Veel is er ondertussen niet gebeurd. Buiten het feit dat ik alle cocktails heb uitgeprobeerd en dat m'n pelske toch wel al wat kleur heeft gevangen
Zaterdag nemen we de bus terug richting Buenos Aires. Een trip van om en bij de 20h. De 13de aankomen, nog een keertje overnachten in de stad en de 14de het vliegtuig op richting thuisfront, naar mijn familie, vrienden en vooral naar m'n lieverd.
Ik had niet verwacht dat ik zo'n heimwee zou hebben. Het is leuk hier, versta me niet verkeerd. Maar alles, echt alles is anders hier. En dat is toch aanpassen voor zo'n gewoontebeest als ik.
De mensen hebben hier weinig, om niet te zeggen niets, maar lopen van 's morgend tot 's avonds met een glimlach op hun gezicht. Toch wel iets om mee te nemen vind ik.
Het geweld in de steden is wel groot. Er bestaat ook niet echt een wet hier. Als je bijvoorbeeld iemand dood rijdt, wordt er samen gezeten met de familie om een financiële regeling te treffen. Gaan beide partijen hiermee akkoord, ga je niet naar de gevangenis. De politie is zo corrupt als de pest, als je bijvoorbeeld zonder helm met de moto rijdt (als toerist, want voor de locals geldt die regel niet) betaal je je boete af aan de politieman in kwestie en dat is sowieso beter dan de nacht doorbrengen in hotel de houten lepel, wat je anders te wachten staat.
Gelukkig geldt er hier wel een gouden regel: toeristen val je niet lastig op gebied van bijvoorbeeld vrouwen lastig vallen. En inderdaad, ik heb nog geen last gehad. Anders weten ze dat de toeristen stoppen met hun stad te bezoeken en daarmee pesten ze enkel zichzelf. Mja, ik ben toch wel blij dat ik in ons, relatief veilig, belgenlandje woon hoor.
Als ik in BA ben, zal ik nog eens posten en dan zit de blog er ver op. Misschien zet ik hem volgend jaar wel verder. Maar dan samen met Jorn en richting Noord-Argentinië. We zullen zien wat het jaar ons brengt
