Gigi was de laatst overgebleven pup van Queen en Chubbie.
Lag het niet aan mij dan had ze het waarschijnlijk niet overleefd.
De goede zorgen en de extra aandacht die ze als pup van mij kreeg beloonde zichzelf in een onbreekbare vriendschap,
altijd trouw aan het baasje. Het is een heel gevoelig hondje en ik had altijd al koppige cockers gehad.
Op 4maand begonne we met de puppyles,Gigi leerde goed en mocht na een maandje meedoen aan de gehoorzaamheid op Terbiest. Als leek zijnde was dit een hele verandering voor mij,maar we hielden vol en Gigi bloeide open. Samen dingen doen met haar baasje,daar leefde ze voor. Toen ze oud genoeg was om te starten met agility,begon ze zich helemaal te geven. Op enkele weken tijd had ze door wat van haar verwacht werd. Eindelijk had ze iets gevonden waar ze plezier in had. Na enkele maanden zat ik nog steeds bij de beginners,terwijl ze alle toestellen buiten de weave al kende. Die zou pas in de volgende groep aangeleerd worden. Het werd tijd dat ze wat meer aanleerde dus veranderde ik van hondenschool. Gigi begon sneller te lopen en leerde elke les wat bij. Ik kreeg een blessure aan de voet,2maand geen agility voor ons. 3maand erna was Gigi klaar voor de TAP samen met Red. Ik was zo nerveus dat ik de hele dag rondvloog,had geen besef van wat er allemaal gebeurde. Ook Gigi was onder de indruk maar ze liep redelijk goed,raakvlak gemist en iets buiten tijd. We waren geslaagd,we konden eraan beginnen.

14-09-2008 om 00:00 geschreven door davinia