Inhoud blog

	open brief.... aan jou
	plusmama...
	Dankje...
	Ticket to home...
	Dankje ...

Beoordeel dit blog

Laatste commentaren

Een aangename midweek (informatietips)
op plusmama...

Zo mooi! (jolien)
op Dankje...

❤️ (Marijke)
op Dankje...

STERK! (Hildegard)
op Dankje ...

Mooi! (Inge)
op Dankje ...

Annelies en Lieselot

life is an adventure

22-07-2016

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Zucht... Wat een gevoel Turku!!

Ok. Woorden schieten tekort.
Deze middag vertrokken in Vaasa. Na een relaxe rit vanuit Munsala. Een gezellig terras. Lieselot die flink is. Hierover later meer.
Naar t station. Nog nooit heb ik me zo spannend gevoeld over het nemen van een trein. 2x2u op de trein ( dat is hetzelfde als de heenreis met het vliegtuig)
Gereserveerde zitjes. Vrij duur maar wel degelijke de beste oplossing. Lieselot, 4 jaar oud en een eigen interrailpas. Hoe zalig!
Kleuren, zingen, buiten kijken, 10 keer gaan plassen, 20 vlechtjes gemaakt, alle stoelen geinspecteerd, memory, bumba(lang leve wifi op de trein!!!)... Ik kan u verzekeren dat ze geen seconde gezwegen heeft.
Durf mij dus nooit nog zen tatergat noemen. Man toch....... :)))))
Afstappen was wat stress. De buggy uit de locker halen, in elkaar plooien, lieselot erin, koelzak eraan, handtas rond mijn nek en tugzak van 14 kg op de rug ... Niet evident met een overvolle trein.
Maar we zijn op verlof. We hebben 11 minuten voor de volgende trein. Lieselot heeft nog geen seconde gezeurd .... Ik kan dit aan!

En jaja. 2 de trein prima gelukt. Zelfde activiteiten maar nu wel wat eten: kaasjes, koffietje, donut... Kortom 5 minuten voor aankomst in Turku doet de buik echt en moet ze kaka ...........
Zonder problemen op de trein(goed dat niemand dat hier verstaat maar anders..... Ze zullen t gewetzn hebben).

Aangekomen in Turku. Vreemd gevoel. Ik heb hier 3 maanden verbleven. Maar herkende niks. Nog niks.
Ik had n plannetje opgeslagen als foto op mijn telefoon. (Internetkosten wat drukken). En jaja vlot tevoet, gepakt en gezakt er naartoe.
Een klooster/b&b/kerk voor 1 nacht. Op aanraden van Sofia.
Warm ontvangen, oog voor Lieselot. Kinderprijs gekregen. Kortom. Fijn.

Dan maar wandeling op zoek naar eten.
Lieselot super blij. Eindelijk met mama alleen op wandel in de buggy. Ze genoot. Zweeg niet. Benoemt alles wat ze ziet zn zo komen alle herinneringen terug.
De rivier. De pub. De kerk waar ii werd afgezet de eerste keer dat ik alleen naar Andreas reisde 13 jaar geleden.
Zo rustigevend en emotioneel. Ik had dit met Dieter willen delen.

Lieselot kijkt haar ogen uit. We eten een verse pizza en een san pellegrino(is dezelfde als bij moeke en vake ) haha.

Een tweetal uur en wat kilometers later wil ze naar bed.... T is 19u.... Ok! Morgen zware dag weer.

Samen de douche in... Hilarisch!
Samen bed in.
Nog steeds geen seconde stilte!
Het in slaap vallen is moeilijk. Het uitkijken naar de boot spannend.

Nog om af te sluiten....
Dit doet me wat.
Een plaats waar ik nog Blindelings de weg ken. Waar ik mezelf verhalen begin te vertellen. Waar ik plots herinneringen tegenkom die ik vergeten was. Waar Lieselot zo relax mee aanwezig is.
Ik kan hier wonen. Ik kom terug.
Mama en papa. Dit was dus waarom ik wilde dat jullie eens meekwamen. Dit gevoel is niet te beschrijven.

Zucht... 15 jaar later en nog steeds verliefd op deze stad en dit land. 15 jaar later en ja ... ik ben goed bezig.

Slaapwel allemaal.

Love you!

Annelies en Lieselot (de zaligste dochter!)