alle pittige details, drama's, intriges, levenservaringen, .....
24-02-2007
Dag iedereen!
Eerst zal ik voor alle duidelijkheid iets uitklaren, want vele mensen
hebben mij al gevraagd wat het geheimzinnige woordje 'Wuntuetee' wil
zeggen. Wel, Wuntuetee is de naam van het project waar ik nu weer zit,
en is een uitdrukking in Thailand. Het is ook de manier waarop zij in
het Engels 1 2 3 uitspreken, vandaar!
Zo, nu dat van de baan is, kan ik verder vertellen!
Gisteren was het dus de trouw van de nicht van... dus de vorige dagen
hebben we ons fulltime beziggehouden met bloemen vouwen, bloemenkransen
maken, bloemen ophangen en verhangen,.. enfin, aan bloemen geen gebrek
dus! Wat ik de laatste dagen ook geleerd heb is: aan kitsch bestaan
blijkbaar geen grenzen! Telkens als ik dacht: Nu kan het echt niet meer
erger, kwam er nog iemand met een bloemenhartje hier of een gouden
frulleke daar af. En dan dacht ik: Ok, het kan dus wel degelijk!
En dan gisteren was het de grote dag, de trouw zelf dus. s Morgens
moesten we nog even gaan helpen met het laatste van de decoratie, en
kwamen de bruid en bruidegom volgens de traditionele manier binnen. Dat
was in heuse stoet-vorm, met alle familieleden die dan vanalle
offergaven droegen. Bij het binnenkomen moest de bruidegom met 2
vrouwen die klaarstonden onderhandelen over de prijs van de bruid, en
dan mocht iedereen binnen. De 2 vrouwen hielden dan een gouden ketting
vast om iedereen die niet betaalde 'gevangen te nemen'. Dan kwamen er
een stuk of 8 monikken om te bidden/zingen en het bruidspaar te
zegenen. Dan ging het paar op een bankje zitten (in een door ons
gemaakt decor!) en mocht iedereen om te beurte water over hun handen
gieten om hun geluk te wensen. s Avonds was het dan groot feest, waarop
bijna het hele dorp aanwezig was (zo'n 1500 man) en natuurlijk...
karaoke! Want wat zou een Thais feest zonder karaoke zijn! (en ja hoor,
ook ik heb mijn bijdrage gedaan hihi).
Vandaag is het jammer genoeg mijn voorlaatste dag hier, want morgen
vertrek ik terug naar Bangkok om dan verder naar Sing Buri te gaan.
Hier heb ik de eerste 2 maanden vorige keer gezeten, en ik wil heel
graag die mensen nog is goeiendag zeggen daarmee!
Ik ga het hier wel heeeel erg missen hoor! Die kinderen zijn echt de
max, en met de Thaise medewerkers kom ik ook zeer goed overeen. Maarja,
om het met een spreekwoord te zeggen (want dat doe ik toch zo graag):
er is een tijd van komen en een tijd van gaan! Ofwel: mooie liedjes
duren niet lang!
X
hier nog eens een teken van leven uit Thailand! Voor de geinteresseerden: ik heb terug wat fotoos online gezet op de foto-site, onder de naam Thailand II (en voor de vergeetachtigen: de site is www.mevrouwana.punt.nl ) Hier is alles nog steeds op en top goed! We zijn begonnen met uit bamboe lamphouders te maken, voor de trouw van de nicht van PiJack (the big chief hier). Op die trouw zijn wji (ik en een belgische jongen die hier ook is) ook uitgenodigd, en we moeten een bepaalde functie doen, iets zoals bruidmeisje ofzo, wat het juist is weet ik nog niet! Maar het wordt in ieder geval wel plezant denk ik! Voor de rest spelen we veel met de kinderen, we gaan vaak naar de rivier om te zwemmen (wees gerust, ik enkel als toeschouwer, hoewel het wel door mijn hart gaat snif!) of shotten wat in de tuin. Een paar dagen geleden hebben we ook 'jungle-feestje' gehad, als afscheidsfeestje voor Yu, een japans meisje. Wij dus heel het decor vol palmblaren gehangen, en al die mannen vol takken en blaren en andere rommel (zie fotoos). Echt hilarisch haha! Eergisteren zijn we bji de buren Chinees Nieuwjaar gaan vieren, wat wil zeggen: Eten! Schaften! Boefen! Volproppen! Achja, je snapt het wel Maar buiten dat eetfestijn, ook enkele tradities zoals nepgeld verbranden op een vuurtje, om te offeren aan de Goden. In de hoop dat je dit dan ooit in het echt terugkrijgt, wie weet? Nu stop ik, want het is KhinKhow (avondeten) Daaaaag xxxx Ana
Dag vrienden en vriendinnen! Jaja, ik ben zeer goed aangekomen in Thailand! Na een toch wel vermoeiende vliegreis, en een paar daagjes Bangkok, ben ik nu terug in Ranong aangekomen. Hier is het project dat ik de vorige keer begonnen ben maar dus onder omstandigheden ni heb kunnen afmaken. Gisteren zijn we naar een warm-water-bron gegaan, om wat te relaxen. Echt de max, maar wel erg warm (zeker gezien het hier nu 35 graden is). sAvonds was het welkomsmaaltijd voor mji, en hadden de 4 kinderen die bleven eten allemaal een bos bloemen geplukt voor mij, echt zo schattig Vandaag zijn we smorgens naar het ziekenhuis gegaan om mee ochtendgymnastiek te doen. Eerst kregen we de 'moves' van een verpleegster aangeleerd, en dan moesten wij die voordoen aan de mensen die zaten te wachten. Wel een grappig zicht hoor, ik denk dat ze in Belgie zouden denken dat we zot zijn ofzo, zo midden in de gang staan gymnastiek-en! Ohja voor diegene die zich afvragen hoe het met die gevangene en zijn schoenen is afgelopen: ik ben hem dinsdag gaan bezoeken en heb de schoenen met succes afgegeven! Uiteindelijk was het helemaal niet zo moeilijk, de bewakers waren goed gezind en hebben mij met schoenen en al doorgelaten! Anthony was wel heeeel erg blij, want elke dag jogt hij voor een uur, en dit moest hij altijd op blote voeten op de beton doen, en nu heeft hij tenminste schoenen he! Wat hij allemaal vertelde was wel schokkend hoor, die krijgen maar een klein kommetje rijstsoep per dag. Extra eten, kleren, en zelfs medicijnen moeten ze zelf kopen en daardoor zijn ze dus erg afhankelijk van gulle bezoekers die hen wat geld toestoppen (of opsturen verstopt in een tijdschrift want eigelijk mag dit niet!). Ze slapen met 22 in 1 cel, op mini-bedjes en maar 1 WC. Over de gevangenis was een gevangenis-shop waar je voor eten en sigaretten en zeep enzo kon betalen, en dan gaven ze dit af aan de gevangene. Ik ga zeker nog wat geld opsturen, dus als er mensen zjin die hun bijdrage zouden willen doen, laat maar weten en ik regel dat dan wel! Nu ga ik voor vandaag wel stoppen, voor het vervolg zie een andere keer! Groetjes voor iedereen -x- Ana
Hoera! Het is eindelijk zo ver! Binnen enkele uurtjes stijg ik weer op, richting Thailand! Het doet echt wel heel goed, terug vertrekken. Want al bij al, zo stilliggen en rusten is eigelijk toch niks voor mij! Vanaf nu kunnen alle geinteresseerden weer mijn schrijfsels lezen op dit eigenste adres. Nu ga ik snel verder inpakken (want daar ben ik weer geweldig optijd mee ) Dikke zoen voor iedereen! -x- Ana ps: ik zal zeer voorzichtig zijn deze keer! Want om 1 of andere reden twijfelen vele mensen daaraan pps: koop maandag de gazet van Antwerpen! Ik sta er samen met den Yves in, omdat den Yves schoenen heeft verzameld voor een gevangene ginder, en ik ga die afgeven! Allemaal kijken dus!
Gisteren is Ana terug in het ziekenhuis opgenomen voor haar laatste operatie. (plastische chirurgie om het lidteken minder erg te maken) Alles is goed gelopen maar ze moet daar nog een tjidje blijven om te herstellen.
Bezoekers zijn uiteraard altijd welkom. Ze ligt op kamer 616 van het Sint Vincentius ziekenhuis te Antwerpen.
Je kan haar ook altijd bellen op haar gsm of op het nummer van haar kamer: 03 285 2616
Hehe, gisteren weer voet op Belgischen bodem gezet! En zoals sommigen onder jullie al weten, mocht ik vandaag van het ziekenhuis in Antwerpen al voor een weekje terug naar huis, naar de stille kempen! Echt een volledige verrassing voor mij, maar wel een heeeel fijne! Dus als er iemand toevallig eens in de buurt is, spring gerust is binnen zou ik zo zeggen! Dan wil ik mij nog excuseren aan diegenen die vandaag al in het ziekenhuis stonden, toen ik al weer weg was! Ik wist het zelf ook pas van vandaag, dus ik kon niet iedereen verwittigen! Bedankt nog eens iedereen die mij op eender welke manier wat gesteund heeft enzo, en dan zien jullie mij over een dikke maand weer lustig rondhuppelen!! Groetjes Ana ps: gelukkig nieuwjaar iedereen
godverdekke, it's great to be in Belgium! (allemaaaaaal!!)
Hier dus even een korte mededeling, namelijk deze: ik word deze avond, samen met mijn ouders in een kot van de nacht overgevlogen naar mijn geliefde vaderland (Belgie dus)! Ik zal oudjaar dus deze keer in de luchthaven vieren, joepie! Ik zal daarna in het ziekenhuis in Antwerpen, het StVincentius liggen. Dus de mensen die zich echt niet kunnen inhouden (en alle andere natuurlijk ook!) mogen mij altijd efkes komen entertainen! Voor de rest: amuseer jullie allemaal maar heel erg goed deze avond (ik vier oudjaar trouwens al 6 uur vroeger dan jullie, NAH ) en zie dat ik geen klachten hoor! Dikke dikke zoen van Ana
Dag Vrienden, Vriendinnen en Sympatisanten! hier weer een teken van leven! Ge kunt allemaal gerust zijn, mijn voet hangt nog steeds veilig en wel aan mijn been, en dat zal voorlopig zeker zo blijven! Het is wel even nogal ernstig geweest, want de gangreen (een stomme tropische ziekte grrr) is wel even totaan mijn knie geweest, maar gelukkig is het nu gecontroleerd tot mijn wonde alleen, dus het gevaar is geweken! Ik zal nog wel enkele operaties moeten ondergaan, maar als alles een beetje meezit mag ik binnen 3 a 4 weken weer de weide wereld in! Er is nog steeds een kans dat ze mij over een weekje toch nog naar huis sturen, maar dat is (zoals wel meer dingen in thailand...) nog niet zeker.Alle geluk zijn ondertussen mijn ouders aangekomen, en dat is ook een groot verschil! Ik ben echt blij om nog eens met hen te kunnen babbelen enzo, en ook voor hen is het een grote geruststelling om mij levend en in 1 stuk weer te zien! Voor de rest wil ik allen die een mailtje, een smsje gestuurd hebben, een pakketje meegegeven of gewoon eens heel diep aan mij gedacht hebben enorm hard bedanken! Het deed echt heel goed om zoveel support te krijgen, dan voelt ge u zo wat minder alleen, en dan lijkt belgie toch een ietsiepietsie dichterbij he! Nog een heel gelukkige kerstperiode voor iedereen, voor de studenten: veel succes met de exames, en voor de skiers/snowboarders: zijt voorzichtig mennekes! Dikke kus Ana -x- ps: ik heb hier zelf ook een kerstfeestje in het ziekenhuis gehad! Eerst een kerstlunch, gevolgd door het hele personeel dat, gewapend met kerstmuts en zangboekje, voor ons kerstliedjes zong! Heel schattig maar ook wel zeer hilarisch (NIET in de lach schieten Ana, NIET LACHEN!!) . Gelukkige kerstmis iedereen!
Ana heeft me gevraagd om hier een klein berichtje te zetten want ze ligt in het ziekenhuis voor een maand. Ze heeft namelijk tijdens het zwemmen een soort bacteriële infectie opgelopen via een wondje aan haar voet. Gevolg: voet dubbel zo dik en Ana naar het ziekenhuis.
Eerst zei de arts dat ze enkele dagen in het ziekenhuis moest blijven maar enkele dagen werd een week en een week werd een maand. Onze ouders hebben hemel en aarde bewogen om Ana te laten repatriëren maar tevergeefs... verzekeringen.... je kent dat wel....
Dus, nu zit ze daar nog een maand in dat ziekenhuis op een kamen met 37!!! man. Op zich wel een belevenis maar voor dat soort toestanden ga je natuurlijk niet voor naar Thailand.
Gelukkig voor haar hebben onze ouders nog een ticket kunnen bemachtigen en kunnen ze zondag naar Thailand vertrekken om Ana wat te vergezellen.
Ana verveelt zich daar dood. Dus moesten er mensen zijn die dit tijdig lezen en die graag iets kleins (liefst geen grote pakketten) zouden willen meegeven, je kan tot en met zaterdag nog iets afgeven bij onze ouders. Ze zijn te bereiken op volgende nummers:
03 484 51 86
0498 67 11 33 (Andoni)
0498 67 09 86 (Magdaleen)
Je kan Ana ook altijd bellen op haar gsm daar. Haar nummer is 00 668 52 69 20 79.
Let wel op, door het tijdsverschil is het daar 6 uur later. Je kan haar dus niet bellen na 15u s middags. (doordat ze daar met zoveel op de kamer liggen, gaat het licht al vroeg uit)
Aangezien bellen met gsm of vaste lijn echt wel duur is en de meesten die dit lezen nog studeren (lees: niet veel geld hebben), kan je ook altijd bellen in een belwinkel. In zon marginaal kot betaal je namelijk maar 1 om 10 minuten naar haar gsm ginder te bellen.
Gegroet! Allereerst; de FullMoonParty was echt de MAX! Echt zalig om nog eens fatsoenlijk uit te kunnen gaan! En die feestjes zijn naar het schijnt de grootste strandfeestjes ter wereld dus dat kan wel tellen! Ook fijn omdat er vele vrijwilligers waren die ik allang niet meer had gezien. Al bij al dus heel geslaagd! (en misschien voor herhaling vatbaar, 1 van de volgende maanden?) Nu ben ik ondertussen in Kepeu (gehuchtje naast Ranong) aanbeland, waar mijn volgende project voor 3 weken is. Ik zit hier wel als enige vrijwilliger, samen met nog 3 Thaise medeewerkers. Soms is het wel wat eenzaam, want er wordt heeeel veel Thais gesproken, en niet echt zoveel engels, maar het is hier wel plezant! Naast het huis is een klein huisje in klei, dat zowat als 'clubhuis' dient voor de jongens hier in de buurt. Dat is wel tof, het zijn allemaal goeie gasten (alleen jammer dat ze geen engels kunnen en ik geen thais, dus veel gebarenwerk!) En met die mannen doen we dan wat activiteiten zoals gaan vissen en zwemmen in de rivier enzo. In de achtertuin zijn ze ook bezig een nieuw gebouw te zetten, dus in de voormiddag als de jongens op school zitten help ik vaak mee met den bouw (in de maten dat ik kan meehelpen natuurlijk, want ik ben niet echt bepaald het metser-type ) en ik ben eergisteren samen met de kokkin ook begonnen een moestuin aan te leggen, dat is ook wel tof! Nu ga ik wel stoppen want het is KhinKhow (letterlijk:rijst eten) wat dus wil zeggen: ETEEEEEEN!!! kuskus Ana
Allereerst aan iedereen: een gelukkige sinterklaas gewenst!!! De laatste week heb ik nog enkele spannende dingen meegemaakt: Vorige week op Ko Chang wilde ik naar een waterval in de buurt wandelen, maar onderweg ben ik gebeten door een vieze witte blaffende hond. Ik snel verderlopen, mar een beetje verder was er een huis met een andere blaffende hond, en ik had ondertussen wel wat ne schrik gepakt, waardoor ik dus echt niet voorbij dat huis durfde. Maar terug ging ook niet, want dan moest ik voorbij dat bijtende mormel. Zo heb ik echt een half uur gestaan, en echt niet wetend wat ik moest doen Na een tjidje heb ik al mijn moed bijeen geraapt, een grote stok gepakt en terug gewandeld (gelopen) maar gelukkig was de hond er niet meer. De rest van de dag heb ik een scooter gehuurd, en helemaal naar de andere kant van eht eiland gereden naar het ziekenhuis, want de honden hier hebben 1 of ander ziekte waarvoor ik DIRECT METEEN ONMIDDELIJK een spuit voor moest krijgen (volgens de verpleegster toch )Daarna heb ik nog eens geprobeerd te wandelen daar, maar toen heb ik 3 honden van de eigenaar van het guesthouse meegenomen om mij te beschermen. (en dat was maar goed ook, want dit wit best zat er weer!) De dag erna ben ik in de avond nog gevallen met den brommer, waardoor ik een gat in mijn kin heb nu, en hup 3 hechtingen erbij. Jaja, het is niet bepaald mijn geluksweek geweest... maar al bij al heb ik wel een hele fijne tijd gehad op Ko chang, echt een zalig eiland! Nu zit ik op een ander eiland, op Ko Pha Nang. (na heeeeeeel veel; uren in de bus gezeten te hebben, want die eilanden liggen erg ver uiteen!) Deze avond is het hier FullMoonParty, en ik ga daar met enkele andere vrijwilligers naartoe. Of dat is toch eht plan, want het is al een hele dag aan het regenen, en dat is op het strand. Maar we gaan der toch een feestje van maken, weer of geen weer! Volgende week trek ik naar Ranong, want daar is mijn volgende project. (we gaan een weeshuis bouwen, ben eens benieuwd haha!) Groetjes aan iedereen Ana ps: met fotoos heb ik wat problemen, want niet alle computers hier zijn nieuw genoeg daarvoor, maar ik blijf proberen!
Hehe, weer een weekje verder! Ik zit op deze moment op Ko Chang, echt een paradijsje! Eergisteren heb ik een brommerke gehuurd om het eiland eens te verkennen, echt tof! De weg liep heel de tijd langs de zee, en ging tot helemaal tot het puntje van het eiland! Zo heb ik ook mijn nieuw guesthouse gevonden, supergoedkoop en met een heel sympatieke eigenaar! (een schot die hier met zijn thaise vrouw en zoontje woont, en heeeerlijk kan koken!) ik heb hier, via de eigenaar van het guesthouse, al vele mensen leren kennen die hier zijn komen wonen en werken. Gisteren mocht ik met een Fransman die ik heb leren kennen en die hier een boot heeft mee voor een tochtje naar een verlaten eiland, om daar te snorkelen. Heel gezellig (en een groot voorrecht want normaal moet ge daar veel voor betalen!) sAvonds zijn we met een grote groep gaan eten in een restaurant waar het 'Spaanse avond' was, en mij nog eens goed laten gaan in het veel-te-veel eten! De rest van mijn gebeurtenissen ga ik over enkele dagen neertypen, want ik heb nu ongelooflijk veel honger en in ga middageten hier op de pier ergens (met zicht op zee, echt prachtig!) Groetjes aan iedereen, en doe maar ne goeien dikke frak aan! (hehehe ) -x- Ana
Ik kan nu mijn dagen in SingBuri echt al aftellen! Want morgen vertrekken we met de hele groep naar Bangkok, om daar een groot afscheidsfeestje te bouwen, want bijna heel de groep gaat dit weekend terug naar huis! De laatste vorige week hebben we enkele dagen in een weeshuis van Greenway (onze organisatie) gewerkt om daar de hele boel op te kuisen zodat de kindjes snel kunnen terugkomen. Dat was wel tof werk, maar wel vrij zwaar! Deze week hebben we een bibliotheel geschilderd in een schooltje, met een grote tekening op de muur! (de fotoos volgen nog!) Volgende week ben ik een weekje vrij, en ga ik waarschijnlijk naar Ko Chang. Dit is een eiland dat ook een natuurreservaat is, en naar het schijnt heel mooi moet zijn! Daarna trek ik verder naar het Zuiden voor de volgende 4 weken om dar mijn nieuw project te doen! Ik ga SingBuri wel missen, want ik zit hier nu al zo lang en begin het hier nu al vrij goed te kennen, en we hebbe echt een heerlijk huis enzo! Maarja, afscheid hoort bij reizen zeker? De rest van het verslag volgt nog, want mijn internet-tijd is op! Zoen Ana -x-
Gegroet! Ik heb trouwens hier een thaise GSM-nummer, en die is: +6652692079 Dus als je eens wil bellen en smsen, aarzel niet! (bedenk wel, het is hier 6 uur later dus liefst niet savonds heel laat bellen want dan is het hier nacht!) Ik denk dat de nummer klopt, maar ik ben niet 100 procent zeker van de landcode enzo, dus moest het niet lukken laat het me weten! Lieve groet Ana -x-
Gegroet! Weer een weekje, en wat werkervaring verder! De laatste dagen is het water hier enorm gezakt, waardoor ons werk ook wat veranderd is! Nu moeten we vooral schoonmaken, gisteren in een schooltje en vandaag in een tempel. Best wel vermoeiend, maar wel plezant. Het is wel een tof gevoel als ge na een uur poetsen een proper klasje kunt achterlaten, of een speeltuin waar de kinderen weer op kunnen ravotten! Dit weekend zijn we met de hele bende naar Bangkok gegaan, om Yves' verjaardag te vieren en wat te winkelen enzo. Beide dingen zijn meer dan geslaagd! Op de terugweg ben ik wel voor de eerste (en hopelijk de laatste!) keer in contact gekomen met de Thaise politie. Bij het uitstappen uit een taxi aan een busstation, botste ik met mijn deur tegen een andere taxi die veel te dicht en vooral snel voorbij kwam. De chauffeur eiste van mij 2500 bath (50 euro, heel veel geld in thailand!) en omdat ik dit niet wilde betalen, gingen we met zn allen (ik, Holy (=vriendin van hier), onze chauffeur en die van de andere taxi) naar de politie. Maar ondat daar natuurlijk niemand engels kon, konden we helemaal niks uitleggen. Alleen de andere chauffeur kon zijn verhaal doen, wat dus echt wel ambetant was. Na een tijdje konden we uit de gebaren van de politieman opmaken dat we niet moesten betalen, maar toen wou de chauffeur perse naar een ander bureau. Omdat wij onze bus moesten halen, ging dit dus niet (en we wilden zowieso al niet!). Na uiteindelijk een half uur daar wachten en discussieren met de chauffeur, mochten we vertrekken. Dat was echt een heel angstaanjagende ervaring, want we wisten absoluut niet wat er gaande was, en niemand kon ons verstaan! Maar uiteindelijk is alles goed gekomen, en zijn we veilig terug in SingBuri geraakt! Zondag avond was het in Thailand een feestdag, waarbij ze overal de moeder van de rivier bedanken voor het gebruik van die rivier. Ook wij gingen natuurlijk meefeesten, en dat deden we op een klein dorpsfestivalletje, met gratis eten (jee!), een optreden van een zangeres, en natuurlijk dansen! Er waren veel thaise jongeren waarmee we de week ervoor al hadden samengewerkt dus dat was wel plezant! We moesten ook een soort kroon van bloemen en bananenbladeren in het water leggen, met daarin een stukje haar, een stukje kleding, een kaars, een muntstuk en een stukje nagel om zo de rivier te bedanken. Best wel mooi, zo al die lichtjes op de river! Je moest dan ook de 'kroon' omhoog houden en een wens doen, zoals je op 1 van de fotoos zult zien! De rest van de week gaan we verder schoonmaken en heropbouwen denk ik, maar zeker kan je daarvan in Thailand nooit zijn! Wordt vervolgd... Ana -x-
He makkers en makkerinnen! Ik ben nu bezig aan mijn tweede dag vrijwillgerswerk, en ik moet zeggen: het is echt plezant! Gisteren is een deel van de groep om 6 uur opgestaan om heel veel noedels te maken en te verpakken in doosjes, dan ben ik met de andere langslapers opgestaan, en zijn we ,met zn allen vertrokken om het voedsel uit te delen. Dat was wel tof, want die mensen zijn ozo dankbaar voor alles! Na de middag zijn we naar een ander nog-meer-overstroomd dorpje gegaan, om daar met een bootje door de straten te gaan en water uit te delen. het water stond echt hoog, want sommigen mensen kwamen tevoet/al zwemmend, en daarvan zag je enkel het hoofd zo hoog stond het! Het is wel ontroerend om te zien, dat al die mensen zo goedlachs en vriendelijk blijven, ondanks al hun miserie! Er waren zelfs enkele kinderen aan het spelen in het water met enkele banden. De mentaliteit hier is ook heel anders, bij ons zou dat meteen een geduw en getrek worden als we ergens eten uitdelen, maar hier wacht iedereen op zijn beurt, en nemen ze zelfs eten voor anderen mee! Het is echt een plezier om hier te werken zo! Deze morgen stond ik bij de ochtendshift, en om half 6 moest ik er dus uit! Het koken hier is ook wel tof, zo leer ik ook wat thais eten klaarmaken ineens! Dat eten zijn we ook gaan uitdelen, en toen mocht ik met Holy (een engels meisje hier) in zo'n schattig bootje varen, heel grappig! Nu ben ik ermee weg, want we gaan middageten met de groep! Groet uit thailand Ana * ps: fotoos over enkele dagen, daar heb ik nu geen tijd meer voor, excuses!
Voila, al 1 maandje thailand achter de rug! En ik heb me nog geen moment verveeld of slecht gevoeld! Vorige week was de langverwachte beachweek: echt een paradijsje! Parelwitte stranden, heerlijk hotel, helderblauw water, en een fijne groep mensen! Ik heb 1 dag scooters gehuurd met 8 groepsgenoten, wat dus echt heel plezant was! Ik ging rijden, maar omdat het mijn eerste keer was, ging het nogal wild en snel waardoor de kerel achterop nogal veel schrik had haha! Maar na een tijdje was ik het wat meer gewoon en ging het beter! Woensdag hadden we met de hele groep een boottrip gedaan. Vissen, snorkelen en een bezoek aan een fishfarm stonden op het programma. Die fishfarm waren eigelijk allemaal netten in het water, met planken tussen op op te lopen. Best wel shik, want het waren echt grote vissen van enkele meteres, en schildpadden enzo! De avonden op Ko Samet waren zeker ook de moeite! Elke avond zalige strandfeestjes, in de vele bars op het strand! Het is daar ook de gewoonte om 'buckets' te bestellen, wat dus echt een emmer gevuld met drank is, met een hoop rietjes in, grappig! Na de beachweek moest ik we afscheid nemen van een groot deel van de groep, want iedereen vertrekt nu naar zijn project. Ik blijf nog een maand in SingBuri, met 8 andere vrijwilligers. Hier zijn veel overstromingen, en wij gaan de mensen helpen met hun huizen leeg te halen, en eten te koken voor hen! Hoe het hier allemaal verloopt, lees je nog! Groetjes Ana -x- ps: ik heb nog fotoos van de trekking en de beachweek op de andere site gezet!
De vorige week stond de langverwachte trekking door de jungle op het programma. De eerste dag (dinsdag) hebben we 20 kilometer gestapt ongeveer, door een prachtige jungle! Echt tof om door te wandelen, met overal planten, riviertjes, oeroude bomen van enkele meters doorsnede, bamboebossen, lianen, al wat je maar wil! We hebben ook, met diegene die nog wilden, een berg/heuvel beklommen, de hoogste van de provincie (wel maar 1300 m maar toch!) Dat was niet simpel, want in de plaats van zig-zaggend naar boven te gaan zoals normaal, gingen we recht naar boven. Het pad was dus heel stijl en super glad, maar dat maakte het wel plezanter! De weg naar beneden was ook wel grappig: al glibberend en glijdend naar beneden, met om de 5 minuten iemand die onderuit gaat in het slijk! Uiteindelijk kwamen we dan toch moe maar tevreden in het kamp aan. We sliepen in een schooltje, met als douche een waterpomp in het midden van een grasveld, en met Thaise WC's (=franse WC's, brrr!) sAvonds was het ook heel gezellig, ik heb nog tot laat zitten tetteren met onze Thaise gidsen (die mij een paar heel coole kaartentruuks geleerd hebben!) De dag erna zijn we in de voormiddag naar een par grotten in de buurt gewandeld, maar ik ben niet in alle binnengegaan wegens mijn lichte claustrofobie! In de namiddag hebben we een riviertje in de jungle stroomopwaarts opgewandeld, heel de tijd met de voeten in het water met overal watervalletjes in verschillende niveau's, echt heel mooi! Na enkele uurtjes kwamen we dan bij een grote waterval, waar iedereen kon 'douchen' en zwemmen, net zoals in de reclammekes Jaja, dit was voor mij toch al 1 van de hoogtepunten sinds ik hier ben! De volgende dag van de trekking hebben we nog een 6tal km gewandeld naar ons guesthouse, en daar konden we de hele middag relaxen en zwemmen in een groot meer (vol wier, maar dat houdt een zwemfanaat als mij niet tegen!). sAvonds was er een karaoke in een hutje bij het meer, met nachtzwemmen! Alleen op het einde ging het even mis, toen 1 van de thaise gidsen mij voor te lachen in het water smeet met mijn laatste droge kleren aan, en mijn zakje met camera, portefeuille en GSM in!Toen was ik wel efkes heel boos op hem, maar toen bleek dat er niets kapot was, was alles al snel vergeven en vergeten! De laatste dag zijn we naar een vrij shik hotel in de buurt gegaan, om te bkomen van de trekking (en nog eens in een bed te kunnen slapen, want 4 nachten op een houten vloer zonder matje of iets is ni niks!) sAvonds zijn we met een groep gaan bowlen, en nog naar een marginale nachtclub gegaan, lachen hihi! Nu zijn we terug in SingBuri, maar in een ander (veel minder goed...) huis want ons basiskamp is ondergelopen door de overstromingen die hier overal inde buurt zijn! Morgen vertrekken we voor een week naar Ko Samet, een eiland, voor een weekje strand, joepie! U hoort nog van mij! Dikke zoen Ana -x- ps: ik heb een nieuwe weblog gemaakt voor mijn fotoos, want deze site is daar niet echt handig voor, check http://mevrouwana.punt.nl voor fotoos!
)
) 
) en zie dat ik geen klachten hoor!
