In een ver verleden had Brugge een tramlijn. Daarvan hebben er nog lang sporen aanwezig geweest in een railpassage die zich voor het theater bevond. In de grond stak een ijzeren spoor als stille getuige. Dat fascineerde me vanuit de kindertijd en zette me aan om er iets mee te doen in het heden. Met de achtergrond van Brugse huizen en de reitjes construeerde ik een brug over de reien en plaatste er een tram op. In het water zitten fantasie figuren die naar het theater refereren en centraal twee Brugse zwanen die in een hart naar elkaar toezwemmen. Er gaat solitude uit van het werk. De tram is leeg op de bestuurder na. In de lucht hangt een soort van zeppelin die in tegengestelde richting wegvliegt en het eenzaamheidsgevoel moet versterken. De lucht is dreigend en het contrast met de verlichtte gevels is scherp. Place du théatre nr 5 moet de halte symboliseren. Wederom is er een knipoog naar een parallelle wereld en met het gebruik van de Jeroen Bosch figuratie maken we een soort van tijdssprong. Het werk meet 80/90 cm
Dit schilderij van 80/90 cm symboliseert de aanzet tot de apocalyps. Rechts staan drie onheilsprofeten naar de hemel te zien met verwondering en een zeker weerzin. Links komen er wezens uit de aarde gekropen. Het zijn mensen die ontsnappen uit de hel en duiveltjes en slangen dringen hun terug. Het moet wel heel erg zijn als de verdoemden willen ontsnappen aan ergere dingen dan de hel. De ratten vluchten ook de stad uit en dit terwijl centraal een bedelaar (verloren zoon cfr Jeroen Bosch) vol verstomming de weg oversteekt wat dan weer symbolisch mag wezen. De o.l.v. kerk op de achtergrond lijkt bijna op een saturnus raket die klaar is om gelanceerd te worden. De hemelkoepel geeft het geheel iets futuristisch en zorgt voor een extra beklemming. Mijn geloof in een parallelle wereld wordt met dit schilderij letterlijk in de verf gezet. Brugge is zoals heel dikwijls de inspirerende achtergrond. Het werk werd in de preselectie van de Canvascollectie te Oostende Mu.zee op 350 kandidaten weerhouden wat voor een eerste deelname van mij een enorme opsteker was.
Voormalig striptekenaar Frank (Rouck) Vanden Broucke doet een gewaagde comeback in zijn schilderijen (canvas en paneel) en dit in de stijl van het poëtisch realisme. Op deze site kunt u de voornaamste werken meevolgen en ook terugblikken op zijn stripverhalenreeks 'de lotgenoten' die ooit in 5 delen werd uitgebracht.
