Ushuaia was geweldig! De boottrip is iets wat ik nooit meer vergeet. We hebben pinguïns gezien, zeehonden, verschillende vogels met het hun jongen, prachtige bloemen en planten en ga zo maar door. Daarna een bbq op een onbewoond eiland met enkel een houten hut en een plaats voor vuur.
Het natuurpark was ook de moeite. Een 8km lange wandeling bergop en bergaf waar we weer een hele waaier aan andere fauna en flora zijn tegen gekomen.
1 januari zouden we een 2uur lange vlucht nemen tot in comodores, aan de oostkust en dan de bus richting puerto madrin, een uur of 4. All going well, we stappen op het vliegtuigje (plaats voor ongeveer 50 personen) en we stijgen op, nog een mooi zicht gehad vanuit de lucht op de bergen en de gletsjers en daarna in slaap gevallen. Een tijd later landen we en Michel en ik stappen af. Ineens krijg ik het gevoel dat er iets niet juist is, terug naar het vliegtuig gelopen, in m'n beste Spaans uitleg gevraagd en blijkbaar zaten we in rio gallegos, een 300km van ushuaia oef, terug op het vliegtuig, terug opstijgen en back on track.
Beetje later landen we terug en ik versta van de stewardess dat de passagiers van comodores moeten blijven zitten. Na een half uur ziet Michel ineens zijn rugzak van de vlieger gaan. Hij naar voor gelopen, blijkt dat we om onbekende reden een ander vliegtuig moeten nemen en dat we in !el calafate! zitten, aan de westkant van het land.
Na een uur of 3 wachten, mochten we terug aan boord. We waren met z'n vijven. Ik zie het vliegtuig en ik kreeg het opslag warm! Een klein vliegtuigje, plaats voor 34 personen, met propellers vanvoor, oh hier ben ik geen held in! Op zich goed meegevallen, alleen maakt zo'n toestel heel veel lawaai en zijn de bewegingen erg bruusk.
Natuurlijk hadden we onze bus gemist, maar zoals alles goed geregeld is in Argentinië, vertrok er om 1h am nog een nachtbus, daar hebben we dan geen 4h opgezeten, maar 8h.
Enfin, toen we hier aankwamen de dag nadien scheen de zon en het hostel waar we verblijven is prachtig. Ik voel me helemaal thuis door het afdak in druivelaar (niet zo mooi als het jouwe hoor papa) en de hangmat. Op stranden is waar je me de volgende dagen kan vinden, mijn verlof kan niet meer stuk!