Onze busreis was geweldig! Het begon niet geweldig, de bus was stuk en moesten 2h wachten op de volgende. Als dat in België zou gebeuren, zou iedereen lopen sakkeren en zagen. Hier dus niet, iedereen begint met iedereen te praten en het was best gezellig! Het confort op de bus was super, precies een echt bed. En eten was ook voorzien! Ben blij dat we geen vliegtuig genomen hebben, anders hadden we alle mooie dingen gemist! Met de bus chauffeurs hadden we al snel kennis gemaakt en zo mochten we mee vooraan zitten en mate drinken. Lokale drank waarbij de bladeren vd plant vermalen worden en met heet water gedronken. Geeft energie en zou helpen tegen hoogteziekte en andere kwalen. Erg lekker vind ik het niet
Hier aangekomen in slecht weer. 15 graden en ontzettend veel wind! Ik hoop dat we wat kunnen doen want het weer laat het echt niet toe eigenlijk!
Wel heel mooi, veel bergen en meren, deze streek telt 8 meren en allemaal totaal verschillend zo schijnt. Het geeft me echt het gevoel om in de Alpen te zitten , alleen zonder kabelbanen en berghutten!
Ik zou hier graag een paardentocht doen met overnachting bij indianen, hopelijk krijg ik Michel overtuigd!
Ps: wist je dat: VW Polo en Golf hier niet bestaan? Wel een combinatie van de beide (ziet er ni uit) en die noemt VW Gol voor de rest veel wagens waar ik nooit van heb gehoord en modellen die al langer rondrijden dan dat Michel leeft!!!
We verlaten de hoofdstad morgen om 13h om de dag erna aan te komen om 10h, 2000km verder in bariloche.
Dat wordt 'Zwitserland van Latijns Amerika' genoemd door de bergachtige omgeving.
Mijn indruk van de eerste 3 dagen?
De populatie is super vriendelijk. Als we met een kaart op straat staan om de weg te zoeken komt er altijd wel iemand de weg uitleggen.
De taxi's, daar blijf ik niet van over kunnen. Vandaag bijna een accident gehad. Maar ach, het went wel. Blijkbaar gebeuren er hier trouwens minder accidenten dan in pakweg België.
Vorige nacht kwam een koppel aan in ons hostel en er was geen plaats meer om te slapen! We hebben dan maar voorgesteld om bij ons te slapen, zo gaat dat hier s avonds hebben we samen wijntjes gedronken, gezellig!
Gisteren onze eerste vlucht vertraagd
met een uur omdat blijkbaar iemand
z'n bagage kwijt was. Resultaat:
alle bagage 2x in en uit de vlieger
en wij stress voor onze aansluiting!
De vlucht zelf was volgens mij
zeer vergelijkbaar met een crèche!
Wenen, wenen en nog eens wenen
en de papflessen vlogen ons om
de oren! (Najma, is da mijn straf
omdat ik in vieux depot zo zat te zagen
op de huilbabies?)
Heelhuids in Madrid aangekomen,
met nog 50mins de tijd om op het
vliegtuig te geraken. We wandelen
op ons dode gemakje, tot we er ineens
achter kwamen dat we nog een metro
moesten nemen enzo! Hebben we een
stevige stap bijgezet en net op tijd
waren we dan daar!
Na een huilbaby-vrije vlucht
van 13h aangekomen in het warme
BA! Nog een uurtje aanschuiven
om een foto en vingerafdrukken
te laten nemen en naar je bagage
te wandelen!
Int kort: Michel met bagage, Anke en
minstens nog 30 mensen zonder bagage!
2h aanschuiven om dat dan aan te geven
zonder de mogelijkheid om iets te drinken
of te eten! Ondertussen al 4h in de morgen
in Belgische tijd!
Enfin ze hebben beloofd dat ik vandaag
de bagage zou terug hebben en dat ze
die komen brengen naar ons hostel!
We zullen zien, en zolang loop ik rond
in Michel z'n shorts, haha!
Ps: Jorn; ik zal nooit nog zagen over
jouw vlotte rijstijl! Wat is me dat hier????
We zitten te wachten aan de gate op onze eerste vlucht.
Richting Madrid, om vervolgens om 12h
op te stijgen naar BA.
Het afscheid was hard, de traantjes waren
zeker aanwezig! En hoe hard ik ook uitkijk
naar onze reis, ik kijk nu al uit naar het
wederzien!
Seves ga ik genieten van de met-liefde
-gemaakte sandwiches van mama en
probeer ik toch maar een dutje te doen.
Het zal immers nog vermoeiend zijn.
All going well komen we vannacht om 0h30
Belgische tijd ginder aan, lokale tijd 20h30.
Bedankt iedereen voor alle gelukwensen
en de lieve woordjes, ik ga zeker aan jullie
denken.
het begint echt te korten nu! Volgens mij ben ik ondertussen volledig geëquipeerd. Deze week nog eens samenzitten met onze Michel, want volgens mij ga ik van hem zeker niet alles kunnen/mogen meenemen wat ik in gedachten heb ! Na zijn controle ga ik dan stilaan inpakken.
Ik begin nu ook echt te beseffen dat ik mijn vrienden en familie ga missen! Vooral Kerst wordt moeilijk denk ik. Vandaar dat we vorige zondag "Valse Kerst" hebben gevierd. Dan heb ik toch een beetje een Kerstgevoel gehad
Wat ik wel een super timing vind, is dat wanneer het hier begint te sneeuwen, ik vertrek naar het zomer-halfrond Dus geen witte Kerst voor mij!
De dagen zijn nu ook goed gevuld met familie- en vriendenbezoekjes. Iedereen wil me nog "een laatste keertje" zien. Ik denk dat ze vergeten; IK KOM NOG TERUG HOOR!!
Ach, ik ga jullie ook missen, en één iemand in het bijzonder <3
Vandaag nog 3 weken eer we vertrekken en het eerste stresske is een feit!
Wat moet ik nog allemaal gaan kopen en bij wie moet ik allemaal nog op visite gaan? Tijd om er werk van te maken, net als van deze blog!
De volgende weken kunnen jullie hierop een beetje volgen wat we allemaal uitsteken en kunnen jullie gerust een beetje jaloers zijn op de vele mooie dingen die we te zien gaan krijgen!
! Na zijn controle ga ik
Dus geen witte Kerst voor mij!
