Hier mijn eerste berichtje vanuit Quito!
Ik moet even denken waar ik kan beginnen want ik heb al veel te vertellen!
Vertrek luchthaven Zaventem: Toen we zondag aankwamen zagen we al dat de
vlucht twee uur uitgesteld was, nog langer wachten dus, om 12.10 u
vertrok ik dan richting Atlanta. Schermpjes in de stoelen waren er niet,
ik was dus blij dat ik verschillende puzzelboeken bij me had. De stoel
naast mij was leeg dus ik had vrij veel plaats.
In Atlanta aangekomen hadden we niet veel tijd om over te stappen naar
de volgende vlucht. Ik leerde een meisje kennen die ook naar Quito
moest, zij was van Brussel, samen zochten we onze weg door alle
controles en dit ging vrij vlot, niet zoals iedereen zei dat ze
superstreng waren enz.
Het vliegtuig naar Quito had wel schermpjes in de stoelen dus we konden
film kijken, spelletjes spelen en zelfs op facebook!!! Van slapen
tijdens de vluchten is dus totaal niets gekomen.
De landing in Quito was wel even wat minder. De wolken hingen vreselijk
laag, je zag dus totaal niets (misschien maar goed ook) toen kwam het
vliegtuig zo laag dat we ineens alle lichten enz zagen en dan de
landingsbaan op!!! was even schrikken, deze is zeer kort, dus de piloot
moest heel fel remmen. Maar ja ik heb het overleefd. Na de landing
hebben we nog een uur moeten aanschuiven eer we door de migratiedienst
waren. Er waren twee vliegtuigen opt zelfde moment aangekomen met als
gevolg zeer lange wachttijd. De familie stond me op te wachten aan de
uitgang.
We reden naar huis en daar ben ik onmiddelijk gaan slapen, of toch een
poging gedaan tot, want ik heb niet veel meer dan 2u geslapen. Denk dat
het de jetlag was, thuis was ik op van 5uur, in het gezin kwam ik aan om
12u toen was het in België al 6u in de morgen, tel maar eens uit.
Het ontbijt is hier zeer uitgebreid, elke dag een kommetje met 2 soorten
fruit, vandaag was het banaan en nog iets exotisch wat ik niet ken, was
zeer lekker! Fatima maakt ook elke dag een smoothie ook van exotisch
fruit, en dan krijg ik nog een broodje met confituur meestal, het smaakt
een beetje naar pannekoeken.
Vandaag was ook de eerste echte schooldag, gisteren was meer een infodag
en rondleiding door de stad, ik moest vandaag daar zijn om half negen,
vandaag pakte ik alleen de bus gisteren was het dienstmeisje met me
meegegaan. Ik heb al veel geleerd vandaag, de leerkracht zei dat ik snel
dingen begreep en kon toepassen, ik had niet altijd dat gevoel maar ja.
Zaten maar met 2 in de klas, bijna privéles dus.
Namiddag gingen we naar de evenaar, het was eigenlijk niet zo speciaal, de test met het water laten weglopen klopt dus wel echt (jaja Meneer Vervoort ik heb het zelf getest :p )
Ik heb vandaag ook een heel deel nieuwe mensen leren kennen, Nederlanders, zwitsers, 1 belgische jongen wiens vriendin ecuadoriaans is en nog verschillende anderen mensen, het is wel niet altijd even gemakkelijk want ik moet continue engels praten tegen iedereen en soms een beetje spaans, maar dat gaat nog niet zo goed.
Morgen 2de lesdag, ''s avonds is er een valentijnsfeestje op school en daarna gaan we met een hele groep op stap. Enkele meisjes die ik heb leren kennen wonen kort bij mij in de buurt,1 straat verder , dus morgen kunnen we samen een taxi delen en moeten we dus niet alleen over straat.
De rest vertel ik een andere keer, ik ga nu aan mijn huiswerk beginnen! 4 blz grammatica!! yihaaaaa, i like it!!
- het water in de leidingen is hier niet krachtig genoeg, dus als je naar de wc geweest bent moet je het toiletpapier in een vuilbak gooien langs het toilet, niet erg leuk!!!! ik hoorde van een meisje op school dat zij de eerste dag het papier gewoon in het toilet gooide, met als gevolg, hele badkamer onder water!
- de bussen rijden hier zeer agressief, de straat oversteken zonder zebrapad is om problemen vragen.
- naar de evenaar gaan in een taxibus met 9 studenten is een zeer groot avontuur, er gaan geen 2 minuten voorbij of de chauffeur heeft geclaxoneerd!
- als je hier over straat loopt wordt je continue nageroepen of ze fluiten je na.
- er zijn hier verschillende grote winkelcentra mega maxi is er eentje van, daar vind je echt ALLES! zelfs head and shoulders en colgate tandpasta en ...... morgen ga ik er naartoe om nog wat koekjes te halen voor tijdens de pauze op school. Vandaag in sneltempo zonnemelk gaan halen, vermits mijn neus al heel rood ziet van een uurtje in de zon te lopen.
- de ganse nacht door gaan er alarmen af van auto's, blaffen er tientalle honden en vliegen de bussen over de straten, bye bye goede nachtrust dus
- gebakken banaan met rijst, vlees en groenten is bijna dagelijkse kost.
- Ecuadorianen zijn ALTIJD te laat
- vliegtuigen vliegen hier zo laag over dat het hele huis soms davert!
dit waren enkele dingen die me nog te binnen schoten!
Hier toch nog even een kort berichtje! Morgen eindelijk vertrekken naar Ecuador!!! Ik ben er helemaal klaar voor, alles is ingepakt, valiezen staan kaar, hier en daar nog een klein dingetje en ik ben vertrekkensklaar!
Nu begin ik het toch wel superspannend te vinden allemaal! Hopelijk gaat alles goed verlopen en dan horen jullie wel iets van me als ik veilig aangekomen ben in Quito! Normaal gezien kom ik aan rond 11u plaatselijke tijd, dan is het hier wel al 5u 's morgens, 6u verschil dus!
Zo nu ga ik de laatste dingen nog even checken zodat ik zeker niets vergeet!
Het begint al heel fel af te korten, nog 8 keer slapen en ik kan EINDELIJK vertrekken richting Quito !!!!
Ik heb ondertussen ook de gegevens van het gastgezin gekregen, ik zal logeren bij de familie Castillo, papa Carlos is dokter, mama Fatima is huisvrouw en zoon Esteban studeert nog. Ik heb al enkele mailtjes gestuurd naar de mama en de reacties waren toch al heel positief, ik stuur in het engels en zij antwoord dan in het spaans. Haar mailtjes beeïndigd ze altijd met dikke knuffels en kussen en ze kijken er ook naar uit om mij daar te ontvangen, dit stelt me toch al gerust!
Afgelopen maandag was het ook proclamatie op school, na 3 jaar zweten en zwoegen kan ik nu eindelijk zeggen: I AM A NURSE! YIHAAA!
Zo ik ga het nu hier bij laten, mijn volgende berichtje zal waarschijnlijk vanuit Quito zijn!!
Ik heb eindelijk nieuws gekregen van WEP, 13 februari vertrek ik naar Quito!!!!!!
We zijn straks ook de tickets gaan boeken. 13/02 om 10.00u vertrek ik in Zaventem (diegene die me willen komen uitzwaaien, jullie zijn altijd welkom!) Van Brussel vlieg ik dan richting Atlanta, en van daar uit naar Quito. Hopelijk lukt alles in Atlanta want ik denk toch dat het daar niet zo evident zal zijn om alles te vinden.
Om terug te komen vertrekken we vanuit Quito (Tim is er dan ook bij) richting Atlanta, daar stappen we over op het vliegtuig richting New York (waar we 3 nachten zullen blijven) en dan als alles goed gaat zouden we op 12 mei terug voet zetten op Belgische bodem!
Deze week of volgende week zou ik normaal gezien ook de bevestiging krijgen of ik in hospital de ninos mag gaan werken en ook de contactgegevens van mijn gastgezin. Hier kijk ik nu dus ook enorm naar uit. Maar ja eerst de laatste examens nog maken!!! Die laatste loodjes zullen nog het zwaarst wegen met al mijn plannen in het vooruitzicht!!!!
We zijn alweer enkele dagen verder, een nieuw jaar ook ondertussen. Voor iedereen nog een gelukkig nieuwjaar (Feliz Año Nuevo)!!!!!!
Ik ben nog steeds aan het wachten op nieuws van WEP. Het zijn spannende dagen! Elke dag vol spanning mijn mails checken maar ze laten me maar wachten. Morgen zijn we toch alweer een stapje verder, maar liefst 3 of 4 vaccinaties om mij toch een beetje te beschermen tegen de lokale aandoeningen (gele koorts, buiktyfus, hepatitis A en misschien ook hondsdolheid) in Quito. Hopelijk krijg ik snel de definitieve vertrekdatum te horen en dan horen jullie ook weer snel iets van mij.
Het is definitief!!! Alle documenten voor de aanvraag zijn verzonden naar Ecuador! Na enkele gesprekken, de nodige formaliteiten bij de organisatie en verschillende brieven later weet ik dus zeker dat ik mag gaan. Nu kan ik alleen maar afwachten tot ik de definitieve vertrekdatum krijg en de toestemming van het kinderziekenhuis dat ik gekozen heb. Hopelijk mag ik ook echt hier aan de slag. Het is een ziekenhuis voor kinderen die alle soorten zorgen nodig hebben. Aan het ziekenhuis is er ook een nursingtehuis voor kinderen met een fysieke handicap. Ik denk dus dat dit echt wel mijn ding is. Voor meer informatie: http://www.hospitalbacaortiz.gov.ec/es/publicaciones_v3-1.php. Jullie horen nog wel of het dit werkelijk geworden is.
Ik wil jullie alvast eventjes welkom heten op mijn blog! Hier kunnen jullie mijn Ecuador-avonturen volgen en een berichtje achterlaten in mijn gastenboek, zo hoor ik in het verre Quito toch ook nog iets vanuit België.
Waarom vrijwilligerswerk in het buitenland? Deze vraag hebben al velen me gesteld, ik heb altijd geantwoord dat het een avontuur was, een uitdaging, het leren kennen van een nieuwe cultuur, een nieuwe taal, ... . De meesten die me kennen weten ook dat ik al 5 jaar actief ben binnen Kazou, daar doe ik vrijwilligerswerk met kinderen en volwassen met een mentale en fysieke handicap. Meestal gingen de AUTIkampen in Maasmechelen door, of Zwitserland heeft me ook al kunnen bekoren. MAAR deze keer wou ik eens iets anders doen, vrijwilligerswerk dat verder van huis is en voor langere tijd, vandaar het idee, vrijwilligerswerk in het buitenland!
Ik was er dan al uit dat ik naar het buitenland wou maar welk land? Afrika was een grote droom, maar om daar volledig alleen naar toe te gaan, dat schrikte me toch wel af. Dan ging de voorkeur eigenlijk meer naar Latijns-Amerika, Argentinië, Peru, Ecuador, Guatemala, .... . Maar het is dus Ecuador geworden!
Als alles goed gaat vertrek ik begin februari richting het land van de evenaar!!!
Eindelijk is deze blog een feit!!!
