Ik ben Davinia, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Davinia.
Ik ben een vrouw en woon in Sint Truiden (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 23/11/1984 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Agility.
Voor vragen imv Yilla's toekomstige nestje : daviniarenard@live.nl
Agility Rebels
Englisch cocker spaniel and Staffordshire Bullterrier
11-06-2011
Wedstrijd Sloeber
Een leuke dag vandaag,Queen liep heel goed op de jumping. Behaalde een 1ste plaats,een 4de op het vast. Na enkele wedstrijden waar ze enkel wegliep of ging snuffelen was dit zeer aangenaam. Ze luisterde heel goed en had haar aandacht deze keer alleen voor mij. Met Gigi verliep het weer heel anders,26sec buiten tijd... Dat is niet niks. Volgende week DDV en dan geef ik het op met haar. Na de wedstrijd zagen we een man met een Patterdale,ze hadden pups bij. Er zat een teefje bij wat me wel aanstond. Maar ik wil men staffje dus niet toegeven... Ook Christof was verkocht aan dit kleine ding. Die avond mailde ik naar de Bronxton kennel. Er waren pups verwacht voor 25/06. Het zou een grote nest worden en er waren nog geen teefjes besproken. Bij Rik en Willy's zou ik nog een tijdje moeten wachten op een pup. Omdat ik zo graag in Stevoort wou gaan trainen zou ik toch ni meer zolang willen wachten. Ik wist niet goed wat te doen... Wachten en nog in Aarschot blijven of nu al een pup nemen en proberen naar Stevoort te gaan.
Queen is niet van de gemakkelijkste hondjes,ook al woont ze al haar hele leven bij mij... Haar agilitytraining verliep niet altijd even vlot,ze was zijn hondje en liet telkens opnieuw merken dat ze liever dingen deed voor hem. Met vallen en opstaan,superveel geduld en training begon ze na 5maand trainen aan haar wedstrijd avontuur. Mss niet helemaal klaar maar de zin zat er wel in. Haar eigenwijze karakter en de omweerstaanbare drang naar geurtjes zorgde dat de 1ste TAP een echte flop werd. Terug een maandje trainen en opnieuw proberen. Deze keer op wedstrijd in Luik,smorgens al eraan beginnen zorgde dat ik zo nerveus was dat ik niet meer wist wat ik deed. Queen was weer niet geslaagd. Gigi liep na zoveel vermoeiende weken eindelijk eens een volledig parkourtje. Een 1ste plaats op het vast en de jumping. Het was een beperkte wedstrijd zonder enige concurrentie maar na alle inspanning,het gelach aan de kant als ze weer eens op haar rug ging liggen,kreeg ik weer een beetje hoop dat het allemaal wel zou overgaan. Haar beker zou voor altijd op de kast blijven staan. Had Queen voor de zekerheid ingeschreven int hondenunief voor de TAP. Met een klein hartje vertrokken we richting Leuven. Nog een beetje rondrennen en Queen was aan beurt. Alles verliep zonder fouten en ik was geslaagd. Vloog Michel en de toen zwangere Anja om de nek van blijdschap. Haar jachtinstinct en oversociale gedrag naar de keurders zorgde voor vele Dk's dat jaar. Maar ze had er plezier in en deed het supergraag. Zo begon een lange weg vol afzien voort baasje en een nieuwe hobby voor Queen.
Onze 1ste wedstrijd vergeet ik nooit meer. De weave werd afgekeurd dus geen weave in het parkour. Op de jumping liep ze dk,maar ze had er zoveel plezier in!! Het vast deed ze supergoed,enkel de raakvlakken had ze niet. Een ZG voor Gigi en een 7de plaats. 2de wedstrijd,weeral Dk op de jumping maar een supersnelle Gigi die genoot van de agility. Een 3de plaats op het vast,1sec verschil van de 1ste. Dus heel goed gelopen en ons 1ste U! Volgende wedstrijd was in de manege in Alken. Al die geurtjes en het vele lawaai in de hal,Gigi scheurde door de piste zonder een toestel te raken. Na 2min roepen kwam ze eindelijk terug,opnieuw gestart en weer was ze weg haha. Zo'n gekke Gigi,ze had er plezier in. Die dag haalde we 2x Dk door haar gekke toeren... Maar het was een fijne dag... De winterstop begon en ze kreeg een welverdiende rustpauze. Volgend jaar zouden we er klaar voor zijn.
Gigi was de laatst overgebleven pup van Queen en Chubbie. Lag het niet aan mij dan had ze het waarschijnlijk niet overleefd. De goede zorgen en de extra aandacht die ze als pup van mij kreeg beloonde zichzelf in een onbreekbare vriendschap, altijd trouw aan het baasje. Het is een heel gevoelig hondje en ik had altijd al koppige cockers gehad. Op 4maand begonne we met de puppyles,Gigi leerde goed en mocht na een maandje meedoen aan de gehoorzaamheid op Terbiest. Als leek zijnde was dit een hele verandering voor mij,maar we hielden vol en Gigi bloeide open. Samen dingen doen met haar baasje,daar leefde ze voor. Toen ze oud genoeg was om te starten met agility,begon ze zich helemaal te geven. Op enkele weken tijd had ze door wat van haar verwacht werd. Eindelijk had ze iets gevonden waar ze plezier in had. Na enkele maanden zat ik nog steeds bij de beginners,terwijl ze alle toestellen buiten de weave al kende. Die zou pas in de volgende groep aangeleerd worden. Het werd tijd dat ze wat meer aanleerde dus veranderde ik van hondenschool. Gigi begon sneller te lopen en leerde elke les wat bij. Ik kreeg een blessure aan de voet,2maand geen agility voor ons. 3maand erna was Gigi klaar voor de TAP samen met Red. Ik was zo nerveus dat ik de hele dag rondvloog,had geen besef van wat er allemaal gebeurde. Ook Gigi was onder de indruk maar ze liep redelijk goed,raakvlak gemist en iets buiten tijd. We waren geslaagd,we konden eraan beginnen.
