Een fototrip langs de beruchte spookmetro De trein - in dit geval: de metro - is altijd een beetje reizen. Maar niet in Charleroi ...
14-10-2009
Corbeau: la fin
Foto's van de laatste halte. In Corbeau loopt onze spookmetro te pletter op een shoppingcenter annex terril. De volgende stations 'Tirou' en 'Chatelet' zijn gelukkig nooit gebouwd.
Let op de ietwat eigenaardige vorm van de hoofdingang. Blijkbaar heeft de toenmalige architect zich creatief flink mogen uitleven. Helemaal afgewerkt had deze stopplaats beslist wel zijn charmes gehad, vermoed ik. Het heeft helaas niet mogen zijn. Het ziet er naar uit dat dit ruwbouwstation binnen een paar jaar rijp zal zijn voor de sloophamer.
Champeau is een duistere plek op aarde waar heavy metal en groene vingers perfect samengaan:
Een kerkhof van spuitbussen in een brousse van beton en verf ....
Even voorbij Champeau stuit je op een muur van groen. Een mens raakt hier niet meer door, laat staan een metrostel. Vijfentwintig jaar eenzaamheid en Moeder Natuur eist terug op wat eens van haar was.
Voor de perfecte Halloween-sfeer moet je in de ondergrondse stopplaats Centenaire zijn. Tot hier werden in 1985 de tramsporen en de elektrische bovenleiding gelegd. Het is ook de laatste stop die volledig klaar voor ingebruikname werd gestoomd. Veel trams zijn er in die 25 jaar niet langsgeweest, helaas, maar het stikdonkere station kreeg wel geregeld ongewenste bezoekers over de vloer die alles wat maar kapot kon, aan diggelen hebben geslagen. De muren, roltrappen, deuren en schakelkasten waren en zijn nog steeds een geliefkoosd doelwit voor graffiti-spuiters. In station Centenaire heerst een bijna doodse stilte; het enige wat de rust verstoort zijn insijpelend regenwater en - jawel - een zoemende stroomkabine van 11.000 volt!
Pensee is de derde halte op de spooklijn richting Chatelet. Persoonlijk vind ik het ook het mooiste van alle verlaten stations. Aan het dakgebinte alleen al werden wellicht miljoenen oude Belgische frankjes gespendeerd. Het indrukwekkende perron is overdekt met gelamelleerd hout dat zelfs twee decennia na de constructie ervan amper iets van zijn glans verloren heeft. De rest van de stopplaats oogt even troosteloos als de overige metrostations: kapotgeslagen ramen, uitgebrande zekeringskasten, met graffititags bekladde roltrappen, leeggeplukte armaturen en vernielde toiletten spelen de eerste viool in dit godvergeten oord.
Om het station Chet in te geraken, dien je best een ommetje via het volgende station Pensee te maken. Wil je dat niet doen, riskeer je niet zonder kleerscheuren terug te komen, want de omgeving van de metrohalte is door middel van fonkelnieuwe prikkeldraad afgespannen. Inderdaad, de dode metrolijn is beter beschermd dan een doorsnee Belgische gevangenis.
Neuville is het eerste station dat je op je metrowandeling vanaf het centrum van Charleroi in de richting van Chatelet tegenkomt. Tot hier werkt de tramsignalisatie, zoals je op bepaalde foto's kan zien. Neuville en Chet zien er ongeveer hetzelfde uit, alleen het likje verf op de perrons verschilt van elkaar: in Chet voert rood de boventoon en in Neuville is dat grauwgeelgroen (met een vingerdikke laag stof erbovenop). Opvallend is dat je vanaf het perron bijna bij de mensen die errond wonen, kunt binnenkijken. Misschien is dat ook de reden waarom Neuville minder gevandaliseerd is dan alle andere stations op de spookmetrolijn.
Opgelet wandelaars en stadsverkenners: vanaf hier geldt een snelheidsbeperking van 45 km per uur!
Acec leverde vanuit de thuisbasis Charleroi uiteraard alle elektrische installaties op en rond de metro (zie foto hierboven). Net als de overige spookstations kreeg Neuville al die jaren heel wat geweldadige kijkers op bezoek: ook hier werden tal van ramen slachtoffer van vernielzucht.
Net boven de kleine ring van Charleroi duikt de spookmetro een kleine tunnel in om zo aansluiting te geven op de metrolijn richting centrum.
Voor de liefhebbers van spuitbusexploten volgen hieronder nog enkele impressies van wat de metromuren op de spooklijn zoal te bieden hebben. Kijk en geniet, want dit soort schilderijen zie je - nog - niet in onze musea opduiken ...
Charleroi, een grauwe, donkere stad? Vergeet het maar. Wandel eens over de bedding van de verlaten metrolijn Chatelet en je zult zien hoe groen deze stad wel is, ook al was het oorspronkelijk niet de bedoeling dat deze bijna zeven kilometer lange strook grond uit zou 'groeien' tot een stedelijke wildernis. Vooral vanaf het ondergrondse metrostation Centenaire woekeren gras, onkruid en struikgewas rijkelijk. Al moet ik er eerlijkheidshalve wel aan toevoegen dat al dat groen door de jaren heen ook het gezelschap gekregen heeft van een enorme massa rommel en afval dat achteloos door de omwonenden in de bedding werd achtergelaten. Wie een wandelingetje plant op het metrotrace vanaf het onafgewerkte station Champeau, neemt best een machete of bijltje mee want de begroeiing is daar zodanig dicht dat zelfs een kat haar jongen er in kwijt zou raken. Van de laatste halte Corbeau heb ik daarom slechts een aantal foto's kunnen nemen. In de overwoekerde bedding ben ik - nog - niet geraakt. De halte zelf heb ik door een kleine klauterpartij over een muurtje aan de straatkant bereikt, maar echt veel viel er niet te zien. Een paar betonnen platen en de alomtegenwoordige stalen palen voor de bovenleiding zijn al wat er resten van de metroterminus.
Charleroi, een grauwe, donkere stad? Vergeet het maar. Wandel eens over de bedding van de verlaten metrolijn Chatelet en je zult zien hoe groen deze stad wel is, ook al was het oorspronkelijk niet de bedoeling dat deze bijna zeven kilometer lange strook grond uit zou 'groeien' tot een stedelijke wildernis.
