Veel te lang geleden... Ik weet het. Maar zo druk. Zo altijd wel iets te doen. Al is het niets doen :))) 

Aangekomen in Turku staat Charlotta (juf Lotte voor Lieselot. Haha) ons op te wachten. 

Het was 15 jaar geleden dat we mekaar zagen, al helpt facebook wel om contact te houden. 

Nog geen haar veranderd, alsof het gisteren was... Een samenvatting volgt want zoveel fijne momenten. Kleine en grote :)) 

Aangekomen was het bedtijd... Wat een prachtig huis. Wat een droomhuis. Echt waar... Hier zou ik zo intrekken :) 

Wat wij altijd opnieuw willen bekomen en ik ook wil proberen is de ruimte creeeren maar eigenlijk voel ik me hier het beste. Een gezellige open keuken met speelruimte. Een kleine gezellige living. Beneden 2 kleine slaapkamers en boven 1 grote plus een mega ruimte om te leven, tv te kijken... Ik ga eensnadenken thuis se! 

Weerom veel te licht. Dit valt me hier toch op hoor. De winters zijn hier zooooo donker en de zomers zooo licht en toch zijn ze gewoon aan dat 24 u licht zijn... Wij duidelijk niet. 

Tegen 23 u valt ze eindelijk in slaap. Ik zal al vertellen dat het elke avond zo'n strijd is. Nog nooit heb ik Lieselot zolang liedjes gezongen of bumba laten kijken... 

Dinsdag gaan we dan zalig naar het strand hier. Wat een drukke dag ;) amper 50 man. Een strand van 100 m lang en schaduw.... Zooo gerust om met je kinderen te komen zwemmen en genieten. Speeltuigje. Lieselot die niet uit het water te houden is... 

Zalige donuts met gellei erin... NOSTALGIE! Dat was ons ontbijt 15 jaar geleden. 

De rivier waar we nu in zwommen was toen bevroren en wandelden we op... Wat n gevoel. 

Dat tempo, die rust, dat vertrouwen, de openheid... Ik hou van deze plek en mensen! 

Charlotta is de verpleegster zoals ik er ook 1 ben... We vinden het goed met elkaar. Zowel in humor als in frustratie van de maatschappij... Al hebben ze hier wel meer back to basic gevoel dan bij ons...

Dinsdag Moominworld.... Verbluffend gek. Mega dure inkom voor een park waar je .... Rondwandelt!!!!!! Echt waar. Een wandelpad, een theater om te kijken, verhaaltjes die verteld worden, alle figuurtjes die hier levensgroot rondlopen... Maar geen 'attracties' zoals bij onze Plopsa... Mij een raadsle waarom de inkom zo duur is, maar dit is gewoon Finland... Je komt hier relaxen, je kolt hier rusten en de sfeer opsnuiven. Punt gedaan. Niet EN op de paardenmolen EN in de waterbaan EN ... Nee gewoon zijn... Hier ga ik dat leren terug... Gewoon zijn wie ik ben en niet altijd DOEN of ACTIE... 

Zucht... Zou ik dat nog kunnen? 

Lieselot geniet, gaat op in de verhalen en is zelfs bang van de heks op het einde van het verhaal (ook al begreep ze niks van de taal, duidelijk goede acteurs ;)).

Fitness wandeling naar huis met de buggy over mega heuvels in de 27 graden hitte.

Donderdag... Niks. Behalve... Spelen, fietsen, spelen, eten, ... En .....IKEA hoe kan het ook anders. 

Wij vonden het top... Eten van thuis. Hahahahahahaha.

S avonds heb ik gekookt hier : macaroni met kaas/prei/spek saus en chocolademousse... Een voltreffer!

Daarna even de popjes erbij want ze mist haar Aaron heel erg... Hij moet mee naar Moomin, mee met de nieuwe auto spelen, mee op de trampoline.... En ja, ik mis Leslie ook.... Mij geklets, de babbels, mijn klankbord... Maar lang leve whats app... 

Ze mist het thuisfront duidelijk. 

Elke avond zegt ze dat ze alles leuk vond en somt ze enkele banale dingen op. Maar elke avond zegt ze ook dat we morgen maar naar het vliegtuig moeten gaan ;) .... 

Effe voor de insiders... Een mega succes van kaka doet op vakantie niet pijn en gaat zonder problemen' ZALIG!

Nu terras eneen wijntje... Lieselot is steendood en slaapt al van 19.15.... Ze ging gewoon in bed liggen en viel in slaap. Hopelijk wel lang genoeg. Haha 

Kortom... Charlotta en ik: nog steeds een fijne klik, een fijne madam, zalige kinderen, een fijne man, een leuk huis, een soulmate als het op IKEA aankomt! Haha. 

We will beback en zij komen naar Belgie. Dat moet. Dit is ons levensmotto en gevoel hier  

Dus. Morgen Turku en trein naar Andreas...

Love you all there xxx