Na het avondeten bij onze nieuwe familie werden we door de mama opgekleed in traditionele kledij om naar de fiesta te gaan. Een hut met heel het dorp dat zich volledig geeft op de livemuziek die gespeeld wordt.
De volgende ochtend werden we oñ 5u gewekt om naar een volgend eiland te reizen,om de pijn te verzachten kregen we pannekoeken als ontbijt, ik denk dat een ontbijt me nog nooit zo goed gesmaakt heeft. Om de families te bedanken kochten we zelfgemaakte spulletjes van hen.
Dan was het de boot op naar Taquile, een wandeling naar de tocht zorgde ervoor dat iedereen nogmaals buiten adem geraakte.maar de uitzichten op de top, waar we ook onze lunch aten, waren wederom prachtig. Op de weg terug stopten we even voor een verfrissende,lees ijskoude, duik in het hoogst bevaarbare meer ter wereld. gelukkig konden we de rest van de boottocht opdrogen in het zonnetje. Met als gevolg dat sommigen vele gelijkenissen met een kreeft vertoonden die avond.
Bijna iedereen was kapot na het avondeten. Uiteindelijk gingen we nog met 4 man uit in een lokale pub. Hier ontmoetten we de voetbalploeg van Lima. Leve de knappe Peruvianen :).
19/9:
Truckdag: Puno-Cusco
We hadden al veel gehoord over de legendarische feestjes in Cuso, dus deden we wat je kan verwachten van een hoop 25-35jarigen: Feesten!
Eline, Mythologie is spijtig genoeg gesloten. Ik heb de eigenaar verschillende keren ontmoet, hij is een goede vriend van onze chauffeur, een complete mafkees, moet een fantastische plaats geweest zijn.
Gelukkig zijn er wel meer van die plaatsen op het plein. Een hele avond gedanst op salsa,cumbia,merengue,.... heerlijk!
20/9
Met Benny naar Juan's (ook de eigenaar van Mythologie) atelier/shop gegaan, na hier een privérondleiding gekregen te hebben, nam Juan ons mee naar verschillende ruines en gaf hij een rondleiding door de stad. 's avonds hadden de meesten nog steeds last van hun katers van de vorige avond, dus ging ik alleen feesten met Ricardo, onze tourleider. In The Lek ontmoette ik Charly, een vriend van Ricardo,een professioneel danser. Ik heb me geamuseerd die avond, uren hebben we gedanst, en wat een verademing, een peruviaan die niets meer probeert dan dansen.
Voor de volgende dag vroeg hij me uit om te gaan lunchen. Normaal gezien zou ik dit niet gedaan hebben zomaar met een vreemde vent afspreken, maar volgens Ricardo kon ik hem volledig vertrouwen.
21/9:
Na een ochtend kuieren door marktjes en musea, zat ik als afgesproken om 13u aan de fontein voor de kathedraal. Na een taxirit naar de buitenwijken, stopten we bij een fentastisch schattig restaurantje,op het terras in het zonnetje zaten we daar dan. Na de lunch zijn we daar in de buurt nog wat gaan wandelen, en voetballen n een parkje,een volledig andere kant van Cusco. Nadat hij me weer thuis had afgezet was het tijd voor een pubquiz waarvoor we ons met een hoop hadden ingeschreven. Als " Benny's bitches" gingen we zwaar af, maar het was wel een bangelijke avond.Direct hierna kropen we in bed want de volgende dag begonnen we aan onze incatrail.
22/9
Omdat ik mijn reis zo laat geboekt had waren er geen permits meer beschikbaar voor de klassieke incatrail. Net als drie andere meisjes van onze groep waren we ingeschreven voor de Larestrek. Om 4u30 werden we verwacht in de lobby van ons hotel. Hier ontmoetten we het oudere koppeldat deze trek ook meedeed,Jhon en Carol. Met een minibusje reden we dan door besneeuwde bergtoppen tot Lares voor een ontbijt. Van hieruit reden we dan naar thermale baden om dan in de bergen te gaan lunchen. Tijdens de trek hadden we een kok mee, en wat voor een! elke maaltijd een vijftal verschillende en stuk voor stuk overheerlijke tapas. Afvallen door de trek zat er niet in :).
Na onze eerste trek kwamen we dan aan op onze kampplaats, onze tenten stonden reeds recht onder een afdak, en het avondeten stond ons op te wachten. Van Luxueus kamperen gesproken! Na het avondeten kropen we dan allemaal doodop onze tent in.
23/9:
5u45: gewekt worden met een beker cocathee aan de tent, tijd voor onze zak te pakken.
We klommen tot 4800m er is hier bijna geen zuurstof meer aanwezig in lucht. Dat betekende een halve minuut klimmen, een halve minuut op adem komen, een heel absurd gevoel! Omdat sommigen te veel last hadden van hun ademhaling moesten ze een deel te paard doen. De trek op zich was niet te zwaar, maar de hoogte, de koude, de regen en oh jawel de sneeuw maakten het een superzware dag.
De uitzichten zorgden er gelukkig voor dat al dat zware werk meer dan de moeite waard was.
Om 3u kwamen we dan uitgeput aan op de volgede kampplaats. Lunch en de tenten stonden klaar.
24/9
Opstaan met een straaaalende zon op de besneeuwde bergtoppen die ns omringden.Om dan voor je tent een beker cocathee en een bakje werm water om je te wassen te vinden. We waanden ons allemaal in het aards paradijs. Na een vijftal uren te wandelen kwamen we aan ons eindpunt. Na de lunch namen we afscheid van onze paardenmannen, onze kok een kookassistent. Van hieruit namen we de trein naar Aguas Calientes, een stadje vlakbij Machu Picchu.
Hier verbleven we in een hotel, nog nooit zo blij geweest om een douche te zien denk ik :)
25/9 MACHU PICCHU
4u45 afspreek aan de busstop om op de eerste bus van 5u30 te geraken. Zo konden we MP bewonderen zonder toeristen, een magisch moment. Na een rondleiding van twee uur namen we dan afscheid van Jhon, Carol en onze gids, Odon. Om 10u begonnen we onze klim van Huaynu Picchu. Eotsklimmen naast een afgrond ...niet echt mijn ding. Maar weeral, wat een uitzicht van de top!
Na nog enkele uren rond te lopen op dit wereldwonder, namen we de bus en de trein terug. Op de trein, waar we allemaal in slaap vielen na deze vermoeiende dagen, werden we gewekt door een verklede man die een heilige dans van een van de dorpjes daar uitvoerde, gevolgd door een modeshow door het personeel van de trein, absurditeit ten top!
Die avond had ik opnieuw afgesproken met Charly.
Spijtig genoeg is deze avond falikant fout afgelopen.
Na één shotje en één glas bier is mijn geheugen vijf uur volledig kwijt.
Terwijl we aan het dansen waren heeft iemand blijkbaar iets in mijn drankje gedaan.
Het volgende dat ik me herinner is dat ik in de auto zat met een wildvreemde vent die aan me zat,Charly die buiten de auto met twee andere aan het vechten was omdat die ook vanalles bij mij geprobeerd hadden.
Op dat moment was ik blootvoets, wat er met mijn schoenen is gebeurd, geen idee. en mijn handtas met visakaart, fototoestel was ook weg.
Met de ring die ik aanhad heb ik dan een flinke mep verkocht aan de man die bij me in de auto zat,blijkbaar een gebroken neus heb ik achteraf gehoord. Uit d auto strompelend kon ik gelukkig de politie bereiken die op het gevecht waren afgekomen, die hebben me dan na ondervraging, veilig thuis afgezet. Een avond om heel snel te vergeten.
26/9
Kotsmisselijk een hele dag op de truck. Die avond deden we normaal een bushcamp, gelukkig kwamen we langs een verlaten kampplaats waar ook enkele kamers beschikbaar waren, zodat we in die -10 graden niet in onze tenten moesten kruipen.
27/9
Op naar Aerequipa. Iedreen stapte af onderweg om naar de Condors in Colca canyon te gaan kijken. Maar na die avond in Cusco had ik daar bitter weinig zin in, dus trok ik samen met Benny al naar Aerequipa. Een goede keuze zo blijkt. Een heerlijke avond jammen met enkele belgen in de bar van de jeugdherberg.
28/9
Samen met Benny gaan ontbijten in de beste sandwichbar ter wereld,en nee hij heeft niet overdreven.Ik denk dat ik daar vanavond en morgen nog eens ga eten :D
Nu juist een siesta gehouden aan het zwmbad(!) en dan de blog nog eens bijgewerkt.
De volgende dagen gaan we naar Nazca, gaan we dunebuggyen en sandboarden, maar dit is allemaal weer weg van de wereld, dus tot over een week ofzo denk ik!
