|
Erwin beweert nog redelijk geslapen te hebben op de grond, al blijkt later op de dag dat het wellicht toch niet zo goed was ...
Uit armoede gaan we voor het ontbijt opnieuw een groot hotel binnen waar er een Starbucks is temidden van de gokwoede. Ongelooflijk, zelfs om 9 uur 's morgens zitten hier mensen met een sigaret en een flesje Cola op van die machines te staren, compleet van de wereld ...
We laten Las Vegas achter ons en rijden via Hurricane (what's in a name) naar Zion Park dat we vandaag bezoeken. Je mag daar enkel tot het Visitors Center met de auto en moet dan overstappen op een busje dat je langs de verschillende bezienswaardigheden in de Zion's Canyon voert. Aan de laatste halte stappen we uit en wandelen van daaruit tot de plaats waar de Canyon versmalt tot +/- 6 meter. Je voelt je nietig tussen die metershoge rotsen die zowel links als rechts van je staan. Je kan van daaruit nog verder, maar dan moet je eerst een stuk door de rivier waden, daar hebben we ons toch maar niet aan gewaagd.
Het blijft broeierig warm; in het heengaan op de wandeling lopen we nog in volle zon (zweten!), op de terugweg is de zon net achter de rots verdwenen, en is het aangenaam. Terug op het startpunt van de wandeling laten we onze voeten heerlijk afkoelen in de rivier en nemen dan het busje voor de terugrit. We pikken onze auto op en rijden dan via een prachtige weg het park uit. Imposante rotsformaties in de mooiste kleuren (vooral dieprood en bijna wit). Als je bijna uit het park rijdt, kom je aan een rots die aan een dambord doet denken (de horizontale en verticale groeven die er door lopen, lijken echt op de vlakjes op een dambord).
Aangekomen in Kanab checken we in in de Holiday Inn aldaar, deze keer voor 3 nachten. Gelukkig deze keer wél 2 queensize bedden en dat ... alsof ze weten dat ze nog iets goed te maken hebben ... in een heuse suite. Stel je daarbij zeker niet te veel voor, de kamer heeft enkel een salonnetje en is wat groter. Voor de rest zeker geen overdreven luxe, eerder "Amerikaans" landelijke stijl, met een vasttapijt met grote tekeningen, behang met stierenkoppen en cowboyboots in de badkamer ...
Had gehoopt hier een wasje te slaan, maar dat zal niet gaan; er is wel een strijkplank en strijkijzer op de kamer, maar voor de rest geen laundryfacilities. Geen ramp, kan wachten tot Moab (volgende logeerplaats voor 3 nachten), hoop dat ze daar dan wel facilities hebben.
Zo, het relaas van vandaag, kruip in mijn bedje. Slaapwel!
P.S. Annelies vroeg me te laten weten dat ik (Ingrid) de schrijver van dienst ben van de blog, kwestie dat jullie weten wie "ik" en "wij" zijn in de verhalen die ik post.
|
