alle pittige details, drama's, intriges, levenservaringen, .....
24-02-2007
Dag iedereen!
Eerst zal ik voor alle duidelijkheid iets uitklaren, want vele mensen
hebben mij al gevraagd wat het geheimzinnige woordje 'Wuntuetee' wil
zeggen. Wel, Wuntuetee is de naam van het project waar ik nu weer zit,
en is een uitdrukking in Thailand. Het is ook de manier waarop zij in
het Engels 1 2 3 uitspreken, vandaar!
Zo, nu dat van de baan is, kan ik verder vertellen!
Gisteren was het dus de trouw van de nicht van... dus de vorige dagen
hebben we ons fulltime beziggehouden met bloemen vouwen, bloemenkransen
maken, bloemen ophangen en verhangen,.. enfin, aan bloemen geen gebrek
dus! Wat ik de laatste dagen ook geleerd heb is: aan kitsch bestaan
blijkbaar geen grenzen! Telkens als ik dacht: Nu kan het echt niet meer
erger, kwam er nog iemand met een bloemenhartje hier of een gouden
frulleke daar af. En dan dacht ik: Ok, het kan dus wel degelijk!
En dan gisteren was het de grote dag, de trouw zelf dus. s Morgens
moesten we nog even gaan helpen met het laatste van de decoratie, en
kwamen de bruid en bruidegom volgens de traditionele manier binnen. Dat
was in heuse stoet-vorm, met alle familieleden die dan vanalle
offergaven droegen. Bij het binnenkomen moest de bruidegom met 2
vrouwen die klaarstonden onderhandelen over de prijs van de bruid, en
dan mocht iedereen binnen. De 2 vrouwen hielden dan een gouden ketting
vast om iedereen die niet betaalde 'gevangen te nemen'. Dan kwamen er
een stuk of 8 monikken om te bidden/zingen en het bruidspaar te
zegenen. Dan ging het paar op een bankje zitten (in een door ons
gemaakt decor!) en mocht iedereen om te beurte water over hun handen
gieten om hun geluk te wensen. s Avonds was het dan groot feest, waarop
bijna het hele dorp aanwezig was (zo'n 1500 man) en natuurlijk...
karaoke! Want wat zou een Thais feest zonder karaoke zijn! (en ja hoor,
ook ik heb mijn bijdrage gedaan hihi).
Vandaag is het jammer genoeg mijn voorlaatste dag hier, want morgen
vertrek ik terug naar Bangkok om dan verder naar Sing Buri te gaan.
Hier heb ik de eerste 2 maanden vorige keer gezeten, en ik wil heel
graag die mensen nog is goeiendag zeggen daarmee!
Ik ga het hier wel heeeel erg missen hoor! Die kinderen zijn echt de
max, en met de Thaise medewerkers kom ik ook zeer goed overeen. Maarja,
om het met een spreekwoord te zeggen (want dat doe ik toch zo graag):
er is een tijd van komen en een tijd van gaan! Ofwel: mooie liedjes
duren niet lang!
X
hier nog eens een teken van leven uit Thailand! Voor de geinteresseerden: ik heb terug wat fotoos online gezet op de foto-site, onder de naam Thailand II (en voor de vergeetachtigen: de site is www.mevrouwana.punt.nl ) Hier is alles nog steeds op en top goed! We zijn begonnen met uit bamboe lamphouders te maken, voor de trouw van de nicht van PiJack (the big chief hier). Op die trouw zijn wji (ik en een belgische jongen die hier ook is) ook uitgenodigd, en we moeten een bepaalde functie doen, iets zoals bruidmeisje ofzo, wat het juist is weet ik nog niet! Maar het wordt in ieder geval wel plezant denk ik! Voor de rest spelen we veel met de kinderen, we gaan vaak naar de rivier om te zwemmen (wees gerust, ik enkel als toeschouwer, hoewel het wel door mijn hart gaat snif!) of shotten wat in de tuin. Een paar dagen geleden hebben we ook 'jungle-feestje' gehad, als afscheidsfeestje voor Yu, een japans meisje. Wij dus heel het decor vol palmblaren gehangen, en al die mannen vol takken en blaren en andere rommel (zie fotoos). Echt hilarisch haha! Eergisteren zijn we bji de buren Chinees Nieuwjaar gaan vieren, wat wil zeggen: Eten! Schaften! Boefen! Volproppen! Achja, je snapt het wel Maar buiten dat eetfestijn, ook enkele tradities zoals nepgeld verbranden op een vuurtje, om te offeren aan de Goden. In de hoop dat je dit dan ooit in het echt terugkrijgt, wie weet? Nu stop ik, want het is KhinKhow (avondeten) Daaaaag xxxx Ana
Dag vrienden en vriendinnen! Jaja, ik ben zeer goed aangekomen in Thailand! Na een toch wel vermoeiende vliegreis, en een paar daagjes Bangkok, ben ik nu terug in Ranong aangekomen. Hier is het project dat ik de vorige keer begonnen ben maar dus onder omstandigheden ni heb kunnen afmaken. Gisteren zijn we naar een warm-water-bron gegaan, om wat te relaxen. Echt de max, maar wel erg warm (zeker gezien het hier nu 35 graden is). sAvonds was het welkomsmaaltijd voor mji, en hadden de 4 kinderen die bleven eten allemaal een bos bloemen geplukt voor mij, echt zo schattig Vandaag zijn we smorgens naar het ziekenhuis gegaan om mee ochtendgymnastiek te doen. Eerst kregen we de 'moves' van een verpleegster aangeleerd, en dan moesten wij die voordoen aan de mensen die zaten te wachten. Wel een grappig zicht hoor, ik denk dat ze in Belgie zouden denken dat we zot zijn ofzo, zo midden in de gang staan gymnastiek-en! Ohja voor diegene die zich afvragen hoe het met die gevangene en zijn schoenen is afgelopen: ik ben hem dinsdag gaan bezoeken en heb de schoenen met succes afgegeven! Uiteindelijk was het helemaal niet zo moeilijk, de bewakers waren goed gezind en hebben mij met schoenen en al doorgelaten! Anthony was wel heeeel erg blij, want elke dag jogt hij voor een uur, en dit moest hij altijd op blote voeten op de beton doen, en nu heeft hij tenminste schoenen he! Wat hij allemaal vertelde was wel schokkend hoor, die krijgen maar een klein kommetje rijstsoep per dag. Extra eten, kleren, en zelfs medicijnen moeten ze zelf kopen en daardoor zijn ze dus erg afhankelijk van gulle bezoekers die hen wat geld toestoppen (of opsturen verstopt in een tijdschrift want eigelijk mag dit niet!). Ze slapen met 22 in 1 cel, op mini-bedjes en maar 1 WC. Over de gevangenis was een gevangenis-shop waar je voor eten en sigaretten en zeep enzo kon betalen, en dan gaven ze dit af aan de gevangene. Ik ga zeker nog wat geld opsturen, dus als er mensen zjin die hun bijdrage zouden willen doen, laat maar weten en ik regel dat dan wel! Nu ga ik voor vandaag wel stoppen, voor het vervolg zie een andere keer! Groetjes voor iedereen -x- Ana
Hoera! Het is eindelijk zo ver! Binnen enkele uurtjes stijg ik weer op, richting Thailand! Het doet echt wel heel goed, terug vertrekken. Want al bij al, zo stilliggen en rusten is eigelijk toch niks voor mij! Vanaf nu kunnen alle geinteresseerden weer mijn schrijfsels lezen op dit eigenste adres. Nu ga ik snel verder inpakken (want daar ben ik weer geweldig optijd mee ) Dikke zoen voor iedereen! -x- Ana ps: ik zal zeer voorzichtig zijn deze keer! Want om 1 of andere reden twijfelen vele mensen daaraan pps: koop maandag de gazet van Antwerpen! Ik sta er samen met den Yves in, omdat den Yves schoenen heeft verzameld voor een gevangene ginder, en ik ga die afgeven! Allemaal kijken dus!
)
) 
