Min. 8 j.: . Min. 9 j.: 2 km. Min. 10 j.: 3 km. Min. 11 j.: 5 km. U: Min. 8 j.: 09:00/09:45/10:00 - Min. 9 j.: 09:00/09:45/10:00 - Min. 10 j.: 09:00/09:45/10:00 - Min. 11 j.: 09:00/09:45/10:00
Aspiranten 12 jaar: 20 km. Aspiranten 13 jaar: 25 km. Aspiranten 14 jaar: 32 km. U: Aspiranten 12 jaar: 13:00/13:45/14:00 - Aspiranten 13 jaar: 14:00/14:45/15:00 - Aspiranten 14 jaar: 15:00/15:45/16:00
Na de zondagtraining had ik pijn aan de luchtwegen en bovenzijde van de longen. Maandag heel de dag hoge koorts en dat op mijn verjaardag . Kortademig en snel moe. Dinsdag naar de dokter, welke mij onmiddellijk naar mijn bed stuurde, medicatie en veel rust voorschreef. Gelukkig waren mijn longen zuiver anders had er mogelijk een bezoek aan het ziekenhuis aan vast gehangen. Voor volgende zondag zoek ik een oplossing . Ik zal niet MOGEN trainen.
Na een korte nacht stonden we paraat om 9 uur. Met een groep van 16 gingen we op pad richting Leuven. Een er was er eentje jarig, hoera, hoera,...... Ploegleider van de nieuwelingen kwam ons op zijn verjaardag vergezellen. Ik denk dat het voor hem een een toffe ervaring was. Dit was uit te maken uit zijn constante grijns op zijn gezicht. De oudere jongens vonden dit ook plezant, achteraan wat spelen met Sven. Goede band opbouwen voor volgend jaar. Zeker nuttig. Zo is er al een binding en is Sven zeker geen onbekende. We reden via de Leuvensevaart richting Keizersberg. Aanvankelijk was het de bedoeling om het rustig aan te doen, doch iedereen had goei benen. Dus werd het tempo stilaan opgetrokken. Na een intermezzo boven op de Keizersberg, trokken we terug richting Mechelen. Daar kwam Pieter ongelukkig ten val omdat zijn wiel wegschoof op een metalen dekplaat. Frederik reed er achterin en ze zaten met twee in de knoop. Pieter liep wat schaafwonden op aan arm en been. Een oude dame die niet kon wachten tikte Lenn achteraan aan waardoor hij een tik van zijn zadel in zijn achterwerk kreeg. In het lokaal zat er al terug deugnieterij in de ogen van Lenn. Op de dijk werd de zweep erop gelegd en konden ze nog eens lekker doortrekken. Uiteindelijk 75 km en 29,5 gemidd. Goed gereden. Als we dan ook maar gelukkig zijnJ.
Frederik heeft aan zijn valpartij een flinke bloeduitstorting overgehouden.De laatste kilometers naar het clublokaal toe waren een hele beproeving,veel pijn maar ook het besef dat het veel erger had kunnen aflopen..
Ik kon daar een ruim aantal Dijlespurters tellen. Ward heeft mij het meest verbaast met een straffe sprint aan het einde van de scratchoefening. Pitschon voelde een zucht en zag een tornado voorbijkomen. Ward had enkele lengten over. Da beloofd.
HIJ VERJAART VANDAAG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! HIP..............HIP...................... vele kussen van mooie meisjes
Hopelijk is dit een troost en mag hij vlug het ziekehuis verlaten. Blijkbaar heeft reeds weken een aanslepend darmprobleem. Dit zou nu vrij snel moeten opgelost worden in het ziekenhuis. En wij hopen hem binnekort terug te zien.
Vandaag 13 aanwezigen. Gezien de dreigende wolken werd besloten van in de buurt van het clublokaal te blijven. Er werden rondjes rond Battelbroek gereden, waarbij er aandacht was voor de weerstand. We mochten twee renners begroeten die we lang niet meer gezien hadden. Blij was te horen van een renner uit de groep Project Hofstade dat het toch een pittige training was. Misschien is dit een knipoog aan alle jongens die op facebook toch beweren dat het er maar tegen 24-26 km/uur aan toe gaat. Als de jongens eerlijk zijn moeten ze dit tegenspreken. Wie nu de beste training geeft laten we in het midden, want dit is zuiver interpretatie. En elke training is een goede als de resultaten er zijn. Wie ze ook mag geven. Niet iedereen is het gegeven om kampioen te worden. Training kan veel bijbrengen, doch wat talent moet er aanwezig zijn om resultaten te rijden. Zonder de jongens die NIET elke week op het podium staan zou er geen koers zijn. Het zou triestig zijn elke week te koersen met 3 renners. Wel ben je dan telkens bij de eerste 3. Weeral op het podium.
Ontvangen vandaag het bericht dat Kilian werd overvallen en beroofd van geld en fiets. Zijn fiets is al terug. Hopelijk blijft dit voor hem geen selchte ervaring. Sterkte.
Aan de start met een grote groep van 43 waaronder toch enkele 'toppers' als de dit seizoen ongeslagen Vlaams en Oost-vlaams kampioen Merten De Wever en de nr 3 van het BK Frederic De Keukeleire. De wedstrijd ging over 10 ronden van 2,5 km over een licht glooiende omloop. Na een eerste snelle verkenningsronde viel de wedstrijd een beetje stil. Een gesloten groep waar tot dan toe niemand het initiatief nam kwam na 2 ronden in groep door. Bij de derde doortocht zagen we Pieter het initiatief nemen om het peleton op een lang lint te trekken op de helling naar de aankomst zone. Van de kop af de koers proberen hard maken was duidelijk zijn wat onbesuisde motto die dag. De volgende 6 ronden voltrok zich het scenario, waarbij Pieter telkens aan de kop van het peleton doorkwam. Op de tweede rij in de groep rijden was zijn zeggens niet makkelijk aangezien hij nogal naar achter gedrukt werd. Bij de voorlaatste doortocht aan de finish lijn werd er hard gekoerst en geduwd en Pieter had moeite om zich voorin te handhaven. De laatste bocht aan de voet van een hellende aankomststrook in ongeveer 15 de positie wist hij zich toch nog naar de 7de plaats te spurten. De wedstrijd werd met een drietal fietslengten voorsprong gewonnen door Merten De Wever. Maar iedereen heeft Pieter gezien en hij kreeg na de wedstrijd ook felicitaties van de andere renners voor z'n vele werk.
Woensdag 02 juni 2011 hebben we ons trainingsparcours verlegd naar Limburg, meer bepaald naar het F1 circuit Ter Lamen. Enkelen reden rechtstreeks en anderen verzamelden aan het clublokaal. Onderweg leek iedereen die avond naar DE Limburg willen rijden. Van de ene file naar de andere.
Op een bepaald ogenblik leek het of we 3 uur onderweg zouden zijn. Het lukte ons toch om binnen een redelijke tijdspanne ter plaatse te zijn. Wel te laat. We konden rekenen op een groep van 49 personen. Met 19 renners, 2 begeleiders en 6tal vaders en oppie's, trokken we de pist op. Iedereen werd gewezen op de gevaren van het parcours. Vooral omdat menige renners de dag nadien noch wensten deel te nemen aan een wedstrijd. Daarom was het aangewezen om niet in de verleiding te komen van de vele groepen met geoefende renners te volgen. Toch zagen we hoogvliegers, laagvliegers en papieren vliegers......... We namen de miniemen enkel ronden op sleeptouw, waarna iedereen werd losgelaten. iedereen leek nadien voldaan en vonden het een aangename avond.
Vervolgens wat ververdop een klein bordje spaghetti verorberen om de avond af te sluiten. Op het terras lekken er toch nog enkele renners te zijn met nog wat peper in hun gat.
Dit jaar is de ploeg niet gespaard van kwetsuren. Cedric Beullens brak zijn pols in de eerste wedstrijd. Hij is sinds deze week terug aan de slag. Maxim De Coninck heeft een gebarsten vinger en Sietze Kuyl heeft zijn middenhandsbeentje gebroken. Beterschap aan iedereen.
Na een training op het circuit van Zolder en een te korte nacht begaf ik mij naar de koers te Hoboken. Ik had last van zware benen en dacht bij mezelf als dit maar goed komt.
Na enkele verkenningsrondjes gedraaid te hebben op parcours voelde ik me al wat beter.
Klokslag 12 gingen we met 16 renners van start.De straten van Hoboken waren vrij smal en er waren heel wat bochten.Hier en daar lag er ook wat olie op het wegdek waar men vlug wat zand over gegooid had.Van bij de start was het duidelijk wie er zou winnen. Michiel Hillen ging er als een pijl van door.De rest waaronder ikzelf gingen er achter aan.Ik kwam vrij vlug in een groepje van drie te zitten.Halverwege koers raapten we nog een geloste op.
In de voorlaatsteronde probeerde ik er vandoor te gaan om bij de eerste tien te eindigen.
Spijtig genoeg is dit niet gelukt.Ik kwam uiteindelijk als elfde over de meet.
Op woensdag 08 juni te 18:00 is het voorlopig de laatste training op woensdag. Gezien de examen gaan we 2 weken terug op zondag trainen. Dit op 12/06 en 19/06 om 09.00 uur. Wat vroeger vertrekken en wat kilometers erbij.
Vandaag waren er geen beren. Daarom werd er wel degelijk koers gemaakt. De reeks van de 12-jarigen heb ik spijtig genoeg gemist. Misschien kan ik Frederik, onze kleine leeuw met het grote hart, overhalen om een paar woordjes neer te schrijven . Hij was de enige geel-rode. 11de op 16 is een mooie uitslag. Elke week een klein stapje voorruit.
Bij de 13-jarigen was het één tegen allen. Mathias probeerde en in de 4de laatste ronde lukte het om weg te raken. Zijn tweede overwinning was binnen, na hard werken tegen een sterk en hecht WAC-blok. Yannick weerde zich als een duiveltje en Wies wist ook van geen ophouden. Onze Lenn "zag ze vliegen". Het leek een onderlegger uit een hotel in Zolder. Maar hij geeft niet op en dat telt. Het is niet gemakkelijk om renner te worden. Sommige lijken het zonder verpinken te doen en andere renners moeten wekelijks vechten om de rol niet te lossen. Karakter, dat zie ik graag.
Bij de 14-jarigen hadden Cédric en Olivier een slechte start en waren onmiddelijk op achtervolgen aangewezen. Vooraan was in de eerste ronde de beslissing al gevallen. Ze hebben gereden en geraakten in de derde ronde in een achtervolgende groep van ongeveer 14-15 renners. Alles achter één leider. Ze hebben verschillende ronden getracht van de schade te beperken. In een volgende groep zaten Yoshi en Nick en daarachter verspreid; Bjorn, Jonas en Seppe. De leider was supersterk, waardoor iedereen behalve de eerste achtervolgers met Cédric op minsten één ronde gereden werden. De wedstrijd had wel geen ronde langer moeten duren. Olivier moest de rol lossen in de kopgroep na ketting en kroonproblemen. De uitslag was ook weer alles behalve. Yoshi staat 29 de genoteerd niet tegenstaande hij samen met Nick over de streep kwam. Dus vermoedelijk tussen 15de en 20 ste.
Mooie wedstrijden gezien. Toch moet ik stellen dat de strijdlust bij enkel renners hoger ligt dan bij anderen. Koersen, koersen en koersen. Je kan eens winnen, maar ook verschillende keren tegen een muur lopen. Een kung-fu beoefenaar sterkt zich zo ook, maar dan letterlijk.
Hieronder de officiële uitslagen van vandaag.
Mooie uitslag voor Pieter le nouveau en dit in zijn derde wedstrijd. Nu nog leren, wanneer er wel gereden mag worden en wanneer niet, dan zie ik hem in de maand juni kort eindigen. Misschien al in Merchtem.
Zondag 22 mei 2011, aspirantenwedstrijd te Hulshout. Clubwedstrijd. Een semizonnige dag met af en toe dreigende wolken en veel wind. We mochten een redelijk aantal Dijlespurters begroeten. Bij de 12-jarigen zagen we Frederik en Lorenzo. De wedstrijd werd in een vrij compact peloton verreden met een sprint op het einde. Kleine Frederik kon zich enige tijd handhaven in het peloton, maar moest na een aantal tempowisselingen toch de rol lossen. Op karakter bleef hij vechten, waardoor hij het niet kon laten van wat te veel op kop te rijden. Lorenzo had al snel steken moest de rol lossen. Hij heeft ook niet opgegeven en is blijven rijden. Alle begin is moeilijk. Met wat bijkomende training moet dit lukken. Blijven volhouden. Bij de 13 jarigen zagen we onze debutant Pieter Cooreman en Maxim, Lion, Mathias, Lenn, Wies, Yannick, Pieter en Bjarne aan de start. Lenn, Wies, Yannick, Pieter en Bjarne moesten na enkel ronden het peloton laten rijden en reden in verschillende groepen verspreid over het parcours. Yannick moest de strijd staken met materiaalpech. Bjarne heeft bijna de ganse wedstrijd alleen moeten knokken tegen de wind. Lenn en Wies trachtten de schade te beperken met veel inzet, doch moesten zich uiteindelijk gewonnen geven aan het aanstormende peloton. In het peloton was iedereen wat aan elkaar gewaagd, mede door het sterke deelnemersveld waar niemand de gelegenheid werd gegeven om solo te gaan. Maxim en Lion reden een voortreffelijke wedstrijd, doch door eens scheur in het peloton, zagen ze op het einde van de wedstrijd een groep van een man of 15 wegrijden. Onze debutant Pieter leerde in de derde ronde dat koersen soms met lichamelijke schade gepaard gaat. Hij kwam in een bocht ten val en liep licht averij op aan de knie. Na een korte achtervolging kon hij zijn plaats terug innemen. Hij liet zien van wel hout hij gesneden is en iedereen zag dat het goed was. De ervaring en doorzetting om toch nog een inspanning te doen in de eindsprint. Ik denk dat hij reeds tevreden was, doch er zat meer in. Volgende keer moet een top 10 plaats binnen de mogelijkheden zitten en misschien meer. Mathias reed zoals steeds een voortreffelijke wedstrijd en schuwde niet om de wedstrijd hard te maken. Zonder resultaat. In de sprint werd de doorgang versperd door een aantal ellebogen wat resulteerde in een 4de stek. De juf zag ook dat het goed was. Misschien een goed woordje bij Sven. Bij de 14-jarigen zagen Johan, Dries, Cédric, Olivier, Nils?, Nick, Yoshi en Bjorn. Er werd een harde wedstrijd verreden. Bjorn zag snel de laatste van het peloton van zich wegrijden. Yoshi had het achteraan lastig met de tempowisselingen, doch wist zich steeds aan het laatste achterwiel vast te bijten. Vermoedelijk heeft zijn ziekte zijn weerstand geen goed gedaan. Nick vond in het begin goed zijn plaatsje, doch tegen het einde van de wedstrijd vonden we hem veel in het gezelschap van Yoshi. Olivier, Dries en Nils hielden zich goed in het peloton. Wie is die Nils? Ik had hem nog nooit gezien. Cédric en Johan schuwden de kop van het peloton niet en durfden af en toe eens aan de boom schudden. Zo zien we het graag. Koersen is niet onopgemerkt meerijden en dan sprinten voor een podiumplaats. We heten niet allemaal Cavendish. Er zullen er wel zijn die het niet met me eens zijn. meningen moeten kunnen verschillen. Af en toe eens afzien, door de gas open te zetten, maakt je sterker. Je laten zien, geen schrik hebben dit te doen. Laat in het peloton zien wat je waard bent. Zo leer je ook je eigen mogelijkheden kennen. Ook hier was eer massasprint, waarin ONZE renners zich weerden. 3 binnen de top-10. De Bremskes hebben zich de hele dag laten zien. Bedankt voor de goede opkomst. Volgende afspraak te Merchtem 26/6. Dan zijn de jongsten er ook bij. Dit voor hun eerste wedstrijd.
Hallo , hier een klein verslagje van mij eerste koers.
YOEPI WAS EERSTE VAN DE BREMSKES !!!!!!!!!!!!! OOK DE ENIGSTE
Het was zeer leuk voor de eerste keer koers rijden, maar na de 5de ronde ging het wat moeilijker met mijn adem In het begin was ik goed vooraan in het peleton,maar na de 5de ronde trokken ze stevig door. Alles werd op een lint getrokken bij het draaien en keren. Het was zoals je zei heel veel draaien en keren. Heb de koers zeker uitgereden maar wel gedubbeld door de eerste 5 renners. Heb toen heel hard op mijn adem gereden maar heb doorgezet, ben nog geëindigt als 23ste van de 26 .Volgende week wil ik beter rijden en proberen bij de eerste 20 te zitten. Ga volgende zondag zeker terug rijden en ben zeker niet misnoegd omdat ik 23ste was; ik vond het dus leuk en daar draait het om. Waar kan ik dan best gaan rijden volgende zondag ?
Bedankt voor de steun en trainingen En ik zal volhouden
. Kortademig en snel moe. Dinsdag naar de dokter, welke mij onmiddellijk naar mijn bed stuurde, medicatie en veel rust voorschreef. Gelukkig waren mijn longen zuiver anders had er mogelijk een bezoek aan het ziekenhuis aan vast gehangen. Voor volgende zondag zoek ik een oplossing
. Ik zal niet MOGEN trainen.
Aan de start met een grote groep van 43 waaronder toch enkele 'toppers' als de dit seizoen ongeslagen Vlaams en Oost-vlaams kampioen Merten De Wever en de nr 3 van het BK Frederic De Keukeleire. De wedstrijd ging over 10 ronden van 2,5 km over een licht glooiende omloop. Na een eerste snelle verkenningsronde viel de wedstrijd een beetje stil. Een gesloten groep waar tot dan toe niemand het initiatief nam kwam na 2 ronden in groep door. Bij de derde doortocht zagen we Pieter het initiatief nemen om het peleton op een lang lint te trekken op de helling naar de aankomst zone. Van de kop af de koers proberen hard maken was duidelijk zijn wat onbesuisde motto die dag. De volgende 6 ronden voltrok zich het scenario, waarbij Pieter telkens aan de kop van het peleton doorkwam. Op de tweede rij in de groep rijden was zijn zeggens niet makkelijk aangezien hij nogal naar achter gedrukt werd. Bij de voorlaatste doortocht aan de finish lijn werd er hard gekoerst en geduwd en Pieter had moeite om zich voorin te handhaven. De laatste bocht aan de voet van een hellende aankomststrook in ongeveer 15 de positie wist hij zich toch nog naar de 7de plaats te spurten. De wedstrijd werd met een drietal fietslengten voorsprong gewonnen door Merten De Wever. Maar iedereen heeft Pieter gezien en hij kreeg na de wedstrijd ook felicitaties van de andere renners voor z'n vele werk.
