Voorbereiden van onze reis naar het Lipno meer in Tsjechie.
Zo, pasen komt er weer aan, en dat wil zeggen, voor ons hier dan, een weekje op verlof. Dit jaar kozen we voor het mooie Tsjechie, het Lipno meer.
We hadden gezien op het net dat je hier tof kon skieën en winterwandelingen maken. De eerste tegenslag die we hadden, was een telefoontje van het bungalowpark, met het bericht dat dit jaar uitzonderlijk vroeg de ski liften zouden gesloten worden, wegens het aanhoudende goede en warme weer. : Een tegenslag dus, eigenlijk meer voor de kinderen, want wij zijn niet zo een skieërs.
Dan maar het weerbericht gaan bekijken, en tot onze grote verbazing zagen wij dat het volgende week elke dag tussen 15 en 20° zou gaan worden. Dus die tegenslag van skieën was snel weer vergeten.
We hadden al wat koffers klaar gemaakt, maar hebben dan toch maar besloten om de ski pakken thuis te laten, en deze te vervangen door wandel kledij met afritsbare broekspijpen. Wie weet is dit wel nodig, het zou mooi zijn natuurlijk.
Er komt natuurlijk weer het een en ander bij kijken voor we hier weg zijn. Tot overmaat van ramp ben ik dan ook nog ziek geworden, maar het gaat de goed richting uit. Ik hoop tegen de vertrek datum toch een beetje in orde te zijn, zodat ik toch een groot deel van de reis zelf met de auto kan rijden.
Vandaag, donderdag 2 april, hoop ik dat alles ingepakt raakt, zodat we morgen de auto kunnen inladen, zodat we zaterdag ochtend heel vroeg kunnen vertrekken. Ik schat dat we ongeveer (zonder tegenslag en files dan) zo een 10 u onderweg zullen zijn, lang genoeg met twee kinderen in de auto.
Maar de vooruitzichten van het mooie weer gaan dat ruimschoots goed maken. Tot het volgende bericht zou ik zeggen.
Zo, het kort nu echt wel af he. Anja moet nog gaan werken, maar zij heeft al zo goed als alles ingepakt.
Ik heb nog wat kleine opdrachtjes gekregen, maar dat is niet echt de moeite. Ik ben nog steeds ziek, en het is vandaag weer een stuk erger geworden, ik ben echt bang voor morgen, maar we zien wel.
Gelukkig heeft mijn vrouw weer maar eens al het werk op haar genomen en alles zelf gedaan, wat een geluk heb ik toch he. Anders zou er niet veel vertrekken aan geweest zijn denk ik.
Vanavond om zes uur ga ik de valiezen in laden en dan om 20h30 ga ik lekker slapen, want wij willen om 3h30 op staan en om 4h00 zouden we graag vertrekken.
Als ik om 21h00 al lekker lig te slapen, voel ik toch dat het niet lang meer duurt voor dat de rest komt slapen. Dus ik zie dat vroeg vertrekken echt wel zitten.
Vanmorgen om 3h20 liep de wekker af, dadelijk opgestaan.
Ik was bang dat ik mij heel slecht ging voelen, maar dat viel heel reuze mee.
Na enkele ogenblikken was hier iedereen druk in de weer om het laatste nog snel in de auto te laden.
En, wat denk je? Om 4h00 stipt zijn we vertrokken, goed he.
Tot in Keulen hebben we vrij vlot kunnen rijden, maar toe begon het circus.
Het leek wel of iedereen weg wou, zeg. Wij hebben als een accordeon verder moeten rijden tot de splitsing Munchen Regensburg Passau.
Gelukkig moesten wij richting Regensburg Passau. Dat was een verademing, zeg, eindelijk terug door rijden.
Na enkele natjes en droogjes, want het is soms nogal iets, en dan nog de sanitaire stops, zijn we dan eindelijk in Oostenrijk aangekomen.
Nu moesten we nog 135km door Oostenrijk zonder autostrade.
Ik had al wel gezien op internet dat deze wegen kronkelig waren, maar, dat Christus of de wegenwerkers hier nog niet geweest waren, stond daar natuurlijk niet bij.
Amai zeg, dat was het één en het ander, de ene haarspeld bocht na de andere, berg op berg af.
En toen, toen kwam de cultuur schok, dat geloof je niet hoor.
We zijn al zo dikwijls in Slowakije geweest, maar toch was dit weer een schok.
We reden Oostenrijk uit en Tsjechie binnen, en op een afstand van honderd meter leek het of we in een hele andere wereld terecht kwamen, het leek net of er juist een oorlog geweest was, en allemaal stuk geschoten en oude gebouwen stonden, raar hoor.
Maar dan, eindelijk zien we inde verte dat mooie Lipno meer. De spanning steeg, ik hoorde al gemompel rond mij, zo van, waar gaan wij hier terecht komen.
De verrassing, we komen aan het park waar wij een appartement gehuurd hebben, en onze verbazing is groot, heel groot, dit geloof je niet, dat moet je zien.
Even uit de dorpjes weg, en dan een oase van appartementen en restaurants, je moet dat zien.
Toen we binnen kwamen in ons appartement was de verbazing nog groter, mooi ruim, laat ik maar zeggen groot, te groot voor 4 personen.
Zo, nu op verkenning.
Prachtige omgeving, even gewandeld hee, kijk daar een terras, daar moet ik zijn , na zo een helse rit verdien ik wel een pintje.
Jongens wat een blijde verrassing. Ik bestel een pintje (pivo) een halve liter, zeg; waar ze mij dan 30 kronen voor aanrekenen, dat is nog geen euro. HEY IK BEN IN EEN PARADIJS OP AARDE GEKOMEN. Wie zegt dat de hemel niet bestaat .jawel hoor, hier is dat. Ik heb meteen een tweede besteld. Ah ja, zo veel te meer half liters ik bestel, zo veel te rijker ik word.
Maar ja, ik was niet alleen, dus werd ik heel snel weer uit mijn droom ontwaakt door mijn vrouwtje.
Zo nu maar eens verder. De skiliften liggen op amper tweehonderd meter van ons appartement. Schoner kan niet, he? Ze hadden ons verteld dat die dicht waren, maar nee hoor, die zijn nog open, tot grote vreugde van de kinderen natuurlijk.
En ja, daar zien we ook nog een supermarkt, vlak bij zeg, dat is mooi.
Wij daar binnen, rond gekeken, en de kar dan maar volgeladen.
Toen we aan de kassa kwamen, zagen we dat er geen plastic tassen waren. Wat nu gedaan?
Kom, zegt mijn vrouw, we nemen de kar gewoon mee naar huis, en zo gezegd zo gedaan. Makkelijk he, we hebben de kar tot in de keuken gereden, leeg gemaakt en dan terug gedaan.
Moesten we dat bij ons in België gedaan hebben, dan hadden we nu al lang de politie op ons dak gehad en was de vakantie misschien al voor bij geweest.
Redelijk lang geslapen, en dan een uitgebreid ontbijt genomen, je zou voor minder als de lekkere broodjes amper 2,5 kronen het stuk kosten. Je snapt het niet dat hier nog mensen rond lopen die geen eten hebben he. Alleszins, het is een plezier om naar de bakker te gaan.
Jongens, de zon schijnt hier, het lijkt wel of we in Spanje zitten, ik twijfel zelf soms.
Wij hebben hier onze kleerkast al onderste boven gezet, want iedereen gaat op zoek naar shorten en dunne T shirts, niet te geloven.
Door het goede weer besluiten we van het vandaag een beetje rustiger aan te doen.
De kinderen willen gaan rolschaatsen, en wij gaan nog een keer op verkenning.
Dat rolschaatsen viel voor Lissa al dadelijk een beetje tegen. Zij had natuurlijk al dadelijk een serieuze totter gemaakt, zo kennen we ze, he.
Dus die rolschaatsen gingen al meteen weer de berging in, ja ja, we hebben hier buiten ook nog een grote berging, mooi.
Nu hebben ze het gevonden, er loopt hier vlak naast ons appartement een riviertje, hellemaal vol met rots blokken, het meer in. Dat wordt natuurlijk hun volgende speelplaats.
We hebben de laarzen van de kinderen vergeten, maar daar had ons Lissa dadelijk een oplossing voor gevonden. Ze wist niet beter als haar schoenen uit te doen, maar niet haar sokken, want dat zal waarschijnlijk te koud geweest zijn, en dan zo in het water en op die stenen te kruipen.
Dat had je moeten zien, zo een sokken heb ik nog nooit gezien, en dat heeft Lissa dan ook mogen horen hoor. Alles netjes gemaakt, en weer maar verder, maar dan zonder de sokken.
Dan zijn we naar het plaatselijk terras gegaan, en hebben we gekozen voor een heel lekkere tas Tsjechische soep, heerlijk en maar dertig kronen. De kinderen kozen natuurlijk voor een ijsje.
Een kinder-ijsje? vroeg de serveerster. Ik heb nog nooit de kinderen zo snel zien nee schudden, want zij hadden allang hun keuze gemaakt in de boek. Een grote mix van alle smaken moesten ze hebben.
De serveerster keek even raar op, maar noteerde dan toch de bestelling, en de kinderen hebben hem helemaal op gegeten.
Toen besloot Anja van een rit te maken naar dorpen in de buurt, en zijn we in Cesky Krumlov beland. Jongens, wat een stadje. Het is uitgeroepen tot Unesco werelderfgoed, mooi heel mooi. Middeleeuws en modern, alles vind je er.
We hebben er ook een terrasje gedaan, maar het zijn afzetters, ik moest vijftig kronen betalen voor een halve liter bier, AFZETTERS, ha ha.
We hebben hier weer langer rond gehangen dan we voor zien hadden, maar daar hebben we zeker geen spijt van.
In het naar huis rijden zijn we een Tesco tegen gekomen. He, daar gaan we even binnen, zei Anja.
Jongens, dat had ik dan beter niet gedaan. Tesco Tsjechie, het paradijs op aarde voor vrouwen die graag shoppen, en ook een beetje voor mannen, want er was ook bier, ha ha.
De kar lag weer meer dan vol, maar ja, kan je ze ongelijk geven, de mooiste T-shirts en bloezen tussen de 2 en 8 euro. Ik heb er een nieuwe rug zak gekocht, knap en heel sterk, voor zon 30 Euro.
Dus als je eens stevig wil winkelen, welkom hier bij ons, in amper een 10 uurtjes rijden ben je hier, ik zal al een pils klaar zetten.
Dan zijn we naar huis gereden, en zijn we nog een mooi tank station tegen gekomen dat nog dateert van uit de tijd van toen, ik voeg een foto toe.
Zo, thuis gekomen heeft Anja nog een heerlijke maaltijd klaar gemaakt, en hebben we lekker gesmuld. En dan als een voldane man, vrouw en kinderen zijn we na het baden heel goed op tijd gaan slapen.
Zo, pasen komt er weer aan, en dat wil zeggen, voor ons hier dan, een weekje op verlof.
:
