leg dat maar uit aan een 4-jarige die nog steeds niet doorheeft dat vakantie rust betekent :))
t is nu kwart voor 11... Ze probeert al een uur in slaap te geraken... Zal wel lukken eens ik erbij lig :)
er worden toch al veel dingen duidelijk hoor. Na wat ik voel, denk en vertel met mijn zalige soulmaatjes hier...
Ik ben gemaakt om sociale dingen te doen, gezien te worden, te ontdekken, samen te horen bij een groep en gemeenschap.
Het gevoel helemaal alleen iets te zullen doen maakte me wat bang en onezeker. Ik voel en weet nu dat ik het KAN met mijn energieke prachtdochter. En ik voel en ervaar ook dat ik haar heel graag laat kennismaken met dat sociale deeltje van mezelf. Ze zoekt elke keer spontaan contact met de kindjes rondom haar, ook al verstaan ze haar niet. Geen enkele keer heb ik hier het gevoel dat ze bang is dat ze haar niet verstaan, ze doet en zegt gewoon haar ding. Heel bevrijdend lijkt me dat .
ik voel heel erg aan dat ik naast die bevestiging van 'ge doet t goed' ook vooral het gevoel heb dat ik niet alleen wil opvoeden, ik wil haar vooral laten ervaren wat een groep met je doet, hoe een groep je laat groeien en ontdekken, hoe taal slechts een deel van communicatie is... En dat lukt.
we gingen naar de dierentuin, lees soort kinderboerderij met bokrijk samen :))) zalig,hoe ze rondloopt tussen de geiten en kittens, hoe ze ze zonder angst vastpakt en knuffelt, hoe ze op jarenoude autos gaat zitten en rijden zonder te denken dat iemand haar ziet of in t oog heeft.... Ze heeft een deel rust en onbezorgdheid gevonden, ze loopt achter Andreas alsof ze hem volledig vertrouwt, blijft bij hem.terwijl ik naar toilet ga, geeft commando wat te doen... Ze voelt zich hier goed en dat geeft mij rust.
na een zalige maaltijd bij Rosso (oh nostalgie) bevint het te regenen, lees stortregenen... Geen rustige wandeling, dan maar ijsje thuis :)
Na die lastige saaie periode thuis volgens Lieselot toch even buiten voor een wandeling. Teruggekomen is ze in slaap gevallen in de geleende buggy en als ik haar wakker maak zegt ze doodleuk: maak me maar wakker als we naar het vliegtuig gaan, ik wil nu gewoon naar huis. Oh mijn moederhart breekt... Als we hierover babbelen zegt ze dat ze al zoveel gezien en meegemaakt heeft. Huilend valt ze in slaap voor 5 minuten. Tot de petekinderen van Andreas binnenkomen en ze weer vol energie en vrolijkheid achter elkaar beginnen te hollen... Kei leuk mama vakantie....
mijn meisje toch... Ondertussen is ze in slaap gevallenen (na een fijn verhaal en vrolijke knuffel) ga ik nog even lezen en ook slapen....
