|
Op maandag was er een kledingverkoop voor de leerlingen en ouders. Tweedehandskledij werd voor 1 tot 3 SRD verkocht, net niet gratis.
Doel: (1)Het betaalbaar houden van kopijen en (2) de betrokkenheid van de ouders verhogen, door ze naar de school te halen.
Waarom worden er nog kopijen genomen? Degelijke werkboeken zijn voorhanden, maar gezien ze niet elk jaar worden aangeleverd wordt er gewerkt met een kopij. Of worden de boekjes ingevuld met potlood. Niet ideaal om uit te leren, maar beter dan niets. Zo kost een geschiedenisles snel 40 SRD per kind, wetende dat veel ouders de vaste bijdrage aan de school van 35 SRD al moeilijk bij elkaar krijgen, hoef ik dit verder niet uit te leggen.
Er werd veel verkocht, het eindtotaal bleef door de kleine vraagprijsjes steken op een 400 SRD, wat op zich in verhouding niet slecht is. De leerkrachten hebben zich in al die drukte ontpopt als rasechte verkoopsters.
Misschien vraag je je af of het niet beter is om les te geven i.p.v. een kledingverkoop te doen? De realiteit is jammer genoeg dat het zonder die verkoop niet lukt. In een ideale wereld krijgen ook de leerkrachten ondersteuning en training om deze prachtige kinderen nog beter te begeleiden en hadden alle kinderen een goed studieboek en degelijke klaslokalen, een stoel om op te gaan zitten, eten zoals in de meeste scholen en mooi didactisch materiaal. In de realiteit pakt het net iets anders uit. Toch blijven we koppig werken aan een ommekeer.
|
