alle pittige details, drama's, intriges, levenservaringen, .....
24-02-2007
Dag iedereen!
Eerst zal ik voor alle duidelijkheid iets uitklaren, want vele mensen
hebben mij al gevraagd wat het geheimzinnige woordje 'Wuntuetee' wil
zeggen. Wel, Wuntuetee is de naam van het project waar ik nu weer zit,
en is een uitdrukking in Thailand. Het is ook de manier waarop zij in
het Engels 1 2 3 uitspreken, vandaar!
Zo, nu dat van de baan is, kan ik verder vertellen!
Gisteren was het dus de trouw van de nicht van... dus de vorige dagen
hebben we ons fulltime beziggehouden met bloemen vouwen, bloemenkransen
maken, bloemen ophangen en verhangen,.. enfin, aan bloemen geen gebrek
dus! Wat ik de laatste dagen ook geleerd heb is: aan kitsch bestaan
blijkbaar geen grenzen! Telkens als ik dacht: Nu kan het echt niet meer
erger, kwam er nog iemand met een bloemenhartje hier of een gouden
frulleke daar af. En dan dacht ik: Ok, het kan dus wel degelijk!
En dan gisteren was het de grote dag, de trouw zelf dus. s Morgens
moesten we nog even gaan helpen met het laatste van de decoratie, en
kwamen de bruid en bruidegom volgens de traditionele manier binnen. Dat
was in heuse stoet-vorm, met alle familieleden die dan vanalle
offergaven droegen. Bij het binnenkomen moest de bruidegom met 2
vrouwen die klaarstonden onderhandelen over de prijs van de bruid, en
dan mocht iedereen binnen. De 2 vrouwen hielden dan een gouden ketting
vast om iedereen die niet betaalde 'gevangen te nemen'. Dan kwamen er
een stuk of 8 monikken om te bidden/zingen en het bruidspaar te
zegenen. Dan ging het paar op een bankje zitten (in een door ons
gemaakt decor!) en mocht iedereen om te beurte water over hun handen
gieten om hun geluk te wensen. s Avonds was het dan groot feest, waarop
bijna het hele dorp aanwezig was (zo'n 1500 man) en natuurlijk...
karaoke! Want wat zou een Thais feest zonder karaoke zijn! (en ja hoor,
ook ik heb mijn bijdrage gedaan hihi).
Vandaag is het jammer genoeg mijn voorlaatste dag hier, want morgen
vertrek ik terug naar Bangkok om dan verder naar Sing Buri te gaan.
Hier heb ik de eerste 2 maanden vorige keer gezeten, en ik wil heel
graag die mensen nog is goeiendag zeggen daarmee!
Ik ga het hier wel heeeel erg missen hoor! Die kinderen zijn echt de
max, en met de Thaise medewerkers kom ik ook zeer goed overeen. Maarja,
om het met een spreekwoord te zeggen (want dat doe ik toch zo graag):
er is een tijd van komen en een tijd van gaan! Ofwel: mooie liedjes
duren niet lang!
X
hier nog eens een teken van leven uit Thailand! Voor de geinteresseerden: ik heb terug wat fotoos online gezet op de foto-site, onder de naam Thailand II (en voor de vergeetachtigen: de site is www.mevrouwana.punt.nl ) Hier is alles nog steeds op en top goed! We zijn begonnen met uit bamboe lamphouders te maken, voor de trouw van de nicht van PiJack (the big chief hier). Op die trouw zijn wji (ik en een belgische jongen die hier ook is) ook uitgenodigd, en we moeten een bepaalde functie doen, iets zoals bruidmeisje ofzo, wat het juist is weet ik nog niet! Maar het wordt in ieder geval wel plezant denk ik! Voor de rest spelen we veel met de kinderen, we gaan vaak naar de rivier om te zwemmen (wees gerust, ik enkel als toeschouwer, hoewel het wel door mijn hart gaat snif!) of shotten wat in de tuin. Een paar dagen geleden hebben we ook 'jungle-feestje' gehad, als afscheidsfeestje voor Yu, een japans meisje. Wij dus heel het decor vol palmblaren gehangen, en al die mannen vol takken en blaren en andere rommel (zie fotoos). Echt hilarisch haha! Eergisteren zijn we bji de buren Chinees Nieuwjaar gaan vieren, wat wil zeggen: Eten! Schaften! Boefen! Volproppen! Achja, je snapt het wel Maar buiten dat eetfestijn, ook enkele tradities zoals nepgeld verbranden op een vuurtje, om te offeren aan de Goden. In de hoop dat je dit dan ooit in het echt terugkrijgt, wie weet? Nu stop ik, want het is KhinKhow (avondeten) Daaaaag xxxx Ana
)
