Tumela = hello in Sotho (spreek uit ‘soetoe’)

De week van 12 april is er niet veel speciaals gebeurd. Ik probeer zeker 3 à 4 keer per week zeker te gaan fitnessen. We gaan dan na het werk, en soms nemen we ook een heerlijke sauna. We hebben meestal gedaan net voordat het donker wordt, en dan gaan we naar huis om te beginnen koken.
Eigenlijk koken we heel gezond. We proberen toch wel af te wisselen (aardappelen met groenten, pasta, rijst.. maar ook wraps, gevulde paprika’s, wortelstoemp, couscous, … ).

We hebben woensdag ook uitgeroepen tot ‘dessert’ dag. Dan gaan we op restaurant een dessertje eten en een echte koffie drinken. Dat kost ons dan 3 euro.

Vrijdag 16 april hebben ik en Kimberly met 3 ander Belgische meisjes  een ‘zoete’ avond gehouden (pannenkoeken met ijs, brownies, gesmolten chocolade, … en natuurlijk niet te vergeten… wijn!!)

Zaterdag 17 april zijn we in de voormiddag nog gaan fitnessen, en in de namiddag zijn we gaan shoppen met de girls. Ik heb alleen een T-shirt gekocht van ZA. Een geel natuurlijk, van de FIFA World Cup. Trouwens, elke vrijdag lopen heel veel mensen hier rond met een gele T-shirt van Bafana Bafana (de nationale ploeg van ZA). De meeste mensen gaan zelfs zo naar het werk. ’s Avonds zijn we dan eerst gaan eten (op restaurant gaan kost hier € 10 met drank in). Er zijn hier trouwens een paar heel goede restaurants. En daarna zijn we naar een bar geweest. Wat een leuke girls night out ;).

Zondag 18 april ben ik met Libe (de vrouw van Tanzania die bij ons woont) naar de kerk geweest. Het is echt leuk om met de bus naar de kerk te gaan. In de bus ben ik de enige blanke, maar niemand kijkt vreemd op naar mij, en het is helemaal niet gevaarlijk in de bus. Iedereen in die bus gaat naar de kerk.
De kerk zelf is een grote zaal voor 5000 mensen, waar een heel bandje klaarstaat om muziek te spelen. De eerste 45 minuten wordt er puur gezongen en gedanst, en daarna nog 45 minuten dat er iemand komt babbelen. Nu was het een Amerikaanse ‘pastor’ die kwam babbelen over ‘connections between people, between things,… and if you break that connections, you are disconnected and that’s not a good thing…’. Het is altijd wel mooi om te zien hoe zovele mensen hun kracht halen uit deze woorden. En alle verwijzingen naar de bijbel zijn echt we mooi. Er wordt veel werk in gestoken, maar het is echt de moeite om te gaan. Daarna nemen we ook weer de bus terug naar huis.
Na de kerk, was het wassen geblazen, en daarna moesten we ook nog inkopen gaan doen voor de volgende week (al maar goed dat de supermarkt hier open is tot 3u op zondag). Het eten is hier zeker niet goedkoper als in België, en het is niet dat we domme inkopen doen. Maar ja, het is iets te riskant om downtown inkopen te gaan doen.

De nieuwe werkweek is weer begonnen zoals altijd. Op het werk is het nog altijd leuk. Ik leer nog elke dag dingen bij (soms meer dan anders), maar het is echt interessant.

Vrijdag had ik een afspraak met de directeur van het Nationaal Museum van Bloemfontein. Hij heeft me geholpen met mijn thesis (over townships en toerisme in townships). Hij heeft me meegenomen naar Batho (spreek uit: Batoe). De eerste township van Bloemfontein. Daar heb ik ook met een oude politicus van Bloemfontein gebabbeld, en ben ik binnen in zijn huis geweest. Hij was een van de leden van de ANC. Hij was een heel interessante man.
Derek, de directeur van het Nationaal Museum heeft me bijna alle toeristische plaatsen laten zien in de township, en graag zou hij terug tours organiseren naar de township (zeker met de Wereldbeker en alle toeristen die komen). Ook zijn we naar een begraafplaats geweest (we reden er met de auto op). Daar lagen heel veel mensen van de ANC (die hier in de Vrijstaat is ontstaan).
Na de tour door de township, heeft hij me ook nog even meegenomen door het museum. Daar heeft hij zijn plannen verteld dat hij graag een klein dorpje wil bouwen in het museum met een paar huisjes van Batho. Zodat de bezoekers ook kunnen zien in het Nationale Museum hoe het er aan toe gaat in de townships.

Nog iets leuks om te vertellen…. Ik heb een ticket gekocht voor het FIFA Kick-off Celebration Concert in het Orlando Stadium in Soweto. Dit is de 10^e juni, een dag voor de Wereldbeker begint.
Hier in de straten zijn ze nog altijd aan het werken om de wegen af te krijgen. Ook op de televisie of op het werk, is de voetbal alles wat de klok slaagt nu.

Door die (stomme) voetbal wordt alles hier ook veel duurder. De elektriciteit is sowieso al in april met 25% opgeslagen, maar de hostels (zelfs de backpackers) worden heel duur. De backpackers die normaal rond de €10 kosten per nacht (in een slaapzaal), vragen nu €30 tot €35 per nacht. Dit is dus pure afzetterij denk ik dan.
Dus mijn nachtjes in Gauteng zullen nog wel heel veel gaan kosten denk ik. Ik ben nu aan het hopen dat ik in de backpackers in Soweto kan gaan slapen voor nog 5 nachten. Let’s hope!

In het weekend hebben we weer niet veel gedaan. Fitness, supermarkt, zondag weer naar de kerk, … . ’s Avonds zijn we met alle Belgen nog eens gaan eten, omdat ze de volgende dag vertrokken richting België. Dinsdag (27 april) hadden we een dag vrijaf. Het is ‘Day of Freedom’ (16^e jaar). Op die dag hebben we niet veel gedaan. Alleen naar de mall gegaan, en toen begon het te regenen. Dan zijn we terug naar huis gegaan, en hebben we film gekeken.

Hou jullie goed! Groetjes vanuit Bloem…

Besho

Annelies = Jabulile

27-04-2010 om 19:55 geschreven door Jabula  

Vrijdagmorgen zijn we (met 2 auto’s en 7 mensen) vertrokken richting Clarens. We zijn eerst voorbij Botchabelo (de 2^e grootste township van ZA) gereden en dan via de grens van Lesotho naar Bethlehem. Daar hadden we een backpackers gereserveerd (want ik Clarens zelf zat alles al vol voor het lange weekend van Pasen). In Bethlehem aangekomen moesten we met de auto op een berg rijden, maar het was bijna onverantwoord. De weg lag er vreselijk slecht bij en was eigenlijk meer voor een 4x4. Toch zijn we op de berg aangekomen, en toen was de ‘baas’ er niet. Het leek een heel vreemde backpackers. Er zaten honden heel de tijd te blaffen… Het domein noemde ‘The Sanctuary’.  Nadat we de baas hadden gebeld, kwam hij er eindelijk aan met zijn kramakkelige auto. Hij opende de deur, en dan moesten we nog via kleine paadjes wandelen naar onze bungalow. Het was echt een hutje met 3 stapelbedden, een zelf geïmproviseerd keukentje, een zelfgemaakte ‘badkamer’ met ijzeren platen, … . Maar het was wel leuk. Het was heel primitief, maar dat kan juist heel leuk zijn. We hadden op de heuvel ook uitzicht op Bethlehem.
Na alles een beetje te hebben uitgepakt, zijn we naar Clarens gereden (nog 30 km van Bethlehem). Daar hebben we eerst geluncht en dan zijn we gaan quadbiken. Het was echt super, en sommige stukken van het traject waren heel stijl. We hebben ook door de koeienwei aan het rijden geweest, en op een heuvel hadden we een supermooi uitzicht op de bergen en de township van Clarens. We moesten weer dezelfde weg terug. Die avond zijn we terug naar Bethlehem gereden en daar zijn we eerst gaan eten in Ocean Basket (een vis, seafood restaurant). ’s Avonds moesten we dan terug onze weg vinden naar de hut. Daar zat onze man (hippie) al aan het kampvuur. Dan zijn we er gaan bijzitten en hebben we genoten van de sterrenhemel, het vuur, het uitzicht op Bethlehem, de krekels, …  .

De volgende dag ben ik vrij vroeg opgestaan (om iets voor 6u), en dan heb ik eerst de zonsopgang gezien. Dan hebben we ontbeten in onze hut, en zijn we weer naar Clarens gereden. Daar gingen we om 9u River Raften. We zijn met een busje naar de Ash River gereden, waar we eerst onze mooie outfit hebben gekregen en wat instructies. Daarna moesten we via de rotsen in ons bootje klimmen. Eenmaal we op het water zaten, moesten we nog eventjes ‘oefenen’ voordat we echt konden vertrekken. Het was echt geweldig. Er waren een paar rustige stukken bij, maar sommige stukken waren heel ruig (er waren 2 stukken van graad 4 bij (max. is graad 5). Er is een stuk waar we een break hebben gehouden, en dan hebben we dit ruig stuk zelfs 2 keer gedaan. Het was veel te plezant. Daarna was er een heel rustig stuk, en daar hebben we lang aan het dobberen geweest. We werden toch meegetrokken door de rivier. We waren al wel helemaal nat, maar toen begon onze gids (en die van de andere boot) iedereen ineens in het water te duwen. Het water was vrij koud (want het komt van de Katze Dam van Lesotho en dan gaat het eigenlijk via een tunnel, en het komt weer boven vlakbij Clarens). Toen de gids (Fortune) me terug in de boot had getrokken, zat hij zo op zijn hurken, dat ik hem gewoon terug in het water heb geduwd. Haha, met vrouwen wordt niet gelachen ;). Daarna heb ik ook eens gevraagd of Fortune deze rafttochten veel moet doen. Toen ben ik te weten gekomen dat hij eigenlijk van Zimbabwe is, en dat hij altijd in de zomer naar ZA komt om hier te komen raften, en in de winter gaat hij voor 4 maanden weer naar Zimbabwe om daar te raften op de Zambezi.
Na het raften zijn we dan eerst weer iets gaan eten en dan hebben we op het marktplein van Clarens gelegen en de Tourist Information eens gaan bekijken.
Nadien zijn we terug met de auto naar Bethlehem gereden, waar we naar de supermarkt zijn geweest om spaghetti te kopen. Dan heb ik spaghetti aan het koken geweest (we hadden 1 klein gasvuurtje). Het was echt heel lekker, en we hebben met zijn allen in de hut aan het eten geweest . s’ Avonds hebben we weer bij het kampvuur gezeten, en aan het genieten geweest van de rust.

De volgende dag (Pasen), zijn we via Clarens (want we moesten onze video van het raften nog gaan ophalen) naar het Golden Gate NP gereden. Daar hebben we eerst een wandeling gemaakt naar de top van de bekende zandstenen rots. Deze rots is ook het (toeristische) symbool van Free State. Dan zijn we ook nog naar de Echo Ravijn gewandeld, en het was echt wel de moeite waard. In de namiddag hebben we eerst onze broodjes opgegeten en dan zijn we een uurtje gaan paardrijden in de Golden Gate NP. Dat was ook eens leuk om het park op een andere manier te verkennen.
Rond 17u zijn we dan doorgereden naar richting Bergville, en 20 km voor Bergville ligt de Amphibackpackers. Ik had deze backpackers geboekt, en toen we er aankwamen was het echt super. Het is een heel mooie backpackers. We kregen 2 dorms waar we ons moesten verdelen. Ik sliep met Kimberly, de andere Belgen in de andere dorm. In de backpackers kregen we eerst een hele rondleiding, en ’s avonds hebben we er eerst gegeten (want een restaurant in de buurt was er niet). Het eten was wel lekker, en daarna heb ik heel lang buiten op het gras gezeten en aan het kijken geweest naar de talloze bliksems. Het was echt schitterend. Toen kregen we na ons avondeten nog een cocktail, en dan hebben we op het terras van de backpackers deze opgedronken. We waren nog altijd naar de mooie bliksems aan het kijken en de andere Belgen gingen zich nog douchen enzo. Ik ben dan met Kimberly op het terras blijven zitten, en ineens zagen we een bliksem inslaan (hij kleurde helemaal groen beneden). Ineens zagen we geen lichtjes meer in het dorpje dat we vanop een afstand zagen, en in de backpackers viel het licht ook helemaal uit. In de bar en buiten begonnen ze allemaal kaarsjes te zetten, en dat maakte het allemaal heel gezellig. Toen ineens kwam de stortregen opzetten. Het regende zo hard, en de wind stond heel sterk dat we ook onder het afdak heel nat werden. Toen zijn ik en Kimberly door het raam gekropen dat achter ons was, en toen kwamen we ineens in de bar terecht. Daar zijn we aan de jacuzzi gaan zitten, tegen een houten paal versiert met blikjes. We zaten er nog geen 10 minuten of ineens voelde ik een harde elektrische schok. We schoten allebei recht, en pas later beseften we dat we eigenlijk een bliksem hebben gevoeld. Kimberly had de schok via haar arm aan mijn bovenarm doorgegeven, en mijn arm heeft nog lang pijn gedaan.
Na de schok zijn we nog in de bar blijven zitten (helemaal in schok ;)). We hebben dan nog maar iets gedronken en we konden ook niet naar onze kamer want het regende en bliksemde te hard (en we moesten langs buiten).  Dan zijn we nog bijna 2u in de bar blijven zitten en toen het veel minder hard regende zijn we naar onze kamer gerend… om te gaan slapen.

Paasmaandag zijn we weer vroeg opgestaan. Er hing heel veel mist, maar achter de mist zag je wel de Drakensbergen verschijnen (en het amphitheater van het Royal Natal NP). De ander Belgen waren heel laat opgestaan, maar ondertussen hadden ik en Kimberly al ontbeten en ons al gewassen enzo. Dan moesten we wachten op de anderen, maar ik vond het niet zo erg, want ik heb nog heel lang gewoon buiten gezeten en aan het kijken geweest naar de bergen. Na een tijdje zag ik zelfs de 2^e hoogste waterval van de wereld verschijnen (thukela falls ). Rond 11u zijn we dan naar het Royal Natal NP gereden, en daar hebben we nog een wandeling gemaakt van ongeveer 2u (6km). Het was een wandeling langs de Tiger Falls. De wandeling was heel mooi, en het weer was geweldig.
Nadien zijn we nog een pizza gaan eten in de ‘Tower of Pizza’ vooraleer we weer richting Bloem vertrokken.
Toen we ongeveer 70km van Bloem waren, begon het ineens heel hard te regenen. We zaten er midden in, we konden de lijnen op de baan niet meer zien, maar we zijn toch doorgereden (het was ook al donker), en dan zijn we uiteindelijk om 22u in Bloem aangekomen. Dan was het gewoon de auto leeghalen en gaan slapen. Ik was heel moe.

De werkweek was weer heel gewoon. Ik heb weer bijna een hele week moeten observeren (maar ik heb ook veel gebabbeld en gevraagd over het leven hier in ZA. De vrouw waar ik bijzit is heel beschermend en heeft ook heel veel schrik om hier te wonen. Maar soms heeft ze ook wel een beetje gelijk.
De eerste dag terug op het werk moest ik weer bij een consultant gaan zitten. In de voormiddag kwamen er 2 zwarten binnen, en nadat ze de derde keer waren binnengeweest, begonnen ze de receptionist (die Hilary Clinton noemt, en vrij vreemd is) ineens te bedreigen zodat heel het kantoor het kon horen: “ If I come back, I will shoot you in front of all these people”. Amaai, toen begon ik toch wel schrik te krijgen. Iedereen op de benedenvloer die het gehoord had, begon erover te babbelen, en we weten nog altijd niet waarom die bedreiging eigenlijk was (was het een klant die niet wilde betalen? Of was het een persoonlijke afrekening?). Nog geen 10 minuten later kwam die man ineens terug binnen. Toen had ik wel eventjes schrik, maar na 10 seconden was hij al terug buiten.
In de namiddag heb ik een heel goede babbel gehad met de consultant over de moord die gepleegd is op Eugene Terre’Blanche. Dit is een blanke extremistische leider van de ‘witte’ partij. Hij is vermoord op zijn boerderij door 2 jongeren die bij hem werkte. Op het nieuws verschijnen vele verhalen, dus ik weet niet meer wat te geloven. Maar er is één man waar ze in ZA toch wel schrik van moeten hebben, en dat is Julius Malema. Deze man wil van ZA terug een ‘alleen zwarte’ staat maken, en hij zou het liefst alle blanke gewoon vermoorden. Deze man is de voorzitter van het ANC (de zwarte partij, waar ook de president in zit). Het is een hele situatie geweest met deze man, zeker toen hij een blanke Britse journalist uit de kamer heeft gezet, waar hij een persconferentie aan het geven was.
De blanke vrouw waar ik werkte, begon me echt te vertellen dat er nog serieuze dingen in dit land kunnen gebeuren. Het liefst van al zou zij gewoon vertrekken uit ZA omdat het te gevaarlijk begint te worden. Ze zei me zelfs dat ze het nog ziet gebeuren dat er nog een oorlog gaan uitbreken.
Maar het wordt inderdaad gevaarlijk, vooral voor de blanke boeren, die hier vermoord worden. (Je kan het een beetje vergelijken met de situatie van Zimbabwe, enkele jaren geleden). Het grappige aan dit hele verhaal is eigenlijk dat ZA en Zimbabwe één pot nat is. Zeker de politiek. Zuma (de president van ZA), is de schoonbroer van Mugabe. Moet je ook weten dat Malema de hele politiek (het uitroeien van de blanken en het land teruggeven aan de zwarten) goedkeurt, en hij wil het liefst dit ook zien gebeuren in ZA. Vele mensen (zelfs vele zwarten) zouden Malema gewoon weg willen, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Zo, dit was het voor deze week. Ik ben gisteren (zaterdag nog naar een muziekfestival geweest, met ZA rockgroepjes). Ook ben ik deze week beginnen fitnessen (om maar iets te doen te hebben deze week), en het lukt me vrij goed, al zeg ik het zelf (zeker omdat ik zolang niet meer intensief heb gesport). Ook ben ik naar de The Bounty Hunter gaan kijken. Een aanrader!

Hou jullie goed, en laat me maar eens weten hoe het met jullie gaat. De foto’s volgen later.

Groetjes

Jabulile

11-04-2010 om 18:06 geschreven door Jabula  

Een dagje vrij krijgen kan toch wel eens deugd doen. Deze dag heb ik gebruikt om alles nog eens goed te wassen, om nog eens naar de supermarkt te gaan en ook om te genieten van het zonnetje. Ik ben het boek van Nelson Mandela aan het lezen, en het is echt een interessant en mooi boek. Je kan je echt inbeelden hoe moeilijk heel de ‘apartheidstijd’ wel niet is geweest (zeker voor de zwarte mensen).

Vrijdag moest ik nog een dagje gaan werken. Allemaal ‘post’-congres werk.
Ik ben heel blij met de mensen waarmee ik werk nu. Ze zijn zo oud als mij, en we kunnen serieus werken, maar ook kunnen we eens lekker onozel doen. Ook heb ik de specialist Touroperator gevraagd wat er allemaal te doen is in Lesotho en in het Golden Gate Park (voor het lange Paasweekend). Hopelijk kunnen we dan daar naartoe gaan. Na het werk ben ik nog eventjes blijven plakken op het werk. We zijn met zijn allen naar het terras van het gebouw gegaan, en dan hebben we met iedereen nog iets gedronken.
’s Avonds zijn ik en Kimberly nog naar de film geweest (The blind side). Een heel mooie film. Na de film zijn we naar huis gewandeld, en toen ineens een stortbui (en het is nog geen 300m naar huis).

Weekend! Zalig, om lekker te luieren. Zaterdagvoormiddag was ik mijn bankrekening eens aan het nakijken, en bleek dat er ineens precies 200 euro is verdwenen. Toen ik het nakeek op de online banking, stond er dat ik die 200 euro afgehaald zou hebben in Johannesburg. Ik begon te panikeren en wilde zo snel mogelijk naar de bank om toch nog cashgeld te gaan halen (ons moeke had pas geld gestort). Later vond ik een briefje in mijn kamer dat ik die dag dus toch geld had afgehaald, maar ik begrijp nog altijd niet dat er stond dat het in geld in Johannesburg is afgehaald. Ik had echt heel veel schrik dat mijn bankkaart zou gekopieerd zijn ofzo, maar gelukkig is er dus niets aan de hand.
Om dat te vieren zijn we een heerlijke milkshake gaan drinken op het terras in de mall. En de zon schijnt nog eens vandaag (gisteren heeft het bijna heel de dag geregend).
Daarna zijn we ook nog onze fitness voor 1 maand gaan betalen. De rest van de dag was vrij rustig.

De werkweek is weer begonnen. Deze week moest ik nog 4 dagen bij de personen gaan zitten waarbij ik het hele congres heb mee georganiseerd. We hebben nog veel post-congreswerk moeten doen, maar de laatste 2 dagen waren heel relax.
Ik heb een heel leuke babbel met Vutlhari gehad, een meisje van mijn leeftijd die bij mij werkt. Zij is eigenlijk van de Tsonga – cultuur (maar ze spreekt ook: Zulu, Sutu, Xhosa, Venda, Engels, Afrikaans, en nog  1 andere ‘black language’. Ze is geboren in de provincie Limpopo, en ze heeft me enkele mythes en legendes verteld over haar cultuur, haar traditionele kledij, hun maaltijden, … . Ook heeft ze verteld hoe ze in Bloemfontein is gekomen (om te studeren). Ze is een heel sterke meid, en nu ben ik ook te weten gekomen waarom. Haar moeder is gestorven aan kanker toen Vu 17 was, een paar dagen na haar verjaardag. Haar moeder was een heel sterke vrouw, en heeft heel erg hard gevochten tegen haar kanker. Vutlhari sprak over haar moeder alleen maar lof. Nu is ze heel sterk geworden. Ze weet dat haar moeder wilde dat ze studeerde, ze weet dat haar moeder wilt dat ze verder gaat met haar leven… en Vu zegt ook: “ If it is your time to go, you go.” Ze is dan ooit ook eens samen geweest met een jongeman die al 3 vrouwen had, en toen ze dat te weten is gekomen, heeft die jongen haar bedreigd met een geweer. Haar vorige vriend is overleden in een auto-ongeval. Jaja, die meid heeft al wat meegemaakt, maar het was heel interessant om met haar te praten. Uit verhalen van zo’n mensen haal je echt de kracht om tevreden te zijn met alles wat je hebt.
Vrijdag op werk heb ik ook vele mooie Afrikaanse zinnen gelezen en geleerd om het juist uit te spreken enzo. Afrikaans is echt een grappig taaltje. Alles wat je in het Nederlands fout kan schrijven , is juist in het Afrikaans.

Zo, nu ik dit schrijf is het donderdagavond 3 april. Morgen moeten we niet gaan werken, het is Goede Vrijdag. We hebben nu 4 dagen vrij, en morgen vertrekken we met de andere 5 Belgen en met de Duitser naar het Golden Gate NP en het Royal Natal NP. Hopelijk wordt het een plezant en schijnt de zon ook deze 4 dagen.

01-04-2010 om 18:41 geschreven door Jabula