Dag iedereen, na een heel hectische week wil ik jullie toch nog steeds op de hoogte houden van mijn Italiaanse avonturen! Ik heb namelijk Salone del Mobile-de wereldberoemde designbeurs-overleefd
Het is al eventjes geleden dat ik iets heb kunnen schrijven, maar ik heb dan ook een week geen internet gehad. Het voorbije weekend was het beurs, maar het weekend ervoor heb ik bezoek gekregen van Joris. Hoewel het weer barslecht was en we de hele zondag tussen de regendruppels door hebben gelopen, hebben we er toch enorm van genoten. Het was een blij weerzien en het leek ineens niet meer alsof we elkaar een maand hadden moeten missen! We hebben de hele stad doorkruist, lekker gegeten en ondertussen uiteraard veel bijgepraat. De maandag moest ik spijtig genoeg werken, maar tijdens mijn lange middagpauze van anderhalf uur hebben we toch nog wat kunnen winkelen (want op zondag is alles gesloten). Ik had dan ook gevraagd of ik wat vroeger mocht stoppen waardoor ik nog mee kon gaan naar het station om Joris uit te zwaaien. Uiteraard was dit dan weer een minder leuk moment, want plots besefte ik weer wat ik ging missen... Nu ja, veel tijd om na te denken had ik niet, want de dag nadien begon Salone del Mobile. Ik ben 7 dagen aan een stuk in de Triennale van Milaan geweest om de stand van Gobbetto op te fleuren, hum
Nu ja, dit was uiteraard niet slecht als je weet dat zo goed als niemand Engels en Frans praat. Ik heb alvast mijn portie gehad en het internationale aspect van mijn stage kunnen waarmaken (naast de Italiaanse uitdaging uiteraard). Bovenal waren het vooral lange dagen, van half 11 's morgens tot ongeveer 23u voortdurend rechtstaan. Tegen het einde voelde ik echt mijn benen niet meer. Maar de sfeer is wel beter nu, ik heb de mensen van mijn werk eens op een andere manier leren kennen waardoor het er nu wel gemoedelijker aan toe gaat. Ze vertellen me meer en ze leren me ook heel wat Italiaanse woorden die niet in de woordenboek staan. Dit levert grappige taferelen op, want ja ook hier is er spreektaal zoals bij ons. En door zolang op de beurs te staan heb ik mijn schrik wat overwonnen om in het Italiaans te praten. De informatie die ik moest geven was redelijk algemeen waardoor alles een beetje vlotter gaat. Ik verschoot ook van het enorme aantal buitenlanders, echt een internationale sfeer, heel gemoedelijk allemaal. Heb er spijtig genoeg zelf niet echt van kunnen genieten door het vele werk. Naast de grote beurs in Rho Fiera zijn er nog heel wat plaatsen in de stad die deel uitmaken van Salone del Mobile. Dan is er ook nog Fuori Salone, wat eigenlijk wil zeggen dat alle grote showrooms in de stad hun deuren openen om de nieuwe designcollectie van hun merk voor te stellen, overal zijn er gratis party's en aperitivo's wat zorgt voor één groot feest. Ik ben nog een avond naar ZONA TORTONA geweest en je kon daar echt niet onder of door. Het leek wel alsof het Genste Feesten waren, ookal was alles gesloten, iedereen liep er te feesten op straat. Eergisteren was uiteindelijk de laatste dag en ik mocht om 5u doorgaan waardoor ik nog snel wat tentoonstellingen heb kunnen meepikken en een lekkere pizza heb kunnen eten . Gisteren was ik dan ook doodop en ik ben als een blok in slaap gevallen. Vanavond ben ik nog bij Valeria, het meisje van mijn werk geweest, we hebben samen gegeten en een film gekeken, Pride and prejudice, in het Italiaans met Engelse ondertitels. Best grappig, want ik moest dubbel nadenken. Films in het Italiaans zijn echt moeilijk, er wordt veel te rap gepraat om echt goed te kunnen volgen. Maar het verhaal was redelijk voorspelbaar waardoor het best verstaanbaar was Dit weekend staat ook mij een heerlijk verlengd weekend te wachten, ik ga ervan profiteren om enkele uitstapjes te maken in Italië! Waarover later meer ;-) A dopo... Ciaooo x
Het is al eventjes geleden dat ik iets heb kunnen schrijven, maar ik heb dan ook een week geen internet gehad. Het voorbije weekend was het beurs, maar het weekend ervoor heb ik bezoek gekregen van Joris. Hoewel het weer barslecht was en we de hele zondag tussen de regendruppels door hebben gelopen, hebben we er toch enorm van genoten. Het was een blij weerzien en het leek ineens niet meer alsof we elkaar een maand hadden moeten missen! We hebben de hele stad doorkruist, lekker gegeten en ondertussen uiteraard veel bijgepraat. De maandag moest ik spijtig genoeg werken, maar tijdens mijn lange middagpauze van anderhalf uur hebben we toch nog wat kunnen winkelen (want op zondag is alles gesloten). Ik had dan ook gevraagd of ik wat vroeger mocht stoppen waardoor ik nog mee kon gaan naar het station om Joris uit te zwaaien. Uiteraard was dit dan weer een minder leuk moment, want plots besefte ik weer wat ik ging missen... Nu ja, veel tijd om na te denken had ik niet, want de dag nadien begon Salone del Mobile. Ik ben 7 dagen aan een stuk in de Triennale van Milaan geweest om de stand van Gobbetto op te fleuren, hum 
