Mijn naam is Anne-Sophie Declercq, woon in België en studeer Handelswetenschappen. Van september 2008 tot mei 2009 ga ik op erasmus in Toulouse. Ik zal lessen volgen op de Ecole Superieur de Commerce. Om de twee à drie weken schrijf ik hier een kort verslagje om jullie op de hoogte te houden over alle stoten die ik uithaal in La Douce France. Veel leesplezier! :)
mijn derde bericht op mijn blog. Ik ben hier nu exact 2 weken en 3 dagen en 't is te hopen dat niet alles zo voorbij vliegt zoals nu want anders gaan we veeel te snel aan het einde van het jaar zijn... Het weer is de laatste dagen wel wat aan het minderen, de zomer begint hier stillekes aan ook afgelopen te zijn. Voor derest, wat heb ik nog gedaan... Vorig weekend zijn we niet in Toulouse gebleven maar zijn we zaterdagmorgen naar Montpellier vertrokken, daar was wel heel wat wind dus een strandweekend zat er niet echt in. Dan zijn we uiteindelijk zondag vroeger vertrokken om Carcasonne te bezoeken. In carcasonne ligt 'la cité', een middeleeuwse stad die bijna volledig bewaard gebleven is, heel mooi. Verder heb ik naast mijn commerce international een nieuw vak waar ik rillingen van op mijn rug krijg: spaans. Dat vak heb ik twee jaar gehad en stelt mij net in staat het te verstaan en grammatica oefeningen op te lossen. Aangezien wij hier zo dicht bij Spanje zitten spreken ze dat hier zoals wij engels spreken. Je moet is proberen 2u aan een stuk te denken: 'please, stel geen vraag aan mij', byzonder vermoeiend! Wat mij hier trouwens opvalt in Toulouse is dat juwelen voor jongens heel erg in is, allemaal dragen ze ringen, armbanden, halskettingen en vooral oorbellen, niet echt belgisch dus. En als er hier gestaakt wordt is dat direct voor 2/3 dagen, in België doen ze dat niet meer omdat wij dan blijkbaar zodanig agressief worden dat ze niet zo lang dúrven staken. Hier dus wel, en als je met de bus naar school moet is dat nogal vervelend. Als laatste geef ik jullie nog mijn franse tel nr mee: +33 (0)6 70 16 36 71, als je mij dus ooit wilt bellen, doe het dan op deze nummer
Laat mij weten hoe jullie het nog in België stellen, het land bekend voor zijn chocolade, festivals en politieke problemen. (Wist je dat Häagen-Dazs een smaak heeft die 'Belgian chocolate' heet?? Onvoorstelbaar lekker! )
hey beste bloglezers :) Mijn tweede berichtje, ik ga weer proberen de voorbije dagen samen te vatten... .
Vrijdag heb ik dus mijn eerste les gehad en wonder boven wonder, ik verstond bijna alles Ach ja, niet te snel victorie gekraaid want vandaag hebben we commerce international gehad en als ik een tiende van de les begrepen heb is het veel Maar de franse studenten zeiden zelf dat ze het een heel moeilijke les vonden dus het ligt niet helemaal aan mijn krakkemikkig frans. De lessen duren hier 4u aan een stuk met 15 minuutjes pauze, echt wel zwaar, zeker in het frans. Nu de eerste les waren wij al een half uur te laat. Bram en ik ('les belges') slagen er op een of andere manier in overal en altijd te laat te komen, we vertrekken meer dan op tijd, maar lopen altijd verloren. We maken dus de ene goeie 'first impression' na de andere... . De franse studenten zijn hier trouwens super vriendelijk, we hebben ze vrijdag leren kennen en we hebben er vrijdagavond al mee afgesproken en ook zaterdag hebben we samen opgetrokken, dus neewel, ik blijf niet aan de erasmussers plakken ;-) Het franse leventje is definitief van start gegaan. De paperassen zijn eindelijk allemaal geregeld, dus Eindelijk wat tijd voor onszelf. En mijn goede vriend Kim (kotgenoot in Leuven + ehsalgenoot) is vanavond ook aangekomen, iedereen slaagt! olé . Op deze site foto's posten gaat heel moeilijk dus ik zal ze wsl gewoon op facebook ofzo zetten, en speciaal voor natalie: niet enkel party pics ;-) Mensen die vraagjes of commentaar hebben ofzo, ergens onder mijn bericht staat 'reageer': doen dus!
geniet allemaal nog heel hard van jullie vakantie, morgen om 9u zit anso weer op de schoolbanken
Dag iedereen en welkom op mijn blog :) let niet op de entourage rond mijn berichten, het is gewoon de eerste de beste site die ik vond via google om een blog aan te maken :) Ik ga proberen van mijn eerste dagen dus in een bericht samen te vatten, dit is vrijwel onmogelijk aangezien er op zo korte tijd al zoveel is gebeurd, maar ik doe een poging. Degenen die van plan zijn om te lezen tot op het einde: succes. Degenen die er geraken: proficiat!
Na dus maandagmorgen het nieuws gehoord te hebben dat ik geslaagd was zijn we direct beginnen te pakken om dinsdag in één trek naar toulouse te rijden. Dinsdagavond kon ik nog niet op mijn kamer dus zijn we op hotel geweest. Woensdag zijn we dan de sleutel gaan halen van mijn kamer in mijn residentie (waarvan de inkom trouwens lijkt op de inkom van een ziekenhuis, zij die dus van plan zijn ooit mij te bezoeken, don't worry, ik heb jullie wel degelijk naar mijn kot gestuurd en niet naar een ziekenhuis). De kamer is vrij groot met een apparte badkamer, was ik niet gewoon van mijn kot in Leuven, maar dat went dus byzonder snel, en zo'n luxe dat dat is! Goed, na al mijn spullen te droppen in mijn kamer vertrekken de mama en de papa naar huis en doe ik de 'guide tour' in Toulouse mee (waarvan ik dacht dat ze ons alle handige plaatsjes in Toulouse gingen tonen maar het bleek een kerken-tocht te zijn :s). Eerste confrontatie met mijn collega-erasmussers. Allemaal onvoorstelbaar vriendelijk, de meesten kenden elkaar al wel van de 'information days' die maandag waren begonnen, en die ik dus had gemist wegens herexamens... woeps. Soit, we zijn daarna iets gaan drinken, dus ik ken nu een paar Ieren, Canadezen, Mexicanen, Duitsers, een Hollander, Finnen... Soms vraag ik me af waar die fransmannen uithangen. 's Avond zijn we naar een bar geweest en de 'getting to know each other' gesprekken haalden de bovenhand. In het naar huis gaan wisten we niet dat we nog een half uur wandelen voor de boeg hadden... Lang leve klein Leuven... Vandaag was dan de dag van de rompslomp, franse rekening openen, langs de school paseren, kotcontract in orde brengen. Dingen waar je de hele dag voor in de weer bent. 's Avonds heb ik een canadese pasta gegeten, gemaakt met munt... gek... maar lekker. Het meisje dat dat trouwens heeft klaargemaakt heeft juist drie maand in jordanië gezeten, daarvoor drie maand in marokko, en is na haar zeven maand toulouse nog vanalles van plan. Haar moeder belt haar constant met de vraag waar ze is en wanneer ze naar huis komt. Zij loopt op de wereld rond alsof ik de straten van Leuven op mijn gemakske afleg, en ze is amper 1 jaar ouder als ik. Ze heeft tot haar 18e in Colombia gewoond en is dan verhuist naar Montréal. Onvoorstelbaar hoeveel ze weet, echt super interessant. Morgen is mijn eerste dag school, dus al degenen die net jaloers begonnen te worden zijn nu wsl hard aan het lachen... en terecht. Dit weekend is er een festival hier en volgend weekend zijn er montpellier plannen.
Zo, in grote lijnen heb ik mijn eerste dagen hier uitgelegd. Ik beloof trouwens dat mijn volgende berichten minder lang zullen zijn. Aja, Toulouse is trouwens een praaachtige stad. Ze wordt de 'roze stad' genoemd vanwege de vele gebouwen in baksteen (en ander verhaal zegt wegens de vele homo's, vanals ik het correcte verhaal weet post ik het hier wel). Het is een grote stad maar zo voelt het niet, alle straatjes zijn klein en super gezellig, overal terrasjes, leuke pleintjes en parkjes, en zó warm, truien compleet overbodig!
tot hoors, tot mails, bonsoir, bonne nuit, vanaf morgen is alles definitief in't frans te doen, want mijn lessen zijn in 't frans, voor zij die het niet wisten.
Hey iedereen,
)
Maar de franse studenten zeiden zelf dat ze het een heel moeilijke les vonden dus het ligt niet helemaal aan mijn krakkemikkig frans. De lessen duren hier 4u aan een stuk met 15 minuutjes pauze, echt wel zwaar, zeker in het frans. Nu de eerste les waren wij al een half uur te laat. Bram en ik ('les belges') slagen er op een of andere manier in overal en altijd te laat te komen, we vertrekken meer dan op tijd, maar lopen altijd verloren. We maken dus de ene goeie 'first impression' na de andere... . De franse studenten zijn hier trouwens super vriendelijk, we hebben ze vrijdag leren kennen en we hebben er vrijdagavond al mee afgesproken en ook zaterdag hebben we samen opgetrokken, dus neewel, ik blijf niet aan de erasmussers plakken ;-) Het franse leventje is definitief van start gegaan.
Dag iedereen en welkom op mijn blog :) let niet op de entourage rond mijn berichten, het is gewoon de eerste de beste site die ik vond via google om een blog aan te maken :)
