''Juf Naomie Orie was een zeer geliefde juf die vanaf haar aantreden in 2007 haar krachten heeft gegeven aan de OS. Afobakaweg. Ze was betrouwbaar, behulpzaam en heel sociaal. We verliezen in haar een goede leerkracht die alles graag voor de kinderen deed. Zij was onze handenarbeid leerkracht. Had fantasie en drijfkracht.. wij zullen haar naam vaker noemen. Wij bedanken een ieder die haar heeft gekend en belangstelling heeft getoond bij haar ziekte, heengaan en crematie(19-1-2019). Uw bijdrage was een hele steun. Namens de OS Afobakaweg'' Juf Lea Williams Ruimwijk
Het nieuwe jaar is begonnen en alles trekt zich weer op gang. Dankzij 'Water is our World'' is er een bestelling geplaatst voor een groot aantal nieuwe stoelen en bankjes. Het 2de leerjaar krijgt een facelift tegen april. Ook de andere werken zullen vanaf februari opstarten.
Ander goed nieuws. Er zijn contacten gelegd met de school IBSO-Woudlucht te Kessel-Lo Campus Ter Beuke. Vierde jaar secundair Type 9 voor jongeren met autisme. De volgende richtingen zullen zich via een schoolproject inzetten voor de Afobakawegschool: TSO Handel en BSO Plant, dier en milieu. De richting Handel gaat didactisch materiaal maken voor in de klassen en de richting PDM denkt na om iets uit te werken rond recyclage. Het is de bedoeling op termijn de leerkrachten rechtstreeks met elkaar te laten communiceren, zodat het een echte uitwisseling wordt van ervaringen.
Voor de mensen die ons achter de schermen steunen. We gaan deze week inzetten op de deur van de kleuterklas. Die is door omstandigheden nog niet vervangen, maar dat gaan wij voor onze rekening nemen met de spaarcentjes. Zo kunnen de kleutertjes snel de toiletten bereiken en kunnen ook de leerkrachten makkelijker een oogje in het zeil houden.
Er is een opruimactie gestart in het directielokaal, deels om de ratten te verdrijven, maar ook omdat ze daar namelijk met het probleem zitten dat er een nieuwe leermethode is opgestart en dat ze de boeken van de oude methode niet durven weggooien uit schrik dat deze terugkomt. Wat niet zo'n abnormale gedachte is hier.
Het lijkt nog steeds even vol, maar we hebben ondertussen iets meer overzicht. Het zag er even naar uit of ze alles gingen opsparen voor één of andere oorlog. Onder het motto: ''Er komt niets meer aan materiaal bij, dus gebruiken we ook niets meer.''
De goede leerboeken hebben we natuurlijk niet weggegooid, want daar kunnen leerlingen extra oefeningen in maken of ze kunnen dienen als naslagwerk, maar ze komen op een plek te liggen die minder aandacht opeist. Dit lokaal is ook de enige opslagruimte voor de boeken van de lagere school. Vandaar dat wij op dit moment ook vragen om geen bibliotheekboeken op te sturen, want ze zouden beschadigd raken. Van zodra we een opslagruimte hebben kunnen we hier verder op inzetten. Nu, voorlopig is er in heel Suriname geen gebrek.
In het eerste leerjaar is ook al hard gewerkt aan wat verbetering. Vanuit Europees oogpunt valt het misschien niet onmiddellijk op maar het is er iets aangenamer lesgeven en les volgen (foto's volgen nog). En zo schuiven we een beetje op. Volgende week zetten we in om de leerkrachten extra te ondersteunen.
De leerkrachten hebben zelf geld ingezameld om een training te kunnen volgen op een zaterdag in februari. Ik hou wel van dit soort eigen initiatieven.
Een nieuw jaar en nieuwe start... of dat zou je mogen verwachten. Jammer genoeg zijn de buschauffeurs door de overheid niet uitbetaald. Dit resulteert dat noch docenten, noch kinderen (buiten enkelen), niet op de school geraken. Door de lage lonen wenst ook niemand met eigen vervoer te komen. Een leerkracht verdient hier gemiddeld een vierde of een vijfde van wat een beginnende leerkracht in België verdient en neen, dat is ook niet helemaal in verhouding tot de levensstandaard.
Maar om een lang verhaal kort te maken: dit jaar nog geen les. Zo vlak na de Kerstvakantie is niet iedereen daar, geloof ik, rouwig om.
Om van een nood een deugd te maken, is de directrice toch met eigen vervoer naar de school gekomen, om met ons nog wat puntjes op de spreekwoordelijke ''i" te plaatsen. Zo konden we uiteindelijk 2 nieuwe borden plaatsen, die door de lokale houtluis waren opgepeuzeld, het plafond wat stutten in de kleuterklas (dankjewel Jos om dit in je ééntje klaar te spelen terwijl de vrouwen zich meer toelegden op de didactische en esthetische kant van de klaslokalen.).
De zonnepaneeltjes zijn nu van de verlichtingspalen gehaald en hopelijk vinden we een manier om ze op een batterij aan te sluiten om ze vervolgens op het dak te plaatsen en het directielokaal van een beetje stroom te voorzien. Als iemand hier inzicht in heeft, gelieve zich te melden ;-).
Er zijn nog geen mirakels geschiedt, maar we zetten met z'n allen stapjes in een betere richting.
Als we nu ook nog de prestaties van de leerlingen opgekrikt krijgen, dan zou dat helemaal mooi zijn. Ik blijf er alvast in geloven.
Voor ik het vergeet. Voor jullie allemaal het beste voor 2019!!
Laten we het zo voor de feestdagen wat luchtig houden. De kinderen hebben hun repetities (toetsen voor de Belgen onder ons) afgelegd. De cijfers voor het eerste kwartaal zijn gekend en iedereen is toe aan wat rust. Sommigen brachten het er goed van af, anderen wat minder, maar tot augustus bestaat de mogelijkheid om het in te halen. Nieuwe start vanaf 2 januari. Er is wel wat nood aan bijles en dat lijkt op dit moment een probleem. De leerkrachten komen uit de stad met de bus (70 km) en bijles impliceert dan ook kilometervergoeding, gezien ze dan met eigen wagen moeten komen. De ouders van de kinderen die het echt nodig hebben, hebben geen middelen en het is nog maar de vraag of ze het nut er van inzien. Wanneer is ook de vraag. In het weekend? Of in de week? In het laatste geval zouden de kinderen op de school het middagmaal moeten kunnen nuttigen. Je kan ze moeilijk 4 km naar huis laten wandelen om te eten (als dat er al is) en 4 terug om dan 2 uurtjes bijles te krijgen.
Het had handig geweest indien er iemand uit de buurt de bijlessen zou kunnen verzorgen, maar die blijkt er op dit ogenblik niet te zijn.
Nu mijn idee: Wanneer je een oplossing wil zal je die wel vinden. Omgekeerd geldt immers hetzelfde.
En nu... tatatata. Ik heb tekeningen van 19 kinderen ontvangen. De opdracht werd in eerste instantie begeleid door de leerkracht tekenen om ze op weg te helpen. Dit levert geen uiteenlopende tekeningen op, maar je ziet duidelijk dat er hard is gewerkt. Ik wil dan ook graag alle tekeningen met je delen. Er zitten toch wat creatievelingen tussen lijkt me. Ik hoop een foto te kunnen nemen van de tekenaar en tekening. Dat maakt het toch wat persoonlijker. In tweede fase zullen we ons wagen aan een meer creatieve opdracht, maar dat is voor volgend jaar.
Zo ik wens jullie allen prettige feestdagen!! Binnen twee weken meer nieuws.
Op een mistige ochtend. De Surinaamse vlaggengroet. Dat het zo stil kan zijn in een school. Een filmpje geeft de sfeer beter weer alsook het zingen van het Surinaamse volkslied. Eerste deel in het Nederlands, tweede deel in Sranang. Wordt vervolgd.
Een kort berichtje. Om het onszelf gemakkelijk te maken besloten we (Jos en ik) om dit weekend wat in de school te gaan werken i.p.v. stoeltjes mee naar huis te nemen.
Het blijft wel een gedoe, want door gebrek aan werkmateriaal, elektriciteit en de afstand, ben je snel genoodzaakt een kleine volksverhuizing te beginnen.
We zijn er in geslaagd om:
26 stoeltjes en 4 tafeltjes een roestbeschermlaag te geven,
2 zonnepanelen te verwijderen van de verlichtingspalen om nadien elders te plaatsen,
ander slot te plaatsen op de deur waar waterton dient te komen,
een bord op te hangen,
kast te schilderen,
bord met houtluis te verwijderen.
Een klein nieuw krijtbordje te maken.
Al bij al een druk maar geslaagd weekendje.
De leerkrachten in de kleuterklas zijn al begonnen met de kerstversiering en schilderwerk op de muur, waardoor het er toch wat vrolijker uit ziet. Er mist nog een degelijke kast in het directielokaaltje van de kleuterafdeling en 2 grote kleutertafels. Dak en wanden zijn voorlopig voor een later stadium.
