Het Astridpark was vroeger een kloostertuin en in wezen een botanische tuin. De centrale vijver met muziek kiosk zitten een beetje weggestoken van de andere bezienswaardigheden in Brugge. Dit park is tijdens de dag toch relatief rustig en er gaat soms een sprookjesachtge sfeer vanuit. Hier zou 'Alice in wonderland' gerust een start kunnen nemen. Dat thema 'sprookjestuin' wou Frank accentueren. De gele bloemen (zonnebloemen) op de voorgrond werden aanvankelijk in een heel andere context op het doek gezet. Pas achteraf vond Frank het werk geschikt om er de kiosk en bomenpartij bij te zetten. De sprookjesfiguren komen voor een stuk terug uit Jeroen Bosch zijn werk. De waterjuffers op de voorgrond geven het nog iets sprookjesachtiger en de twee lijken als het ware bewakers, hoeders van het park. Op de kiosk speelt een krekel viool.
Dit werk dateert van vele jaren terug en is hoofdzakelijk een combinatie van airbruch en penseel in acryl op dik zuurvrij wit karton. Het is duidelijk dat toen reeds embryonaal het thema Brugge en het poëtisch realisme in het werk aanwezig was. Het Sint JAnsplein heeft altijd iets speciaals gehad met deze imposante waterpomp die er bijna als een naald van Cleopatra staat opgesteld. Frank dacht altijd in zijn fantasie dat het de toegang was naar een ondergrondse wereld. De wezens verbeelden archetypen en de figuur die ervan wegvlucht kan symbool staan voor de kunstenaar die slactoffer wordt van zijn eigen fantasie waangedachte. De madonna met kind, haar naam waardig, blijft er stoïcyns bij kijken.
Deze illustratie dateert van een paar jaar terug en is quasi volledig in airbrush. Wederom is er die verwijzing naar een parallelle wereld waar andere conventies gelden en waar alles mogelijk is. Het werk meet ongeveer 40 op 60 cm en is gemaakt op zuurvrij hard wit karton. Er gaat een zekere spanning vanuit dit werk. De ridder wacht duidelijk op iets, maar wat? Het is een thema dat geregeld zal terugkeren in het werk van Frank. Het verleden keert als het ware terug naar het heden.
Op dit schilderij zien we centraal een mysterieuze vrouw met een knalrode appel in de hand. Het tafereel speelt zich af bij nacht en toch lijken de gebouwen fel verlicht. Dit is in werkelijkheid ook zo want Brugse gebouwen worden 's avonds in lichterlaaie gezet door sterke spotlights. De sfeer is een beetje supernatuurlijk en mysterieus tegelijk. De aandacht gaat duidelijk uit naar deze centrale figuur die duidelijk iemand opwacht. We moeten langs haar heen maar de verleiding tot die appel of het vraagteken dat het oproept is des te sterker. De figuren aan weerszijden van het canvas zijn elementen uit de schilderijen van Jeroen Bosch. Frank ziet in deze twee figuren ideale poortwachters van de kasseiweg die toegang geeft tot een hof van Eden. Even aanstippen dat de Markt in Brugge verleden jaar werd omgetoverd tot een grote tuin waar een prachtige opstelling werd gemaakt van grastalluds en laurierbomen,... Het decor is dan ook geïnspireerd op echte foto's waardoor het waarheidsgetrouwe sterk benaderd wordt. De stijl is een combinatie van naïef en realistisch tegelijk. Zwarte lijntjes accentueren de contouren net zoals in een stripverhaal.
In een ver verleden had Brugge een tramlijn. Daarvan hebben er nog lang sporen aanwezig geweest in een railpassage die zich voor het theater bevond. In de grond stak een ijzeren spoor als stille getuige. Dat fascineerde me vanuit de kindertijd en zette me aan om er iets mee te doen in het heden. Met de achtergrond van Brugse huizen en de reitjes construeerde ik een brug over de reien en plaatste er een tram op. In het water zitten fantasie figuren die naar het theater refereren en centraal twee Brugse zwanen die in een hart naar elkaar toezwemmen. Er gaat solitude uit van het werk. De tram is leeg op de bestuurder na. In de lucht hangt een soort van zeppelin die in tegengestelde richting wegvliegt en het eenzaamheidsgevoel moet versterken. De lucht is dreigend en het contrast met de verlichtte gevels is scherp. Place du théatre nr 5 moet de halte symboliseren. Wederom is er een knipoog naar een parallelle wereld en met het gebruik van de Jeroen Bosch figuratie maken we een soort van tijdssprong. Het werk meet 80/90 cm
Dit schilderij van 80/90 cm symboliseert de aanzet tot de apocalyps. Rechts staan drie onheilsprofeten naar de hemel te zien met verwondering en een zeker weerzin. Links komen er wezens uit de aarde gekropen. Het zijn mensen die ontsnappen uit de hel en duiveltjes en slangen dringen hun terug. Het moet wel heel erg zijn als de verdoemden willen ontsnappen aan ergere dingen dan de hel. De ratten vluchten ook de stad uit en dit terwijl centraal een bedelaar (verloren zoon cfr Jeroen Bosch) vol verstomming de weg oversteekt wat dan weer symbolisch mag wezen. De o.l.v. kerk op de achtergrond lijkt bijna op een saturnus raket die klaar is om gelanceerd te worden. De hemelkoepel geeft het geheel iets futuristisch en zorgt voor een extra beklemming. Mijn geloof in een parallelle wereld wordt met dit schilderij letterlijk in de verf gezet. Brugge is zoals heel dikwijls de inspirerende achtergrond. Het werk werd in de preselectie van de Canvascollectie te Oostende Mu.zee op 350 kandidaten weerhouden wat voor een eerste deelname van mij een enorme opsteker was.
TENTOONSTELLING - FRANK VANDEN BROUCKE - olieverf op canvas
Locatie : Kapel VC 'De Sleutelbrug' Adres : Beenhouwerstraat 1-3 te 8000 Brugge Openingsdagen van zaterdag 9 juni 2012 tot en met zaterdag 23 juni 2012 openingsuren : tijdens de weekdagen van 12uur tot en met 17u30 en tijdens de weekends van 10u30 tot en met 17u30.
Tentoonstelling ten einde,.... maar nu het begin van ook een stripreeks.
Beste bezoeker,
De tentoonstelling van mijn artistieke comeback in de kapel van Vc De sleutelbrug te Brugge is ten einde. Van 9 tot en met 23 juni kon u uitvoerig kennis maken met mijn artistiek werk. Een dertigtal werken werden gepresenteerd in de magisch-poëtisch realistische stijl. Tevens heb ik een glimp meegegeven over mijn extra uitdaging om een stripverhaal over Brugge te maken. De bondgenoten reeks zou een avonturenreeks moeten worden over, in en om Brugge. Een drietal hoofdpersonages kruiden het verhaal. Naar alle positiviteit zou er eind dit jaar een eerste acte de présence moeten gegeven worden. Een dertigtal platen zouden op digitale wijze verwerkt worden tot een eerste verhaal maar de rest zou dan in 2013 worden gefinaliseerd. In de aanzet zou er een applicatie op ipad zijn en ook plan ik een kleine tentoonstelling met deze platen gevolgd of gecombineerd met mijn schilderijen op doek. Volgend jaar volgt er uiteraard een nieuwe tentoonstelling van mijn artistiek werk. Hoofdzakelijk olieverfschilderijen worden dan gepresenteerd. Heel binnenkort stel ik ook nog tentoon in Brugge voor langere termijn. Nieuws volgt nog op deze site. Nogmaals bedankt voor het enthousiasme en een bijzonder dank aan de vele bezoekers, enkele buitenlandse galerijhouders en dito kunstenaars. Deze nieuwe contacten hebben mij enorm gestimuleerd om verder te doen in deze richting. Naast deze blogsite plan ik ook een eigen website waarbij iedereen nog beter mijn evoluties op de voet kan volgen.
Voormalig striptekenaar Frank (Rouck) Vanden Broucke doet een gewaagde comeback in zijn schilderijen (canvas en paneel) en dit in de stijl van het poëtisch realisme. Op deze site kunt u de voornaamste werken meevolgen en ook terugblikken op zijn stripverhalenreeks 'de lotgenoten' die ooit in 5 delen werd uitgebracht.
