De vooruitzichten met betrekking tot het weer waren heel positief. Droog weertje en een leuke wind mee om de beentjes goed los te gooien. Enkel 9 dapperen stonden paraat om de jaarlijkse rit naar Oostakker aan te vatten, dit waren:
Amelinckx Marc, , Desair Erik,Mets Harald, Bollaert Robert, Van Lierop Gerry, Meessens Bart, Pedro Claessens, Marcel , Leon Van Der Linden.
Bij het vertrek werd er even overlegd welke route er gevolgd zou worden. Er waren 2 voorstanders van de route langs de hoofdbanen. De andere zeven hebben gekozen voor minder drukke doch hele mooie banen via de binnenwegen. Vanuit Beveren trokken Leon en Marcel alleen op pad.
Van Beveren ging het richting Vrasene. Op weg naar Vrasene kwam er via een zijstraatje een blauwe vogel aansluiten. Het bleek niemand minder dan Joost Vercauteren.Aangezien de klok thuis niet juist stond was de groep van Blijf jong al vertrokken. Hopelijk staat de klok op zijn passief kantoor (huis) wel juist! We waren nu opnieuw met achten.
Van Vrasene ging het aan een vlot tempo (33 – 34) naar St Gillis, Stekene, Bosdorp, Klein Sinaai om zo in Moerbeke de Moerbeekse dijk op te rijden. Het tempo bleef vlot aan te houden met de meewind alsook met de goed roterende kopmannen. Om zeker te zijn dat we de juiste weg zouden volgen had Gerry een stelling opgemaakt die duidelijk aangaf hoe we moesten rijden. Zolang het wind mee is en we de zee nog niet zien zitten we goed. Voor de rest was het altijd rechtdoor. Duidelijk, niet?
Langs de mooie en rustige Moerbeekse dijk reden we tot in Wachtebeke, om dan zo richting Zaffelaere naar Molenheide en Desteldonk te rijden. Het tempo werd mooi en vlotjes onderhouden door de roterende kopmannen. In Desteldonk werd er een stukje rustige industrie genomen die iedereen deed denken aan het stukje tussen doel en Kallo. Eenmaal de industrie zone uit kwamen we in het dorpsplein van Oostakker terecht en wisten we dat via het viaduct (puf puf) we uiteindelijk zo op de bedevaart plaats zouden aankomen. Voor wie wat extra info wenst over deze plaats :
De Basiliek van Oostakker-Lourdes: het bedevaartsoord kwam er op initiatief van een adellijke vrouw : Markiezin de Courtebourne-de Nédonchel die toen op het naburige kasteel Slotendries woonde. In 1873 bouwde zij in haar tuin een grot ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Na de inzegening van het beeld aan de grot in 1873 vroegen omwonenden en bewoners van het Gentse om te mogen komen bidden aan de grot. Een jaar later is Pieter De Rudder aan de grot op miraculeuze wijze genezen van een open beenbreuk. Door deze genezing ontstond er een grote toeloop van gelovigen. Om de bedevaarders te ontvangen bouwde men een kerk in neo-gotische stijl. Ze werd in 1877 ingezegend en in 1924 verheven tot basiliek. De basiliek is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekte Ontvangenis, de naam waarmee Maria zich bekend maakte aan Bernadette op 25 maart1858. Door toedoen van onder andere Markiezin de Courtebourne, werd Oostakker-Lourdes ook de bakermat van een indrukwekkende onderwijscampus. Nog meer info op http://www.basiliekoostakker.be/pagina8.html
Op den terugweg werd er nog gesproken over kromme kaarsen (?) en eenmaal het viaduct over kwamen we terug op gang. Doch niet voor lang want we hebben ook een jaarlijkse afspraak in café De Spiegel. Daar zetten we onze rossen naast de moto’s van de club die er volgens mij ook hun jaarlijkse bijeenkomst hebben. Na een snel drankje vatte we de terugweg aan.
Er werd afgesproken dat er afhankelijk van de leeftijd op kop diende gereden te worden. Erik(34), Harald(37), Bart; (43), Pedro( 37), Gerry (42) Marc (55) en Robert (63), hoe jonger hoe langer op kop en hoe meer kilometers. En zo geschiede! Opnieuw kwam er een duidelijke stelling van Gerry. De weg rechtdoor blijven volgen zolang je wind tegen hebt en de schelde nog niet ziet.
Er werd mooi in koppeltjes rondgereden gedurende de toch wel 40 kilometer wind tegen. Iedereen deed mee een duit in het zakje. Het tempo werd nog lichtjes opgetrokken toen we Niewkerken passeerden doch eenmaal in Beveren werd er rustig uitgebold.
Het resultaat: 103,5 km tegen 30,6 km gemiddeld. Parcours hieronder!
Met 19 zijn we op een stralende dag vertrokken voor een ritje richting de polder. Op de agenda vandaag stond de kermisrit van de zondagsrijders. Hieronder het weer bulletin:
We waren met 19 maar bij het opstellen van het verslag komen we enkel aan achttien, wie zijn we vergeten? Graag even laten weten en alvast sorry op voorhand. Reden volgens ons zeker mee :
Amelinckx Marc, Bollaert Robert, De Cleen Paul, De Coninck Patrick, De Meulenaere Leo, De Ridder André, Desair Erik, Heyndrickx Walter, Hody Michel, Mets Harald, Van Gasse Gerome, Van Hecke Richard, Van Lierop Bert, Van Osselaer Marc, Van Puymbroeck Marc, Van Wiele André, Meessens Bart, Van Aertselaere Frank.
De kermisrit van de Zondagsrijders ging over 78 km en vertrok richting Beveren. In Gaverland vond Gerome het nodig om de wind alleen te trotseren en liet de groep rijden. Hij had er 70 en kwam gelijktijdig met de groep terug aan in Melsele!
Van Beveren ging het richting Vrasene en zo richting St-Gillis. Voor St-Gillis draaiden we rechtsaf om zo op het oude vertrouwde parcours richting polder te rijden (over viaduct expresweg, meerdonk doorkruisen richting schietstand). Het tempo lag wegens de schuine wind-mee vlotjes boven de 30 doch iedereen kon goed mee en er wet vlot gepraat.
Marc A heeft wegens andere verplichtingen vroeger afgedraaid zodat hij thuis aan 60 km kwam. Vandaar dat we hem op het einde bij den drink niet konden terugvinden.
De trip ging door de polder met als doel Kloosterzande. Daar draaiden we terug richting Melsele met iets later de bevoorrading. Net voor de bevoorrading konden we bijna aansluiten met de A ploeg van de Warmoezenier. De bevoorrading was mooi meegenomen. Een drankje, een stukje banaan of een koekje werden mooi verorberd. Er zijn ook mooie foto’s genomen. Die volgen via een aantal aparte mails.
Door de bevoorrading, en de verorberde extra energie, was er genoeg voor de kopmannen om het tempo van boven de 30 vlotjes aan te houden. Zo kwamen we een paar kilometer voor de vliegstand aansluiten aan de groep van de Warmoezenier. Doordat we zo een groep van meer als 50 personen creëerden moest er vanachter af en toe wel goed doorgetrokken worden. Dit begon hier en daar toch al pijn te doen aan de beentjes. Eenmaal Meerdonk door werd er daarom wat geminderd zodat we opnieuw in groep door konden rijden. Doordat de groep van de Warmoezenier iets minder snel als ons ging kwamen we af en toe opnieuw aansluiten. Dit maakte dat we een jojo spel speelden tot over de brug van het viaduct richting Vrasene. Vanaf daar werd er mooi geminderd zodat we in groep en op een aangepast tempo konden terugkeren naar Café Svelta.
Op café werden we nog verrast met boterhammetjes en konden we genieten van een drankje in het zonnetje. Het was voor velen een ritje waar we dus de kilootjes grondig konden bijvullen door al de versnaperingen.
Het resultaat: 78 km tegen 31.03 km gemiddeld. Parcours hieronder!
