Don't bother walking a mile in my shoes, try living a day inside my head instead
Keek, keek: 't schreuft
31-07-2014
Keek, keek: 't schreuft!
Keek, keek: 't schreuft!
"Het" is ondergetekende... een complexe mix: dochter van ouders die het net even anders aanpakten dan de doorsnee, deel van een immense familie die de laatste tijd steeds ruimer wordt (in omvang én betekenis), ma van vele maar moeder van twee, zus, tante, nicht en tal van ingrediënten die jullie gaandeweg zullen ontdekken.
"Het" dat ben ik... donker, licht, parelend als een Veuve Clicquot, rijp als een Macallan, vol medeleven en gevoel, een tikkeltje sarcastisch, kabbelend als een beek of kolkend als de woeste zee, fonkelend, stralend of twinkelend.
"Het" schrijft eigenlijk al jaren haar duizend-en-één herspenspinsels: korte frutsels, snedige commentaren, kattebelletjes, rijmpjes en idioterieën. Soms op papier, meestal in haar hoofd, vaak in het zand zodat de woorden weggevaagd worden door de storm en af en toe eentje die publiek-waardig lijkt op facebook.
"Het" verzamelt composities van woorden en leest, herleest, leeft zich in, laat zich meeslepen, tracht te begrijpen, zoekt de weg van de kunstenaar die beelden kan vertalen naar een compositie met letters.
"Het" wordt de laatste tijd te vaak aangespoord om zelf aan de slag te gaan.
"Het" heeft besloten komaf te maken met malende gedachten, post-its, statusupdates, versnipperde kladblaadjes.
"Het" neemt nu haar plek in op het www, diepgeworteld in de Maldegemse grond, de stam gesteund door ontelbare banden en met takken die alle mogelijke grenzen willen overschrijden.
Keek, keek 't schreuft ... en 't is ejnteleenge gerist!
Watter deugd doet... frustraties van je afschrijven
"JAAAAA! Kom maar over!" roepen kan vreselijke gevolgen hebben....
Vandaag een zomerse dag
vandaag even een boodschap
vandaag de jurk aangetrokken die voor me lag
vandaag zomaar sandalen gepakt, ze stonden onderaan de trap.
Zomaar zonder make-up of poeha aan mijn haar
zomaar Hamish meegenomen
zomaar liep ik vanmiddag daar
zomaar ik, zoals ik ter wereld ben gekomen.
Ik koos niet voor dit uiterlijk, dit lichaam, deze kont ik ga niet zoeken naar aandacht als ik ergens kom ik ben geen stoeipoes-met-dure-auto-en-dure-hond ik doe niks bijzonders, maar blijkbaar vraag ik er toch om.
Want ik moest nóg maar eens ervaren want ik moest nóg maar eens aanhoren
want ik moest nóg maar eens mijn frustraties bewaren
want ik moest nóg maar eens diep in mijn kleine portie geduld boren...
Vanuit hun luie stoel op een terras, roepen ze naar mij vanuit een duister hoekje fluiten ze mij na
vanuit de verte, want hun fatsoen voorbij
vanuit hun mannelijkheid willen ze mijn aandacht, smeken het af bijna.
Ik koos niet voor dit uiterlijk, dit lichaam, deze kont
ik ga niet zoeken naar aandacht als ik ergens kom
ik ben geen stoeipoes-met-dure-auto-en-dure-hond
ik doe niks bijzonders, maar blijkbaar vraag ik er toch om.
Wat doe ik in godsnaam méér dan zijn wie ik ben
wat kan ik veranderen om dit te stoppen
wat moet ik doen wanneer ik zó behandeld word door iemand die ik niet ken wat is er mis met deze maatschappij, moet ik dit als vrouw gewoon verkroppen?
Zijn mannen zo op lust gebrand
zijn mannen enkel op uiterlijk gericht
zijn mannen zich wel bewust van het vrouwelijke verstand
zijn mannen zich wel bewust van de mens achter het "schoon zicht"?
Ik koos niet voor dit uiterlijk, dit lichaam, deze kont ik ga niet zoeken naar aandacht als ik ergens kom
ik ben geen stoeipoes-met-dure-auto-en-dure-hond
ik doe niks bijzonders, maar blijkbaar vraag ik er toch om.
Kom uit die stoel, spreek me aan, zeg wat op je lever ligt! Kom uit dat donker hoekje, fluit waar ik je kan zien!
Kom dichterbij, toon me jouw gezicht!
Kom toon je lef, of durf je niet misschien?
Bang voor de opmerkingen die ik zou geven bang dat je voor je makkers op je gezicht gaat
bang dat je in de buurt van mijn ware ik gaat beven bang dat er ineens een vrouw met ballen voor je staat?
Ik koos niet voor dit uiterlijk, dit lichaam, deze kont ik ga niet zoeken naar aandacht als ik ergens kom
ik ben geen stoeipoes-met-dure-auto-en-dure-hond
ik doe niks bijzonders, maar blijkbaar vraag ik er toch om.
Genoeg geweest, dit spelletje is niks voor mij! Genoeg geweest, ik heb geen zin in flauwekul!
Genoeg geweest, ik loop je toch voorbij!
Genoeg geweest, ik doe niks, jij bent hier de lul!
Hopelijk leer je vroeg of laat je les, ga je languit op je smoel
hopelijk krijgt een vrouw in mijn plaats genoeg van jou, keert zich om en geeft jou je deel hopelijk bereikt mijn oproep zijn doel, speel ik nu op jouw gevoel
hopelijk kan ik mijn geduld blijven aanboren, want als ik ooit ontplof en mij tegen je keer, laat ik geen stukje van je heel!
Wanneer de tijd een loopje neemt met je brein - Voor tante Miene
Als verleden, heden, dag, nacht, fantasie en realiteit,
door elkaar dansjes maken, passen missen of niet in de maat lopen met de tijd...
Wanneer je na de pauze niet weet of je La Traviata of La Bohème was gaan zien,
of niet merkt dat de plaat blijft hangen misschien...
De dans niet langer kan leiden, maar moet volgen, ook al wil je dat het stopt,
omdat je diep vanbinnen de muziek nog hoort, maar het ritme niet meer klopt...
Wanneer je zó net-geen-negentachtig bent,
en ik toch die twinkel in je ogen, de haakjes in je stem, je vroegere ik tóch een paar keer heb herkend...
Wanneer je nog steeds in de verte op mijn taaie tante lijkt,
en ik je heel even gelukkig heb gemaakt met een bezoekje, je dag even heb verrijkt...
Weet dan dat ik begrijp dat je je bij het vallen van de nacht,
wellicht niet meer herinnert dat ik er was, dat je niet weet hoezeer ik je bewonder om je kracht...
Want als de tijd een loopje neemt met je brein,
maar jij tóch dapper voortgaat, bewijst dat wat voor sterke vrouw jij wel moet zijn!
Alvast een gelukkige verjaardag aan tante Miene Ik kom snel terug op bezoek om je dagen even te breken!
XXX
