanwezig: Wies,Kilian,Pieter,Maxim,Lenn,Bjarne, Jelle,Wout,Arno, Sietze, Geoffrey, Ruben, Frederik, Feddrik,Kobe, Matthias en Sinne Uiteraard aangevuld met enkele papa's.
Zondag 26/02 konden we vetrekken met een 15 renners, aangevuld met meerdere papas die de rij sloten.
De rit ging langs het water naar Duffel en Lier, verder tot Emblem, om vervolgens via Broechem naar Vremde en Boechout te rijden. Via de Boshoek ging het richting Lier en Duffel waar het grootste gedeelte als profs, de laatste 10 km richting Duffel, liever het wiel kozen dan op kop te rijden. Ze trachten zicht te sparen en gunstig te plaatsen voor de FINALE, tussen Duffel en Waarloos. Niet iedereen had het begrepen op deze finale.
Ik citeer: Chris, komt er nog een Finale?............Moeten wij hier aan mee doen?
De vaste stoempers lieten het niet aan hun hart komen en zetten snel de versnelling in.
De finale was niet voor iedereen weggelegd. Dat is ook niet nodig. Iedereen moet er op zijn tempo inkomen. De renners die een gaatje moeten laten, moeten doorzetten. Binnen enkele weken, zullen ze mee mogen proeven van de wedstrijdsfeer in de laatste 5 km.
We hadden 50 km in de benen.
In de nabije toekomst gaan we de snelheid geleidelijk optrekken, alsook de afstand. Hopelijk steekt het weer ook een tandje bij en kunnen binnenkort de dikkere vest en lange mouwen thuis laten, zodat de bleke beentjes terug wat kleur krijgen en de haren terug kunnen wapperen en niet verscholen zitten onder een dikke muts.
VOLHOUDEN IS DE BOODSCHAP.
Meerdere van de jongens die nu snakken naar de FINALE moesten in het verleden ook meermaals het treintje lossen. Nu strijden ze mee voor de eer aan de brug van Walem.
