Tot voor de laatste brug voor de Royersluis hadden we geen enkele tegenligger. Nadat we onze FD-nummer ontvangen hadden (is een nummer die je krijgt in het computersysteem van de Antwerpse haven en dat voor altijd bij de boot blijft, zelfs als je hem verkoopt.) en waardoor je de toelating hebt door de haven te varen konden we tot aan de sluis varen.  Toen we de sluis opriepen vernamen we dat we misschien moesten wachten tot de volgende schutting maar even later kregen we toelating binnen te varen. Na ons kwam nog een jacht dat er bij gepropt werd.  We lagen in totaal met 5 vrachtschepen waarvan twee serieuze joekels, en 4 jachten in de sluis.  Wij lagen achteraan 4 dik, wij tegen de kade stuurboord, aan bakboord een van de grote vrachtschepen en tussen ons in nog 2 jachten die zich aan dat vrachtschip moesten vast maken.  De schutting duurde om een mij (en de andere jachteigenaars) onbekende reden een gans uur.  Het ging tergend langzaam, het leek wel of het water met een emmertje uit de sluis geschept werd !  Na een uurtje zakken en wachten ging eindelijk om 15:35 uur de deur open en kozen wij het hazenpad (wel een trage haas hoor!) De jachten en twee binnenschepen gingen richting Gent en de rest richting Vlissingen.

Te 17:15 uur kwamen we aan de Rupelmonding en normaal zouden we hier de Rupel opvaren doch er lag een vrachtschip voor de sluis van Wintam te wachten en wanneer we die sluis opriepen mochten wij samen met die er lag te wachten opgeschut worden.   Uit die sluis lagen nog zes vrachtschepen die er eerst nog uit moesten.  Hier duurde de schutting amper 10 minuten en we konden verder (makkelijke schutting – drijvende bolders) Op het zeekanaal kwamen we nog verschillende groten boten tegen. Langs de aanlegkaders hier lagen verschillende zeeschepen te laden en te lossen.  Na enkele bruggen die voor ons niet open moesten gezien wij maar 3,30 m hoog zijn met de mast naar omlaag kwamen we te 18:45 uur aan de jachthaven KWYC waar we een plekje vonden.