alle pittige details, drama's, intriges, levenservaringen, .....
24-05-2007
Salar de Uyuni
Doodmoe, maar wel tevreden, ben ik net terug van dagen Salar de Uyuni! Maar first things first, want dit weekend ben ik eerst nog op stap geweest met enkele studenten uit Sucre. Vrijdag zijn we vertrokken naar PotosÃ, en onze eerste indruk was al vrij heftig. Er waren protesten van enkele studenten en ze hadden traangasbommen gesmeten. Onze ogen en neus brandden dus heel erg, toen we rap ons hostel in vluchtten. Later die avond wilden we naar een optreden gaan, maar in de buurt van het cafe waren er rellen van mijnwerkers die met dynamiet smeten. Veel politie dus en we mochten er niet door. Er hing dus een heel erg vreemde sfeer in het stadje, met alles gesloten en alle mensen onvriendelijk en opgefokt door de rellen. Uiteindelijk hebben we toch een discotheek gevonden dat zo marginaal was dat het de CAP3000 een hoogststaande club deed leken. (de scouters en sympatisanten weten waarover ik spreek!) De volgende morgen hebben we de mijnen bezocht. Dat was wel indrukwekkend, want tijdens ons bezoek waren de mijnwerkers er nog steeds aan het werken. Interessant, want dan had ik een heel erg realistisch beeld van hoe de mensen (en soms zefls kinderen van 14-15 jaar!) werken, en in welke vreselijke omstandigheden. Maar ook wel gevaarlijk want zo moesten we vaak als we door een gang liepen/kropen plots onszelf tegen de kant drukken of rapraprap teruglopen naar een breder stuk om een voorbijzoefend mijnkarretje door te laten. We hebben ook wat dynamiet en coca-bladeren gekocht om aan de mijnwerkers te geven, en we hebben zelf met onzen dynamiet 2 bommen gemaakt en laten ontploffen. Echt iets voor mij hihi sAvonds vertrok de hele bende terug naar Sucre, en bleef ik achter want zondag ging ik een bus nemen richting Uyuni. Op de bus leerde ik al snel 5 andere jongeren kennen die ook een tour wilden doen in Uyuni, dus besloten we al snel het allemaal samen te doen aangezien een groep hier 6 a 7 mensen moet zijn. Dat bleek een heel erg goeie keuze, want ons groepje was echt de max! De sfeer was echt tof en we hebben veel afgelachen en gedronken. De tour zelf was ook erg de moeite! Salar de Uyuni is een reusachtige zoutvlakte, en dat klinkt misschien saai, maar dat is echt heel speciaal. Het toffe is ook dat ge er veel valse-perspectief-fotoos kunt maken, omdat de achtergrond puur wit is. Ik heb een fotoos toegevoegd om te laten zien wat ik bedoel, maar deze foto is niet van mij. We hebben er wel veel gelijkaardige getrokken die ik zo rap mogelijk online zet! De 2 dagen erna hebben we door een groot nationaal park gereden, met heel veel vulcanen en laguna's. Echt een surreeel landschap, want op 4500 meter hoogte is er geen begroeiing en zijn er heel speciale kleuren (groene meren, rode vulcanen, die dingen), en lijkt het net een Mars-landschap. De nachten waren wel heeeeeeel erg koud, want op die hoogte is het echt om te bevriezen en isolatie is daar nog niet uitgevonden. Maar die koude hoorde ook wel bij de sfeer want overdag zaten wij meestal gezellig dicht bijeen in ons jeepke. Dit was zeker al 1 van de hoogtepunten van mijn reis! Nu moet ik wachten in Uyuni op de trein om middernacht (de rest van mijn team is verder naar Chile getrokken, jammer!) en morgen ga ik enkele dagen in LaPaz blijven voor ik terugkeer naar Cuzco om mijn verjaardag daar met mijn (gast)gezinnetje te vieren hoera! Ik heb trouwens geprobeerd om mijn vliegticket naar eind augustus te verplaatsen, maar jammer genoeg is dit niet mogelijk dus ik kom toch 15 juli al terug, jammer! (Hoewel ik ook wel blij zal zijn jullie kadee'kes nog is terug te zien!) Veel meer heb ik niet toe te voegen, maar het is wel genoeg leesvoer voor deze keer! Dikke kus Ana
