Ingrid Lieten van de sp.a is Vlaams minister voor innovatie en en armoedebestrijding, zij heeft vandaag gevraagd aan de nieuwe lokale besturen om een schepenen aan te stellen speciaal voor armoedebestrijding om deze in zijn of haar gemeente te kunnen coördineren. Lieten heeft zich in haar vraag laten leiden door het Jaarboek Armoede en en Sociale uitsluiting dat is uitgevoerd door het centrum Oases van de UA. Deze zou de leidraad moeten vormen voor de gemeenten om de armoede in Vlaanderen aan te pakken. Volgens haar ontstaan de ideën om armoede te bestrijden het best op lokaal niveau, in de gemeente zelf in plaats van in Brussel want daar kunnen concrete plannen worden opgesteld en uitgevoerd. (De Wilde, 2012)
N-VA voorzitter Bart de Wever heeft gezegd dat er half december een bestuursakkoord zou komen in Antwerpen. Na een moeizaam proces heeft hij de nu coalitie die hij wilde zei hij, zonder socialisten. CD&V heeft ervoor gekozen om alleen verder te gaan, een onverwachte beslissing. De populaire krant Het Laatste Nieuws schrijft dat de eerste teksten voor het bestuursakkoord 2013-2018 klaar zijn en dat er een akkoord is bereikt rond jeugd, cultuur en sport. Dit wil zeggen dat er nog geen akkoord is over de andere thema's waarover nog onderhandelt moet worden en dat men dus voorzichtig blij mag zijn. De formateursnota van Bart de Wever over de genoemde onderwerpen waren volgens De Standaard makkelijke onderwerpen en daardoor zijn heeft hij ook zijn zin gekregen. Een mede-onderhandelaar getuigd in het artikel dat iedereen zijn zeg heeft gekregen aan de tafel en kan de eigenheid van elke partij behouden worden.
In het district Antwerpen verloopt alles echt niet van een leien dak. N-VA haalde daar de meerderheid met 9 zetels, daarna Groen! met 5 en Open VLD 3 zetels, dit wil zeggen dat ze maar een kleine meerderheid hebben van 17 zetels op 33. Groen! zou de stadslijst aan de kant hebben geschoven en nu onderhandelen met N-VA en Open VLD. Deze stadslijst haalde 10 zetels en 2 daarvan zijn naar CD&V gegaan, die hun eigen weg zijn ingeslagen.
Bart de Wever heeft ook zijn mening geuit over de huidige regering en Elio Di Rupo, onze premier. Voor die laatste was hij mild en zei hij dat je in België geen goede premier kunt zijn en al zeker niet met de PS. De andere partijen zijn volgens De Wever bezig met de NV-A zwart te maken en hen te vergelijken met een extreemrechtse partij van de jaren '30. Over de mars op het stadhuis zei hij dat dit niet de bedoeling was en het bescheiden wilde houden maar dat de groep steeds groter en groter werd, ongepland.(Van Belle, 2012)
Bruno Tobback: 'waarom lachen we niet met de onzin van N-VA?'
Bruno Tobback, de voorzitter van de Socialistische partij sp.a kijkt uit naar de toekomst en ziet ze rooskleuriger in. De kiezers in de Verenigde Staten hebben een duidelijke keuze gemaakt tegen zeer rechts en zeer rijk en ook Tobback hoopt dit hier te kunnen waarmaken en dit wordt dan ook de inzet van de verkiezingen in 2014. Hun programma zal er nog ongeveer hetzelfde uitzien, vooral de essentie blijft uiteraard behouden maar ze willen zich ook op enkele knelpunten toespitsen zoals het nationalisme, de ongelijkheid,...
Tobback gelooft erin dat de regering een voorsprong kan nemen en dat de gelijkstand met de oppositie zal verdwijnen. Hij is tegen de onafhankelijk en volgens hem betekent het voor iedereen iets anders. Door de verschillende problemen rond de grenzen en o.a. het treinverkeer is het volgens hem niet verstandig om nu de onafhankelijk uit te roepen van Vlaanderen.
In het artikel geeft hij ook zijn mening rond de N-VA, de populairste partij in Vlaanderen. Volgens hem heeft de politiek te leiden onder de polarisering en is de N-VA hier een symptoom van. Hij vindt het alleen raar dat Groen! voorzitter Wouter van Besien tegenwoordig net zoals de N-VA werkt dat een zwart-wit discours volgt. Hij heeft daarbij ook kritiek op de pers, die volgens hem alleen maar opzoek zijn naar een straffe uitspraak om op de voorpagina te zetten. De pers zou eerst moeten nagaan of de uitspraken wel kloppen. Wij hebben tijdens de verkiezingen in de VS gelachen met de Tea Party maar zouden dit volgens hem beter ook eens in België doen met de uitspraken van de N-VA.
Dit artikel sluit nauw aan bij het vorige, het gaat namelijk over de socialistische vakbond ABVV. Zij hebben eerder verschillende eisen gesteld indien ze meedoen aan het sociaal overleg. Dit stuit echter de andere sociale partners tegen de borst maar ook binnen de organisatie zelf is er onrust. In het artikel wordt vooral gesproken over Anne Delemme, zij is een Waalse en is nummer twee bij ABVV. Ze is vooral bekend van haar uitspraak in 2007 'Sociale vrede kan je niet opleggen maar bereik je door te onderhandelen. Het blijkt dat de Waalse kant van de organisatie radicaler is en minder bereid om toegevingen te doen, zo wilde Delemme dat de regering eerst inging op de eisen die de vakbond heeft gesteld alvorens ze deel zullen nemen aan het sociaal overleg.
Delemme heeft de bijnaam 'rode furie' gekregen omdat ze zo gedreven strijdt voor de ABVV. Dit in tegenstelling tot Rudy De Leeuw die een zachtere aanpak heeft. Volgens De Leeuw zijn de ABVV en de PS en sp.a niet meer de bondgenoten die ze vroeger waren maar Delemme denkt daar anders over. Zij heeft de PS al geregeld onder druk gezet en heeft kiezers al het advies gegeven om te stemmen voor Ecolo in plaats van een socialistische partij waardoor ze de ABVV voor schut heeft gezet. (Desmet, 2012)
ABVV stelt voorwaarden voor hervatting sociaal overleg
De topman van de socialistische vakbond ABVV heeft via een persbericht laten weten op woensdagavond dat ze terug zullen deelnemen aan het sociaal overleg. Ze willen echter alleen maar rond de tafel gaan zitten als de werkgeversorganisaties zich op een open, ambitieuze en constructieve manier gedragen. Daarnaast wil de ABVV ook een gesprek met de regering waarin ze enkele zekerheden krijgen, o.a. rond de index. De vakbond wil vooral weten wat de regering van plan is met de koopjes en de berekening van het indexcijfer met de witte producten. Ook zouden ze graag weten wat het plan is van de regering omtrent het optrekken van de uitkeringen en laagste pensioenen.
Op woensdagavond hebben de verschillende vakbondsafgevaardigden urenlang vergaderd maar de meningen zijn nog altijd verdeeld. De ABVV heeft enkele eisen gesteld, zo willen ze niet dat het minimumloon wordt onderworpen aan de loonmatiging. Daarnaast eisen ze ook dat de jongerenbarema's worden afgeschaft, het aanpassen van de werkgeversbijdragen en het naleven van de vormingsinspanningen.
Zoals ik eerder heb geschreven moest er ook gepraat worden bij de vakbonden over het eenheidsstatuut en is dit niet gebeurd. De regering heeft er nochtans op aangestuurd. Op dinsdagavond heeft het ACV het ABVV eerder al opgeroepen voor onderhandelingen want er zijn veel onderwerpen en het afsluiten van de interprofessionele akkoorden is erg dringend volgens het ACV. Bron: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121128_079
De sociale partners staan voor een grote uitdaging, ze moeten onderhandelen over de minimumlonen, de aanpassing van de uitkeringen, flexibele arbeidstijden en de harmonisering van het statuut arbeiders-bedienden waarbij bedienden niet willen inleveren en arbeiders dezelfde rechten geven te veel geld zou kosten voor de overheid. In de rest van Europa is dit probleem al veel eerder opgelost maar bij ons nog niet, door een arrest van het Grondwettelijk Hof moet dit nu ook in België worden opgelost tegen juli 2013.
Het onderscheid werd gemaakt in de 19de eeuw en zorgt nu voor vele problemen want bijvoorbeeld een zorgkundige heeft vaak een arbeidersstatuut in het rusthuis maar is dan weer bediende in een ziekenhuis. Het lijkt mij erg onrechtvaardig om arbeiders niet te betalen op hun eerste ziektedag terwijl bij bedienden het loon gewoon doorloopt. Deze kloof moeten worden gedicht en iedereen moet dezelfde rechten krijgen.
Het dossier over het onderscheid sleept al jaren aan en dat komt door de financiele kant van de zaak. Zoals ik eerder al heb gezegd willen de bedienden uiteraard hun voordelen niet opgeven maar zou het enorm veel geld kosten om arbeiders gelijk te stellen. De vakbonden en werkgeversorganisaties zijn onderling verdeeld over het onderwerp en er is een groot verschil per sector. Het grote probleem is het ontslagrecht. Het verschil tussen de na te leven opzeg termijnen is verschillende voor de twee statuten en zo is komt het dat een bediende ontslagen duurder is dan een arbeider ontslaan. Bij een arbeider gaat het hierbij over weken terwijl men bij een bediende spreekt over maanden. Wanneer men dit dus gelijk zou stellen gaat het enorm veel geld meer kosten bij ontslagen. 5Desmet, 2012)
Bron: Desmet, L. (2012, november 28). Eenheidsstatuut splijt sociale partners. De Morgen , p. 17.
Het ABBV (Algemeen Belgisch Vakverbond) zalvandaag een beslissing nemen over het overleg binnen de groep van tien. Het sociaal overleg is in deze tijd uiterst belangrijk door de economische crisis die al enkele jaren ons land en de rest van de wereld teistert. De Morgen stelt dat de voorzitter van de groep van 10 Pierre Alain De Smedt alles uit de kast moest halen om de leden te overtuigen want er is geen enkel alternatief dan een overleg.
De groep van tien voeren om 2 jaar onderhandeling met het oog op het afsluiten van een internationaal akkoord. In zon akkoord staan verschillende regelingen die gelden voor verschillende sectoren zoals bv. het minimumloon. Bij grote sociaaleconomische themas zet de groep krachtlijnen uit en wil ze gehoord en betrokken worden bij politieke beslissingen die gaan deze materie behandelen. (De Groep van 10)
De Morgen stelt in dit artikel de leden voor die zetelen in de groep van 10. Eerst en vooral zijn er twee leden van de Socialistische vakbond; Rudy De Leeuw ( voorzitter ABVV) en Anne Delemenne(Algemeen secretaris ABVV) , twee leden van de Christelijke vakbond; Marc Leemans (Voorzitter ACV) en Claude Rolin (Algemeen secretaris ACV) en is er één lid van de liberale vakbond, namelijk Jan Vercamst (voorzitter ACLVB). De zelfstandigen en kmos worden vertegenwoordigd door Karel van Eetvelt (Gedelegeerd bestuurder Unizo) en Philippe Godfroid (Voorzitter Union des Classes Moyennes UCM). De grote ondernemingen worden vertegenwoordigd door Pieter Timmermans (Gedelegeerd bestuurder VBO) en Bart Buysse (Directeur generaal VBO) en de landbouwsector wordt vertegenwoordigd door Piet van Themsche (voorzitter Boerenbond). Daarnaast is er nog een elfde lid, namelijk de voorzitter Pierre Alain De Smedt.
Het lijkt me niet relevant om de details van deze personen die de Morgen geeft in het artikel hier uit te werken in de blog. Wel is het relevant om te weten wat deze groep van tien betekend voor de maatschappij en wie de leden zijn. Zoals wij tijdens de lessen van SES hebben bekeken zijn de belangengroepen (vakbonden, werkgeversorganisaties en landbouw-en middenstandsorganisaties) enorm geweest, in het verleden en nu in de toekomst.(Desmet, 2012)
Bronnen: De Groep van 10. (sd). Opgeroepen op november 27, 2012, van ACV: http://www.acv-online.be/Sociaal_overleg/Groep_van_10/Groepvan10.asp
Desmet, L. (2012, november 27). Bruggenbouwers of gladiatoren? De Morgen , p. 4.
In de krant De Morgen staat vandaag dat er een kleine winst is voor 3 Vlaamse partijen in de federale regering. Zoals ik dit weekend al op de blog heb geplaatst kan Elio di Rupo op weinig begrip rekenen bij de kiezer, zeker aan Vlaamse kant. Het is opvallend dat de traditionele partijen toch meer kiezers nu zouden aantrekken dan met de verkiezingen in juni 2010. De peiling heeft plaatsgevonden een maand voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober en hieruit blijkt dat Open VLD, CD&V en sp.a terug beter scoren. Opvallend is dat N-VA niet meer zou winnen, maar ook niet zou verliezen. De partij blijft staan op net geen 37%. Groen, LDD en Vlaams belang dalen, waarbij de laatste de grootste verliezer is net zoals bij de gemeenteraadsverkiezingen. Uit de peiling blijkt dat de partij PVDA+, de partij van Peter Mertens in twee jaar tijd verdubbeld is. In Brussel en Wallonië is er amper iets veranderd en blijft de PS (de partij van Elio di Rupo) de grootste. Cdh gaat er op achteruit en de MR wint dan weer meer kiezers voor zich.
Bij de peiling werd ook de vraag gesteld 'Wie moet de politieke leiding nemen in Vlaanderen?' waaruit blijkt dat 63% kiest voor Bart de Wever (N-VA), daarna Kris Peeters 55% (CD&V), Johan Vande Lanotte 51% (sp.a), Elio di Rupo 51% (PS), Annemie Turtelboom 45% (Open Vld) en nog enkele andere namen zoals Maggie de Block, Alexander de Croo en Wouter Beke werden genoemd.
De Morgen stelt dat er vooral een verschuiving is door het verdwijnen van vicepremier Vincent van Quickenborne die op 14 oktober 2012 Stefaan de Clerck heeft verstoten en zo burgemeester van Kortrijk is geworden. Hierdoor is van Quickenborne gedaald van de 8ste naar de 17de plaats, deze plaats deelt hij met Geert Bourgeois (N-VA) en ironisch, Stefaan de Clerck. Nog enkele andere politici zijn minder populair geworden sinds 14 oktober zoals Siegfried Bracke, Filip de Winter en Jean-Marie Dedecker. Deze laatste is de kopman van de partij LDD waar bijna niets meer van over blijft en waarvan de Vlaming ook niet al te veel meer verwacht. Politici die zijn gestegen zijn Daniël Termont en Wouter Beke.
Onderaan het artikel heeft De Morgen nog een grafiek weergegeven met daarin alle partijen in Vlaanderen: N-VA, CD&V, sp.a, Open VLD, VB, Groen!, LDD en Pvda en hun scores bij de verkiezingspeilingen in november 2012. Hieruit blijkt dat N-VA dus weer nummer 1 is. (Broek, 2012)
Bron: Broek, A. v. (2012, november 26). Traditionele partijen herstellen licht. De Morgen , p. 5.
Leterme: 'Ik betreur het einde van het kartel CD&V en N-VA
In een interview met radiozender La Première en Le Soir heeft onze ex-premierYves Leterme zijn menig geuit over de begroting en de situatie van de N-VA. Yves Leterme is momenteel adjunct-secretaris van de OESO, dit is de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling waarbij verschillende landen van over de ganse wereld bij zijn aangesloten.(Wat doet OESO?, 2011)
Over de begroting, waarover ik eerder al heb gesproken op deze blog is hij positief. Hij zegt dat het niet te hard zal raken aan het vertrouwen van de consumenten en investeerders en dat de begroting ervoor zal zorgen dat het tekort wordt terug gebracht op 2.15% van het BBP. Één van de vorige blog berichten gaat ook over Elio di Rupo die zijn mening eerder deze week heeft gezegd over de N-VA, en Yves Leterme deelt deze. Volgens Leterme heeft de NV-A op federaal niveau nog niets bereikt.
Hij vindt dat de N-VA te weinig kunnen heeft om compromissen te sluiten op federaal niveau en dat ze hun verantwoordelijkheid niet opnemen. De oud-premier vindt het einde van het kartel CD&V en N-VA jammer en denkt dat er in de toekomst een partij zal moeten komen die deelneemt aan de verkiezingen maar niet de ambitie heeft om op federaal niveau te regeren.
Over de situatie in Antwerpen waarbij de N-VA als grootste partij uit de verkiezingen van oktober 2012 is gekomen en Bart de Wever nu burgemeester is geworden zei hij dat de andere partijen zich moeten richten op hun voorstellen naar de kiezer dan zich altijd bezig te houden met te praten met de N-VA.
In het artikel zegt hij ook dat hij niet de ambitie heeft om terug premier te worden maar dat een terugkeer naar de politiek niet uitgesloten is. (PUT, 2012)
Bronnen:
PUT. (2012, november 24). Binnenland. Opgeroepen op 2012 25, november, van De Standaard: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121124_00380232
Wat doet OESO? (2011, september 13). Opgeroepen op november 25, 2012, van Het Nieuwsblad: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20110913_198
Uit een herfstrapport dat peilde naar de mening van de Belg over de federale regering blijkt dat deze het bijzonder slecht doet volgens de gemiddelde Belg. Nooit eerder heeft de federale regering zulke lage scores gekregen. De Morgen heeft bij het artikel enkele grafieken bijgevoegd waarbij de scores worden weergegeven tussen de Nederlandstaligen en Franstaligen, hieruit is duidelijk dat de Franstaligen de regering een hogere score geven. Er werden verschillende maatregelen voorgesteld die de federale regering heeft gemaakt zoals op het vlak van milieu en de werkgelegenheid en hiermee waren de burgers duidelijk erg ontevreden. Het meest tevreden waren de Belgen nog over de staatshervorming maar ze vinden wel dat de regering onvoldoende maatregelen neemt om hen te beschermen tegen de gevolgen van de economische crisis.
Een jaar na het aantreden van de regering is er dus bijzonder weinig begrip onder de Belgen, de federale tripartite krijgt slechts 4.6 op 10 voor het werk dat ze geleverd hebben, en dit gaat in een dalende lijn. Ook onze premier, Elio di Rupo krijgt een slechte quotering, zijn ploeg (PS) daarentegen kreeg een betere score. Het valt ook op dat de Vlaming hem slecht 4.6/10 geven en de Franstaligen toch 6.1/10. (Peeters, 2012)
Bron: Peeters, T. (2012, november 24). Rampzalig rapport voor regering. De Morgen , p. 4.
Regering krijgt het vertrouwen van de Kamer & Verhofstadt over EU top: 'wat een ridicule discussie'
Regering krijgt het vertrouwen van de Kamer
Het begrotingsakkoord dat onze premier Elio di Rupo met zijn regering heeft bereikt is vandaag voorgekomen bij de plenaire Kamer. Dit akkoord, dat in de media al heel wat kritiek over zich heeft gekregen is toch goed gekeurd, met 70 stemmen voor en 50 stemmen tegen. Deze stemming moet traditioneel 48uur na het voorlezen van de regeringsverklaring plaatsvinden. De zitting ging echter 20minuten later van start door de vele fileproblemen naar Brussel waardoor maar 126 van de 150 kamerleden aanwezig waren. De vergadering was al na enkele minuten afgelopen omdat niemnd een stemverklaring aflegde. (Belga, 2012)
Bron: Belga. (2012, november 23). Binnenland. Opgeroepen op november 23, 2012, van De Standaard: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121123_00379062
Verhofstadt over EU top: 'wat een ridicule discussie'
De president van Europa, Herman van Romuy heeft een voorstel klaar over de Europese meerjarenbegroting. Dit voorstel is heel moeilijk voor het Europees parlement en ook de oud-premier Guy Verhofstadt (fractieleider) vind het een belachelijke bedoeling. De volksvertegenwoordigers zijn van mening dat het erg moeilijk is om 13 miljard euro te besparen op de economische groei omdat we hier net nu in zouden moeten investeren. Guy Verhofstadt heeft dan weer commentaar op manier waarop de onderhandeling plaatsvinden, volgens hem wordt er te licht over het bedrag gegaan en dat het moet herzien worden. De uitweg volgens hem is om meer op Europees vlak te gaan samenwerken, de begrotingsmiddelen moeten samengebracht worden en zo kan er bespaard worden. In het artikel wordt gezegd dat Europa 3 tot 4 keer meer diplomaten, monetaire experts enzovoort telt in tegenstelling tot de Verenigde Staten door dat we als aparte landen werken. De fractieleider wijst er ook op dat de buger mee zal moeten besparen om de uitgaves zo sterk te kunnen verminderen. (Onbekend, 2012)
Bron: Onbekend. (2012, november 23). Verhofstadt over EU-Top: 'wat een ridicule discussie'. Opgeroepen op november 23, 2012, van de Standaard: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121123_00379003
Elio di Rupo en zijn regering hebben de afgelopen dagen een begrotingsakkoord bereikt, dat nu al veel kritiek over zich heeft gekregen van onder andere partijleden van de N-VA.Elio di Rupo heeft hier fel op gereageerd en gezegd dat er 6 partijen hebben vlot hebben meegewerkt maar dat de N-VA niet. Volgens onze premier heeft de grootste partij in Vlaanderen nog niets gerealiseerd, in tegenstelling tot wat ze allemaal beloofd hebben bij de verkiezingen. Ze hebben de kans gekregen toe te treden tot de federale regering, maar deze niet gegrepen. Wat onze premier nog zei is dat N-VA zich destructief opstelt en zich meer zorgen maakte over de splitsing van BHV dan grotere problemen, die nu zijn besproken zoals de loonhandicap en sociale problemen. Verder keurde hij het relanceplan dat de N-VA indiende af, het zou de Vlaming alleen maar meer belasten en zorgen voor nog meer werkloosheid.
De fractieleider van N-VA Jan Jambon kon echter niet tegen de kritiek die di Rupo uitte en ging in de aanval. Hij zei dat de partij wel degelijk hun verantwoordelijk heeft genomen en dat di Rupo niet in de positie is om kritiek te uiten op het nemen van verantwoordelijkheid. Jambon zegt dat ze hun verantwoordelijkheid nemen op gemeentelijk vlak, vanaf januari op provinciaal vlak en al enkele jaren op Vlaams niveau. De fractieleider leverde nog kritiek op het begrotingsakkoord van di Rupo en zei dat we al kampioen zijn op het vlak van belastingen en dat di Rupo zijn akkoord in het Nederlands ook eens moest komen voorstellen.
In het artikel wordt het begrotingsplan van premier di Rupo verder uitgelicht. Er is enorm veel bezwaar tegen het voorstel want het zou de middenklasse bedreigen en de roerende voorheffing stijgen. (Wat heeft de N-VA al gerealiseerd? Niks, 2012)
Bron: Wat heeft de N-VA al gerealiseerd? Niks, r. (2012, november 22). Binnenland. Opgeroepen op november 22, 2012, van De Standaard: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20121122_00377752
Aan het begin van deze eeuw is er een wet opgericht met als doel 'een gelijke vertegenwoordiging binnen de gemeenteraden', dit wil zeggen evenveel mannen als vrouwen die verkozen worden. Het lijkt er echter op dat dit in de toekomst misschie zal lukken. De afgelopen gemeenteraadsverkiezingen zijn vrouwelijker geworden met 3% tegenover 2006, namelijk 36% van de verkozenen is een vrouw. Het ideaal is met dit percentage nog ver weg maar er is toch al een verbetering. Het systeem dat ervoor moet zorgen dat er een gelijke verdeling is gaat volgens politocologe Karen Celis niet ver genoeg en daardoor is er nog geen evenwicht. Volgens haar zouden de bovenste plaatsen afwisselend naar een man en een vrouw moeten gaan en ziet de kiezer politiek nog altijd als een mannen aangelegenheid.
Wat uit de cijfers en grafieken blijkt is dat de vrouwen die meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen steeds jonger worden. Bij de leeftijdsgroep '18-29'jaar is het percentage bijna in evenwicht met 49% vrouwen. Naarmate de leeftijdscategorie hoger gaat de balans echter weer uit evenwicht, bij de categorie '60+' is er nog maar 303 personen vrouwtegenover 1033 mannen.
Politieke partijen zetten graag jonge vrouwen op hun lijst omdat het goed is voor hun imago en electoraal interessant, net zoals alochtonen. Het grote probleem is dat vrouwen op hetzelfde ogenblik beginnen aan een politieke carrière maar ze krijgen minder snel de kans om door te groeien dan hun mannelijke tegenstanders. Politicologe Celis stelt dat 'bij de volgende verkiezingen er weer een grote instroom jonge vrouwen zal zijn maar dan weer minder anciens binnen de gemeenteraad.'
Dit fenomeen kunnen we ook terug zien in Antwerpen, waarvan 53% van de verkozenen een vrouw is. Zo zijn er ook bij de grootste partij in Antwerpen, de NV-A, heel wat vrouwen. Deze partij heeft bij de samenstelling van hun lijst voor de verkiezingen nieuwe leden moeten zoeken en zo zijn er dus jonge vrouwen op hun lijst terechtgekomen en later ook in de gemeenteraad. Of dit ook zal doorwegen op de macht die ze zullen krijgen blijft een vraagteken. Net zoals in het onderwijs, waar enorm veel vrouwen aan het werken zijn, bekleden maar weinig vrouwen een machtspositie. (Preter, 2012
Bron: Preter, J. D. (2012, november 21). Jonge vrouwen veroveren gemeenteraden. De Morgen , p. 10.
