Ik ben al maanden aan het zoeken wie ik nu toch ben. En steeds kom ik nieuwe dingen tegen die ik niet van mijzelf ken. Soms ben ik vol verbazing En soms schrik ik me ook rot. En zit ik weer vol met twijfels nu ik me op een nieuwe toekomst stort. En toch voel ik me elke dag weer groeien Door de kracht die in me zit. En dat geeft toch ook wel aan Dat ik iemand ben met een beetje pit Van sterrenbeeld ben ik een stier Interlijk ben ik sterk valt me nu ten deel Ja van knokken en vechten weet ik dus bijzonder veel Maar nog steeds ben ik aan het denken wie ik nu toch ben??? En of ik mezelf nog een beetje ken Al dat denkwerk maakt me zo aan het twijfelen en maakt me zo verward Stel ik te hoge eisen Of ben ik voor mezelf veel te hard ??? Ondertussen blijf ik maar Knokken en vechten
Kijken doe je met je hart. Luist'ren met je ogen. Spreken lukt met ieder woord zuiver afgewogen. Troosten is iets dat je door eigen leed zult leren en door niet zo groot te zijn kun je groei vermeren.
Het is alles anders dan je vaak denkt te weten, want wat echt van waarde blijkt is zo snel vergeten. Je moet wel iets dieper gaan, tot jezelf inkeren om de grondbegins'len van wijsheden te leren.
Sterkte komt uit zwakheid voort. Tweedracht baart vergeven. 't Sterven van de oude mens laat wat nieuw is leven. 't Is maar hoe je alles ziet: kijken, luist'ren, spreken kan de hemel in je hart ruimschoots openbreken!
't Is niet vervuilend 't is gezond Overal rij ik met mijn fietske rond Door weer en wind gereden Blijf ik fit in lijf en leden
Soms wind tegen Dan is 't alles geven Met de wind in de rug Zo weer heen en zo weer terug
Met een vaste tred In 't juiste verzet Kilometers malen Rondgedraaid die pedalen!
Met regen is het even balen Ik vraag me af of ik 't wel zal halen Met de warmte van de zon is 't fijn Rustig kijken naar 't landschap in volle zonneschijn...
't Fietske brengt me overal Waar ik wezen moet Fietsen, maar Fietsen, doet je goed...
Het ruizen van de zee brengt een stilte met zich mee veel stilte heel intens je voelt je weer een ander mens Wandelend door het mulle zand problemen even aan de kant De wind waait door je haren terwijl je naar de golven staat te staren Tot schuimkoppen spoelen ze aan je voeten het is net of ze je begroeten En zeggen ''luister naar mijn gedruis'' dan voel je je hier even thuis Even bijkomen van het dagelijks leven de zee zal je die rust geven Want er is contact met het wijdse blauw kom het is tijd om te gaan, dag zee tot gauw En als jij de zee dan niet meer hoort ruist deze nog altijd voort
Als je vreugde geeft in je leven, je een hart sneller laat slaan, is dat fijn om te beleven, een lach....is toch zó gauw gegeven.
Maar ook bij verdriet moet je stil blijven staan, wat is er mooier dan troost te kunnen geven. Een beetje vreugde, beetje verdriet, zo is het nu eenmaal in je leven, wie kent dát op onze aardbol niet? Zeker, uur én tijd, geen tierelantijn, belangrijkste is , dat je er dan zal zijn!
Wat is geloof? Voor niet ieder het zelfde. Als ik door de drukke straten rij, gaan mij gedachte naar Mozes: "Hoe zou hij nu nog in deze gejaagde wereld kunnen leven"! Ik denk vaak aan die tijd......
Wat is Liefde? Iemand dure cadeau's geven, duur maar toch zo goedkoop! "Het kan ook anders, aandacht voor elkaar, geven wat die ander nodig heeft".
Wat is Hoop? Om zelf sterk in je schoenen te staan, en niet het leven aan je voor bij te laten gaan. Niet denken het lukt mij niet, en dan schuilen achter verdriet"!
Wat is Geloof, Liefde en Hoop,
Om ook de anderen kant van de medail'le te mogen zien, durven mee maken' durven, anders te zijn, dan je familie, je buren. Niet in een hokje laten stoppen. Wat, is geloof, Hoop, of Liefde........
Iets om bij stil te blijven staan, en niet aan je voor bij laten gaan, niet zeggen:Ïk heb het te druk, het is namelijk je eigen geluk.
Je wereld werd steeds kleiner de deur ging langzaam dicht. Iedere dag toch verder jouw reis naar het eeuwige licht. Zoveel vragen zonder antwoord wat ging er in je om ? Niemand kan het nog vertellen alleen God die weet waarom.
.gif)
