Anne-Sophie in Toulouse
Mijn naam is Anne-Sophie Declercq, woon in België en studeer Handelswetenschappen.
Van september 2008 tot mei 2009 ga ik op erasmus in Toulouse. Ik zal lessen volgen op de Ecole Superieur de Commerce.
Om de twee à drie weken schrijf ik hier een kort verslagje om jullie op de hoogte te houden over alle stoten die ik uithaal in La Douce France. Veel leesplezier! :)

x Anso

Inhoud blog
  • einde erasmus
  • Einde in zicht...
  • weekje Marokko - dagje Marseille - weekendje Tina
  • Céline, Tim, Gert en Willem op bezoek :)
  • il neige, PANIQUE!! ;)

    Zoeken in blog



    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     

    23-02-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.weekje Marokko - dagje Marseille - weekendje Tina
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     Hoi

     

    De voorbije dagen is het echt heel erg druk geweest. Zoals jullie weten is mijn leuven’s kot van zondag 1 feb tot zondag 8 februari langsgeweest. Dus vanaf daar kan ik beginnen te vertellen. Ik ga hier een kanjer van een bericht zetten want er is gewoon teveel te vertellen, zet u dus op u gemakske in uwe zetel en neemt uwen tijd J

     

    Maandag en dinsdag hebben we stevig moeten werken aan een presentatie die ik en Lina woensdagmorgen in het Frans moesten geven. Die is uiteindelijk echt super goed gegaan en ons punt lag veel hoger als dat van de fransen, toch wel even In Your Face :P Dan zijn ik en Lina snel naar huis gegaan om onze valiezen te pakken, om om 18u de trein richting Marseille te nemen. Daar blijven we dan slapen bij een van mijn mede-ehsallers (hub’ers)-erasmuser-Willem. Donderdag om 12.48 vertrekt onze vlieger richting Marokko :D (vliegen vanuit Marseille was veel goedkoper J ). ’t Was volgens mij mijn eerste vlucht dat ik met Ryan air deed, wat ik toch wel de grappigste maatschappij ooit vind. Bij aankomst het veel te vrolijk muziekje om u te laten weten dat het ‘an other on time flight’ van Ryan air is, gevolgd met een liedje dat dan over Ryan air gaat. Het leek een beetje op het liedje van in het beitjes-park van de Meli in der tijd, geweldig :P .

     

    We komen dus aan in Fez, noord-marokko. We worden opgehaald door Yassine en Tarik. Yassine studeert in Montréal, en die kent Lina. Die zit nu momenteel voor een paar maand thuis in fez, dus ideaal voor ons. Tarik is zijn neef. Marokkanen hebben dus niet alleen in het buitenland overal neven, ook het binnenland zit er vol van. We rijden naar hun thuis waar we worden opgevangen door de ouders van Yassine. We zullen daar ook voor drie nachten blijven. Deze mensen zijn echt zooo ongelofelijk vriendelijk en gastvrij. We sliepen in een kamer met een dubbelbed wat ik dacht dat de logeerkamer was, maar achteraf bleek het de kamer van de moeder en de vader te zijn die zelf ’s nachts in de living sliepen. En er is daar gekookt geweest voor ons, onvoorstelbaar! Tijdens de maaltijden blijven ze u maar eten geven, en het is heel onbeleefd hun eten niet te aanvaarden, met andere woorden, weer 5 kilootjes extra ;) . Niemand heeft daar ook zijn eigen bord. De tafel staat vol met apparte potjes met vanalles en nogwat, en in het midden de grote kom met het hoofdgerecht in. Op vrijdag hebben ze bijvoorbeeld een typisch gerecht: couscous. Ze doen die grote kom dan vol met couscous en daarover een hele hoop groenten en vlees. En iedereen eet uit dezelfde kom, echt nog gezellig. Wat daar dus ook heel onbeleefd is, is met je linkerhand eten, en als linkshandige heb ik het geweten… . Bij deze raad ik alle rechtshandigen eens aan van hun hele soepbord leeg te eten met hun linkse hand, en ge zult zien wat ik bedoel.

    We hebben dan de medina van Fez bezocht, de medina is het centrum van de stad waarin zich de soeks bevindt. De soeks is een soort overdekte markt waar ze allemaal typische Marokkaanse dingen verkopen: typische klederdracht van ginder, speciale lampen, Marokkaans eten, en uiteraard niet te vergeten, de waterpijpen, enzovoort. Echt de moeite.

    In marokko wordt er ook 5 keer per dag gebeden. En de uren zijn op voorhand bepaald. De momenten dat er gebeden moet worden gaat er een soort busje door de stad die heel luid teksten uit de koran leest, en als je dat hoort weet je dat het ‘prayer-time’ is. De eerste is altijd tegen half 6 ’s morgens, en daar ben ik wel vaak wakker van geworden.

     

    En dan zondag nemen we de trein naar marrakech. We betalen toch maar eerste klasse omdat je daar plaatszekerheid hebt. Achteraf gezien echt goed dat we dat gedaan hebben want de trein zat stampvol, en ’t was voor een rit van 8 uur. Het ticket koste uiteindelijk toch maar 25€.

    Bij aankomst hadden we een gids geregeld die ons naar het hotel zou brengen en dan maandag en dinsdag zou rondleiden. Als we aankomen staan er inderdaad twee mannen op ons te wachten, en we herkenden ze door het grote bord dat ze vasthadden waar in drukletters ‘ANNE-SOPHIE’ op stond. Lina is een naam die teveel voorkomt, dus hadden ze maar de mijne genomen :P . ‘k Had er ne foto van willen trekken, ma da was toch iets té toerist geweest haha. Maandag en dinsdag hebben we heel marrakech dan bezocht, wat op 2 dagen eigenlijk ook echt mogelijk is. Veeeel toeristen, maar echt de moeite. Op Djemaa El Fna (het grote plein midden in de medina) zelfs een mini slang rond mijn nek gehad, nuja, die beesten zijn daar zo tam als iets dat het uiteindelijk niet zo spectaculair is ;) Volgens mij geven ze die ’s morgens pillen zodat die een ganse dag rustig zijn. De soeks helemaal doorgewandeld, ook weer echt de moeite. In het midden van de soeks zijn we trouwens op een fotoshoot gebotst, een model voor coca cola… onvoorstelbaar contrast met de wereld die daar aan de gang was. Ze was spierwit, spierwit haar, blote schouders (wat echt al provocerend is daar), rode kleren, allé, gewoon het totaal tegenovergestelde van derest daar. Want iedereen kleed zich donker om niet op de vallen, bedekt zijn lichaam, en staat dus zeker zijn lichaam niet de showen. Blijkbaar hebben ze dat dit jaar met topmodel ook gedaan in Marrakech? Kan mij voorstellen dat nogal veel mensen daarop staan de gapen (wij ook ze ;) ).

     

    Dinsdag namiddag vertrekken we dan richting casablanca waar we hebben afgesproken met Yassine en Tarik. Nu, wij komen daar om 17u aan en bellen hen, maar zij zouden blijkbaar pas om 22u aankomen. We zoeken ons dus een bar waar we onze namiddag kunnen spenderen, zonder succes. We waren nog geen 2 seconden alleen door het stad aan het wandelen en we werden al achtervolgd door een paar Marokkanen die ons in alle mogelijke talen aanspraken en hun eigen heel de tijd zaten voor te stellen. We vluchten dus naar het eerste het beste hotel dat we zagen: IBIS, en durven daar niet meer buiten komen tot Yassine en Tarik ons komen ophalen. Twee meiskes alleen: geen aanrader.

    Woensdag lopen we dan wat rond in casa. Nu niet direct een stad om echt te bezoeken, maar altijd mooi meegenomen. Woensdagavond in 200km/u naar huis met de auto, woensdagavond weer een heuse maaltijd waar weer constant ‘couli couli couli’ wordt gezegd, wat betekend: eet eet eet! En ‘k zeg het, ‘k heb mij daar echt moeten overeten, weer met buikpijn in bed ;), ma ’t is wel heel lekker.

     

    En dan donderdag met het vliegtuig weer naar Marseille. De week Frans praten zit erop, maar we hebben weer veel bijgeleerd J.

    Onze trein Marseille-Toulouse hebben we pas vrijdagavond geboekt  zodat we vrijdag nog even in Marseille kunnen rondlopen. Uiteindelijk gaan we niet naar de stad maar gaan we wandelen in de Calanque, een suuuuper mooi heuvelgebied met onvoorstelbaar mooie uitzichten, binnenkort zet ik de foto’s wel op facebook, een aanrader voor iedereen om daar eens te gaan, het kon echt zelfs tippen aan bepaalde nationale parken die ik al in Amerika heb gezien.

     

    En dan, ja, ’t is nog niet gedaan ze J Vrijdagavond om 22.45u kom ik terug aan op mijn thuisgrond, en om 23.45 keer ik terug naar het station om ons Tinatje op te pikken J. Tina zit bij mij op ehsal en is drie weken geleden aangekomen in Montpellier om haar tweede semester daar te doen. Dus in het weekend hebben we weer veel van Toulouse gezien en ons super goed geamuseerd. ’t Was echt een goe weekend! Merci Tina J

     

    Nu is het maandag 23-02 en na precies weken aan 180 in ’t uur te leven kan ik weer even op rust komen. Alleja, deze week zal er wel veel voor school moeten gewerkt worden natuurlijk.

     

    Voilà, ge zijt er geraakt! Checkt binnenkort mijn foto’s maar eens op facebook. Al zeg ik het zelf, ze zijn de moeite J

    groetjes

    x Anne-Sophie

     

     

    23-02-2009, 00:00 geschreven door anne-sophie  


    Foto

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per week
  • 30/03-05/04 2009
  • 09/03-15/03 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 02/02-08/02 2009
  • 05/01-11/01 2009
  • 29/12-04/01 2009
  • 01/12-07/12 2008
  • 10/11-16/11 2008
  • 20/10-26/10 2008
  • 29/09-05/10 2008
  • 15/09-21/09 2008
  • 08/09-14/09 2008
  • 01/09-07/09 2008

    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs