Soweto, the most friendly city in whole SA...

Donderdag 10 juni ben ik vroeg opgestaan, want ik moest de bus nemen naar Johannesburg. Ik heb bijna de hele tijd in de file gestaan, maar ik kwam toch nog op tijd aan in het busstation. Daar kwam de chauffeur van de Soweto Backpackers me ophalen. Rond de middag kwam ik aan in de backpackers. De tenten stonden nog niet recht, dus ik heb me dan maar binnen geamuseerd. Na een lekkere douche en wat babbelen met andere gasten in de backpackers, ben ik rond 15u vertrokken naar het Orlando Stadium. Ik ben alleen naar het stadium gewandeld, wat ongeveer 20 min was. De mensen in Soweto zijn super vriendelijk. Ik heb nog nooit zoveel vriendelijke mensen gezien hier in ZA. Het is gewoon ‘amazing’.
Toen ik bij het stadium aankwam, was er al superveel volk. En de bussen met mensen bleven maar komen. Ik was het stadium al binnengegaan, en daar heb ik gewacht op Vutlhari en haar vriend. Vutlhari is een collega van in Bloemfontein, een gekke meid, maar super leuk!
Het concert was echt super! Ineens verscheen Desmond Tutu op het podium, maar de artiesten waren ook super! Er heerste een heel leuke sfeer, en er was veel volk. Shakira vond ik misschien nog het minste van al, omdat zij voornamelijk show kan verkopen. Maar toch was het een spetterend feest, de hele avond lang (en dat voor € 45).
Na het concert was het zo druk dat we zelfs het stadium niet uitgeraakte. We hebben zeker een half uur aangeschoven, en toen ik er eindelijk buiten was, was het een massastoom van mensen die de shuttle bussen wilde nemen naar het centrum van Jo’burg. Natuurlijk waren er zoveel mensen, dat de bussen zelfs niet konden doorrijden.
Ikzelf ben naar de achterkant van het stadium gewandeld, waar de chauffeur van de backpackers me kwam ophalen. Die heeft me dan terug in de backpackers afgezet. In de backpackers aangekomen, heb ik eerst alles in mijn tent gezet, en dan ben ik nog eventjes bij de security mannen blijven zitten (bij het vuur, want het was superkoud).

De volgende morgen was ik al vrij vroeg wakker (van de koud). In de voormiddag heb ik voornamelijk aan mijn thesis proberen te werken (veel info verzamelen dus). In de namiddag was er de openingswedstrijd (ZA-Mexico). Ik heb deze wedstrijd gekeken op het grote scherm bij de backpackers. De backpackers had een eigen fanpark gemaakt, waar vele buren ook naartoe kwamen om voetbal te kijken. Het was een groot feest! Zeker toen Bafana Bafana de eerste goal maakte in de World Cup. In de 2^e helft van de wedstrijd viel ineens de stroom uit. Dus werden de iPhones en de radio boven gehaald, om de match toch maar te blijven volgen. Ik ben dan maar bij het vuur gaan zitten, en ik hoorde de uitslag daarna wel.
Diner had ik ook in de backpackers. Want het dichtstbijzijnde restaurant was vrij ver weg. Maar het was altijd heel gezellig. Zeker omdat de backpackers nu vol zat met internationale mensen, en heel veel voetbalfans.

De volgende dag (zaterdag 12 juni) ben ik om 10u begonnen aan de fietstoer die de backpackers ook organiseert. Voordat we vertrokken moesten we eventjes wachten op de cameraploeg. Het was een cameraploeg van ‘SA Tourism’. Zij gaan een promotiefilmpje maken voor Zuid-Afrika (20 things to do in 10 days) , en ze gaan het lanceren na de FIFA Wereldbeker. Het promotiefilmpje wordt op hun website gezet, maar wordt ook uitgezonden op BBC, CNN, … en nog meerdere grotere kanalen over de hele wereld.
De fietstocht was geweldig en het was een interessante en andere manier van het bezoeken van een township. We zijn eerst naar de armste buurten van Soweto gegaan. Daar waren vele hostels van vroeger (waar de mannen die in de mijnen werkte woonden). Nu wonen heel veel arme mensen in deze kleine hostels, soms met hele families. Iedereen leeft er op straat, de wegen zijn niet verhard, … maar toch is iedereen heel vriendelijk. We zijn een plaatselijke bar binnengegaan, waar we het zelfgebrouwde bier hebben geproefd. Daarna zijn we verder door de straten (soms modderwegen) gefietst, en hebben we ook nog koeienhoofd gegeten. Daarna zijn we verder door Soweto gereden, kwamen we vele vriendelijke (maar ook drinkende) mensen (voornamelijk mannen) tegen. Iedereen begroet je daar in Soweto, het is gewoon geweldig. En dat had ik zeker niet gedacht dat iedereen zo vriendelijk is tegen blanke mensen (mss omdat ze weten dat we van ‘overseas’ zijn). Onze tocht ging verder naar de Hector Pieterson-memorial, naar het Nelson Mandela huis, het huis van Desmond Tutu, en dan een heuven, ‘Koppies’ genaamd. Daar had je een heerlijk zicht op een groot deel van Soweto. De fietstoer eindigde in de late namiddag, en toen ik terug in de backpackers kwam, zaten er weer veel mensen aan de TV om voetbal te kijken. Ik ben dan bij hun gaan zitten, want de sfeer is toch wel geweldig.
Die avond heb ik met een ‘rapper’ aan het babbelen geweest. Hij had zelfs zijn eigen productiehuis. Hij had zelfs al samengewerkt met artiesten die SA awards hebben gewonnen. Hij was nu ook van plan om een eigen groepje op te starten.
Ook heb ik die avond met een ex-crimineel gebabbeld. Hij begon me te vertellen over zijn verleden (dat hij vroeger auto’s stal in Soweto, dat hij vroeger er in het rond schoot, …), maar dit is veranderd nadat hij 8jaar in de gevangenis had gezeten. Hij zei me dat het zijn denken helemaal heeft veranderd, en nu is hij voetbal trainer van kinderen die in de buurt van de backpackers wonen. Hij kent nog wel altijd de echte criminelen van Soweto, maar hij wil niet meer één van hun zijn. Hij ziet zijn verleden als gedaan, en hij heeft een nieuwe start genomen in zijn leven. 

Zondag 13 juni was een zeer leuke dag. ’s Morgens vroeg kwam de mama van Laura (Zandile) me ophalen. Laura was er natuurlijk ook bij! Het was geweldig om haar nog eens te zien, maar het leek wel of ik haar de dag daarvoor ook had gezien. We zijn dan naar de Grace Bible Church gereden, waar we 2u kerkdienst hebben gevolgd. We waren 2 van de weinige blanken in de kerk, maar dat kon ons niet veel schelen. We zongen en dansten mee met de mensen (en in deze kerk blaast men zelfs op hun vuvuzela’s). Vele mensen dragen hun gele T-shirt van Bafana Bafana, vele ZA-vlaggen, … . Na 2 uur dansen en zingen (en soms ook wat luisteren)zijn we met de auto vertrokken richting Klipsdorp in Soweto. Daar heeft de moeder van Laura me nog een memorial laten zien. Dan zijn we verder gereden naar de andere kant van Soweto, waar we een zieke vriendin van de gastmoeder van Laura zijn gaan bezoeken. Ik verschiet er nog altijd van hoe veilig en hoe proper Soweto eigenlijk is. De infrastructuur en de wegen zijn er zelfs soms beter dan in het centrum van Johannesburg. Na het bezoek zijn we gaan lunchen in één van de malls van Soweto. Nadien zijn we met de auto naar een fanpark gereden (Thokoza Park), en daar hebben we nog een namiddag gezeten. We hebben de match van 16u gekeken. Het fanpark was super! Je verwacht helemaal niet zo een mooi park in Soweto, maar nu weet ik dat ze in Soweto niets tekort komen. Rond 19u hebben ze me terug afgezet in de backpackers, en dan heb ik nog een hele avond met de lokale bevolking aan het babbelen geweest (met een gast die vroeger in de straten woonde, die niet meer wist wat hij moest doen. Hij is toen Afrikaanse spulletjes gaan verkopen op de straten, en hij heeft samen met Lebo de backpackers in Soweto opgestart).

De volgende morgen was het al maandag. Die dag ben ik ’s morgens naar de Maponya Mall vertrokken. Ik was aan het wandelen (alleen!) door Soweto, via het huis van Mandela, op de highway, naar de mall. Toen ik op de grote baan aan het wandelen was, kwam er een politieauto aan. Zij vroegen me waar ik naartoe wandelde, en toen zeiden ze dat ik moest instappen. Zij hebben me naar de mall gebracht, want hun was opgelegd dat ze moesten zorgen dat de toeristen niets overkwam (maar dit ook alleen maar voor de Wereldbeker).
De Mall was zeker 3 keer zo groot als de grootste mall in Bloemfontein. De mall was supermodern, en bijna alle winkels die je maar kon inbeelden waren daar aanwezig.
Toen ik de mall uitstapte en zocht voor de juiste uitgang om terug te gaan naar de backpackers, was er een andere politiewagen. Zij vroegen me of ik een auto had om naar de backpackers te gaan, maar ik vertelde hun dat ik ging wandelen. Natuurlijk ‘mocht’ dat niet van hun, en dan heb ik weer gratis vervoer gekregen (tot aan het huis van Mandela). In die buurt heb ik eerst nog wat souvenirtjes gekocht, en dan ben ik uiteindelijk naar de backpackers gewandeld. In de late namiddag kwam ik daar aan, en er was weer voetbal bezig. De meeste mensen kende ik ondertussen al, dus ik heb me nog goed geamuseerd, mijn laatste avond in Soweto. Ik heb nog wat Zulu woorden bijgeleerd, ik heb wat aan het dansen geweest (rond het vuur weliswaar), … .

Dinsdag om 10u moest ik dan vertrekken richting luchthaven. Ik ga Soweto heel erg hard missen. Ik heb in heel ZA nog geen mensen geweten die zo vriendelijk waren als in Soweto. Ik had nog nooit in ZA geslapen in een open veld (dus niet achter een muur of tralies ofzo). Ik sliep gewoon in een tent, in een open veld, vlakbij de spoorlijn. Daar voelde ik me eindelijk een beetje vrij!

Op de luchthaven aangekomen, ging alles normaal. In Jo’burg heb ik zelfs niet moeten wachten, ik kon het vliegtuig gewoon instappen. In Abu Dhabi heb ik nog even op mijn computer gezeten (internet is gratis in de luchthaven van Abu Dhabi).

Woensdag 18 juni kwam ik ’s morgens in Brussel aan. Ons vake was daar… met een verrassing…. Berdine J Dat was een grote verrassing, dat had ik natuurlijk helemaal niet verwacht.

Zo, mijn trip naar ZA zit er weeral op. Vrijdag moest ik nog naar school, en nu moet ik beginnen werken aan mijn thesis…
Ik ga ZA wel heel erg missen. Ik heb superleuke mensen leren kennen (van overal in ZA). Ik heb heel veel bijgeleerd, ik heb heel veel gezien.
Ik heb gelukkig niets meegemaakt in ZA, maar op mijn werk zeiden ze ook al: “Annelies, je hebt gewoon een goede engelbewaarder”. Wie nog nooit in ZA is geweest, zeker een aanrader (en laat je niet afschrikken door alle ‘slechte’ verhalen. (Als er iets met je gebeurt, dan ben je gewoon op de verkeerde moment op de verkeerde plaats en dan heb je gewoon pech.)

Groetjes

Annelies

20-06-2010 om 11:56 geschreven door Jabula  

De laatste dagen in ZA

De laatste dag (5 juni) in Bloemfontein was nog een drukke dag. In de voormiddag ben ik met de collega’s van Kimberly gaan karten. De karretjes zijn echt wel oud, en zijn alleen maar van ijzer. Maar het was wel heel tof, en mijn groepje was het snelste.
Na het karten heb ik mijn valies weer gemaakt. Nu heb ik ook vele dingen achtergelaten al in Bloemfontein, want alles zou ik niet meekrijgen. Na het maken van mijn valies, ben ik Libe (de vrouw van Tanzania) nog gaan bezoeken. Daarna ben ik me  snel gaan douchen, en dan heb ik Nicolette gebeld, die me is komen ophalen, en dan heb ik bij haar thuis nog een heerlijke braai gehad. Ik heb de typische melktaart gegeten, en nog wat Afrikaans proberen te babbelen met haar. De avond was echt geslaagd, en ik ga haar echt missen.

Zondag zijn we ’s morgens heel vroeg vertrokken met al mijn spullen naar het busstation. Onze bus had weeral vertraging, en om 7u konden we eindelijk vertrekken. We kwamen pas aan in Pretoria rond 14u, en dan moesten we nog met de taxi naar de backpackers. De backpackers was heel nice, en het lag in een heel leuke en veilige plaats. In de backpackers zaten vele Argentijnen en Mexicanen. Voornamelijk ook mannen, want de meeste zijn hier voor de Wereldbeker. Ik heb dus weer veel Spaans aan het babbelen geweest. Het oefenstadium van Argentinië lag nog geen blok verwijderd van de backpackers. We hebben onze avond dus gewoon doorgebracht in de backpackers en ik heb leuke gesprekken gehad met Mexicanen die in Mexico-City wonen.
De volgende dag hebben we voor de eerste keer in 3 weken nog eens uitgeslapen (tot 8u30). Dan zijn we eerst naar het Voortrekkermonument in Pretoria geweest, en in de namiddag zijn we naar Lesedi Cultural Village gegaan. Dit is echt niets voor mij. Het is te gemaakt voor mij. Het diner na de dansshow was wel geweldig. Er was struisvogel, krokodil, … en nog een heel dessertenbuffet ook. Geweldig gewoonweg.
Dinsdag 8 juni zijn we naar de ‘Cradle of Humankind’ gegaan. Eerst naar de grotten van Sterkfontein, waar ze een heel skelet hebben gevonden van onze voorouders, maar ze zijn het nog steeds aan het onderzoeken. Dan zijn we ook nog naar Mafopeng geweest, wat meer een wetenschapmuseum is.
Nadien zijn we ook nog naar de Union Buildings (het parlement) van Pretoria gegaan. Daar konden we natuurlijk niet binnen, maar van buitenaf is het ook de moeite waard om te zien. Daarna zijn we heel de ‘church street’ gewandeld, en dan zijn we nog eventjes naar de Hatfield Plaza mall gegaan en daarna terug naar de backpackers.
De volgende dag moesten we vroeg opstaan, want om 8u kwamen ze ons ophalen voor een tour naar Pilanesberg Game Reserve. Onze gids is gewoon geweldig (hij is ook een gids bij GAP Adventures). We hebben vrij veel beesten gezien. Het was echt een superleuke dag. Ook waren ze delen van het park aan het verbranden, waarom weet ik niet.

10 juni heb ik ’s morgens de bus genomen naar Johannesburg. Daar kwam iemand me ophalen en die bracht me naar de backpackers in Soweto (Lebo’s Soweto Backpackers).  Daar heb ik even gezeten, en rond 15u ben ik naar het Orlando Stadium gewandeld (jaja, dit deel van Soweto is echt wel veilig). Het was een 20min. wandelen. De mensen zijn supervriendelijk als je hier door de township wandelt, en ze groeten je ook allemaal. Om 16u kwam ook Vutlhari aan in het stadium, en na een tijdje vonden we elkaar. Het concert begon pas echt rond 19u, maar daarvoor was er ook al genoeg sfeer. Het was echt super. Er was veel Afrikaanse muziek, en het was echt pakkende muziek soms. Dan besef je pas dat je in het echte Afrika bent. Afrika is een geweldig continent! Het is gewoon fantastisch om hier te zijn en het is zo kleurrijk. De mensheid is hier ontstaan, en daar is Afrika nog altijd heel fier op. De optredens waren allemaal geweldig. Het is echt geweldig om tussen zoveel mensen te zijn.
Na het concert was het superdruk. De bussen konden niet door, en de mensen liepen als een zotte bende rond. Ik ben naar de achterkant van het stadium gewandeld, en daar was mijn chauffeur om mij op te pikken. Dan is hij met mij naar de backpackers gereden.

Zo, dit is het voor nu. Vandaag is de Big Day, de kick-off game. Ik ga nu naar het fanpark hier aan de backpackers, en dan zal ik de eerste wedstrijd (ZA-Mexico) hier kijken.

Groetjes

Jabulile

11-06-2010 om 13:18 geschreven door Jabula  

Na Durban – nog maar 3 weken werken….

Na het lange weekendje Durban viel het toch wel weer tegen om te moeten gaan werken. Maar al bij al viel alles nog heel goed mee.
Ik ben vanaf deze week (17 mei) bij een internationale consultant, Nicolette, gaan zitten. Zij is 24 jaar, en werkt al 3 jaar bij Astra Travel. Zij is echt heel leuk om mee te werken. Ze heeft me al heel veel geleerd over de internationale kant van het bedrijf (vluchten naar Europa, Azië, …, accommodatie in niet-Zuid-Afrika landen, visums (wat is me dat allemaal, bah), … .

Woensdag 19 mei dacht ik dat het weer een gewone werkdag was. Ik kwam op het kantoor aan, en ineens vroegen ze me of ik zin had in een massage. Natuurlijk! De dochter van de kantoormanager moest nog iemand hebben die haar ‘assistente’ kon zijn voor haar examen. Zij studeert voor kinesist. Dus dat was geweldig. Ze hebben me om 10u naar de universiteit gebracht, en daar lag ik dan (met nog 8 andere mensen). Het was echt heerlijk om een massage te krijgen, en zo’n aanbieding krijg je natuurlijk niet elke dag.

De rest van de week verliep gewoontjes. Elke dag ben ik bijna gaan fitnessen. Zaterdag 22 mei (de tijd vliegt echt wel veel te snel voorbij), zijnik en Kimberly gaan brunchen (voor €2). Daarna zijn we naar de Mimosa Mall gegaan (een andere mall niet heel ver van waar we zitten). Ik had nog een cadeaubon gekregen (toen ik in de universiteit de studenten moest gaan evalueren) van € 50 voor in die mall te winkelen. Ik heb 4 boeken gekocht die me wel van pas kunnen komen voor mijn thesis. Wat een cadeaubon toch niet allemaal kan doen. Daarna zijn we van de zon gaan genieten, op het eilandje in de Waterfront Mall. ’s Avonds zijn we nog eens gaan eten in het Avanti Restaurant. Zondag was een gewone, zonnige dag. We zijn eerst inkopen gaan doen voor de week, en dan zijn we weer op het eiland gaan zitten in de Waterfront Mall. Daar hebben we heerlijk in de zon gezeten, en rond 4 uur begon het kouder te worden. Dan zijn we maar naar de fitness gegaan.

De volgende week is ook weer gewoon verlopen. Ik ben elke dag naar de fitness gegaan. Woensdag zijn we nog eens een dessert gaan eten in de Primi Piatti (applecrumble met ijs…. mmm).
Donderdag zijn we eerst gaan fitnessen, dan zijn we nog eens een visschotel gaan eten in de Ocean’s Basket, en daarna zijn we naar de avant-premiere van Sex and the City 2 gaan kijken. Het is een zalige film, maar soms gaat het er toch een beetje over…
Vrijdag was ook weer een gewone dag. Al moest er op kantoor al een beetje gepakt worden. Als ik het nog niet verteld had… Astra Travel gaat verhuizen. Van 1 groot kantoor naar 3 kantoren. 2 kantoren in 2 verschillende shopping centra en 1 huis. Dus het was inpakken geblazen op vrijdag.

Zaterdag 29 mei was een heerlijke dag. Om 8u30 had ik een afspraak met de kapper. Toen ik thuiskwam, vroeg Kimberly of ik meeging naar een soort braderij van de kerk van een collega van haar. Ze zijn ons komen ophalen, en dan hebben we eventjes op die braderij rondgehangen. Er was voornamelijk veel eten. De winst gaat dan naar de kerk.
Daarna ben ik 1 uurtje thuis geweest (wassen, lezen) en om 13u had ik afgesproken met Vutlhari, een collega van mij (een gekke, leuke meid). Met haar en een vriendin van haar heb ik een lokaal busje genomen naar ‘downtown’. Daar hebben we rondgewandeld (ik was er niet meer geweest sinds mijn eerste ervaring met Bloemfontein). Ik ben ook terug langs het hotel gewandeld waar ik heb verbleven. We zijn steeds dieper en dieper in downtown geweest, en het was heel interessant. Ik was de enige blanke die daar rondliep, maar dat kon me niet veel schelen. Dan zijn we naar de taxi-stop gewandeld, waar een een ‘4+1’ genomen hebben (4 passagiers + 1 driver). Dan zijn we naar de township gereden. We zijn uitgestapt bij een plaatselijke slagerij. Daar kan je vlees kopen, en dan braaien ze het vlees voor jou. De slagerij had stoelen en tafels daar staan. We waren aan het wachten op ons vlees, en ondertussen waren ze leuke muziek aan het draaien. Vele mannen staan daar te drinken bij hun auto’s. Toen ons vlees klaar was, hebben we nog pap gaan halen (gemaakt van maismeel), en dan hebben we met zijn 3 uit een gezamenlijk bord gegeten met onze handen. Lekker Afrikaans.
Rond 16u kwam de vriend van Vutlhari ons halen, en dan zijn we naar het casino van Bloem gereden om de finale van de rugby te kijken. Ik was nog niet in het casino geweest, en het was er echt mooi en chique. Rond 19u was de rugby match gedaan, en dan hebben ze me terug naar huis gebracht.
Nog geen half uur later stond Nicolette (een andere collega waar ik heel goed mee kan opschieten. Ze is zelf nog net geen 25), is me dan komen ophalen, en dan ben ik naar haar thuis geweest. Bij haar thuis hebben we gebraaid. Het was echt heerlijk. Ze heeft me nog vele dingen geleerd over Zuid-Afrika en over de Afrikaanse cultuur. Dan heb ik ook nog typische alcohol van hier geproefd. Ik was terug thuis rond 3u ’s morgens.

De laatste zondag in Bloem ben ik nog eens mee naar de kerk geweest. Toen we terugwaren, moesten we beginnen inpakken. We moesten verhuizen uit ons appartement, naar een huis, waar ook Nederlanders wonen. Ons (oud) appartement hadden ze nodig om aan toeristen door te verhuren ofzo.
Ik heb proberen in te pakken, maar ik vrees dat ik veel te veel heb. Ik ga vele dingen hier laten, en ik hoop dat ze op de goede plaats terecht komen, of dat het op zijn minst nog gebruikt wordt.
Na onze verhuis zijn we nog gaan fitnessen en toen ben ik wel vroeg gaan slapen, want ik had een heerlijk druk weekend achter de rug.

De week van 31 mei heb ik me een beetje verloren gevoeld op het werk. Het hele kantoor is verhuisd in 1 week tijd. Het was soms echt chaos, maar uiteindelijk heb ik me mijn laatste week op het werk nog heel goed geamuseerd. Woensdag ben ik nog cocktails gaan drinken met een paar collega’s, donderdag zijn we nog gaan eten in de Primi Piatti. Vrijdag ben ik naar de bibliotheek van de UFS (University of the Free State) gewandeld, en daar heb ik nog wat informatie gaan halen voor mijn thesis. Ze hebben zelfs speciaal voor mij artikels in het archief van de bib gaan zoeken. Ik heb me aan een tafel gezet in de bib, en ik heb er zeker 3 uur gezeten om notities te nemen, en titels van artikels en boeken neer te schrijven (ik kon niet op een computer, want ik het geen studenten log-in in de UFS). Daarna ben ik naar de Mimosa Mall gewandeld waar ik al een paar mensen van het kantoor ben gaan uitwuiven. Dan hebben ze me naar het huis gebracht waar bijna iedereen was. Daar heb ik ook afscheid genomen van iedereen. Ze hadden voor mij nog een taart gekocht, en dan heeft iedereen een stukje taart gegeten. Ze hebben me ook nog een rugzak van Astra Travel gegeven met daarin: een ZA vlag, een kaartje en Zakumi (de mascotte van de wereldbeker, die ik zelf ook wilde kopen). Rond 15u30 hebben ze met mij nog eventjes gestopt aan het oude kantoor, waar ik van de mensen die daar nog zaten nog afscheid kon nemen. Dan hebben ze me thuis afgezet want om 16u gingen ze foto’s trekken van de Internationale studenten in hun gele, groene, … kleuren (de kleuren van Bafana Bafana).
Daarna ben ik nog gaan fitnessen, en ik heb nog vrij lang staan babbelen met Lester. Lester werkt in de fitness, maar is een beetje gek ;).
Die avond heb ik nog soep gemaakt voor mezelf (de rest was gaan eten in de fast food). En dan was er een feestje bij ons thuis van een Duits meisje dat maandag terug naar huis vertrekt.

Zo, dit is het voor nu. De volgende keer zal ik waarschijnlijk in Pretoria of in JNB zijn.

Groetjes

Jabulile

04-06-2010 om 20:31 geschreven door Jabula